Zo meteen ga ik gewoon heel braaf het Eurosonggebeuren volgen en daarna absoluut 'In Vlaamse velden'...kwam traag op gang maar ik ben ondertussen helemaal verkocht. 

Bezig blijven is ook de beste manier om niet te veel te 'missen'.  Echt kleine dingen hoor ; in manlief zijn arm kruipen in de zetel (zijn gesnurk mis ik nog net niét, dat wordt vervangen door een ampetant geluid van mijn kapstok), liggen kroelen in een poezebeest zijn nekje, orchideetjes water geven terwijl ik ze efkes bestoef want ze doen allemaal flink hun best, het zwaaien naar de buurvrouw die op vaste uren passeert van en naar het werk...Nu ik kan hier uit maar raam ook wel een beetje liggen zwaaien maar dan verhuizen ze me misschien prompt naar een andere afdeling en we gaan geen risico's nemen ! 

Ben er ook achter dat hoe minder je plant, hoe beter alles op zijn plooi valt ; heel de namiddag bezoek zonder ook maar één overdosis.  Wat meebrengsels betreft kunnen er twee stuks van vandaag moeilijk overtroffen worden qua originaliteit denk ik ; een potje gezonde lucht van aan zee (heb ondertussen al 4 keer gesnuifd ) en een rechtstreeks uit Tokyo geïmporteerde Daruma pop.  Een Daruma pop is een Japanse geluksbrenger in papier mâché waarvan je het éne oog inkleurt als je een wens doet en het andere als de wens in vervulling gegaan is.  Een wens bedenken was nog nooit zo simpel... De dag dat ik het andere oogje mag inkleuren zou wel eens de mooiste dag van mijn leven kunnen worden, na de geboortedag van mijn mus uiteraard .

Mus was er vandaag maar een halfje trouwens ; die heeft haar frustraties van gisteren (veloren match tegen Gentse dankzij de input van een achterlijke scheids) van zich afgeschud op het Tettenbal in Zandvliet, samen met de sjerie en een aantal van de Kadetten die dan weer een overwinning te vieren hadden.   Tettenbal begot...ik kan er ni van over...Dank aan Inez trouwens um die Tieren zu fûtteren ! 

Vandaag trouwens weer héél flink gegeten ! Vanmiddag zelfs 'n héél mokka-eclairke als dessert ! Ik maak ook mijn thee mierzoet en kijk niet op een babelutteke meer of minder.  Heb met smaak naar Jeroen Meus gekeken (of toch naar wat hij aan't kokerellen was) en begin dus écht naar een heel pikante martino te verlangen.   Grote hoeveelheden prop ik er nog niet in maar ik ben zooo blij dat er al terug iets écht smaakt.  Kan je geloven dat ik daar nu gewoon gelukkig van word ?  

Morgen wordt het hier een beetje D-day heb ik begrepen...groot overleg met verschillende topartsen die allemaal hopelijk iets zinnigs te zeggen hebben en een 'plan' kunnen voorleggen.  Voor mijn part beginnen ze van voren af aan...da's ook een vorm van vooruit ! 

Nog even een tip voor de motards onder jullie ; Eric is op een heel interessante outlet shop in Breda ge'botst' met motorrijders-artikelen ; helmen, kledij enzovoort ; heeft zichzelf getrakteerd op een Shoeï helm model 2013 voor 299 euro, de helft van de prijs.

Tot zover mijn zondagse inbreng, ik ga voor de rest van de avond lekker horizontaal ! 

Ben zelf ook meer op mijn gemakje opgestaan, heb extra lang onder de douche gestaan en al doe ik dat liever met Eric dan met de stok waarmee ik recentelijk in de echt verbonden ben heeft het me absoluut deugd gedaan. Niks vermoeiend ook, gewoon gaan zitten en gedurende ettelijke minuten zalig heet water over mijn bol en al de rest laten stromen...heel ontspannend.  

Vannacht eigenlijk best wel redelijk geslapen, al staat mijn eigen bed wel in de top 10 van 'meest gemiste dingen'. Misschien zelfs wel top 5...

Gisterenavond net zoals de rest van de gang naar The Voice gekeken, me te pletter geërgerd aan Regi die volgens mij iets té hard zijn best deed om 'cool' over te komen (sorry Lindake, maar zijn 'echte' optredens vind ik beter ;) ) en aan de stem van Bent van Looy.  Daarentegen toch wel genoten van een paar verrassend mooie stemgeluiden. De namen ben ik al kwijt...what's new...

Daarna nog effe geSkyped met mijn huishouden...toch een geweldige uitvinding ! Ook kleine Musti in haar oranje oogjes kunnen kijken...die lijkt heel goed haar draai gevonden te hebben ten huize Pauwels. Zal zooo blij zijn als ik mijn terug neus in haar 'floeren' pelske kan duwen ! Mis uiteraard ook mijn andere viervoeters hoor...maar toch...

Net nog mijnheer doktoor aan mijn bed gehad - SHIIIIT !!! Dinsdag vergeten Grace Anatomy op te laten nemen !! Toemme toch, da's al twéé afleveringen gemist !!! - Swat, dokter dus aan mijn bed, en néé, hij lijkt zelfs ni op een Grace-figuur (spaatig) en die bevestigde dat er maandag 'groot overleg' gepleegd zal worden over mijn 'geval'.  Kans is groot dat ook de laatste punctie geen uitsluitsel brengt en dat is zo'n belangrijk aspect dat er mss nog een zal uitgevoerd dienen te worden.  Niet echt iets om naar uit te kijken, doet écht geen deugd, maar het is wel superbelangrijk om JUIST te weten waaraan en waaraf alvorens een behandeling op te starten.  Er zijn blijkbaar toch enkele bedenkingen bij de conclusies die in Klina genomen werden en nu gaan ze met een hoop volk alles nog eens op een rijtje zetten.  Ze doen maar...ik wil vooral dat ze doen wat nodig is.

Eigenlijk had ik dit weekend ook eventjes overhuis gemogen, maar hier werd niet echt op aangedrongen en zelf ben ik ook niet bepaald vragende partij.  Niet dat ik niet naar huis wil, maar ik voel me hier het 'veiligst' en ben echt bang voor een herhaling van maandag.  Nu is dat 'bloed braken' wel verleden tijd, maar je zal dan juist zien...Niks daarvan ! Eric staat er ook volledig achter en heeft ook liever dat ik met de beste zorgen omringd word dan dat er thuis iemand op zijn ongemak moet zitten.  

Vandaag verwacht ik wel een beetje bezoek maar daar ben ik helemaal klaar voor.  Mijn eten blijft al een tijdje 'zitten' en dat begin ik stilaan ook te voelen.  Niet dat de kilo's eraan vliegen maar ik sta toch al wat steviger op mijn stokkepootjes.   Het is ook niet zo dat ik met hapjes en drankjes moet rondgaan niwaar. Wie dat verwacht is natuurlijk altijd vrij om daar zelf voor te zorgen..hmmm...een toastje met wat préparé...of 'n martino'ke, ik begin echt in vanalles zin te krijgen, da's wel anders geweest ! Jammer genoeg is mijn maag nog niet bestand tegen datgene waar ik zin in heb...de dag dat de 'zin' en de 'maag' terug dikke vrienden zijn...dan ga je me een gang zien gaan ! 

Tijd om terug in de roddelboekjes te duiken ! Ben nog nooit zo 'bij' geweest aangezien mijn kapper niet van het soort is dat dergelijke lectuur ter beschikking legt van zijn clienteel.  Mijn huisarts daarentegen wel maar die mens heeft het zo druk dat je daar nog altijd leest dat Bart Kaël en Luc Appermont eindelijk samen uit de kast gekomen zijn.  Nu vliegen de Story's en de Dag Allemalen rond mijn oren en weet ik precies in hoeveel badkamers tegelijk Taylor Swift een douchke kan pakken en hoeveel milimeter Scarlett Johansson haar kleed te kort was op het laatste rode-loper-event.  En dat Susan Boyle cassière wil worden !!!! Interessant, toch !?  Dus...vlug verder lezen geblazen !!! 

Blijkbaar ook storm en ik hoef maar naar buiten te kijken om één voordeeltje te ondervinden van niet aan de andere kant van het venster te moeten vertoeven.  Eigenlijk zit ik hier best gezellig, al heb ik dat gevoel voor het eerst, met mijn papa's kamerjas aan (geur van het ouderlijk huis inclusief, het doet me we iets), laptopke op schoot in bed en dat terwijl ik op mijn bescheiden wenkjes bediend word.  Sommige bijgeluiden zijn iets minder aangenaam ; piepende instrumenten een beetje verder op de gang, en een oud mensje dat zo vreselijk hoest dat het door merg en been gaat.  Overdag wordt het geluid nog overstemd door rondrennende verpleegkundigen maar 's nachts is het echt vreselijk om aan te horen.  Ben IK blij dat ik op een kamer alleen lig ! Was trouwens niet van het begin het geval maar ik was deze keer te ziek om me er ook maar iéts van aan te trekken.  Ik lag een dag en een nacht op de kamer met 'ons Lea'..een bejaard mevrouwtje van de kanten van 'Puus' die iets té graag vertelde over haar wedervaren tijdens het Spaans overwinteren, haar liefde voor het poetsgebeuren en nog een hoop andere zaken die duidelijk het andere oor al uit zijn, maar al bij al is het samenhokken niet echt een traumatische ervaring geweest voor bibie die algauw was omgedoopt geweest tot 'schatteke', 'zoeteke', 'lieveke', net zoals de verpleging trouwens.  Best wel schattig dus.   Ik betrap me er trouwens ook dat ik hier ondertussen ook al mijn 'mie' regelmatig laat vallen, behalve tegen de mannen natuurlijk al zit er wel eentje bij die meer een 'mie' is maar dat is dan nog de grootste schat van allemaal. Typisch, toch ? 

Vriendelijk zijn ze allemaal hoor, daar niet van. Ze zijn bovendien oprecht mee blij voor me als mijn eten blijft waar het hoort, en er klinkt een 'verdoemme' als dat niet het geval is.  Ik ben vol bewondering hoe ze zich een weg zoeken tussen het kluwen van buisjes en draadjes aan mijn kapstok, zelf heb ik de grootste moeite om mezelf niet op te hangen aan ocharme één 'leiding' die loopt van mijn poracath tot aan mijn fameuze kapstok. Vaak ga ik op stap met mijn kapstok, toch wel helemaal tot aan het toilet, maar vergeet dan garantie om de stopcontacten uit te trekken die zorgen dat bepaalde pompjes hun werk doen.   Hopelijk hebben de mensen van de kantoorachtige gebouwen aan de overkant daar niet te veel erg in want volgens mij moet dat een redelijk belachelijk zicht zijn ; me and my kapstok...

Ook al gezellig volk over de vloer gehad en relaxte babbeltjes kunnen plegen. 'Probeer je bezoek te plannen' stelde Suzanne voor...Mja, zou ideaal zijn maar ik kan er moeilijk een agenda op nahouden.  Bovendien ben ik echt heel blij als de mensen de moeite al willen doen om helemaal tot hier te komen en is het door de files bijna zo goed als onplanbaar.   Och, als iedereen zijn gezond verstand gebruikt en niet begint te basketten in de kamer zal't wel meevallen zeker ?  En als ik in slaap van van moeheid, maak het gewoon gezellig onder elkaar zou'k zeggen.

Ik wil ook nog effe meegeven dat ik jullie reacties op mijn blog wel kan lezen, maar niet kan reageren, mijn telenet-mails gaan blijkbaar niet buiten. 

Dus...niet denken dat ik jullie straal negeer ! 

Volgens de laatste berichten ga'k ik hier het weekend nog mogen doorbrengen dus jullie horen me nog wel als ik in goeie doen ben !

Aangezien niet iedereen via FB volgt (waar ik heel af en toe iets op smijt) toch effe via deze weg effe briefen ;

Maandag ben ik met een maagbloeding halsoverkop naar UZA vertrokken omdat het echt niet goed ging.  Een dagje vroeger dan voorzien dus omdat ik er zowiezo dinsdag moest zijn voor mijn punctie.  Een hele bedoening waarvan ik jullie de details ga besparen (wie op uit is op horror wil ik wel een privé berichtje sturen) maar het komt erop neer dat ik hier dus nog altijd lig en met de beste zorgen word omringd.

Leverpunctie is genomen (uitslag pas volgende week dinsdag, pfffff) en ondertussen zoekt met nog uit waar de bloeding echt vandaan komt want buiten een klein maagzweertje en spatader valt er in de maag niet veel te spotten.  Ik hou ook nog geen eten binnen zonder hulp (primperan, motilium, you all know the stuff) en ook mijn ijzer staat nog betrekkelijk laag.  Pijn heb ik minder dankzij de medicatie maar heb ze wel heel erg nodig (de medicatie bedoel ik !), zo'n punctie is niet iets waar je letterlijk dagen plezier aan beleeft, lijkt eerder alsof je bent bijgewerkt met een baseball bat door iemand die het niet goed met je voorheeft.  Heb ook al twee gastroscopieën ondergaan, ook niet echt een gezellige aktiviteit, mocht voor de tweede gelukkig in een 'roesje'.

Nu is het nog wachten op een aantal zaken, de onderzoeken van in Klina gaan nog eens onder de loupe genomen worden, enfin, met laat mij niet bepaald los en ik moet zeggen dat dat mij een heel geruststellend gevoel geeft.  Uiteraard zou ik veel liever thuis zijn maar zolang ik niet stevig op mijn pootjes sta hou ik het maar op kamertje hier.  Ook voor de huisgenoten een beetje mee 'relaxed', al blijft het wel een eindje rijden, over en weer.  

Ben super trots op mijn musje die het toch wel heel zwaar had deze week en ik dank ook mijn venteke voor het geduld.  Mag allemaal wel 'logisch' zijn, maar toch.....  Gelukkig wacht hen een mega-entertainende Musti eens ze thuiskomen ; als ik 's avonds nog eens een belletje geef voor het slapen gaan hoor ik geschater op de achtergrond. Beestje is écht ni te doen .

Ik ga het hier effe bij laten, meer nieuws volgt, wanneer ik naar huis mag bijvoorbeeld maar het zou me verbazen moest dat deze week al zijn.  Enfin, dat zien we wel, ik ben niet gehaast !

Ook via deze weg nog eens bedankt voor al jullie blijken van vriendschap en meeleven, ik kan niet genoeg herhalen hoe fijn dit is.  Zal wel melig klinken en daar doe'k normaal ni zo aan maar ik meen het écht !

Heel veel liefs !!   (sorry, check effe ni op fouten, venteke is hier, take it or leave it taalpuristjes ;) )