 |
|
 |
Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
 |
26-08-2018 |
26/8 Iroue - Ostabat. 24 km. Totaal 1315,3 km |
Deze ochtend vroeg ik me toch af waarom ik dit eigenlijk wel deed, zeker wanneer de wekker rinkelde om 6.15. Voordeel was wel de heerlijke koele temperatuur met een mooie ochtendzon die verscheen boven de toppen van de Pyreneeën. Een helderblauwe hemel, nooit meer dan 26 graden, frisse wind en heel de dag zicht op de bergen. Hoe mooi is Baskenland. Persoonlijk vind ik dat precies nog de mooiste streek van heel Frankrijk, maar ik denk de koelere temperatuur daar veel mee te maken heeft. Dat en het zicht op de bergen aan de achtergrond. Het betekende wel veel stijgen en dalen, maar anders zou je ook deze zichten niet krijgen. Op een gegeven moment hadden we een hele grote en lange klim naar een point de vue op de GR. Wat een magische plek. 360 graden zicht op de Pyreneeën. Daarenboven kwamen we allemaal met een verschil van een kwartier op dezelfde plek aan waardoor er veel foto's getrokken werden en we samen konden picknicken met heel de groep van de gite. Wat een heerlijke plek en wat een fantastisch moment. De afdaling was iets zwaarder voor de gewrichten dan de klim en op een of andere manier begint er overal wel wat te knagen en begin ik last te krijgen aan kleine spieren of pezen die ik voorheen nooit gevoeld had. Een dag rust in Saint Jean pied de port zal nodig zijn denk ik. Onze gite had zwembad en we sliepen in een kamer met 3 met zicht op de bergen. Toch had ik liever met Julie in de gite communal geslapen, samen gekookt en naar het feest van het dorp gegaan. Maar dit was natuurlijk meer dan ok, dus klagen zou volledig misplaatst zijn. Om 19.00 hoorden we ineens een koeiebel. Onze rare hospita liep rond met haar bel om te verwittigen dat het eten klaar was. Wat een hilarische avond. De man des huizes, een echte bask, begon te zingen voor de aperitief. Vervolgens moesten we allen meezingen en kregen we de nodige instructie. Dit herhaalde zich voor de soep. Ook bewegingen hoorden erbij. Echt wel top. Na de soep een omelet, vervolgens een stoofpotje, dan taart, dan kaas...van volume gesproken. De avond eindigde natuurlijk met Baskische liederen EN met het pelgrimslied, Ultreia, door iedereen met volle borst meegezongen. Tijdens deze gezamenlijke zangstonde zag de hospita zijn kans schoon om in billen te knijpen en te knipogen. De vrouwen hebben daar goed om gelachen. Op tijd naar bed, want het ontbijt was om 6.30. In Ostabat komen de 3 pelgrimswegen van Frankrijk samen, die van Le Puy, waar ik op zit, die van Vezelay, die Jens vorig jaar genomen heeft, en die van Tours, die Yannick destijds met de fiets deed. Wow, Ik besefte dat de kids en ik de 3 belangrijkste, maar ook 3 verschillende toegangswegen naar Compostella genomen hadden en allen op deze plek stonden als pelgrim.. Ik voelde me heel erg dicht bij hen. . Samen hebben we heel wat kilometers afgelegd, ook in Frankrijk. ‘’’’Alle 3 onze eigen weg, maar met een gemeenschappelijk doel, het zet je aan het denken.’’’’
|
|
|
 |
Reacties op bericht (1)
28-08-2018 |
GOE BEZIG |
Ja make, da bende goe aan het doen se :D ik was destijds in dezefde gite :D mooie avonturen en speciale momenten, koester ze!
28-08-2018, 13:12 geschreven door Jens Willemse
|
|
|
 |
|
 |
|
 |