Enerzijds ben ik danig blij dat ik terug in mijn stulpje ben, anderzijds ook teleurgesteld omdat ik helemaal niet het WAAUWgevoel heb waar ik zo hard op hoopte. Komt door die STOMME ongemakken die zich persé hebben willen komen moeien. Ik lijk ondertussen 87 weken zwanger, alles trekt en wringt en venijnige pijnscheutjes doen me vermoeden dat ik zelfs striemen aan het kweken ben. Oké, ik wou bijkomen...maaar NIET op deze manier hé mannekes ! Beentjes en voeten zeuren ook maar dat is gelukkig iets waar manlief wel weg mee weet, in samenspraak met een flesje magnesiumolie. Het is dus jammer genoeg niet zo dat ik hier al loop rond te huppelen en stilaan mijn leventje van voorheen weer opneem. Werkt meer op mijn systeem dan ik zou willen maar misschien heb ik ook een beetje te veel verwacht...
Het eten lukt gelukkig wel ; vanmorgen toastjes met dubbelroom waarvoor ik stilaan een verslavingske schijn gekweekt te hebben, vanmiddag een kraakverse pistolet met goei boter een een spiegelei ertussen (waardoor het eigeel over uw vingers loopt als je halverwege bent...zaaalig) en vanavond een verse toast met een bom aan cholesterol onder de vorm van merg !
Na de middag nog bezoek gekregen van mijn friendinneke Tintin, mijn officiele kaarsenbrandster (Scherpenheuvel, Marseille...) en manlief Didi die ons oa geentertained hebben met wilde verhalen van tijdens hun reis door Zuid Afrika. Gewapend met een pot soep zorgden ook zij voor de inwendige mens ten huize Pauwels .
Mayenne is momenteel aan't matchen in/tegen Leuven, een vrij makkelijk te pakken ploeg normaal maar met het oog op de belangrijke bekerwedstrijd van volgende week staat er toch veel op het spel. De sjoe houdt ons smsgewijs op de hoogte en wist ons ons te melden dat ook ons mus haar duit in het doelpuntenzakje gedaan heeft. Blij voor haar...kan zo'n deugd doen ! En ik had het ook stilletjes gevraagd om er eentje te maken voor mij dus iets zegt me dat ze dubbel blij is, en ikke dubbel trots .
Het is wel extra genieten van kleine Musti, het dotje ! Ze speelt veel maar als ze een rustpauzetje inlast doet ze dat gezellig bij mij. Waarschijnlijk omdat ik onder het zachtste dekentje lig dat in huis te vinden is maar toch...ze laat zich het gekroel héél vlotjes welgevallen ! Waanzinnig happy zijn de andere poezen nog niet met haar aanwezigheid maar ze wordt toch al redelijk 'gedoogd'. Stippel, mijn grote flinke struise kater is er bang van...zoveel is zeker. Raar, want ze gedraagt zich absoluut niet monsterachtig, zelfs niet pestkopperig, och....'t is ne pannekoek...hij draait wel bij !
Het wordt hier verder een tv avondje...de massageolie staat ook al klaar .
MILJAARDENONDEDJUUUH !! Dat waren de woorden waar ik mijn Valentijnsdag gisteren mee afsloot. En niet omdat het geen geslaagde dag was, integendeel, maar omdat de lange blog die ik voorbereid had ineens helemaal kwijt was ! Ik was zoo teleurgesteld dat ik het niet zag zitten om efkes gauw opnieuw te beginnen en vanmorgen kon ik ook niet de juiste spirit te pakken krijgen want ik had er geen al te best nachtje opzitten. Mijn hoofdje wil dolgraag maar huis maar mijn lijf lijkt wel vanalles uit te fineren om toch maar te blijven ; sinds gisteren heb ik een ongelofelijk opgezette maag/buik waardoor het lijkt alsof ik elk moment moet bevallen van een drieling ofzo. Ik denk zelfs niet dat ik zo'n buik had op het einde van mijn zwangerschap ! Is niet enkel vervelend, ook pijnlijk en heel beperkend in doen en laten. Volgens de dokters gisteren was het vocht, ze hebben nog overwogen om het met een punctie te verwijderen maar de ochtend-dokter dacht meer aan lucht en heeft een aantal middeltjes voorgeschreven om het 'daarvanbinnen' allemaal wat vlotter te laten verlopen. Bovendien doen nu ook mijn kuiten mijn en de onderkant van mijn voeten, geen idee waar dat vandaan komt, al zeker niet van te veel te gebruiken maar misschien is het dat juist ?
Mijn euforische toestand verminderde deze nacht in elk geval naarmate de pijn her en der boven water bleef komen, voelde mij echt effe het meest ongelukkige wezen op aard'. Moet ook eens kunnen eh .
Ondertussen gaat het een beetje beter, ik hoop dat 'thuis' ook een goeie invloed heeft op heel mijn gestel. Terug mijn eigen bedje, badje, zeteltje....dat moét goed gaan !
Toch kom ik nog even terug op gisteren, was veel te leuk om er geen verslag over uit te brengen ! Het Valentijngevoel werd met de ontbijtlepel al gelijk meegegeven in de vorm van een hot-pack in hartjesvorm en daarna bleef het maar duren ; handjesmassage van een kiné-studentje, snuitjesbehandeling van dezelfde dame als van wie ik er eerder al eentje kreeg en waarmee ik dus gezellig verder kon kletsen en na de middag rink aaneen bezoek voorzien van bloemen, kalorieën (pralinnekes, snoepjes, tot een heel assortiment van Jules de Strooper), grote of selfmade knuffels of gewoon een paar wilde verhalen die een mens extra goed gezind maken...super ! Manlief's boeket ruikt wel met stip het best ! Sorry collega's, dat jullie de traditionele blijde bloemenintrede dit jaar hebben moeten missen !!!
Prijs der originaliteit ging gisteren naar mijn vriendin-met-kinderopvang ; die liet zichzelf bij het binnenkomen voorafgaan door een wolk aan confetti-hartjes die ze haar kids had laten maken. Ik vreesde effe voor de toorn des poetsvrouws maar zelfs die vond het allemaal heel schattig en lief.
Eric en Mayenne zijn op tijd doorgegaan gisteren, al gewapend met een deel van wat allemaal terug thuis moet zien te geraken, want die hadden nog andere dates. Mayenne uiteraard met de sjoe ; die had zijn ouders buitengebonjourd en zou koken en Eric met de MRI op Klina in het kader van een probleem met zijn knie. Veel kans dat er voor hem ook nog een ingreep(je) op het menu staat. Daarna ging hij nog een pint pakken met zijn maatjes...dik verdiend ook trouwens, 'n keertje 'echt' buitenkomen !
Ondertussen is het hier bijna pick-up time ; we zullen eens een beetje bijeen gaan rommelen en ons reisvaardig maken. Toch ook wel een beetje nerveus, zo terug op mijn eigen beentjes, en zo ken ik mezelf niet echt. Maar ik heb zowiezo een arsenaal aan telefoonnummers, goede raad, tips en medikatie mee dus het zal wel loslopen. Nu is het nog wachten op het programma voor volgende week ; dan worden er nog enkele onderzoeken gepland in het kader van de studie. De heren professoren hebben gisteren aan mijn bed ook nog duidelijk gemaakt dat iedereen er klaar voor is en dat ik me geen zorgen moet maken. Ze waren zelf ook heel blij met de eindelijk gelukte punctie, wat blijkbaar helemaal geen sinecure bleek. De laatst toegepaste methode is er eentje waar veel dokters nogal huiverig tegenover staan omdat ze dan zelf ook blootgesteld worden aan straling enzo dus ben ik nu wel extra content met het resultaat.
Tijd om eindelijk terug in mijn 'gewone' kleertjes te duiken !
Hoera !! Hmm...klinkt misschien nogal raar als je juist te horen hebt gekregen dat je effectief tumorcellen in je lever hebt zitten maar uiteindelijk is het de bevestiging van wat al geweten was en is het dankzij dié bevestiging dat we eindelijk verder kunnen !
Snel niwaar ?! Met de juist mens op de juiste plaats kan er duidelijk een beetje meer, met nogmaals dank aan Filip Lardon alsook aan dokter Op de Beeck die de laatste punctie gedaan heeft want blijkbaar was dat geen sinecure ; artsen worden bij dergelijke procedure immers ook blootgesteld aan straling enzo en daar zit natuurlijk niemand op te wachten. Eigenlijk zou ik nu 'sorry' moeten gaan zeggen .
Het is nu niet zo dat ze morgen prompt al met chemo starten ; gezien het om een studie gaat moeten er volgens een protocol gewerkt worden wat ook inhoudt dat alle bv deelnemers een zelfde aantal/soort onderzoeken moet ondergaan die op regelmatige basis herhaald en geëvalueerd worden. Dat zijn vooral scans, waar je absoluut geen hinder van hebt, maar die moeten nu nog gepland worden. Vermoed dat het iets voor in de loop van volgende week zal worden. Maar bon, we zijn in zekere zin toch gelanceerd en daar ben ik ongelofelijk blij mee. Durf er ook om te wedden dat jullie duimen en kaarsjes ook hier voor een deel tussen zitten, vooral niet opgeven !!
Ik had normaal had het idee opgevat om, in samenspraak met de artsen hier op de afdeling, zaterdag naar huis te gaan en misschien ook daar te blijven in afwachting van meer nieuws, maar nu er nog onderzoeken op het menu staan weet ik niet precies wat het meest efficiënt is. Dat ik zaterdag naar huis ga is wel zo goed als zeker, daar kijk ik ook enorm naar uit. Ben ondertussen ook ontkoppeld van mijn kapstokkie en krijg alle medicatie in pillekes-vorm. Voorlopig werkt dat goed. Heb mezelf dan ook getrakteerd op een vreselijk lange douche-stonde. Het zou me niet verbazen moest de site hier op een bepaald moment zonder warm water gevallen zijn. Zo'n zitbankje is echt een ramp voor wie aan energiebesparing doet !
Mijn ochtend begon trouwens al schitterend (al had ik toch weer een stijve nacht achter de rug) : weegschaal sloeg zowaar op hol richting 54 kilo ! En dit zelfs ondanks de Movicol die heel de nacht duidelijk zijn werk had gedaan (ik bespaar jullie met plezier de details).
Vanmorgen lachtte er onderandere een gezond peertje naar me maar dat lacht nog altijd want het mes waar ik dat ding te lijf mee had moeten gaan zou ik nog toevertrouwen aan een peuter. Toch iets wat ik niet goed snap hoor.... hoe krijg je een peer verwerkt met een boterhammenmes ?? Vanmiddag stond er 'spaghetti bolognese' op het menu, voor mij iets té gezond, met té veel ajuin en paprika, je weet wel .
Na de middag heb ik vooral geslapen, met de nodige storingen want om het half uur vond er wel iemand het nodig om mijn kamer in te duiken met een naar mijn mening telkens stomme vraag; Maar bon...die moeten ook gesteld worden zeker ?
Man en kind zijn hier ook ondertussen maar zijn momenteel de cafetaria aan't sponsoren. Blijkt allemaal vrij etelijk te zijn, ook 'n chanceke ! Verder wordt het een rustig avondje...alhoewel ik geen klop uitsteek vallen mijn oogjes heel makkelijk toe.
Voor de lunch zelfs nog een leuk nieuwtje gekregen ! Jullie duimen en kaarsjes hebben in elk geval al succes geboekt want ik word vrijdag wéér compleet verwend, dit keer een kadootje van het UA zelf in het kader van Valentijn : een volledige gezichtsbehandeling, handmassage, aromatherapie én nekmassage !! Weeral iets serieus om naar uit te kijken ! Word maar jaloers ja, of toch een heel klein beetje !
De punctie is ook veel beter meegevallen dan vorige keer ; deze keer werd ze begeleid door een CT scan waardoor met zeer accuraat zou kunnen werken. Het was redelijk omslachtig maar de dokter had er duidelijk vertrouwen in dus dan hebben we dat ook maar hé ! Was trouwens weer een super lieve dokter ; verontschuldigde zich zowat bij elke mogelijk vervelende actie, in die mate dat ik er bijna de slappe lach van kreeg. Was ook welkom want ik lag niet bepaald op een prinsesselijk bed en mijn rug begon te zeuren. Toen ik hem waarschuwde dat ik het moeilijk zou kunnen krijgen met 'stil liggen' heeft is hij zich nog vaker beginnen verontschuldigen. Hij werd omringd door een kudde studentjes ; al die er vanuit gaan dat die 'sorry's' erbij horen hebben we over een paar jaar een flinke horde sorry-dokters rondlopen !
Eens op mijn kamer duurde het niet lang voor er twee Ericcen aan mijn voeteinde zaten .... wat een luxe ! Met de ene ben ik al bijna 30 jaar getrouwd, met de andere zelfs langer bevriend en onderling zijn het beste maatjes ; gezellige boel dus ! De ene heeft trouwens het Valentijnkado voor de andere gefixt ; weeral een zorgje minder !
Heb ook flink mijn best gedaan met het avondeten, vooral met het oog op morgen, dan is het weeg-dag ! Aangezien de Movicol aan de andere kant (letterlijk én figuurlijk) ook zijn best doen moeten we op zijn minst het evenwicht zien te bewaren dus heb ik me tegoed gedaan aan zowel gesmokkelde als lokale eetwaren.
Zometeen kruip ik onder de wol, nog eens een poging doen om een filmpje te kijken. Zij die horizontaal gaan groeten u !
woensdag 12 februari 2014 Derde keer, goeie keer ?
Héhé, terug een fatsoenlijke nacht achter de rug gehad. Wel 'n keertje wakker geworden, zo stijf als 'n hout, maar da's gewoon omda'k in dit vrij smalle bedje mijn normale nachtelijke gangen niet kan gaan. Eventjes opgestaan, plasje gemaakt, wat rechtop gezeten en de stijvigheid trok langzaam maar zeker weg. De schatjes hier zijn ook zo vriendelijk geweest om me niet rond te-zessen te wekken voor bloeddruk- en andere metingen dus ben ik rond kwart na 8 in redelijke doen wakker geworden.
Ontbijtje heeft gesmaakt en niet veel later kwam een van de dokters me vertellen dat er deze namiddag (weer) een leverpunctie zou worden uitgevoerd ; de jacht op slecht weefsel is dus weer geopend. Geen leuke ingreep maar wel broodnodig dus zal'k maar keihard supporteren voor de prikker van dienst.
Heb voor de middag nog met veel overgave liggen doezelen, mijn morfinemaatje begint zich te roeren denk ik, maar geen mens die me daar scheef voor bekijkt dus ... why not ! Nu, na de lunch, twijfel ik tussen nog een doezelmoment of toch maar eens een filmpje kijken. Ik vermoed dat het een combinatie van beide gaat worden . Geen idee hoe ik me na de punctie ga voelen, na de eerste was dat best oké, na de tweede veel minder, maar een uitslag kan toch pas weer over enkele dagen verwacht worden dus concreet nieuws gaan jullie zowiezo nog niet van me te horen krijgen.
Dokter vertelde me trouwens ook dat ik eventueel naar huis zou kunnen zogauw ik me goed voel maar dat ik dat echt volledig zelf in de hand heb. Op dit moment voel ik me absoluut nog niet 'zeker' genoeg maar ik zou het wel fijn vinden om bv van zaterdagmiddag tot zondag in de loop van de avond naar huis te gaan, op voorwaarde dat ik stevig op mijn beentjes sta natuurlijk. Dat is in elk geval een optie waar ze hier geen probleem over maken. Maar 't is nog maar woensdag, we gaan niet te ver op de feiten vooruitlopen.
Och ja, er kwam hier ook nog een schoonheidsmadammeke binnenvallen om de weggevallen sessie van maandag op te vullen maar ik heb maar eerlijk gezegd dat ik gisteren al onder handjes was genomen. Misschien wel beetje stom van mij maar ik heb er zo'n deugd van gehad dat ik het evengoed iemand anders gunde. En eerlijk duurt het langst niwaar ;) Misschien word ik wel beloond met een geslaagd prikking !
Toemme, ik had de dokter beter eventjes binnengelaten daarstraks om verslag uit te brengen ! Blijkt dat het in hogere regionen zo'n hectische dag geweest is dat 'nog even passeren' er niet meer van gekomen is wat maakt dat nog altijd niet weet welke kant ze met mij uit willen. Och, zolang het maar 'vooruit' is zeker..maar ik ben wel curieus !
De pijnkliniek is wel geraadpleegd geweest ; dosis morfine werd verhoogd en vanaf nu ga met een morfinepleister door het leven. De verpleegster die hem geplaatst heeft vertrouwde me toe dat ik me morgen misschien zou voelen alsof ik van 'iets' te veel op had. 'Definiëer 'iets' !' was mijn eerste gedachte maar ik denk dat ik maar gewoon netjes ga afwachten. Hoop alleen dat het niet hetzelfde gevoel is als na de eerste en meteen ook laatste toeter waaraan ik in een ver verleden totaal onkundig heb liggen lurken want dat wil ik nooit, ik herhaal NOOIT, meer meemaken. Wel even ter verduidelijking, voor ik de toetersmoorders onder jullie verbolgen doe kijken ; ik had op mijn toetermoment al zo'n anderhalve fles porto binnen. Niemand had het immers nodig gevonden om mij er op te wijzen dat én drank én toeters niet echt goed matchen. Nu ja, dit speelde zich af in Holland, dus ik was eigenlijk gewoon verondersteld geweest om dat te wèten. In elk geval....de weg van Breda naar huis destijds was de meest bewogen rit uit ons leven (bewogen, in de zin van stoppen, portier open, offeren, portier toe, doorrijden, stoppen, portier open....enfin, no need to say more zeker ?) en absoluut niet voor herhaling vatbaar.
Verder een heel gezellige namiddag gehad ! Eerst een bjoetiesliepke gedaan na de bjoetiebehandeling en daarna het charmante gezelschap gekregen van mijn nichteke Dominique. Geen bloempjes deze keer maar wel....een potteke kip curry en martinopréparé van de Keurslager !! Had eventjes een dèja vu want toen ik net bevallen was, na 9 maanden verkondigd te hebben dat ik mijn martino zo mistte, kreeg ik naast de gebruikelijke geboortelijstkadootjes ook regelmatig een martinoke onder mijn neus geduwd. Mijn kostbare schat (het eten, niet mijn nichteke) prompt in de ijskast verstopt en honderduit zitten bijkletsen, herinneringen opgehaald en elkaar plechtig (en geméénd) beloofd om onze vroegere meer vriendschaps- dan familieband terug aan te halen. Daarna kwam mijn gezinnetje binnengedonderd, eveneens gewapend met een potje préparé én toastjes (viel dat dan zoo op ?) en hebben we samen de reclammekes doorbladerd, updates uitgewisseld..eigenlijk een beetje zoals thuis.
Graag wil ik ook nog eventjes een pluim steken op de hoed van Sunweb, bij wie we onze vakantie naar Turkije voor deze zomer geboekt hadden (voor 6 personen, de sjoe en zijn ouders zouden ons vervoegen). Deze hebben ons immers na annulatie het volledige voorschot teruggestort ondanks dat we geen annulatieverzekering hadden en dus ook geen poot om op te staan. Had hen wel de situatie uit de doeken gedaan, maar dan nog...hiertoe waren ze absoluut niet verplicht en daarom zijn we absoluut wel dankbaar, temeer omdat ze het niet gewoon bij een commerciëel gesteke gehouden hebben. Bij deze dus ; danku Sunweb.nl ! We annuleerden de reis omdat we totaaaal geen idee hebben hoe we er tegen juli voorstaan. Dan liever nu annuleren en in het beste geval tegen die tijd een lastminuutje boeken in onze contreiën.
Voilà, dat wou ik ook nog effe kwijt, ere wie ere toekomt !
Over afgelopen nacht kunnen we kort zijn...héél kort, die wàs gewoon heel kort. Vaak wakker geworden van de pijn die ook niet wou overgaan na het nemen van de gebruikelijke medicatie, echt ni leuk. Uiteindelijk, zoals thuis, toch tegen de ochtend in iets wat 'slaap' kan genoemd worden gevallen en dus nog flink voos toen het ontbijt binnenwandelde. Samen met het ontbijt ook het nieuws de de schoonheidsconsulente me vandaag al met een bezoekje zou verblijden dus dat was dan weer een positief gegeven. Ontbijt smaakte ook maar vond het blijkbaar toch niet zo gezellig in mijn maag en is het veel te snel naar mijn zin weer afgestapt. Ni goe !
Wel goe ; kunnen douchen zonder verbintenissen aangezien mijn leiding vervangen diende de worden dus kon ik eventjes vrij en frank bewegen zonder ergens over te vallen of vast te zitten...zaaa-lig ! Heb dan ook dubbel zo lang gedouched als anders, op mijn plastiek bankje gezeten, het heeft écht wel iets !
Na het douchke heb ik met veel overgave liggen doezelen tot de madam met de crèmmekes er was. Is altijd een uiterst aangename ervaring waar we doorgaans veel te weinig tijd voor nemen maar deze keer kon het echt wel tellen ; gewoon reiningen, diepreiningen, masseren, maskerke, en terwijl het maskerke introk werden m'n handjes onder handjes genomen ; ook een massage, 'n crèmmeke...hmmmm.....
Tijdens de behandeling kwam de dokter ook nog effe piepen. Mét nieuws waarschijnlijk maar daar had ik écht efkes geen oren naar...eerst genieten !
Heb ook de indruk dat mijn middagmaal me beter bekomt dan mijn ontbijt dus we zijn op goeie weg voor vandaag. Zo meteen wel effe mijn oogjes toedoen want het is duidelijk dat ik nog een en ander in te halen heb !
Aangezien de façadebehandelaarster ziek bleek te zijn vanmorgen zie ik er ondertussen niet de verhoopte 10 jaar jonger uit maar ik vermoed wel iets uitgeruster want ik had duidelijk de 'zachte' weekenddrukte een beetje onderschat. Heb een flinke dut gedaan na de middag en ik denk niet dat iéts me meer deugd had kunnen doen. Bovendien komt het madamtje woensdag terug dus van uitstel komt geen afstel. Vraag is nog wel een beetje wat er tegen woensdag voor mij verder op het menu staat maar dat zien we dan wel weer.
Eric en Mayenne zijn net even een hapje gaan eten in de cafetaria hier. Het was best wel relax in't kamerke zonet ; eerst een beetje bijgebabbeld, dan is Mayenne voor school begonnen, is Eric een gevecht aangegaan met een Zweedse puzzel en heb ik nog een beetje gerust. Daarna samen met de mus haar Valentijnkado voor de sjoe gefixt en bedacht dat ik zelf dit jaar ook wel iets zou willen forceren en zelfs al een heel goed ideeke weten opborrelen. Nu nog zien uit te voeren (aan te kopen), zal wederom beetje afhangen van mijn doen en laten hier. Ik ben normaal zo geen Valentijn-is-the-day-type maar het zal het eerste jaar zijn dat ik op't werk geen prachtig boeket of pot magniefieke orchideeën krijg en om het 'anders dan anders'aspect helemaal compleet te maken zou'k graag 'n beetje contrair doen en dus zélf iets doen . Zeker omdat hij het niet verwacht en eigenlijk in de eerste plaats omdat hij het verdient !
Ooooh ! Hier komt juist een charmante verpleger verkondigen dat het een plezier is om nu mijn kamer binnen te komen omdat ik er zoooo veel beter uitzie dan een week geleden ! En dan hebben ze nog geen tijd en geld in mijn snuiteke gestoken ! Best wel grappig eigenlijk hoe je op korte tijd een soort van band opbouwt met toch een deel van de mensen die dagelijks over de vloer komen. Zal ook wel aan mezelf liggen - 'Gij klapt zelfs tegen ne stront' moet ik vaak horen van manlief - maar toch...het moet vreselijk zijn als je hier echt je draai niet zou vinden of te ziek blijven om ook aangename momenten te kennen.
Daarstraks ook nog vers volk over de vloer gekregen ; een vrijwilligster die mijn tuintje is komen verzorgen (je moet de vensterbank hier zien !), iemand van de bib van het Rode Kruis en de psych van het oncologisch centrum die voor de moment enkel kon vaststellen dat ik 'goed bezig' ben.
Vanavond ook wel smakelijk gegeten maar het was wel effe beteuterd kijken toen ik ipv de (kip)'curry' die ik dacht besteld te hebben voor bij mijn bokes een paar pakjes Kiri kaas ontdekte. Héél de dag keek ik dus al uit naar een hartig kipboterhammeke ! Mijn goesting in een hartige martino blijft in elk geval stijgen.
Ben ermee weg, mijn gezinnetje is terug en ik kruip lekker in venteke's arm...
Klinkt ik uitgelaten ? Wel...dat ben ik ook een beetje ! Wou mijn 'mood' dan ook meteen effe met jullie delen alvorens hij verloren gaat in de rest van de dag, met de gebruikelijke ups en downs.
Heb om te beginnen goed geslapen, zonder wakker te worden van stijvigheid, bijgeluiden noch pijn. En voor ik goed en wel mijn oogjes open had kwam een dot van een verpleegster vrolijk binnen met de woorden ' Mevrouw Tielemans ! Ik vind dat u de uitgelezen persoon bent om vandaag een complete gelaatsverzorging te krijgen !' Nu...als dàt geen gewèldig dagbegin is ! Bljkt dat ze hier af en toe een aantal patiënten mogen uitpikken om een gratis behandeling te 'ondergaan' (ik noem het veeleer 'beleven') en ik voelde me toch wel een beetje geflatteerd omwille van het voorrecht om extra in de watten gelegd te worden. Geen idee waaraan ik het verdiend heb ( misschien heb ik het minst van heel de bende hier op de alarmknop geduwd of zie ik er het krottigst uit ?) maar dat zal me een dikke vette worst wezen !
Over dikke vette worst gesproken....ook de weegschaal heeft een een lach op mijn smoeleke getoverd ! Die gaf voor het ontbijt een flinke 52 kilo aan wat er op zou wijzen dat er toch al twee kilootjes terug bij zijn ! Vind ik zelf ook zooo belangrijk dat ik bijna stond te jeu-jen van contentement ! Heb met extra veel motivatie en zonder moeite eigenlijk mijn ontbijt naar binnen gewerkt . weer extra veel suiker en honing door mijn thee gedraaid en belachelijk veel 'dubbel room' op mijn boterhammeke gesmeerd ! Zo meteen nog een abrikozenmoesje er achteraan en we kunnen er een half dagske tegen.
Na het ontbijt kwam er nog een arsenaal aan dokters en bijna-dokters binnengemarcheerd (wel grappig, de hoofdartsen lijken soms wel moederganzen met hun kuikentjes in hun kielzog) zonder nieuws eigenlijk maar wel met de melding dat DE vergadering voor vanavond gepland is dus hoef ik me overdag al niet lastig te maken als ik niks hoor.
Tijd om in de badkamer te duiken...aan onze façade zullen we maar niet te veel aandacht besteden, dat laten we lekker aan anderen over straks !