 |
|
 |
Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
 |
28-09-2018 |
28/9. Ferreira - Ribadiso da Baixo. 31,6 km. Totaal 2240,4 km |
Wat een heerlijke nacht. Zalig geslapen van 22.00 tot 7.00, non-stop. Waar zal ik dat schrijven. Goed dat ik direct ben gaan slapen want Thomas en Zehra bleven zitten tot 00.30 en hadden dus een hoofdpijntje. Eindelijk een heerlijk ontbijt en samen met Polline goed in forme om vandaag een lange etappe te maken. De combinatie van een goede nachtrust, lekker eten en uitgebreid ontbijt, maakte dat we er gedurende de eerste 20 km een stevig tempo op nahielden. Ook mijn voet wilde nog best mee. Het landschap en het weer waren bovendien super. De Ardennen in de zon. In Melide, na 20 km, kruisten we een weg, en wat een hoeveelheid pelgrims. Eerst zagen we wel 20 Japanners met kleine rugzakje en vervolgens tientallen pelgrims. Gedaan met de rust. We kwamen samen met de camino Frances, de autostrade van de pelgrims. Even een hapje gaan eten en verwonderd kijken naar de stoet van passerende pelgrims. Eenmaal terug gestart merkten we dat de wandelweg hoe langer hoe breder en makkelijker werd. Toch hoorden we van de laatste 100km pelgrims heel wat gezucht bij een korte klim. De laatste 11 km waren niet dat. Ten eerste begon mijn voet serieus op te spelen, ten tweede voelde ik mijn linker wreef nu ook, ten derde kreeg ik last van mijn rechter scheenbeen en ten vierde had ik oorpijn. Dit waren dus echt wel de laatste loodjes. Totaal uitgeput kwamen we aan in een reusachtige basic-gite van 60 personen, die een half uur na onze komst al volzet was. We misten de pelgrims van de primitivo, want voor elke primitivo waren er 20 Frances. Wat een massa. Ik was op voorhand verwittigd, maar wilde het met eigen ogen zien en was zo blij dat ik de rustige, zwaardere Norte en Primitivo genomen had. De Frances zou niks voor mij zijn. ‘s Avonds een hapje gaan eten met Polline,en een sympathieke Franse Veronique. Vandaag het eerste stuk leuk gestapt en gebabbeld, even snel naar boven als naar beneden, dus cardio vasculair helemaal in top forme, grote appetijt, en het lijkt of ik alles ineens verbrand en mijn spieren vermageren, maar het lichaam dat langs alle kanten protesteert en opgeeft en hierdoor inspeelt op de mentale kracht.’’’’ De natuur, de fysieke inspanning, de simpelheid van het leven hier en de ontmoetingen maken dat je sterker wordt, je hoofd leger en je energie groter'''’ uit gesprek met Polline.
|
|
|
 |
Reacties op bericht (0)
|