Ik zorgde dat ik mijn dochtertje klaarstond op de afgesproken uur en dat was om 19u stipt. De andere week was mijn toer voor mijn zoon te gaan halen , ik stap in de auto en zo ging ik richting oude woning ...mijn zoon werd die jaar 14 ! Ik kom aan bij de appartement en zie geen licht aan, stap niet uit de auto , die weg was donker en vond het wel griezelig maar dat was iets dat ik moest doen ! Dus ik stap uit de auto met een klein hartje en bel aan ...de naam van de bel was er niet meer en ik zakte weg . Niemand thuis , en ik begon te huilen ,wist al te goed op voorhand dat het niet mogelijk was en ik moest doen wat er verwacht wordt en wil naar de politie gaan maar als ik wil de auto in gang zetten en vertrekken komt er een auto aan die ik niet dadelijk herken en er schreeude iemand tegen mij ,ik haalde mijn venster naar beneden en herken de stem en hij zei; durf niet naar de politie te gaan vuil hoer waar ge loopt! Ik schiet u kapot als je dat durft doen rotwijf !!! Herhaalde hij ... Ik in paniek probeer weg te komen en haal grote snelheden in de bebouwde kom hoopte zo politie of iemand tegen te komen . Politie was niet ver weg en ik belde met de melding van achtervolging en bedreiging . Hij probeerde mij van de weg te rijden maar ik had een binnenweg gevonden naar de politie en bevend ik daar in volle paniek en een pv opgesteld en had mijn verhaal gedaan dat ik mijn zoon niet gevonden heb en niet meegekregen en legde uit dat hij mij toegeschreeuwd had van niet te komen bij hun ! Politie met een grijns op hun gezicht ...zei heel rustig dat het een normale zaak was dat hij zo reageerde op mijn bezoek maar hij was intussen verhuisd en had mij dat niet laten weten ,dus voor een bezoekrecht was voor mij afgelopen!!! Iedere keer dat ik mij moest opgeven aan het oud adres stond ik te wachten en ik moest daar geweest zijn voor een klacht in te dienen en ik zat soms uren in de auto te huilen voor ik naar de politie klacht ging neerzetten...en ik had 1 vraag voor hun wat was de nut van die pv die ik opstelde ? ze zeiden mij dat het gewoon de meeste keren geklasseerd werden dus ben ik niet meer geweest op die adres mezelf pijn doen .Ik wist toch niet waar hij woonde en dus heb ik het laten varen ... Ondertussen is mijn kleine meisje al enkele keren bij hem geweest ! 3x op bezoek . schoenen kapot geknipt! Bij nog een bezoek bij de papa zet ik mijn dochter in het nieuw en had haar nieuwe kleren gekocht en het was een bewijs tegen hem dat ik het wel kon voor mijn dochter te zorgen , ze had heel mooie sportschoentjes gekregen van Ariel de zeemermin (dat was fel in ). Wat had hij beter gevonden dan naar de politie te gaan met haar en die schoenen zo kapot geknipt en zeggen dat ik haar verwaarloos en niet genoeg zorgde voor haar . Mijn kind werd psygische onder druk gezet en kwam geterroriseerd terug van die weekend.
Mijn scheiding verliep heel anders ... Grote ruzie voor de zoveelste keer ,we reden terug naar huis van ik weet niet meer precies waar ,maar onderweg stopt hij bruusk met de auto en gooit mij letterlijk met ons kind op straat , rukte da kind van de achterbank en zei; ga met u moeder mee gij ... met gierende banden liet hij ons achter kilometers van huis af en geen cent op zak buiten mijn gsm....waar hij naartoe ging ? ik weet het niet . Mijn kleine meisje van 7jaar gans verschoten van angst en geteroriseerd begon dadelijk te krijsen van schrik ,ik woog maar amper 40 kilo meer pakte haar op en begon haar te troosten en zoveel mogelijk gerust te stellen. Dreigde mij weer , mij te vermoorden als ik iets ging ondernemen ! Na kilometers lopen had ik al politie en mijn ouders verwittigd ze wachtte mij op achter de deur van mijn appartement. ¨Politie vroeg mij in wat een staat hij was en ik begon te huilen zorgde dat het kleintje het niet hoorde , ik had haar al die kilometers gedragen...en zei tegen de politie dat hij in alle staten is weggereden met de dreiging tot .... ze lieten mij binnen en mocht wat spullen nemen want ik mocht daar niet meer overnachten van de politie en ging naar mijn ouders toe voor opvang! Ocharme mijn ouders ....ze zagen zo bleek als een wit laken van de schrik ,hadden het klein voor hun rekening genomen en reden weg , ik was overtuigd dat het de laatste keer was dat ik daar nog 1stap binnnen zette.... alles werd geregeld voor een scheiding,maar niks ging vanzelf,hij liet zich gelden voor wat hij was dus de vrederechter sprak uit dat ik de kleren en het nodige van het kind en mezelf mee kreeg en politie had gezegd dat mijn exman niet verplicht was om nog maar iets mee te geven en zo probeerde de sociale politie een afspraak te maken voor onze spullen mee te krijgen ....er was niks dat die man een grijntje compassie had en nog niet voor zijn eigen dochter .Wij kregen niks mee , geen kleren, geen speelgoed van het kind zelfs nog de fietsje van haar kreeg ik niet mee erger nog de deren dat ze op weekend naar hem ging dreigde hij dat dat fietske aan een ander kindje ging kado doen omdat ze verkoos om bij de mama te blijven wonen! Echt....onvoorstelbaar. Ik liet de moed niet zakken want ik had juist werk gevonden en zou een nieuw fiets kopen voor haar zei ik zo aanmoedigend tegen haar maar wat ik ook zei ik kon haar niet opfleuren want als ze terugkwam van een weekend bij hem kon ze alleen maar knuffelen en sprak ze voor uren niet tegen mij! Mijn hart brak , Ik heb 2kinderen en mijn grootste zoon bleef bij hem wonenen en dat kon ik wel begrijpen want papa had al zoveel over de mama verteld dat het niet mogelijk was dat hij bij mij kwam wonen... 1x dat hij haar moest komen halen moest ik werken en ik woonde terug bij mijn ouders weer in ...mijn ouders in paniek wat als ...en hoe moet dat gebeuren ,mijn ouders hadden nooit van scheidingen geweten en wisten niet goed hoe ze zich moesten gedragen ! Ik legde hen uit dat ze normaal loesten doen en zonder kwaad te worden of zonder te roepen moesten ze mijn kind afgeven aan hem! Hoge protest bij hen en waarom deed het gerecht niks en waarom moesten ze wachten tot er iets gebeurd zieden mijn ouders kwaad tegen mij en ik en mijn ouders waren bang dat ze iets kwaads deden aan mijn kind ....en terecht ! Ik kwam terug van werken en mijn ouders in paniek geslagen deden ze het verhaal dat een vreemde man aanbelde en vroeg achter mijn kind om mee te nemen op bezoekrecht voor de papa !!!!! Alsof ze mij in de grond nagelde met dit !!! Ze zeiden mij heel geschrokken ;we kunnen toch u kind niet aan een vreemde mens meegeven ??? Wel, hij had de ballen niet om mijn kind af te halen bij mijn ouders Punt,dat maak ik eruit ! Dan heeft hij die taak aan een vriend gegeven ! Ik kende die man ook niet want hij had zijn naam niet eens gezegd .Mijn ouders zeggen mij als hij u dochter wil zien moet hij zelf voor de deur staan! en gelijk hadden ze ...verdomme. De volgende dagen volgde er de politie Ja, mevrouw , wij komen ivm de klacht van u exman dat je de bezoekrecht niet naleeft en dat u kind niet volgens planning bij de papa gaat ! Voilà ,het was weer mijn fout dus! Ikke in de kalmte zelve uitgelegd aan de heren hoe het in mekaar zat.Mijn ouders in volle collaire , ik heb ze in de andere leefruimte laten gaan voor de kalmte te bewaren ! Politie was een beetje bruut tegen mij en legde op mijn hart de bezoekregeling te onderhouden !Wel ik moest mijn kalmte zoeken en dacht in mezelf ...en ik , heb ik geen recht !Hij Haalt bij ongelijk nog gelijk . Ik, voor alle duidelijkheid zei ik tegen die 2 rotflikken;" als hij mijn dochter wil zien moet hij de ballen hebben om ze zelf te komen halen of is hij soms bang zonder revolver te lopen?"" zei ik kwaad tegen hun! en als jullie niks meer te melden hebben dan is ons gesprek gedaan! Met een vast en duidelijke stem.Zo zijn die flikken vertrokken met een blik van , je durft wel madam !
ik heb deze verhaal de 4juni op papier geschreven ...ons pc is stuk! Ik heb vanaf maandag 2weken recup staan, en ben zowat in elkaar gezakt fysiek en emotioneel. Ik kan het werk niet meer aan, ik moet zwaar tillen en zwaar werk verrichten en sinds 1jaar geleden ! Op het werk gaat het mis er dreigen mensen op straat te komen en dat maakt dat er niet veel ....maar héél véél werk is met minder personeel, de tijdelijke worden netjes de deur uit gewezen en sommigen doen helemaal hun werk niet ....maar ja daarover wil ik niet verder op ingaan!!! Alhoewel.... Het voorbij weekend is zwaar geweest en heb veel rust genomen ,het belangrijkste gedaan en voor de rest niet veel meer . Het zonneke schijnt en daar profiteer ik nu van. Ik had voorgenomen véél aan sport te doen maar ik ben té vermoeid en heb overal pijn,dus da ga ik niet doen.We zijn al vrijdag en heb niet veel uitgestoken in huis, had plannen om thuis wat de garage en kasten te herschikken maar ik moet passen. Ik ben gisterenmorgend naar de huisdokter gestapt .Ik heb overal pijn en krijg steken links van mijn hoofd mijn rechterschouder ,elleboog,pols,hand doen zo een pijn dat ik een heel doosje van 500 pilletjes heb erdoor gejaagd (niet in een keer natuurlijk) Dan mijn midden rug en linkerkant boven mijn heup achter doet pijn, Heb geen krachten en kan een heel dag slapen. Nu ik in de zon onder een tentje zit en buiten is het warm en toch heb ik een lange jeansboek en een shirt met lange mouwen!Iedereen van de buren zit in schorts en korte rokjes sommigen in bikini ,maar ik heb de laatste tijd alleen maar koud! Ben altijd duizelig met zo een zat gevoel in de hoofd ....nee er komt geen alcohol aan de pas ...alleen koffie en thee. gisterenavond bij het avondeten heb ik wel een glaasje wijn gedronken maar is mij niet goed bekomen na geen 15min lag ik al in de zetel (uitgeteld) ik heb die wijn niet goed verdragen en maakte dat ik om 19u in mijn bed kroop...voor de nacht. Zo, aan de dokter uitgelegd wat er scheelde en heeft een bloedtest genomen,mag geen pijnstillers innemen in de tussentijd van het resultaat en moet zo met veel pijn gisteren en vandaag de dag doorkomen. Vanavond zal ik meer weten. En zo, lees ik veel en rust in de zon onder een tentje ,buiten! En daarom deze briefje geschreven.... Had gelezen dat een man die zijn verslaafde vrouw(drank en drugs) de deur heeft uitgewezen , die zijn verhaal was pakkend en zeker moeilijk als je zo een beslissing moet nemen . Die man doet een oproep op het laatste van zijn verhaal dat de andere gescheide ouder hier een les moeten uittrekken en zegt;je ontneemt je kind zijn vadermoeder niet! Blijf investeren in de band je kind zal je dankbaar zijn!
Ja .... Op een dag , ons ruzie bleef maar aanhouden , ons huis waar we 17 jaar in woonde was verkocht door de Faillisement en we spraken ons al weken niet ! Hij wilde het goed maken , ik was alles kwijt en had alleen mijn slaapkamers gekregen van de deurwaarder ...alles was verkocht ! Hij heel fier en zou het goedmaken met een nieuwe auto voor mij te kopen ... Ah ikke blij en wij naar de winkel een mooie auto kopen ... Je ziet het alleen bij films , hij sprak de verkoper aan en zei; mijn vrouw kiest een auto en word naar haar goesting opgemaakt ! Ik zag die periode de Pegeot Cabrio heel graag en wees naar die auto ,ik wil deze auto en ik moet het zo hebben zonder velgen toe te voegen of iets anders . Zo gezegd zo gedaan , maar voor hem niet hé !! Hij moest laten zien dat hij meer kon ! Wij gingen zitten met de verkoper voor het verdere verloop van de wagen en afspreken wanneer wij die konden gaan halen ... Er was al eentje in de winkel dus wachten moesten wij niet en dat had hij niet verwacht denk ik dus hij moest het kunnen rekken ... Hij en daar komt het ....ik wil voor mijn vrouw mooie velgen ! Ledere interieur...radio met cd blok .... Die waren op bestelling ....en toen moest er een streepje aan de koplampen ....die moesten ook besteld worden ... Hij zou een hardtop willen voor de vrouw ...die , op bestelling ! Dan , wacht het is nog niet gedaan .....moest er een streepje op van voor tot achter en ik ging in protest ...."maar dat moet niet " zei ik zo met een toon . Jawel , het allerbeste voor u zei hij met een glimlach van oor tot oor ! Wel ,ik moest wachten voor de auto en er gingen dagen voorbij en ik wilde niet ongeduldig lijken dus ikke ....geduldig aant wachten !!! Ik wilde zien hoever hij het zou brengen . Mijn innerlijke gevoel had gelijk ! Het was alleen omkoperij die auto was maar iets om te sussen aangezien dat ik hem negeerde . En zo gingen er dagen,weken om en ik vraag zo stilletjes;"hoe zit het met mijn auto?" Hij ;die is nog niet klaar zegt hij! Hij wacht nog enkele weken en s'avonds wanneer alles gesloten was en het was al heel laat ik denk tegen 11.30u zegt hij ; willen we gaan kijken van de venster als de auto klaar is?" Ik , "ja echt gaan we kijken " eindelijk dacht ik ! En ,ja...De auto stond daar in de garage in volle glorie in het midden van de salon met velgen en streepjes en opgeblonken . Dat is het enige keer dat ik de auto gezien heb gekregen , want onverwachts werden we uit ons appartement gezet ! Hij had sinds wij daar woonde geen huur betaald aan de eigenaar ... Maar diep van binnen wist ik wel dat het alleen maar stroop rond mijn mond was om mij zoet te houden ! Ik dacht al niet meer aan die wagen maar net voor wij verhuisd waren reden de verkopen langs ons appartement en belde hij aan. Ik mocht niet opendoen van hem ! En ze reden weer weg....daar ging mijn auto ! Wij , verhuisden nog naar een ander plek ! Mijn kinderen waren heel van streek en stel je voor ikke !
Het was een van die betere dagen uit ons huwelijk dat ik ging werken in ons winkel maarik voelde mij niet lekker die dag had niet goed geslapen en had last van buikpijn... Bij wonder zei hij die dag al vroeg in de morgen ,ga niet werken ,sluit de winkel en ga naar de dokter ... ja alsof je winkel zo kan sluiten zonder rekening met je klanten te houden ! Niet dat hij zei ik kan je even overnemen en ga gerust naar de dokter , als je 300 klanten per dag hebt gaat het niet zomaar.... Maar goed ,ik natuurlijk geweigerd en had mij achter de kassa gezet met een bak bier onder mijn voeten want zo hingen mijn benen niet naar omlaag en had ik minder pijn. Ik had echt heel felle pijnscheuten als ik mijn benen bewoog en ik hield ze dan heel stil , klanten kwamen en gingen en niemand had het door hoeveel ik pijn had ik kon het blijkbaar goed verbergen maar zodra er niemand in de winkel was ging ik al met mijn hoofd hangen over de kassa heen en verdomme het deed echt veel pijn en uren gingen voorbij die maanden bleken te zijn en de pijn begon ondraagelijk te worden dus ikke gewoon een koppel pijnstillers genomen en het stilde lichtjes de pijn maar kon mijn benen niet echt meer bewegen , en ikke gewoon achter de kassa lachend aan het werk en geen levende ziel die het merkte en mijn ex-man die de hele dag God mag het weten waar die heeft uitgehangen die dag ,kwam binnen gewandeld tegen sluiting uur en zag mij zitten en vroeg bij alle wonders van de wereld , hoe zit gij achter die kassa nu?
Kwam van dichtbij kijken en zag die bak bier en mijn benen erbovenop ,heel ingekrompen van de pijn .... Had zich verschoten en dat is de enige keer geweest dat hij een dokter voor mij had gebeld en hij legde de pijnen uit aan de huisdokter die dadelijk zei een genecoloog aan te spreken ,hij dat gedaan en de dokter zei met spoed binnen te komen die zelfde avond voor onderzoek en wat bleek het te zijn ??? Ik had al even last van kisten op mijn eierstokken die alsmaar dikker werden en om de 3maanden moest ik op controle gaan , maar door de drukte van winkel en kinderen en invalide man kon ik echt geen gaatje vinden om voor mezelf tijd te maken om op controle te gaan , dat maakt dat ik 6 maanden geleden was geweest en alles leek niet verergerd te zijn dus heb ik 1 visite overgeslaan met dit als gevolg !!!
Maar eens dat de genecoloog mij innnerlijk onderzoek had gedaan trok zijn gezicht bleek van kleur en zei dadelijk dat ik met spoed moest geopereerd worden die avond zelf ... Ikke weer in proterst, ik moest nog naar huis mijn kinderen hadden geen opvang en mijn man moest ook van alles gezorgd worden want er kwam iedere dag een verpleegster voor hem en die zou ook nog gebeld worden en voor de winkel vond ik ook dat mijn personeel verwittigd moest worden en dat ik in het ziekenhuis ging zijn voor enkele dagen dus een hele onderneming voor mijn operatie .... Na veel heel veel protest en gepraat met de dokter dat zomaar niet ging mocht ik voor de nacht naar huis voor alles te regelen ik kreeg van hem 5 uren de tijd om het te regelen , want het was al heel laat geworden in de avond en het ging toch morgenvroeg zijn voor de operatie ... Ikke naar huis ... Ikke dus onderweg naar huis met man en macht de regeling maken dat ik moest geopereerd worden ... Ikke , alles geregeld en s'morgenvroeg om 5.30u binnen in het ziekenhuis met een klein hartje ... Ik had de nacht niet geslapen ,was benede gebleven met schrik voor de opereratie! Mijn kisten waren geprongen en ik had een inwendige bloeding die maar bleef bloeden en daarom had ik zo een pijn omdat de buikwand niet veel plaats had en daarom het bloed in mijn ingewanden drukte en zo ook mijn benen niet kon bewegen ... Dus, 5.30u binnen in het ziekenhuis ... Ze hadden mij verwacht , dus alles ging snel en moest ook snel gebeuren en ik was 1 op de rij voor een operatie ! Ik had gezegd dat ik bang was en kreeg een pilletje om te kalmeren en dat hielp wel onmiddelijk , en niet veel daarna kwamen ze mij al halen .. Die dag ging ik slapen onder de operatie en werd wakker van de operatie en toen ging alles mis !!! Ik had die dag nog meer pijn aan mijn buik ... Ik werd wakker en kon niet echt doorademen alsof ik verstikt werd en moest met kleine beetjes adem toekomen . Stel je voor je kan niet doorademen en je moet je stellen met een klein beetje adem , en ik paniek in ademnood de verpleegster geroepen , ik was alleen op de kamer geen man te bespeuren ... De verpleegster stelde mij gerust en zei dat het normaal was voor zo een operatie , ze hadden mij via de navel een kleine snip gemaakt voor een kijkoperatie en zo het overtollige bloed uitgehaald en mijn eierstokken gekuist...had een grote kuis van binnen gekregen en daarvoor hadden ze mijn onderbuik opgeblazen en dat maakte dat ik pijn had niet alleen in mijn buik maar ook mijn borstkas deed enorm pijn dat ik niet echt kon ademen ... Pijn hier en pijn daar en mocht ook dezelfde dag van de operatie naar huis alhoewel ik gerust enkele dagen had willen blijven maar die avond mocht ik naar huis ... Die dag had het bijna mijn leven gekost zei de dokter , voor het zelfde geld was ik doodgebloed en dat had de dokter alleen tegen mijn man gezegd en niet tegen mij ! Ik kon niet lopen van de pijn , dus met een rolstoel tot aan de deur en in de auto , het was al laat geworden de winkel was al dicht maar ben niet gaan kijken ik had teveel pijn om nog die weg te doen ! Ik had gevraagd dat ik in de zetel bleef slapen en zodoende sliep ik benende in de living ... Ik kon de trap niet omhoog en had ook de kracht niet ,ik was echt verzwakt niet te geloven ... ik was alle kracht kwijt die ik ooit had en viel na enkele pijnstillers in slaap en sliep door tot ik wakkergemaakt werd door de man .... Ik zou naar de winkel moeten gaan want ze hadden mij daar nodig ! Ik zei; ik kan niet gaan voel mij niet goed en kan nog niet rechtzitten en het liefst bleef ik de hele dag in bed ... Maar een grote protest kwam van zijn kant dat ik mij teveel liet gaan en dat ik beter naar de winkel ging voor alles in banen te houden . Met grote verstomming keek ik hem aan en ik begreep niet goed waarom hij dat zei ! En toen zei hij tegen mij ; Het is beter voor u dat je onder de mensen zit zo pieker je niet teveel over u pijn en genees je vlugger . Mijn operatie was net geen 24uur geweest en moest al gezond en herstel zijn ??? Ikke dus mij aangedaan , ik had mijn tanden zelfs niet gepoest en hij bracht mij naar de winkel .... Daar wist ik mij niet te houden op een stoel , ik ging op mijn bureau en zou papierwerk doen .... Maar al gauw legde ik mijn hoofd neer op de bureua en manlief ging weg voor de dag .... Ik kreeg een telefoon na de ander en ik niks beters uitgevonden dan de telefoon uit de haak te zetten .... Rust wenste ik en wilde slapen . Ik viel in slaap op mijn bureua met een voorgebogen lichaam over mijn bureua sliep ik enkele uren aan 1stuk ! Dag 1 ging zo voorbij en manlief kwam tegen sluitingsuur en kwam mij oppikken om naar huis te gaan . Hij vroeg niet hoe ik mij voelde en reden zo terug naar huis ..... Ikke niet gegeten en viel in slaap op de zetel , kreunde van de pijn .... Volgende morgen ... Allé opstaan zei hij !
Het zal je goeddoen als je naar de winkel gaat gaan , en ik weer met alle moed van de wereld naar de winkel en terug de bureua in ... Telefoon van de haak , dat had ik al dadelijk gedaan wilde niet gestoord worden en nam enkele pijnstiller in maar had nog teveel pijn en kon mijn bovenlichaam ook al niet teveel bewegen ik voelde me stijf en zonder krachten , krachten die wegvloeiden uit mijn lichaam ... Ik at niet meer goed en dat maakte dat ik heel mager op korten duur was geworden . Ik was gene dikke woog toch tegen de 50kilo maar vlug was ik eronder en zag er niet fraai uit zo mager ! Dag 2 ging ook zo voorbij , ik zette 2 stoelen tegen elkaar en ruste dag 2 zo ... Viel in slaap voor enkele uren ,en had veel pijn .... Dag 3 van hetzelfde , maar toen heb ik geprotesteerd dat ik naar huis wilde en belde hem op ... Niet te traceren waar hij zat .... Dus ikke zijn voicmail gebomardeerd met berichten dat ik dringend naar huis wilde gaan liggen want ik voelde mij niet goed en had nog veel pijn van de operatie ! Tegen sluitingsuur arriveert hij en keek verwonderd mij aan en vroeg ;wat scheelt er toch ? Ik weet het niet , maar ik ben pas geopereerd en wil in bed liggen ik sta stijf van de pijn kan zelfs niet tegoei lopen ,want mijn benen heffen ging ook niet , ik schoof met mijn voeten zo kwam ik verder , kon niet goed ademhalen en had overal pijn .... Wel de dag erop bleef ik thuis en toen viel en barste de bom .....letterlijk en figuurlijk!
Mijn ouders met 8 kinderen waren mensen die vanalles zelf maakten voor het gezin! Mijn moeder maakte zelf brood ,ja stel je voor het was net een bakkerij thuis en ma maakte ineens brood voor de heel week ongeveer een 30tal broden . Zo ook werd er kleine dieren gekweekt in huis , je niet echt in huis maar in ons tuin en pa had niet beter gevonden dan op gemeente gaan en een stukje tuin in huur nemen ,nu is het populair geworden door de crisis maar wij hadden zelf een crisis toestand met zoveel mensen.
Wel kleine beestjes werden gekweekt en er waren konijntjes en eenden , kippen,duiven,en nog vanalles en nog wat ook kleine geitjes ... En moet je denken als je kweekt moet het ook eens dood ,ja als kind at ik geen vlees en kan nog altijd geen konijn of eend eten ! Je moet ook weten waarom.... Tijd voor de slachting van die beesten, ja kalkoenen gingen eerst en dan de ki^ppen, werden aan ons boompje in de tuin onderste boven gehangen en werden zo met een mes hun lieve keel open gesneden en zo doodgebloed dan moesten wij die kuisen ja er was werk aan maar dat stonk geweldig , er werd heet water over die beesten gegoten na dat ze dood waren en wij moesten hun pluimen uittrekken ,de ingewanden waren voor ma... Wij speelde met die beestjes en waren zo gehecht dat we niet van die vlees konden eten , maar wij mochten niet van tafel voor ons bord leeg was. Ik kon het gewoon niet en protesteerde het felst en wachte aan tafel tot zij van tafel gingen en dan was het toch tijd om op te ruimen en kon zo vermijden van het eten ervan! Ja natuurlijk kreeg ik er nachtmerrie's van , droomde de nachten nadien altijd hetzelfde droom , ons pa dat ons in de garage ondersteboven gelijk die beestjes had gehangen en een voor een ons doodde ... Amai zelfs in een droom kan dat het ergste is dat je je kan inbeelden . Wij kinderen probeerde zo ons los te maken en huilde enorm en smeekte ons los te maken maar voor enkele van ons was het al te laat en zo werd ik altijd wakker badend in het zweet en volgende dag de volgende beestjes aan de beurt wat was ik machteloos voor die beesten , ik had ze zo graag laten leven... En dan waren er nachtmerrie's van het wegrennen van een erg grote blaffende honden 1 ervan maakte mij heel erg bang zo bang dat in mijn dromen ik ervan wegliep en probeerde voorruit te komen maar het ging niet en die vreeselijke hond kwam maar dichter en dichter en dichter .... en zonder adem werd ik wakker in ademnood in mijn droom probeer ik zo te schreuwen om hulp maar het ging niet en wil praten maar ging ook niet ik keek naar mijn voeten en kon ze niet bewegen en mijn hartslag werd sneller en sneller en ik kon niet ademen en ik hapte naar lucht mijn God ik kreeg geen lucht ik adem maar het gaat niet ......Help help help en niemand hoort mij en ik huil oh ik huil .....en probeer te ademen hap naar lucht en het gaat niet ik ..ik ...ik krijg geen lucht en het en en en het gaat niet en Boem ik word wakker en adem en het een snelle pols en mijn hart gaat als een gek tekeer maar , het was maar een droom ja een droom en ga weer liggen werd wakker badend in het zweet ..... Ik ben altijd een moeilijke slaper geweest en heb er nog problemen door en kan nog altijd niet de nacht door slapen .... Nog een droom gaat dat ik vlieg is net niet akelig maar net genoeg om bang van te worden ..... Ik schiet de lucht in zonder een rede en zo hoog dat ik iedereen als miertjes zie en ja ik heb hoogte vrees ik denk ook dat die dromen het oorzaak zijn geweest van deze vrees ! Ik droomde van dat als ik buiten ging in mijn droom, dat ik de lucht in schoot en niet naar beneden kon komen wat ik ook probeerde het ging niet . Soms vloog ik als een pijl door de lucht en ik kon gewoon niet stoppen .... Akelig vond ik het ... Als een meisje van 13 .....
Mijn ervaring van mijn lichaam .... ik was 13jaar en er gebeurde zoveel in mijn leven ,ouders die altijd ruzie maakte en je werd telkens gestraft ook al deed je niks en ik was een heel ongelukkig kind. Ik herinner mij dat ik veel maar ook héél veel gehuild heb in mijn leven, ik was ongelukkig en dacht dat ik zou sterven want er gebeurde veranderingen in mijn lichaam en dat wist ik niet dat het normaal was bij het volwassen worden...
Echt toen ik naar mijn vagina keek dacht ik nu ga ik doodgaan !!! Echt niet lachen hoor het was echt niet leuk niet weten wat er gebeurde en het was volkomen normaal . Op school vroeger kreeg je 1 les van zo zie er een vagina eruit maar geen echte foto's je weet wel tekeningen en zo ziet er een penis uit en dat was het ,de hele klas begon roemoerig te zijn en alles werd opgeruimd en dat was het de voorlichtingsles !!! Amai veel bijgeleerd was ik !!
Wij waren met 8 kinderen en niet alleen was het de veranderingen in mijn lichaam maar het leven op zich was maar klote... 8 kinderen die keer op keer in de kelder hebben gezeten voor het een of ander die iets heeft uitgestoken. En daar zaten we dan, de grote broer die al inmiddels al 17 was geworden beloofde ons uit deze ellende te halen en hij plande veel dingen ,hoe hij ging weggaan en ons kwam terughalen en waar hij wilde gaan en wat hij wilde doen alles werd uitgelegd ....maar helaas niks van dat allemaal is vervuld geraakt , ieder van ons maakte zijn eigen leven en van dit alles kwam er nooit meer geen spraken van. de Grootste werden niet zo veel meer gestraft en moesten dan op ons letten ,dus alles keerde zich tegen de kleintjes ... Mijn ouders waren nooit thuis,altijd met vrienden weg en dus broer en zus moesten op ons letten en ik was 13 en moest koken . Mijn ma legde vlug uit wat ik moest doen en ik ging koken , het was niet van te kunnen hé.... Dus ik doen wat ma heeft uitgelegd, kip laten bakken in de pan en dan patatjes bijdoen en dan nog even laten koken en zien dat ik het niet liet aanbranden en alles was klaar,iedereen kon eten. Ik weet niet of het smaakte maar er werd gegeten en niemand klaagde !
Achteraf,de afwas ! 8kinderen en het was véél afwas en had niet veel zin,je kon begrijpen dat ik na de snelle kookles van ma geen zin had meer wat wil je ik was maar een kind !
Wel grote zus kwam van werken en daar liet zij zich ook gelden van haar kant,de afwas moest en zou gedaan worden en wie denk je was de slachtoffer met niet al te lieve woorden werd ik aan de wasbak geduwd en ik zou niet weggaan van die hoek zolang de afwas niet gedaan was !
Wel ik had niet veel keus he.
Maar daar is ook iets positiefs van gekomen hoor , ik kan als de beste koken en ben een nette vrouwke van geworden ! Het kon ook anders aangeleerd worden vind ik , zo moest het niet gaan maar ik kan dit moeilijk vergeten .
Alles behalve gelukkig was ik , wat heb ik toch wat afgeweend zeg !
Nu , na dit alles dat ik heb meegemaakt denk ik ook daaraan , erg hé niks om gelukkig terug te denken.
het enige dat ik weet dat mij gelukkig maakte waren mijn kleine katjes waar ik zo graag mee gespeeld heb....
1 van die dagen dat er zoveel ellende in ons huwelijk was.... Hij maakte ons kind die 12jaar was wijs dat ik met veel mannen rondhing en er was al een hele tijd aan de gang dat als wij aan tafel zaten met heel het gezin dat hij met die verhaal op de proppen kwam .Ik had 2kinderen en de jongen was al een leeftijd dat hij veel begreep .... Dus voor de zoveelste keer aan tafel begon hij te zeggen dat ze mij gezien hadden , mensen die hij kende en hij noemde geen namen want ik kende natuurlijk die mensen niet (zei hij) dat ik in een vreemde auto (zo legde hij dat uit ) was ingesapt en ik kuste die man .... Hij begon de soort auto uit te leggen en je zag die ogen van mijn zoon (vragend )naar mij kijken .... Hij begon de kleur uit te leggen en de man hoe hij eruit zag .... Wel ik zelf zou bijna geloven dat ik iemand had
Wel mijn zoon at niet meer en heeft zijn eten laten staan.... Ik had ook al niet veel honger meer en heb mijn eten ook laten staan ... En hij?? Wel hij trapten het thuis af en nam mijn zoon mee... Kom ,zei hij ....wij gaan weg!
En ik....ik .... Ik huilde mijn ogen uit , nam mijn kleine dochtertje vast .....en huilde maar ..... Mijn dochtertje was heel klein en begreep er niks van.. ik voelde mij alleen, verlaten , wat een verhaal ....wat moest dat altijd betekenen ...wat wilde hij daaruit trekken ?? Ik had geen idee!
Nog een poosje later..... en het was even stil geweest ,zo een hele week zonder die verhalen want ik ging gewoon niet aan tafel zitten en at gewoon niet meer mee !(ik was veel kilo's kwijtgeraakt)
Wis t hij niet beter dan mij maar uit te maken maar gewoon door de dag en ik weet het nog goed , ze hadden juist gegeten en ik zat in de badkamer had juist ondertussen dat zij aan tafel zaten maar een bad genomen ... Ik had al mijn slaapkleren al aangedaan en het was 18u ongeveer .... Dus ik niet aan tafel en hij woest als een beest !
Ik kwam uit de badkamer en daar was hij , hij zat in de zetel met rode ogen uit woede en wees naar mij .... mijn zoon zat naast hem , daar ;zei hij ...daar ,die daar .....heeft een andere man !!!
Zij heeft een andere man en denkt niet aan haar kinderen ....daar , die daar ... Die ogen van die kind, vergeet ik nooit en die vernedering dat opkwam kon ik niet plaatsten!!! Wat zegt die nu !! mijn zoon ..ocharme mijn zoontje ,mijn lieve jongen ...wat moest die denken van mij wat ging er om in zijn lieve zieltje wat moest hij niet denken van mij ,wat voor een moeder doet zo iets en ik kon geen woorden uitbrengen .... ik keek en zag alleen zijn ogen die door mij heen vragend weer keken , ik moet een vreeslijk moeder zijn geweest want hij keek neer toen ik naar hem wilde gaan om het te troosten .... Ik had helemaal niemand en wie moest het wel zijn? Hoe komt hij aan zo een verhaal ....verdomme !
ik kon het niet meer aanhoren en nam een beslissing ... maakte mij klaar om afscheid te nemen maar ik schreef geen briefje ... deed nog een beetje goede parfum op en nam een reeks pillen in.... zo een 6tal slaappillen of waren er 10 ik weet het niet meer , en nog een reeks kalmeer pillen.... viel in slaap en voelde mij rustig worden wat was die rust vreedig.... ik voel mij wegvallen en in de verte iemand roepen .... hij was na een uurtje komen kijken ,dat heeft hij nooit gedaan maar ik reageerde denk ik niet ....en viel telkens weer in slaap ,ik wil slapen ....laat me gerust zei ik zachtjes ... hoorde hem bellen maar ik kon niet praten... ik voel dat ze mij opnemen en ik moest staan maar ik zak door mijn benen ... voor de trap wordt alles donker en word niet meer wakker tot in het ziekenhuis ....waar ze mijn maag leeghalen...dokter waren grapjes aant maken onder hun en ik ....voelde niks dan moeheid en een zware last van sufheid.....
Daar in het ziekenhuis heb ik ,ik weet niet hoeveel dagen geslapen ...geen dokter gezien !!wat ik wel raar vond ... Ik word in allerlei terapie voorgesteld en moest tekenen en moest sporten en moest nog vanalles doen ,maar ik bleef in een hoekje zitten. Had niet veel zin .... Bezoek komt ! man en kinderen! Heuh,ja ik stond mijn mijn mond vol tanden ....
hij had beloofd dat alles anders ging worden , maar ik was toch niet schuldig ... ik knikte maar van ja! mijn kinderen keken geschrokken naar mij en ik kon die blik niet aan en daar kwamen de traantjes terug. Hoe heb ik dit verdiend??
Ja ,zo doende was het tijd om naar huis te gaan zei hij en ging met de dokter praten en kwam eigenlijk verstoord terug en zei dat de dokter eigenlijk met een sterk verhaal op de proppen kwam die hij totaal tegen heeft geproken zei hij....
Hij had een prognose gemaakt en heeft mij op afstand bekeken en had gezegd dat ik een mannen verslinder was !!!! ALSTUBLIEFT ZEG !!! De dokter of gij stom smerig wezel waar ge loopt !!!
ik had geen contact met niemand ...ZEG AUB EN HOU ERMEE OP !!!!
ik was toen zelfstandig en moest een betaling doen van 295.000 Belgische franken ... ik geef de opdracht aan mijn ex-man om die betaling te doen en geef hem het geld mee en geef hem chash geld mee ... wat blijkt dat die betaling niet gedaan is geweest , hij heeft mij bedrogen om te zeggen dat geregeld was maar aangezien dat ik het geld heb meegegeven heb ik er ook niet meer achter gevraagd het was afgesloten voor mij! Achteraf kreeg ik een gerechtbrief met daarin dat ik celstraf kreeg en dat ik dat bedrag met 10x verhoogd is geweest je kan zelf tellen hé... Ik kreeg eerst een paniek aanval en spreek hem aan , hij was niet in het land en hij zei dat ze zich vergist hadden met uitslag hij had alles geregeld van afstand dat ik mij geen zorgen moest maken . Hij hield mijn post achter en al die gerechtbrieven die ik kreeg heb ik nooit gezien ! Hoe heeft die dat geregeld ,want die brieven moeten persoonlijk worden afgehaald ! Nu heb ik dokters papieren gevonden waar hij mij exccuseert van de rechtzaak dat ik niet aanwezig kan zijn wegens ziekte ... ik was niet ziek die periode .....het werd mij allemaal achter gehouden met welk recht heef t hij dat gedaan ?????
wel hij heeft het voor mekaar gekregen in ieder geval en met gevolg dat ik aant betalen ben van 2004 en nu vragen ze mij het bedrag die ik betaal maandelijks omhoog te heffen anders duurt het veels te lang voor het afbetaald is ,maar wees eerlijk nu zit ik heel mijn leven met deze betaling en hij ligt er zo zorgeloos bij,en deze morgend hef ik zwaar aan deze probleem .... ik heb mij al dagen niet verzorgd en loop er heel triest bij .... zolang ik leef deel ik de problemen die hij voor mij gezorgd heeft en er is geen manier om dit te omzeilen... Was ik zo slecht voor hem ??? Hoe heeft hij mij dat zo kunnen aandoen? De moeder van zijn kinderen...
Morgen afspraak gemaakt met een advokaat !!! Horen wat mijn optie's zijn ... we zijn vandaag al op en gaan zo direct vertrekken , krampen en zenuwen steken de kop op .... Ik ben terug ! Wel , ik moet zeggen het heeft niks opgeleverd moet ik zeggen. Op aanraden van hem moet ik het even laten varen en opzij zetten.... Hij heeft gezegd om geen verdere reactie van hem uit te lokken is het beter zo dat we in een afwachtende positie nemen.... Voor allebei de zaken! Wel we wachten af ....en zo gaat ons leven verder....wachten .... Op de terugweg voelde ik mij dronken , onwerkelijkheid en helemaal van de wereld ... Ik hoorde geluiden maar keek niet , ik hoorde muziek maar hoorde niet, alsof ik mezelf van op afstand kon zien wat een miserige situatie ik ben en hopeloos geval ....ja dat ben ik . 13/04/2010. Een wijze besluit !!! ik ben moe...mentaal en lichaamelijk ...
Dat gedoe met die telegram is nog niet afgerond ....
Maar mijn verlof is vandaag begonnen...maar nu komt het ... Jaren geleden was ik zelfstandig en ik spreek hier over het jaar 1999 en eerder, ik had een klant die goederen kwam halen voor in Duitsland te verkopen en hij had mij een cheque gegeven ,nu mij financiele dienst gaat checken of het wel degelijk gaat en de bank zegt dat er geen probleem is dus die mannen laden een volledige kamion vol met mijn goederen laden en vertrekken weer weg , veel tijd hadden ze niet blijkbaar ...nu weet ik ook heel bewust gedaan ook! Nu, mijn ex-man int die cheque ook dadelijk en maak het geld weg van de rekening en stuurt ze naar buitenland en ik vond het al raar klinken want onze rekeningen moesten hier ook betaald worden . Nog geen dag later zie ik de directeur van die bank zenuachtig achter mijn man zoeken , ik zat achter de kassa maar hij vroeg niks aan mij en ging weer weg. Nu blijkt dat de bank was vergeten te kijken of die cheque gedekt was en maakt dat die mensen ook niet bestonden ,nu dat was uitbetaald en nu moesten ze het geld terug hebben .... Wat maakt , mijnheer had het weggestuurd en zegt ik heb geen geld meer !!! Op de rekening had ik ook al niks staat en zo begint het te rollen en begon ik door te hebben dat ik geen geld had voor mijn winkel draaiende te houden . Een hele miserie en ruzie komt er uit maar niks ook niet , dat was 1 van de vele dingen die mis zijn gegaan in mijn leven .... nu puntje bij paaltje ,krijg ik een brief vandaag dat ze nog altijd achter dat geld zoeken en heb ik dus een brief ontvangen. Het gaat maar over 6000 euro binnen de 8 dagen te betalen denken ze !!! Kwaad ben ik want ik tref hier ook geen schuld aan hé ,of wel ?! Kan iemand mij daarop een antwoord geven ? Ik denk het niet ..... Punt 1 ik heb er nooit iets van geweten, Punt 2 ik heb nooit iets betaald en Punt 3 het is verjaart.... en nog zoeken ze mij.. ik kan er ook niks aan doen dat de bank fouten heeft gemaakt en nu zoeken ze op mij! Mooie begin van mijn verlof ! Nu moet ik met dat in mijn hoofd rondlopen en weer naar advokaat lopen en alle miserie die erbij hoort . Kijk of het nu om eerlijk spel gaat .... Ik ben moe en opgebrand , enen miserie na een ander ...wanneer stopt het . Nu dacht ik even van mijn verlof te genieten en komt er weer dat !
Vorige week nu wordt het nog mooier, krijgen we een brief van de deurwaarder een laatste aanmaaning van een betaaling.... Wij gans verwonderd wat het kan zijn ....wij openen die brief en er staat dat er een rekening open staat van Belgacom ???? Wij vragen ons af wat kan Belgacom ons vragen aangezien wij niet geabonneerd zijn bij hun en wij bellen de deurwaarder en stellen ons vragen bij deze rekening... Zo te zien heef t mijn ex-man via de naam van mijn dochter een telegram verstuurd naar Italiê de 2 december geleden ????? Mijn dochter heeft geen enkel contact met hem en wij wonnen al eeuwen niet meer in zijn buurt dus daarom weten wij niet wat doen . Zo heeft hij ons een rekening bezorgd van 86 euro en die telegram was voor 26 euro . Ik vraag mij af waarom die man telkens zo kosten kan blijven maken op de naam van iemand anders, ja het is nu een heel geloop bewijzen dat ze daar nooit heeft gewoond op dat adres en dat ze geen contact heeft en dat wij nooit aangesloten zijn geweest bij Belgacom enzoverder maar zo het blijft mij verbazen dat die man zo de naam van eigen bloed en vlees kan misbruiken ,wat ga ik dan binnenkort nog binnen krijgen ? Ik denk dat ik die rekening moet betalen he Mijn hart staat stil ,ik wordt verscheurt van binnen .... Ik probeer een nieuwe start en het lukt mij redelijk goed maar dezemorgen ging even alles mis met deze nieuws ....
Hoe moet ik het aan mijn dochter vertellen ,ja nu is zeker geen goed moment ze is volllop met exames bezig ,ik ga haar echt niet lastig vallen met mijn probleem ,ik zal het later op de week vertellen ! Hoe is het in godsnaam mogelijk dat die mens mij dat kan blijven aan doen?
Ik moest het effe van mij afschrijven ,ik kan het niet verwoorden wat ik voel, een soort van verdoving van gevoelens,onwerkelijkheid, verbazing, woede is er ook maar ik heb het onder controle maar vooral verwonderd dat hij nog bezig blijft met wat hij goed in is ,mensen pijn doen vooral zijn naasten en eigen vleees en bloed . Hoe kan je ?? Waarom? Vandaag 1april ; Gisteren hebben we een hele drukke dag gehad met overal een beetje te bellen en die rekening is ineens betaald en wij hebben de factuur opgevraagd aan de deurwaarden en het staat werkelijk op de naam van mijn dochter !Hoe kan Belgacom een aansluiting aan mijn dochter geven op een verkeerde adres ???? Vragen die nooit zullen beantwoord worden en aan wie ik het ook vertel ,ze staan met de mond vol verbazing en je ziet ze nadenken en vragen zich af of het geen onsmakelijke grap is of zo .
vandaag heb ik het nog niet gezegd aan de dochter .... ik krijg het niet over mijn hart haar met zulke dingen te confronteren vandaag 6april ....ik voel mij moe zonder krachten ,veel te moe om weer eens over dit te piekeren !!!
Wel , het gaat zo even laat me zeggen jaren verder en ons kind groeit op en ik kan amper iets voor hem kopen en het doet verdomme pijn maar ik laat mijn hoofd niet zakken en ik dacht , het leven zo moest zijn en iedereen maakt dit mee. En daar had ik het mis hé ! Om dit verder te laten gaan van werken komt er niks van dus op ziekenkas maar en van ene kiné naar het ander om op ziekenkas te blijven moest hij bewijzen dat hij werkombekwaam was en die bleef dus naar dokters gaan van de ene naar de ander ...uren en dagen met hem vergezellen en hem naar die ziekenhuis rijden en dan naar de kiné en dan naar de huisdokter en van ene huisdokter naar de ander . Hij veranderde van dokter als de dokter niet van zijn menig was en hem niet steunde ging hij gewoon weg ,punt. Vrienden hadden we niet echt en er waren mensen die vrienden waren van mijn ouders en hij kwam ertussen en kreeg zo een pak medelijden van die mensen dat hij geld los gekregen had , want iets kopen konden we niet dus die mensen steunde hem en hij kocht een auto voor hem maar niet zomaar een auto een luxe auto ....kort verhaal die mensen rekende dat het geld na een tijdje terug zou komen met gevolg dat die mensen zo boos zijn geworden op hem dat ze begonnen te dreigen met vanalles maar wat wist ik niet en hij gaf mij ook geen uitleg over en er kwam ruzie van met gevolg dat het geld met een deurwaarder terugbetaald werd en al ons geld daar naartoe ging. Het was zo erg dat we thuis niks te eten hadden en mijn ouders gaven ons te eten en zorgde wel dat we dat tenminste hadden. Het ergste vond ik toen mijn klein manneke weende dat de schoentjes pijn deden ....mijn hart brak in tweeën . Ik kreeg een krop in mijn keel en heb gehuild alsof ik ging doodgaan van verdriet. Nam mijn kind op en masseerde zijn voetjes en vroeg aan mijn ouder s om even die plezier te doen en schoenen te kopen voor mijn kind. Weet je zo om het moment besef je dat niet dat iemand echt de grond onder je voeten weghaalt maar zo het neertypen doet nog even zeer als toen en nu meer want ik was té jong om zulke dingen te begrijpen en ik was zeer naief. Maar ik wilde ook gaan werken maar dat wilde hij niet een vrouw hoorde thuis te zijn en zei ook dat hij mij nodig had want hij was niks zonder mij....Ik moest hem verzorgen en aankleden want hij kon zich niet bukken ! Ik had het echt zwaar met momenten ...je besef het niet er was iets dat onwerkelijk was en ik leefde in een roes van altijd dezelfde dingen . Zo moest ik een opleiding volgen van de RVA en ik heb er maar een maand dat kunnen volgen want wat gebeurde er na een hele dag gewerkt te hebben met de opleiding moest ik nog thuis van 0 beginnen want hij had thuis rommel gemaakt en moest hem en mijn kind verzorgen zodat ik na een maand uitgeput was !Hij maakte graag heel rommelig thuis dat ik echt moest schrobben voor alles proper te krijgen ,zo liet hij ons klein manneke een koekje eten zonder hem in de stoel te zetten en liet hij zo dat kleintje dat niet beter wist mijn huis vol koekresten en overal zijn handjes tegen deuren en stoelen en muren ....echt als ik er nu zo over denk ,ik heb er geen woorden voor. Of tegen het uur dat ik thuis kwam,lag mijn kleine ventje onder het stront,sorry voor de uitspraak maar werkelijk zo ...dat ik hem dadelijk zonder nog verder te gaan zitten zo dadelijk aandacht moest schenken en mij zo vol schuldgevoel pompte dat ik een heel dag weg was geweest .Ja, dat kon hij goed mij met schuldgevoel zadelen en mij zo slecht laten voelen dat ik er ziek van werd...niet te doen!! Wel op een dag had hij het gevonden hoe zijn eer moest strelen.... Hij had informatie gevraagd aan ik weet niet wie en wist hoe hij die opleiding moest stoppen en zei dat ik kon stoppen als ik ging zeggen aan de hoofdbureau dat ik een invalide man thuis had en dat hij mij niet kon missen zo doende ging ik naar de bureau en vertelde mijn verhaal .....en barste in tranen uit .
Ik besefte dat ik nooit buitenhuis iets kon gaan doen zonder dat hij problemen ermee had. ...
Trouwen , ik dacht het is normaal dat mensen die 4 jaar en half verkering hebben , allé verkering we mochten niks maar wees gerust als de ouders weggingen dan werd er vanalles en nog achter hun rug gedaan . We mochten zelfs niet achteraan op straat komen stel je voor alleen met je lief zijn. 19 jaar en gehuwd ! Nu hij had werk en 3 dagen getrouwd en mijnheer heeft zich pijn gedaan op het werk ! Dus werkongeval zei hij.... Nu , hij werkte in een fabriek waar de broers ook werkte en wat ik niet dadelijk besefte is , dat dat ze niet echt akkoord gingen onder hun en nu werkte hij bij hun ! Wel grote vraagteken bij mij maar geen antwoord. Die broers moesten gedacht hebben hé , hij trouwt en hij zet zijn kop en gewoontes wel op goede orde ....Fout natuurlijk. Dat werkongeval werd betwist en wat zegt pa , rechtbank en zo gebeurt het dat we jaren zonder loon zaten , zwarte sneeuw zagen we. Hij ging naar alle soorten dokter en kine en je kan het allemaal zo zot niet bedenken. Wel ik was ook werkloos en mocht van thuis niet gaan werken , dat maakt dat ik geen werk had en je weet het al ....geen werk geen geld en geen geld geen eten . Van ma moesten we dagelijks bij hun aan tafel schuiven....Leuk voor even maar als het jaren duurt heb je zo iets van ,welk huwelijk !.Dus werken voor hem kwam er maar niet in, hij wilde invalide verklaart worden per se en zo gaat het allemaal niet. In de rechtbank na 4 jaar vertelde de getuigen (de broer ) dat hij zich dat niet allemaal meer herinnerde ...Wat maakt dat het zaak verloren was!Geen uitkering van al die jaren wat hij wel op gehoopt had ! wel er waren dagen dat er geen brood in huis was, en toen kwam er een kind bij , ik kan je vertellen hoe erg het is als je geen geld hebt om tenminste Pampers te kopen. Ik probeerde mijn best te doen om wat eten op tafel te krijgen met de middelen die ik had en wat deed de heer des huize....Hij ging naar mijn ma . Mijn eten bleef op tafel en hij ging naar mijn moeder die hem restjes opwarmde voor heb en vroeg hem wat hij zolang bij ma gedaan had en zei droog ik heb daar gegeten. Dagen lang zaten we bij de masseur en uren lang bij dokters. Wat vond ik het erg voor hem maar ik moest het erg vinden voor mezelf ,want ik cijferde mezelf weg en dacht helemaal niet meer aan mezelf. Kleintje moest in bad , de vent moest ook verzorgd worden , huishouden en tuin.... zo zwaar voor een jong iemand die al dadelijk de volle zegen kreeg van het leven zelf. Met een handje vol kleingeld moest ik inkopen doen voor de maand, hoe deed ik het toch, we aten veel aardappelen, eieren, pasta en wat maar een klein beetje vlees voor de boterham. Ik heb veel fritten in mijn leven gegeten dat ik het niet moest hebben als het op mijn bord kwam. Dus veel eten deed ik ook niet. Ik ben nooit een dikke geweest maar ook niet op mijn gewicht ...die was altijd 10 kilo onder gewicht. Kleren kopen was altijd voor het kleintje en voor hem, voor mij was er nooit iets op komst. Tot de pa van hem ons in Italie liet komen . We worden ontvangen in een diepe kille huis, hij had een stiefma die hem niet kon lijden , en ik kon nooit begrijpen waarom. De waarom was dat hij geld liet overmaken voor hem ...laten we zeggen maandelijks. En ik werd door hem beschreven dat ik niet met geld kon omgaan! Ja , je leest het goed, ik maakte wel dat ik de nodige in huis had voor iedereen en ik was de boosdoener. Dat maakte dat ik geen geld in mijn handen kreeg en nooit zelfstandig kon inkopen doen. Ik voelde mij doodgaan soms, was dat wat ik verwachtte in het leven ?! Echt niet hoor. Dus in buitenland in Italie, mocht ik ook niet meegaan s'avonds , naar wandelingen die gepland waren door de schoonpapa en mijn schoonvader zei dat een vrouw moest binnen blijven met de kinderen terwijl de mannen gingen een luchtje scheppen ...Wel je voelt mij al afkomen en liet mij niet doen en protesteerde zo fel en zo hard ik kon. En zei, als ik 3000 kilometer heb gereisd met een klein kind om binnen te blijven vertrekken we vanavond nog naar huis. We waren met de auto tot daar gereden ,wat echt vermoeiend is met een kindje achter in de auto. En wat dacht je , ja hij liet me meegaan tegen de wil van de pa in. Mijn echtgenoot toen in de tijd leefde in zijn wereld waar ik af en toe in voorkwam , wat ik nooit beseft heb terwijl ik bij hem was. Hij kleede alles zo mooi en zo eenvoudig in dat ik altijd maar ook altijd , keer na keer hem heb geloofd en gesteund heb. Terwijl hij mij wegcijferde steunde ik hem volledig en wat was ik zo oh zo stom. Als ik nu nadenk wat ik allemaal niet beseft heb en niet opgemerkt heb ik leefde vollop met de dingen die hij mij inpraatte en oh wee wie iets verkeerd zei van hem. Mijn huwelijk was een totale toewijding aan hem echt , je moet mij geloven ...Hij leefde en profiteerde van alles en nog wat .Dus om terug te gaan voor dat werkongeval wilde hij profiteren en geld maken zogezegd. Maar de wet is wel anders inmekaar gemaakt en zo simpel is het niet. Wel de rechtzaak komt voor bij de arbeidsongevallen en weet je wat een wending dat neemt, wel de broer zegt " ik herinner mij niks meer over die dag " wat ik ervan maak dat de heer des huizen wil profiteren dus de zaak wordt geseponeerd en geklasseerd. We konden in beroep gaan maar die geld hadden we niet !!! Maar mijn zusje sterft ondertussen met een verkeersongeval en ik krijg een uitkering dat ik familie was enzo... van een 50.ooo frank toen nog en het geld gaat radikaal naar de rechtzaak ,wat blijkt er over? Niks ...... Niks had ik en niks krijg ik ..... Dus zo zag hij kans om verder inte gaan en nog eens zoveel jaren te processen om uiteidelijk in armoede te leven....
ik was een meisje van 15 jaar , streng opgevoed in een familie die heel gelovig is vader kon niks verdragen en ma kreeg altijd klappen ! Stel je voor zo groot worden , dan stel je een paar regels voor jezelf zodra je de deur uit ging. Ik leer een jongen kennen van in de buurt , een jongen die zonder moeder is op gegroeid , iedereen leefde mee met hem . Hij stal , maar de winkel wist het en zei niks , en Ik moest hem hebben . Je weet wanneer je 15 jaar wordt in het leven wil je al ver iets bereiken , ik wist niks van het leven en hij alles . We hadden verkering 4 jaar en half. Ik wilde vooral respect wat ik thuis nooit heb gezien van mijn ouders. Mijn man moest van mij houden en dat deed hij dacht ik maar hoe fout heb ik al die tijd gedacht . Wij trouwen en dan begint de miserie....Mijn ouders hadden veel respect voor hem , zette hem voor alles , zijn woord was wet zelfs voor mijn ouders . Soms zo erg dat ik in een hoekje werd geduwd. Mijn zussen waren rokers en drinkers en raad eens wie kreeg de schuld ...ikke. Ik heb nooit gerookt en tot kort ook nooit gedronken door het feit dat ik altijd de schuld kreeg van dronkaard !! Hoe erg kan het zijn ... Wel je overleef al die onzin natuurlijk want je zet je sterk en je bewijst het tegendeel . Een braaf meisje dat altijd op zijn kop kreeg van thuis, ellende en miserie wat kan er erger zijn dan dat , wel het begint maar pas. Ik moet je nu laten , ik zal je zo met mijn verhalen bezig houden dat je mijn blog niet meer loslaat.
Ik hoor je nog wel , heb je vragen stel ze ik zal ze zeker antwoorden.. Ikke.
