 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 18-08-2018 |
 18/8. Lectoure - Castelnau sur l'Auvignon. 19,1 km. Totaal 1084,6 km |
|
Wat een vreselijke nacht. Geen oog dichtgedaan met een zwaar snurkende man, zatte mensen buiten en een te kleine kamer met 4 stapelbedden. Al goed dat het ontbijt meeviel. Dat was nog een gezellige boel. Ik vertrok later dan gepland en na 5 kwam ik Janet reeds tegen. De magie van de camino. Wederom een prachtig parcours en hoe langer hoe meer zuiders. Dat is nu net precies zo leuk om Compostella te voet te doen. Elke dag zie je het landschap een beetje veranderen en je hebt de tijd om die verandering volledig te kunnen ondergaan. Je merkt het aan de hoeveelheid vijgenbomen waarvan de vijgen op de meeste plaatsen rijper worden, of de cyprussen die je ineens ziet verschijnen, of hier en daar een olijfboom, zonder olijven nog weliswaar, of de hagedissen die je hoe langer hoe meer over de muren ziet kruipen of de geur die zwaarder en dieper wordt en dan besef je dat je,al deze veranderingen dag na dag mag beleven in al zijn grootheid, maar ook in elk kleinste detail. Al stappend gebruik je al je zintuigen, je ruikt, je voelt, je ziet, je hoort en het gaat allemaal zo geleidelijk, zo vanzelfsprekend. Niks bruusk, maar mooi ineenvloeiend dag na dag. We spraken over de pracht en hoogte van Aubrac met zijn oneindigheid en desolate eeuwigheid en ik besefte dat ik dat allemaal zachtjes aan had zien veranderen. Wow, zoveel mooie dingen, niet normaal. Vandaag was dat niet minder. Op een gegeven moment stelde Frederique een shortcut voor, een variante op de GR 65 maar nog wel deel van de camino. Super, prachtige weg en 5 km korter dan gepland. Hierdoor kwamen we reeds vroeger aan in de prachtige gite MET zwembad. Wat een paradijs. Mooie kamer waar we enkel met zn 3 sliepen, wasmachine en lieve hospita die s avonds voor ons kookte. Een zwemmetje om af te koelen en voorts in de schaduw tijd om foto's te selecteren en de blog te schrijven. Ik neem vaak geen half pension omdat dat te overladen is, maar af en toe doet dat wel deugd, ook al omdat goed eten er anders wel wat over schiet. Wat een zalige avond. ineens kwam daar nog een man aan gezwaaid, David. Hij was op weg naar Compostella met zijn rugzak en gitaar en vervoegde ons bij de maaltijd. Super lekker en licht gegeten met de man en vrouw des huizes. David speelde gitaar en zong na het dessert nog wat liedjes in t Frans en Spaans en hij keek rond als Julio Iglesias. Janet althans was helemaal weg van hem. Het was een fantastische dag, super relaxe namiddag en bangelijk gezellige avond. Aujourd'hui la pelerinage nest pas la penitence mais la benediction. , aldus ons allen
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
