 |
|
 |
Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
 |
05-09-2018 |
5/9. Gernika -.Bilbao. 34,5 km. Totaal 1572,9 km |
6.00 wekker, weeral en nog moe. Vandaag zou het maar 20 km zijn, dus rustdag. Een paar pittige klimmetjes om te starten en direct in t zweet. Ik moest Julie al snel lossen, maar kwam Simon tegen waar ik een uurtje mee stapte. Het weer was erg wisselvallig, bewolkt, regenachtig, af en toe een bui en dus veel zuurstof in de lucht. Volledig binnen mijn comfortzone. Hoe langer ik stapte hoe minder moe ik werd en eindelijk had ik het gevoel dat mijn spieren terug sterker werden en de stijfheid eruit begon te gaan. Het werd al snel duidelijk dat ik niet zou stoppen in Levina zoals de rest want dan was het nog maar 12.00. Vermits de temperatuur vandaag zo goed was, mijn benen perfect en ik Bilbao met eigen ogen wilde zien, ondanks dat anderen zeiden dat dit een grote stad was en niet de moeite om te bezoeken, zei ik tijdens een koffiebrake om 10.30 toen het regende en we allen een schuilplaats zochten, dat ik toch verder ging naar Bilbao. Ton, een 71 jarige Nederlander wilde direct mee, alsook Arend een Zwitser. De rest ging naar Levina. Daar aangekomen om 12..00 was ik blij verder te kunnen gaan. Levina was ongezellig, er was niets te zien, een dorp aan een drukke straat, veel verkeer en je kon maar tegen 15.00 in de auberge. Dit betekende wel heel wat meer kilometers en vooral hoogteverschillen. Op een of andere manier had ik daar heel veel zin in. Waar ik het 2 dagen geleden nog niet zag zitten om een dag rust te nemen om zo de groep te verliezen, ging ik nu zelf een heel stuk verder. Het landschap was absoluut niet meer mooi te noemen. Saai, lelijk, maar daar maalde ik niet om. Niks mis met een dag geen mooie beelden, maar gewoon. En gewoon is ook gewoon goed. 4 km langs een drukke baan met treinen, vrachtwagens en vliegtuigen. Hier stopte de Zwitser Arend
Hij ging verder met het openbaar vervoer. Dan volgde een reuze klim, boven aangekomen in de regen en dan een hele lange afdaling naar de grote stad Bilbao. Maar wat een stapdag. Ton was bergop niet bij te houden. Wat een fysiek had die man. Uiteindelijk vandaag een record verbroken, 34,5 km met 920 m stijgen en 1010 m dalen en een gemiddelde snelheid van 4,7km/u . Ik vond dit zelf een enorme prestatie en het heeft me heel veel deugd gedaan. In Bilbao zelf hebben we nog een dik uur rond gelopen om de jeugdherberg te vinden en om 17 45 waren we eindelijk geïnstalleerd. Direct naar de bruisende stad, vol jonge studenten. Echt kei gezellig. Pinxos gaan eten in een barretje met de nodige biertjes om onze prestatie te vieren. Super dag. Het menselijke brein, en voor mij dan vooral het mijne, maakt soms rare kronkels''''
|
|
|
 |
Reacties op bericht (0)
|