|
Vandaag was het heel andere koek om te fietsen: een dichte, plakkende motregen, wind op de kop en ijskoud. Het was dus veel zwaarder dan gisteren. Pas rond twee uur in de namiddag bleef het droog en kon ik een beetje genieten van de mooie landschappen en de prachtige architectuur van de landhuizen en boerderijen.
Tijdens de middagpauze vluchtte ik in een bushokje om te picknicken en werd ik aangesproken door een hoogbejaarde boer die me vertelde dat het daar een heel kalme streek was, veel te kalm volgens hem; er viel niets te beleven. Maar dat is natuurlijk iets wat ik opzoek, die rust!
In Liesse Notre-Dame bezocht ik de mooie basiliek waar er tussen de lampen ook een maquette van een middeleeuwse oorlogsboot aan het plafond omlaag hing. Ik ging er ook mijn geliefkoosde gebakje kopen (pain au raisins) en toen ik op een trapje ging zitten om die dadelijk op te eten, stapte er een dame uit een auto die me kwam vragen of ik een pelgrim was en of ik al een slaapplaats had voor vannacht. Ik mocht gerust bij haar overnachten. Maar omdat ik al een slaapplaats heb en die dame in een dorpje woont waar ik een paar uur tevoren ben gepasseerd, gaat dat niet door.
Rond 16u.30 kwam ik aan in het hotel "Le Chemin des Dames" in Corbeny, moe na 102 km fietsen in moeilijk weer.
Ondertussen heb ik al gedoucht en mijn fietskleren gewassen. De bazin van het hotel steekt mijn natte kleren nu in de droger en ondertussen probeer ik het blog aan te vullen met een aftandse computer. Maar het lukt.
Staks ga ik eten in het restaurant van het hotel dat niet hier maar aan de andere kant van het dorp is gelegen.
Morgen zal ik het kalmer aan doen. Anders zullen mijn benen het begeven.
|
