Vanmorgen een beetje langer geslapen. Berna was al ijverig zijn rugzak aan het inpakken, toen Puri en ik wakker werden. Afscheid genomen van Berna. Berna komt uit de streek van Valencia en zijn Camino stopt in León. Hij heeft al twee maal het stuk van León naar Compostela gestapt, dit jaar deed hij het stuk tot Leon! Zijn droom is om een van de volgende jaren met zijn hele familie, drie kinderen ( 2 dochters en een zoon ), vijf kleinkinderen en zijn vrouw de laatste 100 km naar Compostela te stappen. Dus met spijt in het hart en een dikke knuffel, afscheid genomen van Berna, met wie ik vier volle dagen samen ben geweest. Ik bedankte hem voor het kleine stukje samen op weg, dat we samen mochten delen. Hij wenste mij en Puri ook nog het allerbeste toe op onze Camino en op onze weg in het leven en een goede aakomst in Compostela. Wat doet het toch altijd pijn als je afscheid moet nemen van mensen die je graag hebt. Het is ook verrassend hoe vlug je hier gewoon wordt aan bepaalde mensen met wie het klikt, na een of twee dagen is het alsof je ze al jaren kent.
Het is ook fijn als je opgenomen en aanvaard wordt in een groepje, en het gebeurd allemaal zo spontaan. Onder het stappen vandaag aan de mensen gedacht met wie ik samen was,en waarvan het lang geleden is dat ik ze nog gezien heb, zoals Silvie, Carol en Serge, Brenda, de Vlaamse Stefan uit Zweden, en ook de Engelse travestiet Angela. Ben ook benieuwd wie ik nog allemaal ga ontmoeten. Vanmorgen liepen we vele km door de stad met zijn rand gemeenten. We zijn ook nog langs de parador San Marco's. Ik zou hier een andere keer wel eens een nachtje willen doorbrengen! Prijs ???
Het werd zeer mooi warm weer vandaag, helderblauwe lucht , met enkele witte wolken.
In de namiddag in de gemeentelijke albergue aangekomen, gedoucht, de was gedaan, gegeten. Tijdens de siësta op mijn bed aan mijn blog gewerkt, was weer dringend nodig, gisteren, was het te druk! Vandaag wat vroeger in bed en morgen naar Astorga waar ik met men zus afgesproken heb om elkaar te ontmoeten. Zij is tot O Ceibreiro gereist en zakt nu terug af naar mijn richting.
Foto dag 22
Foto dag 22
San Isidoro
Casa de Botines van Gaudí
Foto dag 22
Op weg naar León
Dag 22
Zaterdag 20 september 2014
Dag 22 van Mansanilla de Las Mulas naar León 20 km
Na het ontbijt in een bar samen met Berna en Puri vertrokken richting Leon . Veel langs een voetpad langs de grote baan gelopen. Het is fris. Goed doorgestapt want we wilden op tijd in León zijn. Toen we de stad naderden, werd het zonnig weer. In onze albergue San Fransiscus de Asisi een 10 tal minuutjes van het oude stadsgedeelte, hebben we een kamer voor ons drie , wat een luxe! Het is wel een grote ongezellige herberg , maar het is enkel , maar voor te slapen. Na ons opgefrist te hebben, richting centrum gewandeld, waar we een dagmenu gegeten hebben. De zon schijnt, maar het is toch wel fris, een fleece kan je wel gebruiken! Daarna terug naar de albergue voor de siësta. Eerst onze vuile was afgegeven aan de receptie. Hier word de was gratis gewassen en gedroogd. Na ons dutje 2 u later was de was al klaar en konden we Leon gaan verkennen Wat een mooie gezellige stad! Het is een studentenstad, dus veel jong volk hier. Eerst passeerden we langs "Casa de Botines", een neogotisch huis, een schepping van de Catalaanse jugdendstil - architect Antonio Gaudi, waarin nu een bank gevestigd is. Daarna gingen we naar de kerk( basiliek)"San Isidoro", een van de grootste vroegromaanse bouwwerken ter wereld. Zeer mooi!!!
Vervolgens naar de prachtige kathedraal in gotische stijl, met enorm veel mooie gebrandschilderde ramen uit de middeleeuwen. Daarna namen we nog een toeristen treintje om de rest van de stad te zien. Wat een levendige stad, met zó veel kleine gezellige pleintjes en straten! Het was ondertussen al donker en zo konden we ook de gebouwen, kerken die we eerder zagen, maar nu helemaal verlicht. Een beetje een sprookjesachtige sfeer, zeker toen we bij "San Marcos"
aankwamen, het voormalige pelgrimshospitaal, stamt uit de tijd van de Katholieke Koningen Het grootse gedeelte ervan is verbouwd tot een luxueuze parador. De kerk is toegankelijk voor toeristen en ander gedeelte van dit gebouw is het museum van León. Na ons treinritje gingen we tapas eten in de kleine straatjes. Het werd vrij laat, maar in deze albergue moesten we maar om 11.30u binnenzijn. Het was een leuke maar vermoeiende dag. Ook het gezelschap was zeer aangenaam. Doodmoe, viel ik in slaap!
Foto dag 21
Toasten op onze vriendschap en op onze Camino! Berna, Puri en ik
Foto dag 21
De binnenplaats van onze albergue Municipal in Mansilla de las Mulas
Foto dag 21
's morgens voor vertrek uit de herberg samen met de sympathieke hospitalero
Foto dag 20
Foto dag 20
Foto dag 20
Voor de Albergue van de parochie
19-09-2014
Foto dag 20
Samen met Puri
Foto dag 19
Foto dag 18
Binnenplaats van het klooster
Foto dag 18
Binnenplaats van het klooster
Foto dag 18
Binnenplaats van het klooster
Foto dag 18
Voor 1 dag in het klooster binnengegaan bij de Clarissen
Dag 21
Vrijdag 19 september 2014
Dag 21 van Bercianos del Camino naar Mansilla de las Mulas : 26,3 km
Vanmorgen( na gezamenlijk ontbijt in de albergue ) nog maar juist vertrokken en het begon al te gieten. Dan maar vlug onze poncho's aangetrokken en moedig verder gestapt. Het stapt wel iets lichter vandaag. Ik heb mezelf vandaag de luxe veroorloofd om mijn rugzak te laten vervoeren naar de albergue van onze eind bestemming voor vandaag. Berni zei vanmorgen dat hij omwille van zijn vele blaren ( bloot vlees!) zijn rugzak meegaf met de taxidienst voor rugzakken en dat het voor mij misschien voor vandaag ook wel eens goed was om mijn schouders wat te ontlasten .
Het was vandaag weer een heel lang stuk stappen zonder enige afleiding op een pad langs de (rustige) autoweg. Ik liep meestal een beetje achter de anderen , altijd praten ( in het Spaans) of luisteren is te vermoeiend voor mij. Dus ideaal voor mij, meestal in mezelf wat verzonken. Gedachtenrijzen op en gaan.dit stuk van de Camino staat voor inkeer. Verleden, heden en toekomst wisselen mekaar af. Maar vooral het heden, het NU is belangrijk om in te vertoeven. Het NU, dit moment is het enige dat we hebben, het enige moment dat belangrijk is, alles gebeurd uiteindelijk in het NU. Aangekomen in Mansilla de las Mulas vlug naar de gemeentelijke herberg gegaan. We hadden geluk er was nog plaats.samen met Berna en Puri gegeten. Nicolas stapte nog verder vandaag naar Leon. Daarna wat gerust en aan men blog en dagboek gewerkt . Was weer hoog tijd, na drie dagen . Fotos volgen!
Dag 20
Donderdag 18 september 2014
Dag 20 van Terradillos de los Templarios naar Bercianos del Real Camino : 23,8. Km
Vanmorgen samen met Berna (de Spaanse man) , Spaanse vrouw Puri en nog een andere Spanjaard Nicolás vertrokken. Het regende weer een beetje bij vertrek . Het is kouder en wind. We lopen door een licht glooiend land, maar helaas vaak op een wandelwegen vlak naast de autoweg. De zon verscheen na enkele uurtjes, maar het bleef fris en er kwam nof meer wind opzetten. Aangekomen in de parochiale herberg, moesten we even aanschuiven. Hier was het weer vrijwillige bijdrage.We werden vriendelijk door een geestelijke hospitalero ontvangen, en een symphatieke vrijwillige hospitalero bracht mijn rugzak naar boven. ( en ook van de andere pelgrims!).
Dit zijn zo van die kleine gestes die op dat moment welkom zijn en deugdoen. Die vrijwillige hospitaleros zijn toch echt mensen met het hart op de juiste plaats. Na douche en de was Samen met men drie Spaanse vrienden een hapje gegeten. Ik was zo moe vandaag dat bijn in slaap viel onder het eten. Veel pijn vandaag in men schouders, maar vooral men linkerschouder. Berna gaf me zijn voltaaren zalf om te gebruiken. Dan maar vlug een siësta gedaan. Daarna samen het dorp,gaan verkennen op zoek naar een winkeltje, voor wat fruit enz.... We liepen steeds verkeerd. Einde lijk naar lang zoeken en vragen het winkeltje met de naam " Maria Jesus" gevonden. Degene van mijn leeftijd of ouder zullen dit soort winkeltjes nog wel herinneren " het kleine kruidenierwinkeltje van het dorp ". Pure nostalgie. Vanavond wa s het gezamenlijk avondmaal in de albergue, waar de hospitaleros voor de pelgrims lekker en gezond hadden gekookt : gemende sla , een lekkere kikkererwten, groenten, vlees schoelje , en meloen als dessert. Ook wijn is steeds a la volonté aanwezig! De hospitaleros werden nog eens in de bloemetjes gezet met een applaus voor de maaltijd. Na het avondmaal was er voor diegene die dit wensten una Oración ( een gebedsmoment ) in de stille ruimte. Er werd in alle talen door de pegrims het gebedje van Franciscus van Assisi voorgelezen . Het Nederlands was er natuurlijk weer niet bij ! Daarna was er enkele minuutjes stilte om even stil te staan bij de afgelopen dag . Het licht werd gedoofd en werd er een kaars doorgegeven , elkeen kon als hij dit wilde iets zeggen dat hij kwijtwilde over zijn motivatie van de Camino , wensen uiten ...... Mooi moment om de dag mee af te sluiten.
Over mijzelf
Ik ben Mia
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is werk in de zorg.
Ik ben geboren op 29/03/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, reizen, Spaans, lezen, fietsen.