Ik denk dat ik gisteren vooral de negativiteit uitvergrootte die er door mijn kop speelde, maar ook door mijn lijf in de vorm van het alombekende vocht dat me ondertussen in AL mijn bewegingen belemmerde.  Alleen dat al werkt zo op een mens zijn systeem, toch zeker op dat van een mens die graag een beetje bezig is.  Ik kreeg amper zelf mijn benen languit op de zetel, geraakte er niet uit, aan- en uitkleden was een ramp, kan je het je voorstellen...ik voelde me zo een loser.  En toen ik eindelijk ging slapen was er geen enkele kant waar ik comfortabel op lag. Weer dat zwangergevoel dat mij altijd onbekend gebleven is en waar ik nu alsnog van kon 'genieten'.   Ook emotioneel was alles 'erover'...zo stom ! Ik was echt boos op mezelf en ter veralgemening ook gewoon op iedereen.

En vanmorgen...weg waren de zwarte donderwolken.  Ik dat ik dat aan de positieve vibes te danken heb die deze kant toegestuurd worden door zoveel mensen en die dan toch de overhand halen.  Super ! Het woord euforie durf ik nog niet uit te spreken maar ik kan wel stilletjes blij zijn met het goeie nieuws ivm mijn markers en uitzaaïngen, mijn buik is voorlopig onder controle en ik heb heel de morgen rustig bezig geweest ; bouilonneke gemaakt (een van de weinige dingen die me smaken, dat blijft wel spijtig), mijn orchideeën eens een extra verzorgbeurt gegeven, een heerlijk baddeke genomen...man, zo'n verschil met gisteren.  Ben daarna wel naar de zetel verbannen door manlief want die hield mijn onderstel in de gaten dat effectief wel buitenaardse proporties begon aan te nemen maar bijlange niet op zo'n pijnlijke manier als gisteren. In de tuin is het net een beetje te fris, daarnet toch, maar ook vanachter mijn raam geniet ik van het lenteweertje, de fluitende vogels en de contente mensen die passeren.

Toch nog enkele positieve noten vertellen over gisteren ; buurman is langsgeweest met mijn hard schijfje dat bomvol interessante dingen staat nu zodat ik me de komende maanden tv gewijs zeker niet moet vervelen (danku 'broertje ! = onze troetelnaampje), malief had een joekel van een boeket prachtige bloemen bij waar ik vandaag nu nog extra van geniet, één van mijn lievelingscombinaties ; oranje/paars.  Mayenne heeft een megastrijk gedaan zodat wasmand en -draad er weer levenloos bijhangen en heeft zo haar uitje 's avonds dubbel en dik verdiend.  Morgen is het koffers pakken voor haar , ben zoo blij dat de kids er eens een midweekje tussenuit kunnen ! Stilletjes hoop ik dat Eric en ik dat één van de maanden ook eens kunnen doen, gewoon een weekendje, zee, Ardennen, maakt niet uit.  Zeker Eric zou enorm hard gunnen, voor mij een extra reden om keihard te 'werken'.  We hoorden ook dat we vanaf 22 april een vaste poetshulp gaan hebben ; eindelijk ! Nu Eric nog thuis is valt het wel te beredderen maar het gaat toch een extra luxe worden eens mijnheer terug aan het werk moet.  Wanneer dat dat is valt nog te bezien ; een aantal bewegingen gaan perfect ; hij traint ook flink op de fiets, maar een aantal moves die onontbeerlijk zijn om zjn job naar behoren uit te oefenen gaan nog helemaal niet (door knieën buigen, op knieën zitten) dus het zou nog heel snel moeten gaan wil hij op de vooropgestelde datum terug aan het werk kunnen.  Normaal over een week, maar ik heb zo mijn twijfels.  Ik moet wel toegeven dat ik het niet erg zou vinden moest hij nog een beetje langer thuis kunnen zijn maar profiteren ligt niet echt in zijn aard dus we zullen wel zien wat het geeft.  Als het op termijn maar volledig geneest, nu is het allemaal nog een beetje 'voos'. 

En nu ga ik heel even poteren en mijn poezelige voetjes laten nederdalen om een wasje op te hangen.  IK voel me goed en dat moet ik ergens in kwijt !   Tot gauw ! xxx

Vandaag terug naar de kliniek geweest met mijn overtollig vocht en de daarbij horende last (elk lichaamsdeel zowat is opgezwollen en pijnlijk) : nog steeds geen punctie want het zit nu echt overal in mijn lijf, maar ze zijn er ook zo goed als achter hoe dat komt en blijkt een heel zeldzame reactie te zijn op een van de twee chemo's die ik krijg ; mijn witte bloedcellen 'lekken' eiwitten en daardoor hou ik zoveel vocht vast. Nog een technische uitleg gekregen maar het komt erop neer dat ik nu cortisone ga nemen omdat dat ZOU kunnen helpen.  Indien niet, als het tegen maandag niet beter is gaan ze mij een paar dagen in de kliniek houden ter observatie en ter versterking omdat mijn algemene gezondheidstoestand er wel op achteruit gaat, dat zien ze aan verschillende waarden, bloeddruk enzo....Voeding via baxter enzo is dan een optie...ik moet zo snel mogelijk terug aansterken in elk geval.  Klink onheilspellend maar het is vooral weer 'een specialleke' 

Het goede nieuws : mijn tumormarkers zijn enorm gekelderd ; van 100.000 naar 7.000 ! En de uitzaaïngen in de lever zouden ook verkleind zijn ! Nu is dat zoiets dat bij mij altijd effe moet doordringen, goei nieuws (zo geloofde ik pas dat ik zwanger was toen ik Mayenne goed en wel in mijn armen hield) en ik blijf voorzichtig maar het had in elk geval vééél slechter kunnen zijn en het geeft ook een soort van motivatie om in al deze ellende toch de blijven voortknoeften. Definitief verdicht valt de 14e april maar ik denk dat de dokter dit om dezelfde reden toch al effe kwijt wou : uw ziektebeeld evolueert positief maar ik zou uw algemene toestand toch graag veel beter zien.  Okéé, daar doen we het dan voor niwaar ! 

Nu duik ik terug met mijn voetjes omhoog, dat brengt gewoonlijk een beetje soelaas, en aangezien niemand mijn pootjes wil kopen zijn het er nog altijd twee.  Zes eigenlijk want meestal kruipt Musti ook nog ergens tussen mijn voeten. .   Tot een volgend keertje xxx

De rest van de dag....de chemo liep er vlotjes in, meestal eigenlijk, de soep vanmiddag trok op niks (groene sliertensoep ??) maar ze was wel warm en de MRI verliep ondanks de ongemakkelijkheid ook nog redelijk vlot terwijl het geen evidentie is om drie kwartiers stil te te liggen met oorverdovend lawaai in die twee schelpen aan weerzijden van je kop.  Enfin, maar één uur vertraging op het schema van de dag, dat kan wel een soort van succes genoemd worden dus laten we dat dan maar doen, kwestie van toch een beetje positiviteit aan de dag te leggen.  Oooh ja, nog iets hééél positiefs ; de gezichtsbehandeling was zaaaaaaaaaaalig en die voor volgende week is al besteld.

Nu ben ik uitverkocht qua positiviteit dus ik ga verder op mijn eentje nog een beetje boekig en ongemakkelijk zitten.  Tot een vrolijkere keer ! x