een verhaal van een kleine meisje die nooit daglicht zag ...
een zomer in ergens in de jaren '80 ons 1ste kind was zo een jaar of 2en half en hij liet door de dokter een lange vakantie voorschrijven voor in een warme land omdat het gezond was voor hem Zomer in Italië is altijd fijn en mijn favorieten land ook het is daar altijd warm dus genieten deed ik wel ,at weinig omdat ik bij zijn vader logeerde en eten was het laatste dat ik deed ,vermagerde enkele kilo's was al gene dikke maar toch het  was niet dat ik een dieët volgde maar at heel weinig om een voorbeeld te geven , s'morgens was koffie ,middag was een praline als ik die in huis had anders niks en s'avond aten we bij hun!
Wij mochten in een bijbouw van hun huis wonen waar alle voorzieningen waren om een koppel zonder kinderen te ontvangen ...ik had mijn zoon al! S'middags terwijl iedereen ging slapen dat was een gewoonte en is nog altijd , het volk gaat daar slapen en alle winkels gaan ook dicht en gaan terug open om 16u.Het is daar gewoon zo ! Wel terwijl iedereen lag te slapen , zoontje en die ander ook ging ik baden in de zon een ligstoel had ik niet dus in mijne bikini zat ik op 2 stoelen niet echt confortabel maar swat ...ik geniete van de warmte de zon die ik voel branden op mijn huid en de zweetdruppels die mij terug vochtig maakte.Ik denk dat ik genoot van de aandacht die ik kreeg van ....de zon ;-) !
Het enige dat we daar deden was rondhangen , werkelijk! Uit eten gingen we af en toe en dan trakteerde zijn pa uiteraard en ik bestelde lekkere dingen waar ik wist dat ik veel van kreeg zodat ik mij genoeg kon volproppen maar omdat ik al dagen niet veel had gekregen was mijn maag gekrompen denk ik en kreeg ik dat eten ook niet binnen , teleurgesteld moest ik het laten staan  en zien hoe dat andere het opat. Wel ik kreeg het niet binnen en wanneer ik met een grote honger weer aan tafel ging en ik weer eens mocht uit eten gebeurde er weer iets doordat ik niet kon eten van de stress. Omdat ik daar logeerde moest ook eens mijn was gedaan worden en kreeg ik in bruikleen de kleine wasmachiene , en ik gelukkig dat ik al die was niet met de hand moest wassen ,ja gelijk vroeger ...met een stuk ijzer , ik weet niet eens hoe het heet . En zo ging de pa dagelijks ook vissen met zijn visser bootje en ik ging de was doen . Maar zodra de pa uit de deur ging , ging de stroom ook ineens uit ! Echt hé , de stiefmoeder van hem was ook niet erg gesteld met mijn aanwezigheid en telkens ging die stroom uit en iedere keer wist ze van niks . De pa niks vermoedend vertelde ons dat toevallig de stroompanne was geweest , maar wist ik wel hé heb mijn was met de hand gedaan. Ik had al  niet veel kleding mee en mijn kind moest ook al niet vuil rondlopen ondergoed had ik zo al niet veel bij dus om de dag moest ik wel de was doen.
Toevallig gebeurde het altijd toen ik mijn was wou doen ...toevallig gebeurde het om de dag....Toevallig was het niet meer want toen kreeg ik te horen van de stiefmoeder dat ze mij niet kon hebben omdat de man van haar veel geld aan mij gaf omdat hij mij graag had , echt in shock was ik , kon die vrouw niks meer zeggen want woedend ging ze weg en wilde van niks meer horen en zeker niet van mij.
Ik?Veel geld? Had mij graag??
Omdat ik lang haar had kreeg ik van zijn vader de naam  of liever een verwijtnaam dat vrouwen met lange haren geen verstand hebben ...allé laten we zeggen  alle vrouwen .
Maar de maanden gingen voorbij en ik voel mij niet goed meer , had altijd zo een kramp in mijn buik was het van weinig te eten of zo ,was veel moe en ik wilde alleen slapen...ik raakte zwanger van een tweede kindje !Ik wist niet wat voelen ,gelukkig was ik niet had niet bepaald de vakantie van mijn leven en was moe daar te zijn!Was wel wa ongesteld geweest en voelde mij niet echt lekker zo dat wij eens naar de dokter gingen en daar hoorde ik dat ik zwanger was!!!
Wat was ik ongelukkig een 2de kindje , was in de war en volledig van slag zo erg dat de dokter dacht dat ik het kindje wilde wegdoen!!!
Nog zoiets , wie doet nu zoiets ??
Nee nee het kindje komt en daarmee basta, ik was in het buitenland en wist niet hoe ik mij moest voelen ,vreemd is het gevoel wel als je dat niet verwacht een kindje verwacht. Na een paar dagen was ik al helemaal in de ban van het kindje dat moest komen en mijn gedrag was nu wel te verstaan , wat ik voelde was allemaal wel dat ik een kindje in mij had , ik was stilletjes wel gelukkig maar kon het niet uiten naar anderen , had het gevoel daar niet welkom te zijn en dat was het ook.Maar iets anders was op komst ...iets ergs.
 het noodlot laat ons met spoed vertrekken (niet door de zwangerschap)en dringende telefoontje van Belgie ik  moest ik terug in België zijn er was gebeld geweest dat er iets met mijn zusje is gebeurd ! Wat wou hij niet vertellen ....
Aangzien ik zwanger was waren ze heel voorzichtig! Wat ik niet begrijp....Maar goed ik kom hier aan en bij ma haar thuis is iedereen aanwezig. Zelf de zussen van Duitsland,Gent;Sardinie allemaal daar en hoe de deur opengaat zie ik het allemaal en weet het zonder dat iemand maar uitleg geeft wat er aan de hand is, mijn zusje was er niet meer is met een verkeerongeval met haar huidige vriend (een beroepsmilitair ) verongelukte en dus  allebei dood!
Vreeselijk en daar is het begin van het einde van mijn zwangerschap!
Was al 3maanden ver, maar voelde altijd zo een rare druk in mijn buik en gaan daar naar de dokter , daar aangekomen leggen wij alles uit en de dokter zie er geen problemen van komen maar geeft mij een volledige rust periode opgelegd die ik zonder problemen wel zag doen . Ik kon toch niet anders doen dan huilen...
Mijn zusje woonde niet meer thuis bij mijn ouders , zij was een klein beetje de rebel thuis en ging dus niet akkoord met ons ouders zodat ik haar onder mijn vleugels genomen heb en een oog in het zeil houden ,qua alles wat ze maar nodig had .Ik deed de was en strijk voor haar en kwam geregeld over de vloer bij haar en liet merken dat ze mij alles kon vragen ;ik was er voor haar(wist ik veel dat ze stiekem met mijn (ex)man geld van hem kreeg ? Fam vertelde mij achteraf dat ze wel degelijk sex hebben gehad in de periode dat ze in mijn huis had opgevangen!
Wel ,ik was de enige die thuis een nauwe relatie met mijn zus had, toch zeker de laatste maanden van haar leven.
Begrafenis moest geregeld worden en er werd afgesproken wie haar een laatste keer ging bezoeken en natuurlijk omdat ik zwanger was was dit ten strengste verboden en iedereen verzette zich met mijn wensen ...
Hoedanook ik had verdriet die niet anders kon uiten dan constant te huilen .
Arm kind en dat heel alleen , maar ze was gelukkig , toch!
Maar goed door al da huilen kwam niet goed , 1 mijn baby lag laag en 2 ik huilde de hele tijd dat maakte dat de baby nog meer zakte en dat er gevaar was van vroeggeboorte vloog ik de ziekenhuis in ! Maar dat maakte mij de zwangerschap niet beter want ik kreeg constant medicatie toegevoerd via infuus en als dat niet genoeg was kreeg ik vroegtijdige weeen ...
Het ging vanaf de begrafenis niet goed met mij ,ik heb van mijn zus geen afscheid kunnen nemen ,ik heb dat niet kunnen afsluiten en bleef met al mijn verdriet achter ....de rest .
Ik heb dus maanden in het ziekenhuis versleten , ik mocht niet op zelfs niet om te eten , alles moest plat gebeuren. Eten en drinken en laat me zeggen het is geen lachertje dit te moeten doen .Naar de wc gaan was nog zoiets , liggen met een bedpan zo heet dat spel wat ze onder mijn billen telkens schoven , koud was da ...echt niet te doen.
Maar de nachten waren eindeloos zo lang dat de verpleegsters met mij een babeltje kwamen doen want zagen licht in de kamer , maar ze bleven nooit lang dus deed ik de lichten uit en zag buiten het ziekenhuis zoveel konijnen s'nachts uit hun hol komen dat het mooi was om te zien!
Allemaal konijntjes die gezellig rond huppelden en plezier maakten .
Maar ik sliep al nachten niet en de weeen kwamen zo erg dat ze mij plat spoten met antie weeen spul en dat laat je hartslag de lucht ingaan zonder dat er reden was. Ik vroeg of dit normaal was en het was ook zo de antieweeen product had deze reactie opt lichaam. Maar het kon niet baten want aangezien ik al zeker een hele week niet had geslapen waren de dokters ook bezorgd om deze probleem ik zou een beetje moeten slapen zei de dokter.
Maar ik durfde niet mijn ogen sluiten voor de schrik dat ik mijn baby ging verliezen ...
Maar de verpleegster hadden met mij te doen en vroegen zelfs niet of ik iets anders als ontbijt wou hebben , want na 3maandenn at ik ook al niet veel , geen ontbijt, alleen soep en avondeten deed ik ook niet ....bah al da eten stonk en ziekenhuis eten vond ik ook al niks .
Ik was 6maanden zwanger en was maar een halve kilo bijgekomen !
Niet vet hé...
Maar een ding had ik wel , had er last van
Ik was zo geil ....
Had altijd zin in sex maar van de dokter was dit verboden !!
Pff...
Maar met al die pijn vergat ik vlug dit en omdat de dokter valium had voorgeschreven zou ik gaan slapen gaan en die nacht werd ik wakker met stekende pijnen in mijn buik.
De weeen hebben de doorslag gekregen omdat ik in rust was hebben de weeen zich vermenigvuldigd in mijn slaap in mijn onderbewust zijn en met resultaat een vroeggeboren baby die amper heeft geleefd.
Omdat de dokter in alle spoed moest komen mocht d e assistent het doen , het was een jong manneke die onervaren was maar toen heb ik er niet opgelet, met 1 druk kwam de baby en de assistent heeft de baby laten vallen...en denk dat daar de fout is gebeurt
ik denk dat mijn kleine meisje een zware val heeft gedaan ....
Ik heb geschreeuwd van verdriet ...ik denk dat het hele zienkenhuis dit gehoord heeft.....
Wat mis ik mijn baby....

23-05-2011, 00:00 geschreven door IKKE