 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 24-07-2018 |
 24/7. Larochemillay - Issy l'eveque. 26,2km. Totaal 554,4 km |
|
Goed uitgeslapen in een propere kamer, alleen. Het was nodig. Pas om 9.00 weg
Honger had ik niet en alles was stijf. Ik vertrok heel rustig en probeerde met kaart en GPS de gr 13 toch even terug te vinden. 4 km op die route gelopen, want dat kon ik zien op het kleine kaartje in het boekje, maar geen enkele aanwijzing te bespeuren. Ok, plan 2, zoals ik het me gisteren had voorgenomen. Ik gaf Issy leveque aan op GPS via stapwegen. Elk kruispunt zette ik mijn GSM op, zag welke afstand ik moest afleggen, telde dat bij op mijn horloge en vertrok. Zo kon ik ook batterijen sparen en zou ik het niet tegen komen als gisteren. Mijn enige doel voor de dag was, de weg niet verliezen, voldoende batterijen voor mijn GSM en niks erg tegenkomen. Daar ben ik dan ook in geslaagd. Genieten van het mooie landschap was er niet bij. Ik moest nog te veel bekomen van de vorige dag. Er waren ook geen grote hoogteverschillen, maar 300 m geklommen en gedaald. Al goed, want bij het dalen voelde ik mijn knie trekken. Het was een stille dag van binnen en van buiten en ik dacht alleen aan de weg en hoe ik de volgende periode zou aanpassen. De 26 km gingen goed vooruit en buiten een cola en koffie na 18 km ben ik niet gestopt. Aangekomen in Issy l'Eveque besefte ik pas dat ik de hele dag maar een kwart baguette op had en een stukje chocola. Honger had ik niet, dorst wel. Op 3 km van het dorp was alle drank op en ik heb op 3 boerderijen proberen aanbellen,maar kreeg telkens een meute blaffende honden achter mij aan en daar ben ik geen held in. Een lief oud vrouwtje opende de sint Jacobs gite van de pastorie. Netjes en 3 stapelbedden in een piepkleine kamer, maar ik was alleen, dus geen probleem. De vorige pelgrim was alweer een paar dagen geleden vertrokken. Volgens het vrouwtje kwamen er hoe langer hoe minder langs hier omdat de gr 13 niet goed aangegeven was. Dat had ik nog gehoord. Na het douchen ging ik toch even zitten in de kerk. Ik liet 10 minuten lang de rust binnen komen. Even naar de proxi in het dorp voor yoghurt en pruimen als laat middagmaal en ravioli voor het diner. Ik viel om 17.30 in slaap op bed. Te vroeg is ook niet goed, dus verplichtte ik mezelf om 2 km te voet te gaan naar de camping om iets te drinken. Grote 4 sterrencamping met alles erop en eraan, maar
er stond bijna niemand. Alleen in het weekend had de camping wat te doen en jaar na jaar bleven de mensen weg, aldus een local die ik aansprak op het terras. Goed Frans kunnen heeft toch zijn voordelen, anders ben je toch veel geïsoleerder. Video chat met Yannick en Faya die haar nieuwe bed liet zien, en met Jo aan wie ik mijn plannen meedeelde. Morgen een hotelletje vastgelegd in Bourbon-Lancy. Daar probeer ik dezelfde dag, of als dat niet lukt met de volgende dag erbij, alles te regelen. Ik ga een grote en duidelijke kaart zoeken van een zo groot mogelijk gebied tussen Bourbon en Le-Puy-en-velay. Dan probeer ik mijn eigen route uit te stippelen, met een max van 30 km en niet te veel hoogteverschillen, niet over de cols van 1300m dus, dat houden mijn sleutelbenen niet uit met de rugzak. En toch ook over wat grotere stadjes, want ik wiL geen eten meezeulen voor 3 dagen. De route mag zelfs een paar dagen langer duren. Mentaal bereid ik me erop voor dat ik de volgende 14 dagen geen andere pelgrims zal tegen komen. Als dit plan voor 1 of andere reden niet kan, dan plan ik een busreis, of een andere verplaatsingswijze tot ik in Le Puy terug kan starten. Dat is alvast het plan, maar we zien wel wat morgen brengt. Gewoon gewoon, soms moet het echt niet meer zijn.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
