 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 04-08-2018 |
 3/8. Saint-Chely-d'Aubrac - Saint - Come - d'Olt. 17 km totaal 735,22km |
|
Wat een slechte nacht, niks geslapen, niet moeilijk. De bovenste torenkamer was bloedheet. Daarenboven hadden we nog een kleine affaire. Na een half uur hoorde ik ineens een gil, Valerie. ‘un chauve souris’ en ze dook onder de lakens. De dames vertelden dat de hospita hen gezegd had dat er een vleermuis in de kamer zat, maar niet aan ons. Alle twee onder de lakens en we proestten het uit. Ik deed natuurlijk geen oog meer dicht. Om 7.00 waren we al en route om zoveel mogelijk km te doen voor de grote hitte. Heel gezellige laatste stapdag met Valerie en Isabelle. Wat was het weeral prachtig, tussen bergflanken, op kleine paadjes, onder bomen of struiken, dus de hitte toch wat op afstand. Na 5 uurtjes kwamen we een overdekte plaats tegen waar locals koffie, thee en fruitsap gezet hadden. Je mocht nemen waar je behoefte aan had en in ruil een euro in een potje steken. Formidabel toch. Na het middagmaal was er een stuk daling, maar in volle zon. Daar voelde je de hitte uit de grond komen. Niet te doen, maar we deden het toch en bovendien ondertussen nog zingend…. Champs Elysees...teudeitereuteu. Wat een wondermooie plek is Saint -Come -d’Olt. Zo’n mooi stadje. De toren van de kerk was gedraaid. Als je dat wist was het nog mooier. Daar werd het tevens vakantie voor de pelgrims. Onder een temperatuur van 35 graden gingen Isabelle, Valerie, Annouck en ikzelf zwemmen in de Lot. Hoe zalig was dat. Toen werd het tijd om afscheid te nemen van Valerie. Ook dit is een deel van de chemin. Voor Valerie die vroeg een beetje in t'Frans te schrijven op mijn blog. Mes excuses, mais je n'ai pas d’accents sur mon portable....eh, voila Valerie. Comme c’etait bien notre rencontre. On a passé 6 jours ensemble comme on était des copines pour des annees. On s’est bien riigole et parle. Et aussi: plus de saucisses, chauve souris, la sorciere, ‘’’se’’’coucher, 10000 paS, la canopue, eflanque ou mince ou maigre, au Champs Elysees, le melon, 25 sommets, allez ma vache, Speedy, + 30 km, encore 100 m, plus loin, des pieds blancs…….. Bisous.. En dan was het gedaan, voorbij mooie ontmoeting en Valerie terug naar haar gewone leven. We bleven nog even nakaarten aan het water en vertrokken vervolgens naar onze gite. Deze bevond zich in een oude toren met super lieve mensen die zelf ook al naar Compostella geweest waren. We sliepen met 6 in een kleine kamer met 3 stapelbedden. Er stond wel een luchtblazer en het raam stond ook helemaal open met zicht op de gedraaide kerktoren. Samen met Anouk, la suisse, en Isabelle een sla gaan eten. Wat een super gezellige avond. 3 vrouwen en de dingen des levens. Zalig. Maar ook van Isabel afscheid genomen...et Alors Isabel…
Il Est quel Jour? …….. “”””Afscheid nemen hoort erbij en maakt plaats voor nieuwe dingen ‘’’’’’’
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
