Ik zorgde dat ik mijn dochtertje klaarstond op de afgesproken uur en dat was om 19u stipt. De andere week was mijn toer voor mijn zoon te gaan halen , ik stap in de auto en zo ging ik richting oude woning ...mijn zoon werd die jaar 14 ! Ik kom aan bij de appartement en zie geen licht aan, stap niet uit de auto , die weg was donker en vond het wel griezelig maar dat was iets dat ik moest doen ! Dus ik stap uit de auto met een klein hartje en bel aan ...de naam van de bel was er niet meer en ik zakte weg . Niemand thuis , en ik begon te huilen ,wist al te goed op voorhand dat het niet mogelijk was en ik moest doen wat er verwacht wordt en wil naar de politie gaan maar als ik wil de auto in gang zetten en vertrekken komt er een auto aan die ik niet dadelijk herken en er schreeude iemand tegen mij ,ik haalde mijn venster naar beneden en herken de stem en hij zei; durf niet naar de politie te gaan vuil hoer waar ge loopt! Ik schiet u kapot als je dat durft doen rotwijf !!! Herhaalde hij ... Ik in paniek probeer weg te komen en haal grote snelheden in de bebouwde kom hoopte zo politie of iemand tegen te komen . Politie was niet ver weg en ik belde met de melding van achtervolging en bedreiging . Hij probeerde mij van de weg te rijden maar ik had een binnenweg gevonden naar de politie en bevend ik daar in volle paniek en een pv opgesteld en had mijn verhaal gedaan dat ik mijn zoon niet gevonden heb en niet meegekregen en legde uit dat hij mij toegeschreeuwd had van niet te komen bij hun ! Politie met een grijns op hun gezicht ...zei heel rustig dat het een normale zaak was dat hij zo reageerde op mijn bezoek maar hij was intussen verhuisd en had mij dat niet laten weten ,dus voor een bezoekrecht was voor mij afgelopen!!! Iedere keer dat ik mij moest opgeven aan het oud adres stond ik te wachten en ik moest daar geweest zijn voor een klacht in te dienen en ik zat soms uren in de auto te huilen voor ik naar de politie klacht ging neerzetten...en ik had 1 vraag voor hun wat was de nut van die pv die ik opstelde ? ze zeiden mij dat het gewoon de meeste keren geklasseerd werden dus ben ik niet meer geweest op die adres mezelf pijn doen .Ik wist toch niet waar hij woonde en dus heb ik het laten varen ... Ondertussen is mijn kleine meisje al enkele keren bij hem geweest ! 3x op bezoek . schoenen kapot geknipt! Bij nog een bezoek bij de papa zet ik mijn dochter in het nieuw en had haar nieuwe kleren gekocht en het was een bewijs tegen hem dat ik het wel kon voor mijn dochter te zorgen , ze had heel mooie sportschoentjes gekregen van Ariel de zeemermin (dat was fel in ). Wat had hij beter gevonden dan naar de politie te gaan met haar en die schoenen zo kapot geknipt en zeggen dat ik haar verwaarloos en niet genoeg zorgde voor haar . Mijn kind werd psygische onder druk gezet en kwam geterroriseerd terug van die weekend.
Mijn scheiding verliep heel anders ... Grote ruzie voor de zoveelste keer ,we reden terug naar huis van ik weet niet meer precies waar ,maar onderweg stopt hij bruusk met de auto en gooit mij letterlijk met ons kind op straat , rukte da kind van de achterbank en zei; ga met u moeder mee gij ... met gierende banden liet hij ons achter kilometers van huis af en geen cent op zak buiten mijn gsm....waar hij naartoe ging ? ik weet het niet . Mijn kleine meisje van 7jaar gans verschoten van angst en geteroriseerd begon dadelijk te krijsen van schrik ,ik woog maar amper 40 kilo meer pakte haar op en begon haar te troosten en zoveel mogelijk gerust te stellen. Dreigde mij weer , mij te vermoorden als ik iets ging ondernemen ! Na kilometers lopen had ik al politie en mijn ouders verwittigd ze wachtte mij op achter de deur van mijn appartement. ¨Politie vroeg mij in wat een staat hij was en ik begon te huilen zorgde dat het kleintje het niet hoorde , ik had haar al die kilometers gedragen...en zei tegen de politie dat hij in alle staten is weggereden met de dreiging tot .... ze lieten mij binnen en mocht wat spullen nemen want ik mocht daar niet meer overnachten van de politie en ging naar mijn ouders toe voor opvang! Ocharme mijn ouders ....ze zagen zo bleek als een wit laken van de schrik ,hadden het klein voor hun rekening genomen en reden weg , ik was overtuigd dat het de laatste keer was dat ik daar nog 1stap binnnen zette.... alles werd geregeld voor een scheiding,maar niks ging vanzelf,hij liet zich gelden voor wat hij was dus de vrederechter sprak uit dat ik de kleren en het nodige van het kind en mezelf mee kreeg en politie had gezegd dat mijn exman niet verplicht was om nog maar iets mee te geven en zo probeerde de sociale politie een afspraak te maken voor onze spullen mee te krijgen ....er was niks dat die man een grijntje compassie had en nog niet voor zijn eigen dochter .Wij kregen niks mee , geen kleren, geen speelgoed van het kind zelfs nog de fietsje van haar kreeg ik niet mee erger nog de deren dat ze op weekend naar hem ging dreigde hij dat dat fietske aan een ander kindje ging kado doen omdat ze verkoos om bij de mama te blijven wonen! Echt....onvoorstelbaar. Ik liet de moed niet zakken want ik had juist werk gevonden en zou een nieuw fiets kopen voor haar zei ik zo aanmoedigend tegen haar maar wat ik ook zei ik kon haar niet opfleuren want als ze terugkwam van een weekend bij hem kon ze alleen maar knuffelen en sprak ze voor uren niet tegen mij! Mijn hart brak , Ik heb 2kinderen en mijn grootste zoon bleef bij hem wonenen en dat kon ik wel begrijpen want papa had al zoveel over de mama verteld dat het niet mogelijk was dat hij bij mij kwam wonen... 1x dat hij haar moest komen halen moest ik werken en ik woonde terug bij mijn ouders weer in ...mijn ouders in paniek wat als ...en hoe moet dat gebeuren ,mijn ouders hadden nooit van scheidingen geweten en wisten niet goed hoe ze zich moesten gedragen ! Ik legde hen uit dat ze normaal loesten doen en zonder kwaad te worden of zonder te roepen moesten ze mijn kind afgeven aan hem! Hoge protest bij hen en waarom deed het gerecht niks en waarom moesten ze wachten tot er iets gebeurd zieden mijn ouders kwaad tegen mij en ik en mijn ouders waren bang dat ze iets kwaads deden aan mijn kind ....en terecht ! Ik kwam terug van werken en mijn ouders in paniek geslagen deden ze het verhaal dat een vreemde man aanbelde en vroeg achter mijn kind om mee te nemen op bezoekrecht voor de papa !!!!! Alsof ze mij in de grond nagelde met dit !!! Ze zeiden mij heel geschrokken ;we kunnen toch u kind niet aan een vreemde mens meegeven ??? Wel, hij had de ballen niet om mijn kind af te halen bij mijn ouders Punt,dat maak ik eruit ! Dan heeft hij die taak aan een vriend gegeven ! Ik kende die man ook niet want hij had zijn naam niet eens gezegd .Mijn ouders zeggen mij als hij u dochter wil zien moet hij zelf voor de deur staan! en gelijk hadden ze ...verdomme. De volgende dagen volgde er de politie Ja, mevrouw , wij komen ivm de klacht van u exman dat je de bezoekrecht niet naleeft en dat u kind niet volgens planning bij de papa gaat ! Voilà ,het was weer mijn fout dus! Ikke in de kalmte zelve uitgelegd aan de heren hoe het in mekaar zat.Mijn ouders in volle collaire , ik heb ze in de andere leefruimte laten gaan voor de kalmte te bewaren ! Politie was een beetje bruut tegen mij en legde op mijn hart de bezoekregeling te onderhouden !Wel ik moest mijn kalmte zoeken en dacht in mezelf ...en ik , heb ik geen recht !Hij Haalt bij ongelijk nog gelijk . Ik, voor alle duidelijkheid zei ik tegen die 2 rotflikken;" als hij mijn dochter wil zien moet hij de ballen hebben om ze zelf te komen halen of is hij soms bang zonder revolver te lopen?"" zei ik kwaad tegen hun! en als jullie niks meer te melden hebben dan is ons gesprek gedaan! Met een vast en duidelijke stem.Zo zijn die flikken vertrokken met een blik van , je durft wel madam !
ik heb deze verhaal de 4juni op papier geschreven ...ons pc is stuk! Ik heb vanaf maandag 2weken recup staan, en ben zowat in elkaar gezakt fysiek en emotioneel. Ik kan het werk niet meer aan, ik moet zwaar tillen en zwaar werk verrichten en sinds 1jaar geleden ! Op het werk gaat het mis er dreigen mensen op straat te komen en dat maakt dat er niet veel ....maar héél véél werk is met minder personeel, de tijdelijke worden netjes de deur uit gewezen en sommigen doen helemaal hun werk niet ....maar ja daarover wil ik niet verder op ingaan!!! Alhoewel.... Het voorbij weekend is zwaar geweest en heb veel rust genomen ,het belangrijkste gedaan en voor de rest niet veel meer . Het zonneke schijnt en daar profiteer ik nu van. Ik had voorgenomen véél aan sport te doen maar ik ben té vermoeid en heb overal pijn,dus da ga ik niet doen.We zijn al vrijdag en heb niet veel uitgestoken in huis, had plannen om thuis wat de garage en kasten te herschikken maar ik moet passen. Ik ben gisterenmorgend naar de huisdokter gestapt .Ik heb overal pijn en krijg steken links van mijn hoofd mijn rechterschouder ,elleboog,pols,hand doen zo een pijn dat ik een heel doosje van 500 pilletjes heb erdoor gejaagd (niet in een keer natuurlijk) Dan mijn midden rug en linkerkant boven mijn heup achter doet pijn, Heb geen krachten en kan een heel dag slapen. Nu ik in de zon onder een tentje zit en buiten is het warm en toch heb ik een lange jeansboek en een shirt met lange mouwen!Iedereen van de buren zit in schorts en korte rokjes sommigen in bikini ,maar ik heb de laatste tijd alleen maar koud! Ben altijd duizelig met zo een zat gevoel in de hoofd ....nee er komt geen alcohol aan de pas ...alleen koffie en thee. gisterenavond bij het avondeten heb ik wel een glaasje wijn gedronken maar is mij niet goed bekomen na geen 15min lag ik al in de zetel (uitgeteld) ik heb die wijn niet goed verdragen en maakte dat ik om 19u in mijn bed kroop...voor de nacht. Zo, aan de dokter uitgelegd wat er scheelde en heeft een bloedtest genomen,mag geen pijnstillers innemen in de tussentijd van het resultaat en moet zo met veel pijn gisteren en vandaag de dag doorkomen. Vanavond zal ik meer weten. En zo, lees ik veel en rust in de zon onder een tentje ,buiten! En daarom deze briefje geschreven.... Had gelezen dat een man die zijn verslaafde vrouw(drank en drugs) de deur heeft uitgewezen , die zijn verhaal was pakkend en zeker moeilijk als je zo een beslissing moet nemen . Die man doet een oproep op het laatste van zijn verhaal dat de andere gescheide ouder hier een les moeten uittrekken en zegt;je ontneemt je kind zijn vadermoeder niet! Blijf investeren in de band je kind zal je dankbaar zijn!
