 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 28-07-2018 |
 28/7 Le-Puy-en-Velay. - Saint-Privat -d'Allier. 24,2 km. Totaal 603,2 km |
|
6.00 op. Ontbijten en gepakt en gezakt naar de kathedraal voor de mis om 7 00. Om 8.00 werden de pelgrims bijeen geroepen voor de zegening en kregen we een medaillon met een schelpje aan de ene kant en de heilige maagd aan de andere kant. De priester vroeg eerst de handen op de steken wanneer hij het land van herkomst afriep. Vervolgens vroeg hij wie er helemaal naar Compostella ging. Dat waren er 2 van de 60. De priester feliciteerde me en iedereen zei, wauw, of proficiat of knikte bewonderd. Dat had ik niet zien aankomen. Zelf vond ik het ten eerste al heel normaal en ten tweede zaten de dagen van opgeven in Massif Centrale nog in mijn systeem. Misschien onderschat ik wel wat ik nu doe. In ieder geval kwam de bevestiging van de priester en van de andere pelgrims op het juiste moment om van hieruit mijn camino terug te starten. We waren binnen gekomen langs een zijdeur en vertrokken langs het hoofdportaal vooraan naar buiten. Het kruis achter ons en voor ons alle trappen, de stad en vlaggetjes. Dat laat je niet onberoerd. Er zat zuurstof in de lucht, dus de eerste klim uit le puy ging als een fluitje van een cent. De zuurstof samen met rust maakten dat mijn benen en geest terug in opperste vorm waren. Na een half uur werd de lucht gitzwart en besloot ik te schuilen onder het afdak van een verlaten fabriek voor het komende onweer. Ik verwittigde zeker 10 pelgrims dat het echt erg ging worden. Misschien omdat het hun eerste dag was, of omdat ze me niet geloofden, in ieder geval waren er maar 2 jonge meisjes die bij mij kwamen staan. Het was nog 5 minuten droog en dan begon het, donder, bliksem, striemende regen , echt een wolkbreuk voor wel 10 minuten lang. Toen het over was en ik vertrok kwam ik gaandeweg doorweekte pelgrims tegen, die allemaal andere kleren moesten aantrekken. Heel de dag lang kwamen er met regelmatige tussenpozen buien . Na de hitte van de voorbije weken zorgde dit voor een heerlijke afkoeling. Zo is lopen door de regen met een goede regenjas zalig. Het landschap was weer totaal anders. Mooi, groen,heuvelachtig en met spectaculaire zichten en pittoreske stadjes tussen de heuvels. Het gaf me een leuk gevoel om heel de dag alleen te lopen, pelgrims te begroeten en vooral te weten dat er voor en achter me nog anderen waren, ook al zag je ze niet. Het parcours was super goed aangegeven. Het volgt tot saint Jean pied de gr 65. Dat is alvast een fijne geruststelling. Leuk gestapt binnen de comfortzone 24 km en 600 m stijgen. Zalig Voorts zit ik in een echt Frans bataillon. Gezellige babbel met Eric en ik deel een kamer met Valerie, een juriste even oud als ik die een week komt stappen. Probleem is alleen dat die Fransen, wanneer ze horen dat je wat Frans spreekt ontzettend snel praten en allemaal door elkaar. Ik kan het allemaal volgen, zeker omdat ze van de kanten van Parijs zijn, maar wanneer ik iets zeg vertraagt het gesprek en te snel, dan kom ik soms niet uit mijn woorden. t Is hier tevens een taalcursus voor volwassenen. Super volumineus gegeten vanavond en toen we gingen slapen heeft Valerie me in een halfuur met een enorme stortvloed van woorden uitgelegd hoe het zat met Macron, met de Franse politiek en de Fransen tout court. Enfin, het was een interessante avond. Maandagmorgen met mijn knie naar de apotheker, want volgens jo is die ontstoken. Rood, warm , dik rond de wonde en doet terug meer pijn na het vallen. En daar ben ik niet goed in. Vous partez comme des marcheurs et vous retournez comme des pelerins
. Priester van le puy.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
