 |
|
|
| Een avontuur van 4 maanden...alles loslaten |
|
|
| 23-07-2018 |
 22/7 .Anost - Athez. 7,8 km. Totaal 491,9. Km |
|
Lekker geslapen, uitgebreid ontbijt en dan naar de mobilhome. Ik had ook vandaag alle tijd want Glenn zou me verder afzetten.Maar dan.. problemen. Blijkbaar was er een grote rommelmarkt in het dorp waar wij niks van wisten en wat ze in het hotel ook niet gezegd hadden. De mobilhome kon niet weg want er stond een groot kraam met breekbare prullaria voor. Een uurtje links en rechts onderhandeld en met onze fysieke hulp, alsook 20 euro wilden ze hun kraam even verzetten. Dat kostte welgeteld 5 minuten. Enfin,ik werd afgezet in Anost om van daaruit verder te gaan voor nog geen 8 km. Even een moeilijk afscheid. Enerzijds omdat het zo gezellig was geweest, maar anderzijds ook omdat ik wist dat er vanaf morgen alleen maar zware stukken zouden komen en ook omdat het bezoek van België nu achter de rug was. Jo, Jens, Pat, Ciel, Glenn, Annelies, Ferre, ik heb er allemaal zo van genoten en het genot ook helemaal toegelaten. Maar nu is het tijd om alleen weer verder te gaan. Ik wist ondertussen ook al wel dat stappen me instant gelukkig maakt, alsof ik telkens een gelukspil inneem, die alleen een beetje minder werkt tijdens het stijgen. De wijze woorden van mijn broer waren direct al van toepassing in de gemeenteherberg van Athez. Was even terug aanpassen. Douchen, mezelf installeren, blog bijschrijven en dan ineens verscheen daar een gezin met ezel,baby, 2 kinderen die onderweg waren naar Assisi. Je moet het maar doen. De gite liep goed vol met Fransen,maar er was zeer weinig contact. Allemaal onderweg naar Assisi. Ik had hier geen lekker gevoel. Toch had ik op het einde van de avond nog een aangenaam gesprek met een Parisienne.Op tijd gaan slapen, want morgen wilde ik om 6.00 vertrekken, want er stond 35 km op het programma. ‘’’’Al wandelend in een bos is het stil, tussen mensen soms eenzaam. ‘’’’
‘
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
