4/7. Rocroi - Aubigny-les-Pothees. 22,6 km. Totaal 90,5km
Opstaan en wat een verschil met gisteren. Tonnen energie en super veel zin om te stappen. Verse chocoladekoek en banaan als ontbijt en hop met de benen. Prachtig weer, heel open met hier en daar een wolkje. Het tempo lag hoog. Deze middag lekker baguette met kaas en komkommer en de hitte terug trotseren. Het parcours was heel de tijd open en op asfalt maar tussen enorme weilanden en reusachtige vergezichten. Heel de dag niemand gezien, geen mens, geen auto, niks. Alsof ik alleen op de wereld was. Ik voelde vaak een zware druk op mijn rechtervoet waardoor de pauzes iets langer waren zodat ik mijn schoenen even uit kon doen. Ik was bijna gesmolten toen ik na 22,6 km aankwam bij een bejaard koppel, Marie-Josee en Jean-Marie,die een bed, avondmaal ontbijt en lunch zouden voorzien. Even zoeken en daar zag ik een gigantisch huis. Öf ik graag een koude leffe wilde? Dat liet ik me geen 2 keer zeggen. Vous n’ avez pas de maillot de bain par hasard ? Euh, oui un bikini. Ah, si vous voulez, on a une petite piscine a l'interieur. Omg, wat was dat. Een reuze binnenzwembad verwarmd op 29 graden voor mij alleen. Wow. Dit is dus ook de camino. En wat een super gezellige avond met zo’n lekker eten. Gepelde tomaatjes met crudite en eitjesvulling met een rosé wijntje, ardens gebraadje met rijst en ratatouille met een rode Bourgogne kaasplankje met een rode bordeaux en een fruitsla ‘voor de viramientjes ‘ aldus Marie-Josee.. Zoveel gebabbeld en gelachen. Wat een fantastische mensen en ze gaven me de goede raad om in mijn stapboek te zoeken naar particulieren zoals zij, want daar beleef je de ziel van de camino.
Het zijn dit soort gebeurtenissen en ontmoetingen die de camino betekenis geven en onvergetelijk maken.
‘’’’ Wanneer er met zorg voor jou gekookt wordt, spijst dat niet alleen de maag, maar ook het hart. ‘’’’
