 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 30-07-2018 |
 29/9. Saint-Privat -d'Allier. - Saugues. 19,8 km. Totaal 623,08 km |
|
Wat een dag. Super, gewoon perfect. Na een heerlijke nacht van 12 graden!!!!!op om 7.00, en lekker ontbijt. Valerie had gevraagd om vandaag samen te stappen. Gezellig. Het landschap lag stil in de dichte mist en ondertussen konden we een mooie klim doen. Na een uurtje boven, en daar trok de mist op. Wauw, Massief Centrale kwam boven de nevel loeren en dat gaf een enorm gelukzalig gevoel. Zo mooi!!!! Even stevig dalen, in een dorpje een banaan, koffiekoek, nectarine en hardgekookt ei kopen en dan echt klimmen, klimmen, klimmen. Geweldig, op kleine bospaadjes, tussen de bomen, met constant geweldige zichten. En er zat zoooooveel zuurstof in de lucht. Ik voelde dat in heel mijn lijf. Alles was top in vorm. Het tempo lag erg traag, want het was de tweede dag van Valerie en ze was echt kapot. Ik kon ondertussen genieten van het landschap en ging dan ook nergens in het rood. Onderweg kwamen we regelmatig dezelfde pelgrims tegen, waardoor de contacten leuk verliepen. Er waren er zelfs die op mijn aanraden ook sardines aan het eten waren. Na 19,5 km op een moeilijk parcours met heel wat hoogtemeters, maar traag tempo, dus perfect binnen de comfortzone kwamen we aan in Saugues. Valerie sliep in een gite communale, en was kapot, en ik bij mensen met een chambres d’hotes, samen met 2 andere pelgrims met wie ik de kamer deelde. De mensen waren echt super super vriendelijk en gastvrij en Valerie kon zelfs komen eten. Na een douche en uitladen even samen iets gaan drinken en dan terug naar de chambres d’hotes voor het avondmaal. Dat was echt de max. We waren daar met 9 aan tafel. 4 pelgrims, de gastheer en gastvrouw, hun 17 jariige dochter wiens verjaardag het was en 2 familieleden. Sebastien had super lekker gekookt en we hebben samen zoveel gelachen en gepraat. Tevens was ik blijkbaar hun eerste pelgrim die bij hen logeerde die zo’n afstand deed en al had gedaan.Het was meer dan hemels en ik had een echt thuisgevoel. Daarenboven kon ik slapen onder echte lakens en me afdrogen met een echte handdoek. Dit was de topdag en topavond bij uitstek. Ik had precies een heel doosje gelukspillen ingenomen. Zo’n dagen, zo’n ontmoetingen, dat Is het. ‘’’ Soms kunnen woorden niet beschrijven hoe goed iets was‘’’
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
