Goed geslapen en op weg wanneer het licht begon te worden. Vandaag beloofde het een kortere en platte etappe te worden, zodat we tijd hadden om Lugo te bezichtigen. De route was, zoals alle routes in Galicië zeer goed aangegeven. Het parcours was aangenaam bij een heldere hemel en meer dan frisse temperaturen. De afstand was effectief kort, maar 23 km en voorts was het Spaans plat. Dat betekent toch nog meer dan voldoende klimmen en dalen. Tegen 13.00 kwamen we aan in Lugo, bij kilometerpaal 100, want hier begonnen de laatste 100 km naar Compostella. Lugo is een grote stad met een prachtig ommuurd oud stadsgedeelte. Onze aubergue lag in dit oude centrum vlakbij de San Pedro poort. Het was hier echt wel heel basic in de communal en mits we de meeste mensen in vorige aubergues al waren tegen gekomen wisten we dat er van slapen niet veel in huis ging komen. Radio Camino weet namelijk zeer snel wie de harde snurkers zijn. Maakt dat de super niet-regelmatige apneumatische snurkkampioen slaapt in het bed naast me. Zelf nog niet ondervonden, maar zijn reputatie ging hem vooraf. Zelf wist ik dan weer dat 2 bedden naar links een Spanjaard hard snurkte en Thomas kende een oude Italiaan aan de overzijde. Dat zou dus meer dan stereo betekenen. Daarenboven was de kamer van 24 plaatsen met 12 stapelbedden vol en waren er heren die het niet nodig achtten hun sokken te wassen. Welkom in het echte camino leven. Samen met Thomas, Polline en Zehra een biertje drinken in het super gezellige oud-stadsgedeelte. Naar Gallicische gewoonte kregen we er ook nu gratis pinxos bij. Eerst even naar de Vodafone om mijn GSM te bekijken. Problemas', zover was ik zelf ook al wel. De man verkocht me wel een ander kabeltje en ik zal maar hopen dat dit werkt. Mits de stad helemaal ommuurd was en blijkbaar verbroederd met de Chinese muur , maakten we s namiddags een wandeling van 2 uur in een heerlijke nazomerzon over de wallen. Wat zou je anders doen op een vrije namiddag dan wandelen. Vervolgens de schitterende kathedraal bezoeken en na de supermarkt om 17.30 toch nog anderhalf uur op bed om de voet naar boven te kunnen leggen. Vanavond gezellig gaan eten met Thomas en Polline,en nu met de snurkers naar bed. De laatste 100, een raar gevoel''''
