14/9. Colombres - Llanes. 25,3 km. Totaal 1786,9 km
In het donker vertrokken, alleen. Colombres uit, dat duurt toch altijd even voor je een stad kunt verlaten. Al gauw kwam ik de Rus Ilia tegen en we,stapten een mooi stuk samen. Hoe prachtig was dat. Kleine paadjes naast de oceaan, naar boven en beneden, kleine baaien met azuurblauw water onder een prachtige septemberzon. Onverwachte rotsstranden met een hevige golfslag en steeds met de pico's zuiver in zicht langs de linkerkant. Op een gegeven moment kwamen we aan een plek waar de zee onder een deel van het land ging en bij stormtij via een gat water naar boven kon stuwen als een fontein. Nu hoorde je alleen een ongelofelijk diep en zelfs een beetje angstaanjagend gebulder. Een heel speciaal fenomeen. Voorts werden we bijna achtervolgd door een stier omdat die dacht dat we met zijn koeien aan de haal gingen. Zij liepen namelijk voor ons en we konden ze niet passeren. Tijdens een brake kwamen Jefke, Pa, Simon en Jordi aan. Ilia vertrok en ik deed de tweede helft samen met de mannen. Er werd weer heel wat afgelachen met de energieke Jordi, onze Spanjaard die ons morgen vroeg zou verlaten. In Llanes wist hij een goed adres voor een Pelgrimsmenu en besloten we te gaan eten om 15.30,eigenlijk als middag-en avondmaal. Het was de eerste super lekkere maaltijd in Spanje. Voorts zaten alle pelgrims samen in de tuin van de auberge en was de sfeer top. s Avonds iets gaan drinken met de mannen, Jordi en zijn vrienden. Als afscheid kreeg hij van Pa en Jefke een zilverkleurige schelp. Hij wist niet waar hij het had. Er werd terug veel gegeten, gedronken en gelachen en pas om 23.00 naar bed. Zalige avond, leuk afscheid van Jordi en morgen terug lange stapdag. Het doet deugd om schonemensen te ontmoeten.
