 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 30-08-2018 |
 30/8 Saint Pee sur Nivelle - Irun. 30,2 km. 1418.5 km |
|
Slechte nacht, maar lang gerust. Het eerste stuk was prachtig. Tussen de bergen en tussen paarden die in het wild rondliepen. Ineens boven,..... De zee. Wauw, wat een prachtige ervaring weeral. Vlinders in de buik en snel snel snel een lange afdaling waar je de zee steeds dichter zag naderen, tot in het mondaine Asquin. Vanaf daar werden het kilometers vreten en bleef het stijgen en dalen, maar wat minder aangenaam was, vooral over asfalt. Blijven gaan was het moto. De zee kwam wel steeds dichterbij wat zeker en vast bevorderlijk was voor de adrenaline. Iets voorbij Hendaye was daar ineens de Spaanse grens.wow, plotsklaps een volgende periode. Het was als iets bekends achterlaten en in het onbekende stappen. Spannend. Nog 30 minuten langs een saaie weg om eindelijk aan de gite te komen was iets minder spannend, en na 30 km met heel veel hoogteverschillen waren we best wel moe. Vermits de gite pas opende om 16.00 gingen we eerst iets drinken. Na 5 minuten zaten we daar al met 5. Wij, een Ier, een Belg en een Canadees, allen vers van de pers, want morgen werd hun eerste dag. In de gite zelf besefte ik al snel dat de verwennerij van Frankrijk verleden tijd was. Met 26 in een kamer met 13 stapelbedden in een ronde gezet als in een oude kliniek, gelegen op een druk kruispunt waar de auto's precies binnen reden omdat de ramen open stonden vanwege de hitte. Daarenboven alleen koud water in de douches...maar het was donativo, dus dankbaar voor wat er was. Samen met Julie, de Ier en de Belg, tapa's gaan eten bij een lekker glaasje wijn, of 2
, en dan op tijd naar bed. Als er tenminste iets te slapen viel. Het nieuwe geeft altijd een adrenaline stoot, maar weerhoudt geen heimwee voor wat was.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
