15/9. Llanes - Ribadesella. 30,6 km. Totaal 1817,6 km
Asturië is mooi, mooier, mooist. Ik val in herhaling, maar het blijven parelwitte stranden met een azuurblauwe zee, rotsen, branding, kleine verscholen plekjes terug hun vrijheid vindend nadat de toeristen terug vertrokken zijn en waar de zee vrij spel heeft. Maar ook het binnenland is hier in Asturië zeker de moeite te noemen. De stadjes zijn kleiner en de huizen hebben allemaal een verschillende kleur. Roze of rode muren met groene luiken en gele ramen vallen niet direct onder mijn smaak, maar het past wel in het plaatje. Blij dat ik deze dagen in Asturië mag meemaken, want het stuk tussen Bilbao en Santillanna del Mar kon me niet echt meer bekoren. Wanneer het landschap zo schitterend is, valt de afstand ook beter mee. 30 km lijkt dan veel minder ver. Het tempo lag hoog, weeral. Meestal liep ik gezellig te keuvelen met Simon achteraan terwijl Pa en Jefke als een sneltrein vooruit schoten. Na 20 km en een lekker zoet appelsapje voor het suikergehalte ging ik er echter in sneltempo samen met Pa,en Jefke vandoor. Het tempo lag nu gedurende 2,5 km op 6.1km/u. Ik probeerde in cadans te blijven en dacht dat ik zo verder kon blijven marcheren naar boven en beneden. Simon zag het van ver gebeuren en vroeg zich af wanneer ik ging afhaken. Ineens voelde ik dat het niet meer lukte en moest ik ze laten gaan. Tikke toch. Wauw, plots een groot suikertekort. Rugzak op de grond en direct toastje met chocolade tot Simon er terug aankwam en we de laatste kilometers samen konden stappen. Hij had in Ribadesella gezorgd voor een kamer bij privé mensen omdat er niks anders was. We deelden een kamer met z'n 4 met bedden met lakens en echte handdoeken om ons af te drogen. Zalig. Iets gaan drinken in het stadje en dan gaan eten met de Nederlanders en de Canadees Achille. Gezellige avond...maar ik heb het mogen horen dat ik niet kon volgen hé Jefffff . Het mooie kan je nog veel meer appreciëren wanneer het niet altijd zo mooi is
