Uiteindelijk viel de nacht nog mee, ondanks het feit dat de eerste om 5.00 al vertrok. Zelf om 7.30 onderweg en even verkeerd gelopen. De lucht werd ook erg donker. Bliksem in de verte. Donder die dichter kwam en dan begon het te regenen. Ook weer wat anders. Regenjas aan, stokken dicht plooien en in de rugzak en stappen maar. Na 2 uur regen en onweer kwamen we een cafeetje tegen voor een koffie. Alles even laten drogen. Van 2 lieve Poolse dames kreeg ik rubber toppen voor op mijn stokken zodat ik ze ook kon gebruiken tijdens het onweer. Kei lief. Toen we terug vertrokken kwam de zon erdoor. Zalig toch. Even een picknick en daar kwam Thomas aan. Na een uurtje zagen we Lisanne langs de kant van de weg zitten. Ze had weer heel veel last van haar knie. Thomas en Polline stapten verder en zelf bleef ik bij Lisanne, want alleen stappen met zoveel pijn was niet leuk voor haar. Het landschap bleef heel veel weg hebben van de Ardennen. Na 28 km kwamen we aan in een leuke gite uitgebaat door Nederlanders. Vanwege het onweer hadden ze een probleem met hun warm water. Koude douche dan maar. Vanavond met iedereen een vegetarische avond. Wow, wat een succesnummer. Super lekker eten, goede wijn, prachtig kader, geweldige ambiance en de laatste dag gezellige stilte voor de Frances ons zou vervoegen. De Nederlandse hospitalieres vroegen ons in 1 woord te zeggen wat we voelden rond de camino. Hapiness