 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 25-08-2018 |
 24/8 Arthez de Bearn. - Navarrenx. 32,5 km. Totaal 1271,42 km |
|
5.45 de wekker, want we moesten om 6.30 eten in de bakkerij. Hoe grappig was dat en hoeveel werk voor de super lieve bakker. s Avonds koken voor pelgrims en om 5.00 naar zijn bakkerij. Daar waren ook enkele plaatsen waar de pelgrims om 6.30 konden komen ontbijten met vers gebakken brood, super ruikende croissants ën koffiekoeken. Ondanks het vroege uur was dit erg lekker en gezellig. Mijn rug was na een goede nacht slapen terug in orde en ook mijn voeten wilden mee, daarenboven had ik gezien op mijn whatsapp en ook verteld aan de andere pelgrims dat het vandaag fantastisch weer werd. Ze begrepen niet zo goed dat dit regen en veel bewolking betekende en dachten dat ik ermee lachte. Nope, echt gemeend zalig weer, een heerlijke bui van een half uur en daarna veel bewolking en temperaturen niet boven 24 graden, daar kwam nog een portie wind bij kijken en vooral heel veel zuurstof in de lucht. Zaliger dan dit kon het weer voor mij niet zijn. Het landschap werd terug meer glooiend, we kwamen namelijk in de Pyrenees atlantique. En meer bepaald in Baskenland. Grote heuvels met mooie huisjes en verzorgde tuinen. Koeien in de wei en in de verte als het ware tussen de wolken een eerste blik op de Pyreneeën. Wow, de bergen tussen donkere wolken bij een zalige temperatuur, wat kon een mens zich nog beter wensen. ..ontmoetingen misschien. Yeps, ook dit kwam in orde. Vermits dit de laatste 4 etappes betrof tot Saint Jean Pied de Port waren er minder gites en kwamen de weinige pelgrims die er al waren samen uit op dezelfde etappes, ongeveer volgens dezelfde tijden. Het leek alsof de pelgrims die elkaar de laatste week gekruist hadden elkaar allemaal terug zagen op dezelfde plek, Marceau, Jan, Bernard, Julie, Frederique, Janet en ikzelf. Een cafeetje om 12.00 om een koffie te drinken en daar stroomde Iedereen samen. De stemming was gezet en de sfeer zat erin. Het was afwisselend met anderen stappen, even alleen, babbeltjes, een knabbeltje..De tijd ging vlug en de 32 km werden goed verteerd met een lekker biertje om de stapdag af te ronden. We besloten allen samen naar de gite communal te gaan en werden onthaald door een vreselijk onvriendelijke dame. Op vraag van Frederique waar de gite precies was, wees ze naar het einde van de weg en antwoordde ze heel bruut en geërgerd...La, tu descends la route waarop Frederique met uitgestreken gezicht zei. Maïs non, Cest plat We bleven er bijna in en in combinatie van de lange etappe, een biertje, de kwade dame en de uitspraak van Frederique konden we gewoon niet stoppen met lachen waarop de dame alleen nog maar onvriendelijker werd. De gite communal was weliswaar in een geklasseerd volledig gerestaureerd huis met zeer grote binnenplaats waar s avonds een groepje optrad, maar de binnenkant was minder dan basic. Maar soit, met heel de groep een aperitiefje en daarna gingen Bernard, Julie en ikzelf een hapje eten. Reuze grote hamburger met frieten en wijn. Dat smaakte beter dan een 3 sterren restaurant. Zon honger dat ik had. Daarna samen met de groep genieten van het optreden en tot slot samen met Julie naar de gite van de alchemist, waar andere pelgrims verbleven ën we absoluut een kijkje moesten nemen. De man des huizes, of alchemist zoals hij zichzelf en zijn gite noemde, was op zn minst bijzonder maar erg gastvrij want we kregen een lekker glas wijn bij de open haard. Het gesprek ging natuurlijk over de camino en zo stilletjes aan kreeg ik meer te horen over het stuk in Spanje, de norte. Iedereen had het altijd over de Frances, de drukste camino en ook de meest platte, dus voelde ik me erg verheugd dat de alchemist de norte had gedaan en daar leuke dingen over kon vertellen. Meer dan geslaagde avond, fantastisch weer, lange etappe, prachtige dag. Gewoon super.Er zijn van die momenten dat alles klopt.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
