 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 07-09-2018 |
 7/9 Pubena - Castro Urdiales 17,2 km. Totaal 1600,2 km |
|
De dagen worden korter. Dat is vooral s morgens goed te merken. Om uit Pubena te geraken eerst meer dan 100 trappen, in het donker. Pillamp van Julie aan en stijgen maar. Dat had wel iets. Boven aangekomen wachtte ons een prachtig zicht. De oceaan met opkomende zon, bootjes in het water, kliffen en een heerlijke platte ochtendwandeling van 5 km langs een aangenaam plat pad. Op dit stuk kwamen we een local tegen die ons van alles vertelde van de streek, zoals het feit dat de koeien vroeger melk gaven en daarna door de schuld van de fabriek alleen nog maar dienden voor vlees. Ook vertelde hij ons dat de camino van hier over de bergen ging vanwege een grote weg, maar dat er sinds een paar jaar een nieuwe autoweg was waardoor de oude weg korter was en weer begaanbaar voor pelgrims. Dat scheelde even 7 km. Zelf had ik precies liever over de bergen gegaan, want had dit verhaal ook in mijn gids gelezen, maar de anderen wilden de verkorting en mits het de volgende 2 dagen zwaar ging worden met meer dan 30 km was ik snel omgepraat. Deze weg was echter helemaal niet mooi en zeer saai, maar soit, daardoor waren we al zeer vroeg in Castro. De eerste Spaanse stad die me wel kon bekoren. Een prachtige kerk, zowel de buiten-als de binnenkant, een pittoreske vissershaven en leuke stranden. Hier zag ik het wel zitten om een namiddag uit te rusten. Aan de kerk wachtten we een uurtje op Hans, Simon en Jefke en gingen dan samen met Julie en Jordi 2 km verder naar de auberge. Ton en David waren ondertussen verder gestapt en hoefden dus morgen minder km af te leggen. Mits de gite nog niet open was gingen we ineens inkomen doen en aten we gezellig al wachtend samen. Om 15.00 checkten we in en de ontvangst was vreselijk. De hospita zette zelfs opzettelijk de stempel van Julia op een verkeerde plaats en ook de mijne
.en de stempel is nu eenmaal een belangrijk item voor een pelgrim. Blijkbaar waren er ook maar 12 bedden en de 12 volgende pelgrims moesten naar een bijgebouw met matrassen op de grond of in tenten in de tuin. Dan besefte ik weer wat basic was. Snel uitpakken, wasje doen, bikini aan en direct naar het leuke strand. Zaaaaaalig in het zeewater zwemmen en een uurtje zonnen bij een geweldige temperatuur. Even een verwende pelgrim. Biertje met Simon, Jordi en een Canadees Aaron, en al snel kwam heel de troep aan gezwaaid. Echt een Spaans vakantiegevoel met 2 rustdagen. Pelgrimsmenu werd s avonds gegeten met weer een internationaal gezelschap, Nebo van Japan, Ulia van Rusland, De Nederlanders Simon, Hans en Jefke, Francaise Julie, Spanjaard Jordi en ik als Belgische. Veel gelachen en plezier gemaakt vandaag. Op tijd gaan slapen want, want morgen erg vroeg op.Een leuke brake tussen de vele stapdagen. Ontlading.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
