 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 20-08-2018 |
 20/8. Montreal - le Haget. 33,2 km. Totaal 1145,4 km |
|
Om 6.00 op na een goede nacht, uitgebreid ontbijt met cornflakes en yoghurt en om 7.00 en route want het beloofde een lange en hete dag te worden. Het eerste deel was zalig. Lekker fris tussen de velden en wijnranken. Ik was immers aangekomen in de streek van de Gascogne. De zonnebloemen waren verdwenen. De geur van onkruidverdelgers en andere chemische troep werd door mijn neus herkend van in de champagnestreek. Ook hier zag je perfecte ranken, zonder 1 sprietje onkruid, zonder 1 insect, allemaal even groot met blinkende groene bladeren in de zon. Het was wel heel mooi tussen de heuvels, maar het gaf toch een wrang gevoel. Soms zag je ook wijnranken met gras, insecten, onkruid en bladeren die niet allemaal mooi gelijk waren. Hier viel de geur beter mee. Dat waren dus de bioranken. Na een uur kregen we een stuk ravel, plat, rechtdoor en in de schaduw en dit voor 2 uur lang. Meestal vind ik zon stukken vrij saai, maar gezien de afstand en de hitte was ik hier maar al te blij mee. s Middags passeerden we een grote supermarkt. Na 4 weken kon ik hier niet aan weerstaan. Ik moest wel heel goed nadenken wat ik nodig had, want alles moest de rugzak in. Nieuwe tandpasta en zeep en voorts samen met Janet eten voor 3 of 4 dagen voor onderweg. Dat betekende dan ook een zalige picknick met 2 onder een boom met geraspte wortelen, koude couscous, pindanoten, een stuk Duits brood en echt een waarachtig zelfs een stukje pure chocolade. Wat kan het leven heerlijk zijn. We hadden er reeds 20 km opzitten maar wisten dat er ons nog 13 restten. De schaduwstukken waren verdwenen en de laatste 3 uur waren kilometers vreten , meestal in volle zon en op het einde langs een vreselijke weg vol zwaar verkeer. Tegen 16.30 waren we dan ook heel blij aan te komen. En wat een plek had Frederique weeral uitgezocht. Een omgevormde boerderij met paardenstal voor gasten die paard reden, een ruime kamer voor 5 , eigenlijk een oude stal, waar we maar met zn drieën sliepen EN een zwembad. Wat was ik blij om daar om 18.30 in te springen. Ik voelde vooral mijn rug langs alle kanten en ik was helemaal verstijfd, maar het water deed wonderen. Om 20.00 werd er voor alle gasten gekookt en konden we eten op de grote binnenplaats. Super met 20 aan tafel, mensen van de chambre dhotes, mensen die hier paard reden, de familie zelf met kinderen, ouders en grootouders, met wijn, appeltaart en zelfgemaakte armagnac om af te sluiten. Daarenboven hadden ze 30 paarden en was de man wijnboer. Franser dan dit zal ik het niet vinden. toxic beauty.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
