Vannacht weer redelijk goed geslapen maar dat is echt wel een gewoonte aan het worden.  Tegen de vroege ochtend word ik dan wakker maar dan knipogen er een paar pillekes naar mij en vijf minuten later lig ik terug te ronken.  Meestal ben ik tussen 9 en 10 écht wakker, en aangezien ik s avonds tussen 10 en 11 in bed kruip is dat niet onlogisch.   Ik ben in de voormiddag dan ook redelijk vinnig maar dat beperkt zich toch tot vrij basic huishuidelijk dingen.  Of gewoon genieten van eens niet pokkemoe te zijn, ook wel een ervaring hoor ! 

Gisteren voor het eerst ontdekt dat mijn haartjes me niet trouw gaan blijven, of toch niet allemaal.  Voorlopig doet het me niet echt veel.  Ook al niet omdat mijn vriendin Line me vrijdag nog een blitsbezoekje bracht en een heel leuk gehaakt mutsje voor me bij had.  Een mens krijgt dan toch zin om het te gaan proberen. Als het echt zwaar uitvalt wilt Eric het graag kort zetten met de tondeuze, nu niet direct op een drieke ofzo, maar toch lekker kort, iets wat ik al een paar keer heb willen proberen voor de vakantie.  We zullen het maar onder de noemer 'spannend' plaatsen.   Vrijdag was echt wel kadootjesdag : Mayenne was met Sven een dagje naar de zoo getrokken en hadden voor mij een megaschattig girafke bij.  Mja, toen ze 's ochtends vroegen of ze voor mij iets moeten meebrengen had ik blijkbaar 'een giraf' gebrabbeld.  Zodoende...   En Mayenne kon het niet laten om mijn smartphonehoesje waar  hoeken en kanten af waren te vervangen door een megaschattig exemplaar met uiteraard onze allerliefste Musti op ! Dan sta je er toch wel extra bij stil hoe gezegend je bent met zo'n gezinnetje hoor.  En doen bedoel ik zeker niet de kado's op zich maar....ach, je weet wel wat ik bedoel... Eric staat nu bv ook buiten aan te schuiven bij een beenhouwer in Zandvliet omdat ik toevallig zin heb in iets dat ze bij van de warenhuis-beenhouwers (die zondag open zijn) zowiezo niet hebben...doet hij met plezier hoor, maar toch....

Verschillende mensen vragen om af te spreken, en da's super lief, maar ook super moeilijk omdat het allemaal zo onvoorspelbaar is.  Sommigen denken misschien dat ik de boot bewust afhou maar dat is echt niet het geval.  's Avonds ben ik meestal echt wel moe en overdag hangt er het vaak vanaf.  Een belleke 'ben je goe, dan kom ik af, en anders gewoon ni', is vaak nog het makkelijkst maar ik snap ook wel dat niemand aan een touwtje hangt.  En één persoon, tegen drie of vier, da's dan ook weer een verschil, raar om uit te leggen hoor.  

Toch is het fijn om bijgebabbeld te blijven, over 't werk enzo, niwaar Teske ?  Heb dan wel vreselijke heimwee hoor...'chansard, jij moet ni gaan werken' hoor ik er vaak denken, maar die zou ik echt de kop willen inkloppen, om verschillende redenen.

Hmmm....beenhouwerman is thuis...hopelijk met een flinke portie tong die ik prompt dikbelegd op een sandwich ga zwieren ! Of kalfrol met saus ?   We shall see....Ben zowiezo al blij met het idee dat ik zin in heb in iets !!

Wel, bibie heeft goed geslapen (eigenlijk doe ik dat meestal wel), voor de moment weinig last van ongemakjes (is meestal tegen de late namiddag, avond, die stomme buik die lijkt vol te lopen), het zonnetje schijnt dus we kunnen stellen dat 'het gaat'.  En daar ben ik tegenwoordig al heel content mee.   Hoe snel een mens zijn 'grenzen' verlegd...'kan verleggen' eigenlijk, want stel dat dat niet lukt dat ben je dik de pineut.  Nu, bij mij lukt het ook niet altijd even goed en ik kan best wel opstandig zijn en dat lucht dan ook eventjes op maar dat is het dan ook.  Soms lig ik 's avonds echt onnozel in Eric zijn arm te jammeren 'ik wil ook nog eens een weekendje op stap' of 'alleeeeez, da ganzerijden is hier achter de hoek en ik geraaaaak daar gewoon ni !' Ik maak me dan vooral druk in de kleine dinges die ik niet kan plannen, ook mensen ontvangen.  Ik zou het echt fijn vinden om hier alle dagen iemand over de vloer te krijgen maar als ik me niet goed voel bliksem ik iedereen buiten, dat weet ik zo. Dan is ook elke pling of ping of tring van een of ander communicatiemiddel zelfs te veel.'Zucht'....'ben IK dat ??'.   Ben in elk geval niet altijd opgezet mijn eigen eigen nieuwe zelve maar 'k zal er maar best aan wennen en hopen dat ik wat zachtaardiger word, zit er echt niet op te wachten om als 'opperbitch' door het leven te gaan ;

Ben in elk geval niet van zin om net als de Rode Duivels naar de toekomst te kijken...oké, we hebben niet gewonnnen maar wel veel geleerd... Winnen is de booschap, wanneer en hoe dan ook ! Meedoen is belangrijker dan winnen ?? Ja banan ! Daarom heb ik me zo zitten te ergeren tijdens de match gisteren.  Een schup onder hun kont hadden die mannen nodig ! Voor onze tv hopste in elk geval iemand die daar veel pogingen toe deed ; ons Musti is zooo zot van voetbal.  Eigenlijk krijgen we maar gemiddeld een derde van het scherm te zien, en raar of zelden de bal, al weten we meestal wel waar die is ; onder haar twee pootjes. Na een half is ze dan ook pompaf en gaat ze gewoon op haar rug de match verder volgen.  Het dotje....

Gisteren is ook ons huisje voor het eerst gekuist door een uithuizige ; ons Kelly.  Kelly Van Opdorp geloof ik, misschien kennnen de ganzerijders onder jullie haar wel want ze stelt haar paard regelmatig ter beschikking.  Lief meiske en ons huisje was proper dus dus was een dikke positieve noot ! 

Vandaag is manlief voor het eerst thuis à la 4/5e (thematisch verlof noemt het).  Vanmorgen heeft hij mus naar haar vakantiewerkplekje gedaan, gaat nog wat administratieve rommel opkuisen, boodschapjes doen  en voor de rest ook eens rustig aan doen.  Ben zooo blij voor hem want alhoewel hij nooit zaagt weet ik maar al te goed dat het begint door te wegen, dat kan ook niet anders, rots of geen rots ! En al het niet te fris is halen we onze tuinstoelen boven water en kruipen we lekker onder een fleeceke.  Ik hoop eigenlijk dat ik mezelf terug aan het lezen krijg, dat lukte een hele tijd niet al heb ik ereadergewijs meer dan keuze genoeg.  Net nog een USB stickje gekregen met -tig exemplaren op dus we zullen een keertje snollen.

Fijne zonnige dag voor iedereen, zeker voor wie er van kan genieten ! 

Heel eventjes maar eigenlijk meer om te laten weten dat ik niet in blog-modus ben, iets wat jullie al wel doorhadden.   Gisteren was weer een zwaar dagje in UZA, al was het volgens het programma maar een 'quickie'. Om 11.00hrs er zijn en om 15.00hrs MRI en hoppa, naar huis. Die hoppa was er jammer genoeg niet bij want bij de bloedafnamen bleek dat mijn bloedwaardes weer aan de wreed lage kant waren en het vast stond  dat ik bloed zou moeten bijkrijgen, wat toch al snel zo'n 'hoppa + 2 uur' betekent. Overal ook wel een beetje langer moeten wachten maar dat werd dan weer gecompenseerd met een deugddoend voetmassageke.   Omdat ik er dan toch was hebben ze dan ook gelijk nog 3 liter vocht uit mijn belly gehaald wat ook wel deugd deed.  Maar dat eeuwige wachten werkt wel op een mens zijn systeem...op den duur ook op dat van Eric en Mayenne, ik kon het hen niet kwalijk nemen.  Het zijn die dingen wle die het moeilijk maken om positief te blijven, maar we blijven ons best doen !

Vanmorgen was het al duidelijk dat het een luie dag zou worden ; geen zin om op te staan, paar keer omgedraaid, en eens uit bed en gegeten vanheir op de zetel in slaap gevallen.  Zo'n luie beest ! Maar het kan maar deugd doen zeker ? Ben nu ook weer eventjes op om weer iets te eten (fruitmand van schoonbroerlief aan't plunderen) en wat bij te schrijven maar mijn lijf neigt automatisch richting horizontaal.  Hou zou dat komen ?   Och, ik ga er gewoon aan toe geven en in afwachting van de thuiskomst van mijn kroost nog een beauty-sleepke doen. Mijn katten vinden het in elk geval geweldig en gaan dan prompt op zoek naar hoekjes en kronkels in mijn lijf om zich te installeren.  Vanaf dat ik mijn  dekentje neem staan ze paraat, super schattig ! 

Hopelijk brengt morgen een vinniger dagje, en anders...so be it !