Als jong meisje liep ik altijd met een voorruit gebogen hoofd keek altijd naar de grond als ik ergens naartoe ging ! Raar! Waarom? Ik denk dat ik altijd wel mijn familie bijhad en degelijk beschaamd en verlegen was en nog ben denk ik ,. Ik loop niet meer met een gebogen hoofd ben redelijk een fiere vrouw geworden ja , wie dacht het ? Ja, ik was altijd aant denken hoe en wat ze van mij zouden zeggen , wat ze van mijn kleding en schoenen enz...een gekke idee eigenlijk want nu trek ik mij daar niks van aan wat ze denken als ik wandel ik ben lekker mezelf . Maar triestig als ik zo terug denk , waarom zou ik nu mij zo druk maken van de mensen van mij dachten , ik denk dat mijn ouders veel impact hadden op de kinderen en dat we streng zijn opgevoed had daar iets te maken . Mochten nooit buiten spelen met andere kinderen en daarom veel tijd hadden om na te denken aan zulke futiliteiten ! Er was 1 feit dat ik wel oude rommel moest dragen want we hadden niks anders en het was echt een zware last als je een tiener bent en je kan en hebt geen mooi spullen ,laat staan nieuwe kleding voor het dagelijkse gebruik. Alles wat ik had was oud en versleten het was van grote zus of van iemand gekregen die ik niet kende .. Mijn ouders hielden verzamel dagen voor kleding gingen ze rond voor oude rommel want echt het was versleten ! Nu vind je in kringloop winkels wel mooie spullen .. Zo ging mijn jeugd voorbij als een beschaamd iemand die met een voorgebogen hoofd door het leven ging en stilletjes in mezelf doe ik het nog niet omdat ik mijn familie bij heb maar door wat ik heb meegemaakt het is een teken die voor het leven draagd! Ik laat niet veel merken aan anderen zelfs niet aan mijn dochter die ik aanbid maar stilletjes gaat deze gevoel nooit verloren soms heel soms voel ik mij terug zoals dat kleine meisje die ik was , geen zelfvertrouwen en beschaamd en zelfs bang. Ik ben sociaal en babbel graag en niemand merk aan mij dat ik mij zo voel , ik laat het vooral niet merken ... Ze moesten eens soms weten wat ik allemaal denk en wanneer ik in groep ben zeg ik eens een woordje en dan denk ik vooral als ze aant vertellen zijn ...is het waar en trek alles in twijfel wat er gezegd word ! Wel , blijkbaar dat vertrouwen zit er niet in en zal ook nooit komen hé.... Maar ik zorg wel goed voor mezelf , koop mij mooie dingen die ik wel aan doe en het zoveel mogelijk in een nieuw doosje laat , om mezelf te laten herdenken dat het nieuw is aangekocht !! Daar geniet ik zo van ... Het moet geen 100 euro 's kosten gewoon het idee dat het nieuw is aangekocht geniet ik meer dan het kledingstuk of paar schoenen .. Gek van mij !
ja , wie dacht het ?
