29/9. Ribadiso da Baixo - Labacolla. 31,9 km. Totaal 2272,3 km
De laatste zware stapdag. Maar wat een volk. Niet normaal gewoon. Ik zag op 2 uur meer pelgrims dan op heel de primitivo. Het was dan ook de plek waar de drukke Frances samen kwam met de Norte, de stille Primitivo en daarenboven nog de helft laatste - 100km-pelgrims. Dit was dus echt te veel van het goede. Voorts leek de wandeling eerder een brede autostrade en voelde ik me als een schaap in een kudde, geleid naar eethuisjes en cafés. We moesten er niet van weten en maakten beiden, Polline en ikzelf, kilometers met zere voeten. Modus robot en blijven gaan. Na 20 km waren ineens al die pelgrims verdwenen. De etappe was immers voorzien tot Pedrouzo, daar waren wel 5 grote herbergen, slaapplek voor meer dan 200 personen en heel wat cafés. Toen werd het pas terug aangenaam stappen en na 26 km konden we,dan eindelijk onze eerste stop nemen voor een broodje en een cola. Lekker rustig, met maar een enkele pelgrim. Het was behoorlijk warm en de weg niet bijster mooi, dus was het na deze stop, die lag in het café met als naam...15 kilometers….gewoon doortrekken tot we weer een behoorlijke afstand van bijna 32 km afgelegd hadden en terecht kwamen in een heerlijk rustige auberge op 10 km van Compostella. Kamer voor 6 waar we maar met z'n 2 lagen en wat nog fijner was… een supermarkt over de deur en een uitgeruste keuken. Daar konden we pasta, courget, saus, kaas en yoghurt kopen en een paar koude biertjes met een heuse zak chips. Gezellig rustig met 2 buiten in de tuin een koud biertje met chips onder de vijgenboom, en vervolgens even bellen met het thuisfront terwijl Polline alles klaarmaakte. Ondertussen had ik gemerkt dat buiten de gaten in mijn sokken, ook een scheur zat in mijn staphemdje en een gat in mijn camelbag. Niet alleen mijn voeten geraken opgebruikt dus. Voorts een saaie lange laatste stapdag met toch nog een leuk en gezellig einde. ‘’’Het einde in zicht, een dubbel gevoel. ‘’’
