ik zie mezelf langs de lijn

opt werk vlot het ook niet echt en ik zie mezelf lang de lijn

ik zie hoe de dingen aanpak en het ziet er niet goed uit

ik kruip in mezelf en zeg niks tegen die mij niet goed behandeld

zie ik er echt zo uit om te mishandelen of is het juist jaloezie

maar dan denk ik hoe kunnen ze jaloers zijn op mij

ik ben geen uitblinker ? Of wel ?

Wat maakt die mensen jaloers rond mij

ze hebben zoveel meer dan mij en ik praat zelden over mijn privé leven

overlaatst was ik in pauze opt werk en kwam ik aan de praat met een vrouwke die daar ook werkt en het kwam vanzelf

ze sprak over haar probleem dat ze veel moest werken en dat ze in zware schulden zat ...

we hebben op 5min ons hartje gelucht en bijna een emotionele babbeltje geweest maar we bleven sterk

nu lachen wij tegen elkaar en een andere dag zuchtte ik en ze zei tegen mij zware dag ? we passeerde elkaar en ik knikte ...

ze zei , ik ken dat ... en ik knikte nog eens en ging door !

Wel , iemand tegenkomen die je totaal begrijpt zonder woorden is aan een kant wel leuk ...

spijtig dat ze op een ander afdeling werkt , want mijn andere collega kan er geen begrip voor tonen denk ik .

Ze heeft ook een zware scheiding meegemaakt maar niet zoveel ellende die met zich mee heef gebracht .

Dan zijn er momenten dat ik geen zinnige zin kan maken , en dan brabbel ik iets bijeen wat geen mens verstaat !

ik merk dat en zwijg op de slag , lach mijn probleem weer eens weg en ga dadelijk over iets anders praten .

ik heb mentale rust nodig , geen mensen die onnozel doen

denken ze nu echt dat ik ze niet doorheb

allé ga je eens laten

10-07-2014, 12:04 geschreven door IKKE