eerder deze week na het werk vroeg iemand mij hoe oud mijn zoon ongeveer was

deze vraag had hij mij nog nooit gesteld

met vraagtekens aarzelde ik mijn antwoord  ...30 dacht ik

ik wist het maar ik wilde niet ...ik weet het niet wat ik dacht ..

hij ging verder met zijn verhaal

mijn benen werden week ik weet niet waarom ,waarom iemand mij confronteerde met mijn zoon

ik werd bang dat er iets ergs gebeurd was ik werd verward met deze vraag

hij ging verder dat hij in de krant een foto had gezien en hij weet hoe zijn naam was dus zei hij mij

dat mijn zoon getrouwd was en een kind had van 8maanden die Alessio heet

ik weet niet wat voelen , ik ben in ieder geval blij dat hij liefde heeft gevonden en een lieve vrouwtje heeft

zo te zien een hele mooie brunette en hij heeft een hele mooi kind gemaakt

ik zie hem als een goede pappa

spijtig dat ik dit niet ook mag meemaken maar op een afstand kan ik zien dat het goed zit bij hem

hij is een man geworden hopelijk een goede man

eerlijk gezegd met de opvoeding die hij na mijn scheiding gekregen heeft  kon ik moeilijk geloven dat hij nog in mensen ging geloven

vooral een vrouw

na al de verhalen die zijn vader over mij heeft verteld mag ik blij zijn dat hij een ritme in zijn leven heeft gevonden een positieve ritme

ik wens hem en zijn gezin veel liefde toe

omdat hij mij niks heeft laten weten is een bewijs dat hij nog niet klaar is met mij en mij nog altijd niet wil zien

ik respecteer zijn besluit en verlaat dit verhaal ...

dit zijn bewijzen dat de vader nog meer slechte  dingen verteld heeft maar hij kent maar 1 kant van het verhaal

waren deze waar ? Hij heeft mij meer dan 10 miljoen schulden opgezadeld onder mijn naam al die rechtzaken die voorkwamen liet hij mij niks weten

ik was niet thuis al moest ik zelf vechten om terug op mijn voeten te komen ik had het graag gedaan maar mijn ex besliste mij in het ongeweten te laten

zodat er een faillissement uitgesproken werd

toen ik het te weten kwam was alle hulp te laat en werd totaal uit de rechtzaal gegooid en eerlijk hoe erg kan je iemand haten die je meer dan 21jaar kent ?

ik snap het niet tot vandaag nog niet en het maakt mij gek

maar het resultaat is er nog altijd dat 1 van mijn kinderen mij nog altijd niet wil zien

zal het ooit in orde komen

gaat nog alles goed komen

wanneer ?

voor ik sterf ?

ik denk het niet

zijn hersenen zitten vol vergif en vol leugens

zal hij ooit de echte waarheid willen weten ?

dat denk ik ook niet !

laat het wat het is

ik ben blij dat hij liefde kent en ik laat het erbij

ik heb genoeg gevochten in mijn leven en denk dat het voldoende is ook voor vandaag om negatief over mezelf te praten

leuk om mijn hart hier uit te storten zonder te oordelen

ik hoop stiekem dat hij nog leuke gedachten heeft aan mij gehouden hij was een mama's kindje echt ik denk nu constant aan hem ik wens hem veel geluk toe ....

23-07-2017, 00:00 geschreven door IKKE