Het is niet het feit dat je gewoon iets niet meer wil doen, het gaat om meer, veel meer! Je denkt, ik ben er toch niet zo gewelidig in als ik dacht dus stop ik er gewoon mee! Je wilt het ergsn niet, maar ergens zie je geen andere optie. Ik wil/wou stoppen met schrijven, ja ja schrijven. Om een of andere reden heb ik eindelijk ingezien dat ik er niets van kan en eigenlijk ben ik er slecht in!
Ik weet niet exact waarom ik er ineens op kwam, maar dat is ook de reden dat alle vorige berichten liedjes waren en geen zelf geschreven teksten. Ik was ermee gestopt, met alles! Met tekenen, met schrijven, met alles dat ik in de kunst deed, op mijn hobby na, want daar kon ik niet mee stoppen. Ik heb al mijn teksten en gedichten opgeborgen en afgetaped, de tekeningen in een mapje en weg. alles steekt in in mijn kast. Je ziet het wel nog, want het is een open kast zo met allemaal vakjes in enzo. Nuja, het i niet zo makkelijk uit te leggen hoe mijn kast er juist uit ziet. Maar waar het em om ging was dat ik ging stoppen met schrijven, ik ben er toch niet goed in. Zoals je ziet ben ik niet zo goed in mijn eigen beloften, ik beloof mezelf iets en dan doe ik dat niet of verbreek ik die. Naar anderen toe doe ik dit niet of minder of minder erg, maar bij mezelf? Eerlijk gezegt, ik wil wel heel graag terug gaan tekenen en schrijven, vooral tekenen (ik heb niet echt veel meer om over te schrijven). Alleen heb ik gezegt dat ik dat niet meer ging doen + ik ben niet eens zeker of ik er goed in ben. Dus ben ik eigenlijk aan het twijfelen of het wel de moeite is, is het dan niet beter dat ik gewoon die droom opberg? Eerlijk? Het is toch zo, als je in iets wel wat goed bnt, maar niet uitblinkt waarom dan verder doen? Ik kan misschien beter toch een studie doen die meer standvastig is dan modeontwerper! Wat kan ik daar ook mee bereiken? Een studie die ik niet nodig heb? Een diploma waar ik niets mee ben? Wat is het nut ervan? Leg me dat eens uit! Ik wil weten waarom zou ik die droom blijven volhouden als er toch niets van waar komt! Waarom zou ik de moeite doen?
The in and out of dating got me all confused I built up expectations and I'm feeling used Seems that everybody's into fast food, Everybody's into quick I want some one to take the time fine dining not rushing
Now it's nearly 7:30, I'm slipping on a dress I keep my fingers crossed, you're not like all the rest, So when you come to pick me up come right to my door Don't stay in your car and beep beep the horn
Baby I'm a hopeless romantic You pick the sounds for the background to our drive into town Baby don't be one of the traffic Had too many nights with the wrong guys Caught me at red lights
Tell me how many frogs do I have to kiss Before I find my prince, before I find my prince All you girls that are going through this Tell 'em how it is, tell 'em how it is
Pull up to a premire, red carpet good You take my coat, get my chair, like I hoped you would You're funny and your flirting is really working for me But where it goes from here Better wait and see
Baby I'm a hopeless romantic You pick the view to kiss to Make me go ooo ooo And baby it'll all turn out tragic And you'll push for more Back at my front door More than I'm ready for
Tell me how many frogs do I have to kiss Before I find my prince, before I find my prince All you girls that are going through this Tell 'em how it is, tell 'em how it is
Tell me how many frogs do I have to kiss Before I find my prince, before I find my prince All you girls that are going through this Tell 'em how it is, tell 'em how it is
You gotta tip the waiter, that's how it works You cant skip the starter and go straight to desert You've gotta pop the cork before you taste the wine Now make your man dash for the finish line...up in a row cause the dating game is woah, We get hooked up but the shame is Too much connection followed by rejections Gonna hurt a girl 'til she learns her lesson
Tell me how many frogs do I have to kiss Before I find my prince, before I find my prince All you girls that are going through this Tell 'em how it is, tell 'em how it is
Ze zeggen dat je 's ochtens het helderst bent en dat je dan moet schrijven, zelfs mijn vriend zegt dat. Maar 's ochtens, 's middags of 's avonds, of ik nu helder ben of niet, het komt niet. Niets komt, helder ben ik nooit volledig, ik denk altijd na. Niets maar dan ook niets komt. Ik denk 'Ik heb wel iets om over te schrijven' of 'Er is wel het een of het ander gebeurt', maar niets komt. Ik zit vast! Ik hoop dat er iets komt, maar niets komt. Altijd denk ik dan 'Ja dat is wel iets om over te schrijven', maar vanaf het moment dat ik wil typen denk ik 'Hoe schrijf je dat?' of 'Het is eigenlijk totaal niet belangrijk, het maakt niets uit'.
Mijn vriend zei me "mja wete ik doe altij mijn best vo gelukkkig te make ik kgeef mijn hart en ziel aan ma soms heb ik het gevoel dat ge dat niet apricieert" Ik hou zielsveel van hem!! Hij zegt "ja ma soms heb ik het gevoel dat het ni zo is" (dat ik van hem hou). Ik wil er dan over praten met ham (via msn weliswaar), maar hij zegt dan "laat ma" of "laat valle" hij zegt zelfs "mja sry ma ik ben gwn ff alles beu". Is hij mij beu?? Nee zegt hij dan altijd. Maar wat is hij dan beu?? Als ik het niet ben wat dan wel? Ik begrijp hem wek, maar moet hij daarvoor mijn liefde in twijfel trekken? Is dat een reden om mij triest te doen voelen?
Ik voel me zelf niet zo goed, maar ik zit ook hem niet in twijfel te trekken?! Achja, het maakt niets uit. Het is toch allemaal maar zever en gedoe.
Waar maken wij ons druk om? Om het leven? Om de zovele littekens ervan? Om de nieuwe wondes, die niemand vind/ziet? Om liefde? Nee, het is allemaal maar zever en gedoe, het maakt toch niets uit!
Je denkt niet na, maar plost dringt het tot je door. Na al die tijd zie je het nu pas! De pijn is ineens zeer groot. De reden waarom ik mezelf niet ouder zie worden als 18 of 20 is omdat ik geen plan heb. Iedereen weet al wat hij wil gaan studeren of welke richting of welk beroep, terwijl ik dat helemaal niet weet. Ik heb geen plan! Ik zit vast! Ik heb al 19 keuzes op geschreven en 19 doorstreept met welke keer wel 2 of 3 redenen achter waarom. Het is gewoon zo dom! Ik heb niets! Helemaal niets! Dat is waarom ik niet in de toekomst wil kijken, waarom ik niet verder kan denken als 18! Er is niets achter mijn 18 of voor mijn 18! (Ben jarig als school al terug begonnen is). Mijn broer daarentegen! Die gaat burgerlijke ingenieur doen! Die is perfect natuurlijk! Ik niet! Ik ben ik! En ik heb niets! En ik ben dom! En ik kan niets aan! en ik kan niets volhouden! Ik kan het gewoon niet!
*! Psygologie (zwijgplicht + maakt mezelf depri)
*Theater ( te veel tekst + niet goed genoeg)
*Acteren (niet goed genoeg)
*! Schrijven: boeken (niet afgewerkt + niet literair) gedichten (niet literair + niet goed genoeg)
Misery Oh yeah Oh yeah So scared of breaking it But you won't let it bend And I wrote two hundred letters I won't ever send Somehow it is cut so much Deeper then they seem You'd rather cover up I'd rather let them be So let me be And I'll set you free
I am in misery There ain't no other Who can comfort me Why won't you answer me? Your silence is slowly killing me Girl you really got me bad You really got me bad I'm gonna get you back Gonna get you back
Your salty skin and how It mixes in with mine The way it feels to be Completely intertwined It's not that I didn't care It's that I didn't know It's not what I didn't feel, It's what I didn't show So let me be And I'll set you free
I am in misery There ain't no other Who can comfort me Why won't you answer me? Your silence is slowly killing me Girl you really got me bad You really got me bad I'm gonna get you back Gonna get you back
Say your faith is shaken You may be mistaken You keep me wide awake and Waiting for the sun I'm desperate and confused So far away from you I'm getting here Don't care where I have to go
Why do you do what you do to me, yeah Why won't you answer me, answer me yeah Why do you do what you do to me yeah Why won't you answer me, answer me yeah
I am in misery There ain't no other Who can comfort me Why won't you answer me? Your silence is slowly killing me Girl you really got me bad You really got me bad I'm gonna get you back Gonna get you back
Vandaag hebben we over tienerzwangerschappen gesproken, je bent een tienermoeder rond je vijftiende tot je negentiende. Ik vind het raar dat er een exacte leeftijd op staat. Iemand van twintig is geen tienerouder, maar iemand van een jaar jonger wel. En iemand van 22 kan evengoed niet klaar zijn voor kinderen of nog geen kinderen willen, terwijl iemand van zeventien wel al mentaal klaar zou zijn voor kinderen. Wat is het verschil? iemand van zeventien kan zich klaar voelen voor kinderen en kan er de middelen voor hebben en zou een kind houden; die persoon is dan een tienerouder, maar iemand van 22 niet. Terwijl iemand van 22 nog nier klaar kan zijn voor kinderen, er nog geen behoeften aan heeft.
Of stel je bent negentien, je wordt bestempled als tienerouder, maar je bent eigenlijk officieel volwassen.
Als ik denk aan tienerouder zijn dan denk ik eerst God nee!!!, maar dat hangt natuurlijk af van wie het zou zijn heb ik ondervonden. Met mijn ex (de geest/B.) denk ik Ooit, maar dan zou het puur zijn om evolutietheorie enzo. Hij is groot, slim en bruin (huid), ik ben kleiner door het roken, minder slim en ik bruin niet meer (vroeger wel). Dus als ik met hem dan iets zou willen is het puur de theorie van Darwin, evolutie. Met mijn huidige vriend denk ik Ooit, maar nu niet. Maar voor ik met mijn vriend was heb ik een ongelukje gehad met een vriend van me, hij is 20. Om een of andere reden door de vrees dat ik zwanger was (het was onveilig, maar optijd eruit getrokken niet dat dat helpt) heb ik een gevoel gekweekt; als ik denk aan tienouder zijn en hij is de vader, dan vind ik het niet erg, alleen zou het leuker zijn moest ik negentien zijn of 20. Terwijl als ik denk aan zwanger zijn van mijn vriend op mijn negentien of 20 dan denk ik nog steeds Ooit misschien, nu gewoon niet.
Ik weet niet aan wat het kan liggen, is het door dat het ongelukje met gewoon een vriend van me is? Is dat de reden waarom ik van hem wel een kind zou willen? Zou ik wel een kind willen?? Al wat ik weet is dat het heel lastig is voor mij om er over te denken, die vriend van me is ook niet echt bepaald de gewenste vaderfiguur. Integendeel eigenlijk, ik hoor soms maanden niets van hem en daarna praat hij met me via msn en cammen we, maar daarna weer niets. Misschien zeg ik tegen die vriend van me ja omdat hij een vriend is en niet meer.
Maar ik heb een vriend dus zal dat sowieso niet gaan en het is niet alsof ik zoiets zou plannen.
je hebt liefde en toch blijft de vorige bij me spoken
Je hebt liefde, je hebt alles wat je nodig hebt en toch kan je je gedachten er niet bij houden. Je wilt niet denken aan toen. Je wilt verder gaan, maar toch onbewust denk je heel de tijd aan toen. Je wilt niet aan het verleden denken, je wilt verder gaan met je nieuwe liefde. Je wilt leven in het heden en niet in het verleden. Je wilt verder gaan en om een of andere blijf je er toch aan denken. Heeft het iets te maken met de zovelen wondes die je er aan over hebt gehouden? Heeft het te maken met de zovelen littekens? Heeft het te maken met dat je je hart aan die persoon wou geven?
Ik snap niet waarom dat als je iemand anders zo graag ziet waarom de vorige persoon je toch nog s nachts blijft achtervolgen. De persoon is net een geest!
B. is een geest voor me! Hij achter volgt me tot in mijn dromen!
Ik heb nieuwe liefde gevonden en hij betekent veel voor me, maar toch blijft B. me achter volgen!
Om een of andere reden snap ik niet waarom aan hem blijf denken als ik iemand heb die veel beter is op alle opzichten. Hij achtervolgt me! Ik wil van hem af!
Laat me gerust!
Ik wil geen geest!
Ik wil vrij zijn!
Ik wil leven met de mensen die ik lief heb en mij graag zien en niet met zij die mij kwetsen; en toch achtervolgt hij me!
"Ik heb gewoon wat gelachen ^^ en gezag getoont !!!"
Ik toon natuurlijk geen gezag, ik lach niet. Ik ben gewoon, gewoon. Ik ben IK en niemand die soms geïnteresseerd is in me! Wat stel ik voor?? Een gewone leerling waar niemand een zier om geeft! Ben ik hun meter voor het komende jaar? Dan nog vinden ze me maar niets! Ze hebben toch nog 4 andere meters en 1 peter, waarom om mij dan geven? De andere 5 zijn zoveel leuker! Zoveel knapper! Zoveel interesanter!
Ik zit in een dipje, maar helpt het als niemand iets om me geeft? Nee niet echt!
Ja oke mijn vriend zei me net dat hij me van me hield en dat hij me niet kwijt wil (wel via sms), maar dan nog voelt dat niets als genoeg aan!
Wat heb ik tegen kermissen en pretparken? Om een of andere reden wil ik het ineens niet meer doen! Vroeger vond ik dat altijd leuk, ik vind het nog leuk! Alleen is het nu alsof iedereen me aantstaard omdat ik daar aan mee doe! Alsof iedereen me aanstraard omdat ik gil of juist niet gil! Iedereen loopt tegen je, kijkt je aan alsof je van een andere planeet komt! Ik begin drukke plaatsen te haten! Ik wil dan verdwijnen en niet in de menigte! Ik wil dan onzichtbaar worden! Is dat normaal! Geen idee! Ik weet helemaal niet waarom ik nu ineens de schrik krijg als ik het woord walibi of kermis of pretpark hoor! Wist ik maar waarom dat me ineens bang maakt en ik het liefste zou willen wenen!
De blikken die mensen je geven, de mensen die wachten, het maakt me gek!
Hoe moet ik nu weten waarom ik het haat!
Ik wil wel gaan! Met heel veel plezier! Echt! Het is alleen het gedacht dat me zo bang maakt!!!
Het is dom hoe je door gewoon een foto enorm veel pijn kan krijgen. Je weet dat je iemand hebt die je graag ziet en wel met je wil zin, maar toch al je ineens een foto ziet van je ex krijg je zo een steek in je hart. Alsof er net iemand een mes in stak. Alsof dat alles terug komt. Het is dom, want je wilt het niet en toch om een of andere reden blijft het pijn doen. Het is heel raar. Ik zou het liefst van al er niet aan willen denken, maar zo plots? Het blijft pijnlijk om een onverklaarbare reden!
Je wilt rijden naar de zonsopgang en toch blijf je ergens hangen met de zon in je handen en de maan in je zak die je dan naar de sterren smijt om ze een dansje te zien maken.
(kleine verwoording van lidjes samen)
Locnville sunrise
Locnville sun in my pocket
Ik kan het niet helpen dat ik af een toe eens naar mijn polsen kijk en de litteksn zie, die er nog steeds staan. Normaal verdwijnen ze na een tijdje, op mijn handen was dat zo net zoals op mijn pols. Maar nu?
Ik heb het gevoel dat zelfs de ondipe wondes een litteken werden. Misschien was mijn lichaam net zo uitgeput als ik was en heeft ze de moed opgegeven om de littekens te verwerken. De littekens op mijn rechter pols zijn wat aan het vervagen, maar die op mijn linker? Die staan er nog alle vier. Zelfs waar ze je bloed treken, dat litteken daar, die staat er nog. De vorige die daar altijd waren, verdewenen meteen.
Misschien is het gewoon omdat ze dieper waren als normaal, maar altijd als ik het wat moeilijk heb kijk ik ernaar. Het doet me aan vanalles denken. Het doet me aan de pijn denken, maar ook aan een van mijn beste vriendinnen die zei dat ze me zou volgen als ik zelfmoord zou plegen. Dus zat er niets anders op dan het niet opnieuw te proberen. Het zijn geen grote littekens, maar soms vallen ze meer op dan anders.
Maar nog niemand heeft er iets over gevraagd! Zelfs niet mijn beste vriendinnen die het wisten! Eentje wou alles weten omdat ze twee maanden in spanje zat, maar ze heeft nog niks gevraagd. Niet dat ik op alle vragen wil antwoorden, maar het is een gebaar. Het is een gebaar, het toont dat het je interesseert en niet omdat het gezegt geweest is. Ik heb er niets op tegen dat het niet gevraagd word, maar zelfs niet een zien of het met me gaat. Gisteren tijdens de middag kreeg ik het even lastig, ik heb me even in de zetel wat half neer gelegd. Het was gewoon een dipje, maar ik vond dat ik er niemand mee moest lastig vallen; en niemand heeft het gezien, dus mission acomplished!
Het is onvoorstelbaar dat zelfs al is iemand verledentijd en heb je een ander dat de pijn toch kan blijven. Het is onvoorstelbaar dat sommige dingen nog steeds pijn doen, na al die tijd. Het is echt ongeloofelijk dat zelfs al ben je over die persoon dat als je iets over hem hoort je hart sneller gaat slaan en je tranen in je ogen krijgt. Na al die tijd, na al de geleden pijn, na ale tranen kan je nog steeds wenen. Ja kan nog steeds pijn hebben. Het is ongeloofelijk! Je voelt alle pijn van voor, tijdens en na de relatie en zelfs al was het een korte relatie de pijn is immens. Alle pijn komt samen, alles komt in een keer op je af. Als alles op je af komt, alle goede en slechte tijden, de goede beginnen ook slecht te lijken omdat ze goed waren, maar toch heeft het niet gebaat! Hoe goed die goede tijden ook waren toch heeft het niet geholpen! Alles begint slecht te lijken en alles doet pijn. De pijn is ondraagelijk! Je wilt er van af! Maar hoe? Hetgene wat je denkt is geen optie! Als ik alleen aan die pijn denk, dan denk ik dat het leven geen zin heeft!
je kan wel degelijk iemand verliezen door die te graag te zien
Je kan wel degelijk iemand verliezen door die te graag te zien!
Je ziet iemand graag en je wilt die niet kwijt, je probeert te achter halen of die jou graag ziet, maar die persoon is dat zo beu dat je dat elke keer doet en zo geraak je hem kwijt!
Ik ben hem kwijt, voorgoed!!
Hij spreekt in de verleden tijd: ik ZAG u graag, ik HIELD van u, maar ik zeg ik ZIE u graag en ik WIL u ergens nog steeds wel!
Ik kan het maar niet uit mijn hoofd krijgen dat het voorgoed voorbij is! Ik kan maar niet geloven dat alles weg is! Ik wil niet geloven dat hij me nooit graag gezien heeft! Net zoals ik ook niet wil geloven dat ik gewoon een stuk vlees was!
Ik kan dat niet!!!
Ik wil dat niet!!!
Het is gewoon dodelijk aan het worden dat denken!
Ik kan toch moeilijk het op de man af vragen? Ik moet dan met hem afspreken en dat gaat hij niet willen! En als ik het vraag dan moet ik sowieso zeggen wat ik weet en dat is dus zeggen wat die vriend me verteld heeft! Maar dan is die vriend kwaad op mij en B. is dan kwaad op die vriend en onbewust op mij! Ik ben dan de boeman!! Hoe kan ik te weten komen dat B. wel ooit om me gaf? Als ik het gewoon vraag zonder de bewijzen kan hij liegen, maar als ik de bewijzen heb kan ik hem ermee confronteren! Maar ik mag de bewijzen niet zeggen! B. is slim genoeg om te weten dat dat van die ene vriend komt!
Dus hoe kan ik iets zeggen of vragen zonder weer massale ruzie te veroorzaken??
Al wat ik tegenwoordig kan is ruzie veroorzaken!!
Misschien ben ik echt niet gemaakt voor deze wereld! Maar hoe beëindig ik ze dan??
Ik kan niet eens mezelf van kant maken! Dat bewijst dan weer eens hoe stom ik wel niet ben!!!!
Sterren zullen er altijd voor me zijn tot ze ontploffen, vergaan en ik een van hun word
Ik geloofde mijn eigen leugens, ik ben wie ik ben, maar ben ik gelukkig? Wil ik zo blijven? Wil ik deze weg blijven berijden? Neen, ik wil veranderen, maar dat gaat niet. Ik kan niet van de ene dag op de andere van negatief naar possitief gaan. Ik kan veel doen voor andere, maar veranderen voor mijn eigen goed?
Ik heb gisteren avond met de sterren gepraat, zij hebben geluisterd naar me. Ik kan zeggen dat ze er altijd voor me zullen zijn tot op de dag ze ontploffen, vergaan en ik een van hun word. De sterren aan de hemel zijn heel mooi en ik wil een van hun worden. Ik wil leven, ik wil gelukkig zijn. Maar hoe word ik dat? Heb een doel zeggen ze dan, maar mijn doel is gelukkig zijn, maar dat is ook een van de redenen waarom ik naar de foute dingen grijp. Hoe kan mijn doel nu hetzelfde zijn als de reden? Hoe moet ik dat oplossen?
Ik kan niet wachten tot het 22 uur is, dan is het donker en zie ik ze weer. De sterren. Ze zijn mooi, ze schiteren, ze schijnen en worden door iedereen als iets moois bekeken. Zo wil ik ook zijn. Misschien niet bekeken, maar toch mooi schitterend enzo.
Er is een liedje dat zegt "Could we pretend that airplanes at the nightsky are like shooting stars. I could really use a wish right now", wel ik heb er gisteren avond wel zo'n stuk of 5 gezien als het er niet meer waren. Eerst maakte ik een wens, maar daarna wou ik er nog een maken en ik dat 'Ik wens ..., ik weet eigenlijk niet wat ik wensen moet' Ik weet niet meer wat ik moet wensen.
Ik wil er over zijn, ik wil over hem zijn! Maar een vriend van hem waar ik ook bevriend mee ben geraakt vergelijkt zijn situatie met de mijne. Of toch half. En door te zeggen ze spelen alle twee een spelletje, dan zeg ik neen, want zij is mijn beste vriendin en zij besefte niet dat je gekwetst kon worden en ze was niet van plan iets met jou te doen. In mijn geval was alles geplant, hij zei de avond dat ik mijn keuze ging make of ik er voor ging gaan of niet, de avond dat hij me plots kuste, de avond dat ik hem eindelijk terug zag zei hij "Aant eind van de avond hebk ze misschien ni gepakt, ma wel al binne gedaan". Mijn beste vriendin denkt zoiets nooit, laat staan dat ze het zegt! Hij, de vriend, vergelijk zijn situatie met die van mij. Hij vergelijk zijn pijn met de mijne. Laat me even denken ... Ja, ze deed u pijn Ja, ze heeft u een beetje misleid Ja, het was een soort van spelletje Ja, ze flirte met u, maar wist ze op voorhand al wat ze met u ging doen? Wist ze hoeveel pijn het je deed? Ben je van gans in het begin misleid geweest? Was alles een leugen? Waren alle gevoelens die ze zei een leugen? Was het helemaal een spelletje en was ze er zich van bewust? Heeft ze u volledig misleid en gebruikt? Het antwoord, NEE, NEE, NEE, EN NOG EENS NEE!!!! Ik heb da voor gehad! Dus vergelijk die twee personen niet, want ze deden misschien ons alle twee pijn, maar de een was vele vele vele vele vele vele vele vele vele vele vele vele ......... vele grover!!! Hoe kan ik dan verder gaan als hij er altijd over begint. Als hij elke keer nieuwe dingen zegt die pijn doen?? Hoe?? Vertel me hoe!!!
Ik weet het niet meer hoor, altijd op het moment het gaat denk ik er aan, een herinnering die me te binnen schiet iets dat me eraan deed denken of tewel begin die vriend ineens. Wel bij deze danku dat je er voor me bent, maar ook danku dat je me nog slechter doet voelen wanneer ik eindelijk me goed voelde!!
Stel je voor, het leven is als vallen en opstaan. Sommigen vallen in een put, ze zitten er in. De een is dieper dan de ander. Hoe geraak je omhoog als het aarde is waaraan je je moeilijk kunt omhoog trekken? Sommige putten hebben betere aarde zodat je je op je eentje omhoog kan trekken of met een kleine hulp van een vriend / vriendin. Stel je nu voor dat je in een diepe put zit en de aarde is moelijk en je komt net uit een andere put, je hebt geen kracht meer om zelf omhoog te geraken. Je vrienden en omgeving die je helpen zijn takken, wortels waaraan je je kunt vast pakken en omhoog kunt helpen of omhoog naar andere takken van diezelfde wortel. Maar wat als je een wortel vast hebt en je denkt die is stevig en je wilt naar de volgende tak en je hangt in een gevaarlijke possitie, maar je bent er zeker van dat de tak veilig is, je gaat ervoor en hangt daar aan de takt. En plots breekt die tak, de wortel en trekt die zich terug, de wortel liet je achter. Door te vallen kan je terug geraken waar je was of je grijpt je allen vallend ergens aan vast, maar wat als de hele wortel een leugen was? Je valt dieper! Je valt zwaarder door de put. Het is donkerder, geen takken die je te hulp kunnen schieten en je zit daar helemaal alleen. Wat doe je dan? Wel ik zit in zo'n put, en dacht de wortel vast te hebben die me zou helpen, maar ik was mis! Ik was zwaar mis en zit nu zo diep dat ik heel af en toe licht zie, maar vooral donker! Zo voel ik me!
Zolang ik mijn eigen leugens geloof ben ik gelukkig
Vandaag de eerste dag aan het werk mer de kindjes, het is maar een weekje en toch gaat het een zware week zijn. 's Ochtens vroeg al moe zijn en dan hulpmonitrice zijn. Dit is al de 5e of 6e keer dat ik het doe. Maar het belangrijkste is dat het mijn gedachten heeft verzet, ik ben nu blij. Ja het is plots een heel andere richting en dat kan ook recht in mijn gezicht komen. Nog een uur of twee geleden had ik er totaal geen zin meer in, maar na mijn favoriete programma dat me altijd gelukkig maakt, was ik super! Dan hoor ik een liedje dat me blij maakt, de tekst is misschien niet speciaal, maar het deuntje is te gek!
Misschien is dit een schijngevoel, maar zolang ik het geloof en er gelukkig van word is het oke.
Een lach op mijn gezicht zelfs al is B. online en zelfs al negeert hij me en zelfs al kwetst het al de leugens, even kan het me gestolen worden en ga ik lachen!
Im ready for what ever shit you're bringing! Just say aaaaa
de gepaste emoticon is xD, want dat is hoe ik me voel!
Zolang ik mijn eigen leugens geloof is het oke ; ).
Ik denk veel, teveel soms. En ik vraag me altijd af 'waarom' enzo. Ik wil het begrijpen. Ik wil begrijpen waarom mensen zoiets doen, ik wil verstaan waarom mensen andere mensen hun leven zo verpesten. Ik wil begrijpen wat hun drijft om zomaar vreemden te versieren, hun te doen geloven dat het iets betekent en dan hun te dumpen als grof vuil. Ik wil het verstaan, ik wil een uitleg krijgen! Maar niemand kan of wil het me zeggen! Oké, misschien is het een te moeilijke vraag, die altijd deels onbeantwoord zal zijn.
Maar als het een flirt is, iets eenmalig, waarom dan de moeite doen om het nummer te vragen? Om te doen alsof het toch iets was? Om te zien of je er nog iets uitkan halen??
Noem me dom, noem me naiëf, noem me kleingeestig, noem me niet ver denkend, maar ik vind het grof dat mensen dat doen! Als het een flirt is, een one-night-stand noem het dan zoals het is!! Heb de ballen aan je lijf om het de naam te geven dat het is!
Maar is het feit dat ik altijd nadenk en altijd waarom vragen stel niet gewoon een soort van excuus voor mijn gedrag?
Is het niet eerder een excuus om zielig te mogen doen? Ja, sommige mensen denken teveel na. Ja, sommige mensen vragen zich altijd af 'waarom?'. Maar ben ik niet te ver aan het gaan?
Ben ik niet gewoon een excuus aan het zoeken om verder te mogen nadenken over het verleden? Ben ik niet gewoon een excuus aan het zoeken om mij aan het verleden te mogen vastklampen?
Maar hoe laat je iets los dat je graag zag? Hoe laat je iemand los die heel veel voor je betekende? Hoe laat je de pijn los die het veroorzaakt heeft? Hoe zorg ik ervoor dat ik mezelf terug vind? Zonder me aan iemand te moeten vastklampen? Hoe kan ik terug iemand vertrouwen? Hoe moet ik verder nadat iemand mij hart brak?
Want bij elke keer ik slechte dingen over hem hoorde brak mijn hart, toen hij het uitmaakte brak mij hart, toen ze zeiden dat hij niet om me gaf brak mijn hart, toen hij me zeg maar nog is afwees brak mijn hart, toen ik zijn echte doelen hoorde brak mijn hart, toen ik nog andere redene hoorde brak mijn hart.
Eerst heb je brokken, daarna scherven, dan verpulvering, dan kleine stukjes (soort van as) met brokjes in, en het besef dat hij me nooit heeft graag gezien of zag zorgt voor een ondargelijke leegte, het lezen van de smsen, de leugens zorgen voor een ondraagelijke pijn, mijn hart is as met brokjes, maar die brokjes worden dan nog een plat gestampt. Al wat er overblijft is as en elke keer er een briesje wind passeert vliegt er een stukje weg. Alle hoop is weg, het kleinste beetje hoop dat het misschien toch niet helemaal fake was. het kleinste beetje hoop dat overblijft is weg. Wat blijft er dan nog over buiten een gebroken Margaux??
Ik ben gewoon een rebound meisje, hij zit in een dipje met een meisje (B.) en ik kwam gewoon af. En op het moment het terug goed ging met haar maakte hij het uit met mij.
Ik ben niet meer dan een object dat kan gebruikt worden.
Geloof me, wat doet er meer pijn dan dat?
Een jongen waar je al voor de 2e keer op valt gebruikt je voor de 2e keer en je zag het niet aankomen!
En denken dat misschien iets van wat hij zei waar kon zijn! Alles was gelogen!!! ALLES!!! Ik heb het gevoel dat ik niets meer ben dan iemand die de tussenperiode vult, uit verveling!!
Ik voel me ... een soort van slet net alsof ik een eticet aan mij kleren heb hangen waarop staat 'gebruik, me ik ben zeer makkelijk'! Hoe moet ik me nu voelen? Wel heel eerlijk, ik wil alle jongens die me kwetsen een goed onder handen nemen en laten smeken dat ze me nooit iets misdaan hadden!
Nu dat is moord of iets in die trent, dus dat doe ik niet! Wat doe ik dan wel? Ik ga naar feestjes en laat me versieren en dan denk ik dat ik de macht in handen heb en dan laat ik me kussen, nog steeds denkent dat ik de controle heb! Maar die was ik al lang kwijt nog voor ik op de fuif kwam! Ik straal dat uit! Ik straal naïeviteit uit!
Ik ben gedoemd om gewoon eenzaam te blijven! Misschien moet ik het eens bij de meisjes probere? Maar hoe zie je dat een meisje lesbisch of bi is op een feestje???
J. wilt met me zoals ik al gezegt heb, maar toen we gisteren in het gras lagen en ik aan het staren was vroeg hij aan wat ik dacht, maar op dat moment was ik gewoon aan het staren. Maar op het moment dat hij me weer kuste dacht ik ineens aan mijn ex B. ik was aan het denken 'misschien had ik hier zo met hem gelegen'. J. is een heel lieve jonge, hij zegt heel de tijd dat hij me graag ziet en dat hij me gelukkig wil maken, hij vrijft mij haar naar achter toen we daar lagen, kortom hij is een schat. Maar wat wil ik echt? Ik wil B. hoe fout dat ook is!
Voor B. ben ik gewoon een stuk vlees, ik betekn niets voor hem blijkbaar, maar om eerlijk te zijn. Ik zie die gast nog graag!!! Het is dom om achter zo'n gast te lopen en toch heb ik de neiging om daar achter te willen gaan en te zeggen dat ik hem mis.
Moest hij nu gewoon is gezegt hebben wat hij voor me voelde, of moest hij nu eens tegen mij eerlijk zijn geweest en niet tegen mij zeggen van het is oke en achter mijn rug tegen zijn vrienden zeggen van het was slecht dan... dan zou ik gewoon voor hem smelten! Al wat ik nodig had was dat hij nu gewoon eens zei wat hij voelde, dat is al!
Hij (B.) ging naar een feestej genaamd de schuimparty en mijn beste vrienden (1van de 3) ging daar ook naartoe. Ze stelde haar zus voor aan K. (de vriend van B.) en natuurlijk aan de eind van de avond had B. haar al versierd en wou hij haar kussen.
Oke, J. heeft me gekust, maar hij wilt al 2maanden met me. B. wou een wildvreemde kussen. Ja hij was stoned en dronken, maar toch doet dat pijn!
Hij wou me op de weerdse pas kussen omdat 'het toen wel juist aanvoelde'. Het zijn allemaal leugens! Al wat hij zei was gelogen! Hij gaf helemaal niet om mij! En weet je dat doet pijn!
Ik vind het zeer frustrerend als mensen denken dat hun leven erg is terwijl er veel erger bestaat! Neem nu mijn beste vriendin, ze vond het erg dat haar lief het over haar had gehad met zijn vrienden. Vertel mij nu eens wat daar erg aan is? Ik zou er blij om zijn dat wil namelijk zeggen dat mensen aan je denken! Nu misschien ligt het aan mijn gemoedsstand, maar ik vind dat gewoon dom als er daarover geklaagd word!
Ik kan nu zeggen dat B. mijn ex is, dus bij deze mijn ex, hij heeft me gebruikt en ik voel me zo dom en ik zou het liefst van al mezelf van kant willen maken op bepaalde momenten! Hij zei dingen tegen me, dngen zoals "ik mis u" , "ge zijt om op te eten", "rawr" wat dinosaurus is voor I love you. Ik vind het erg om tot het besef te komen dat dat misschien ook allemaal een grove leugen was! Ik was berichten aan het verwijderen en kwam zo op een paar berichten terecht en verdorrie dat deed zeer!! Hoe kon ik zo dom geweest zijn? Betekende ik echt helemaal niets? Was ik echt gewoon iets om bij het groot vuil te zetten zodra je het beu was?! Of nee het klein gevaarlijk afval! Wie weet krijg ik gevoelsn voor u! Ben ik zo'n onuistaanbaar mens?
En dan mogen ze wel allemaal zeggen dat ze me graag zien en niet zonder me kunne, maar wat is het allemaal waard als ik aan het einde van de dag nog steeds met een gebroken hart rondloop? Wat betekdn het allemaal dan nog?
Hij zei dat ik hem niet genoeg vertrouwde, maar waarom zou ik? Ik had alle rede om het niet te doen! Maar los daarvan, waarom zou ik mensen nog geloven als ze zeggen dat ze me graag zien?? Uitleg: Ze zeggen "ik zie je graag", "ik kan niet zonder u", "jij bent mijn alles" , maar werkelijk?? De ene dag zeggen ze dat, maar de volgende zeggen ze "ik geloof niet meer in ons". Vertel me nu eens, als ze me zo graag zien waarom willen ze dan geen tweede kans geven? Waarom proberen we het niet nog eens opnieuw? Als ze me zo graag zien waarom gaan ze dan aan het eind van de dag weg? Ik snap niet waarom ik mensen dan nog moet geloven dat ze me graag zien als ze toch weg gaan! En ik ben dan de schuldige, omdat ik hem niet genoeg vertrouwde! Als dat de enige rede was zou hij me nog een kans geven, maar dat deed hij zelfs niet! Zeg me dan nog eens dat ik mensen moet vetrouwen en dat ze me wel graag zien!!
wete sorry dak kwaad ben alsk gebruikt ben door iemand die zegt da hij me mij wilt, door iamdn die zegt da hij aan me denkt, door iemand die zei da hij mij graag zag. sorry alsk daardoor een beetje van stuur ben! sorry! wete wa ik ben me hem na bed gegaan, wask er 100% klaar voor? NEE wrm deed ik het? omdak ergens wel wou en omda anders meneer ni content is! ik heb mijn maagdelijkheid aan iemand
gegeve die geen zier om me geeft
en alst ie et uitmaakt et nog is op mij steekt ook!
sorry alsk dan een beetje over mijn toere ben echt kzal int vervolg alles weg lache en zegge dat jullie mannen allemaal zo vriendelijk zijn!
kzal lache na de hele werld terwijlk vanbinnen mezelf aant doodslaan ben!!
kzal lache en zegge alles geweldig ga met me na bed want daar benk goe voor!
heb seks met me want ik ben naïef!
°margaux° zegt:
hey
Life is like an everlastng party ~ zegt:
joe
cv?
°margaux° zegt:
jaja
en me u?
Life is like an everlastng party ~ zegt:
cv he
tis wk
°margaux° zegt:
kijk, gy weet net zo goed als ik dat als ik niks tege u zeg via sms of msn da wij nimeer gaan prate tege elkaar.
Dus hoe mooi et ook klonk dak de troostprijs krijg en da we vriende blijve, gij weet net zo goed als ik da da ni waar is en da da er nooit van zal kome
en eig doet da ergens pijn, ma tis zo he dus sorry
Life is like an everlastng party ~ zegt:
hmm, die had k ni zien kome
°margaux° zegt:
ma tis toch
tis ni dak da wil he da hebk ni gezegt ma het is zo ergens wel en da hebk net beweze en gistere avond ook. Kijk, ik mis u ma het is wa het is en als gy ni meer me mij wilt dan kan ik u ni tege houde hoe hardk ook zou wille
Life is like an everlastng party ~ zegt:
hmm, klinkt logisch
°margaux° zegt:
idd dus heeft et geen zin dak om een kans vraag
Life is like an everlastng party ~ zegt:
klinkt ook logisch
°margaux° zegt:
kheb er gistere avond en vandaag heel de dag over kunne denke en wete gij ziet et ni meer zitte dus zouk ni wete wrm ge ja zou zegge op een 2e kans
Life is like an everlastng party ~ zegt:
ik ook ni
°margaux° zegt:
das hard, ma nu weetk et he
Life is like an everlastng party ~ zegt:
betr dn liege
°margaux° zegt:
idd btr dan liege.
Achja, wat het ook was late we het trg zien als iets moois
s miss et beste
ni?
Life is like an everlastng party ~ zegt:
ja denk ht wl :)
°margaux° zegt:
okey nu dak er toch over bezig ben kank ma meteen vrage wa er mij eig dwars zit
