Mijn dokter zei me dat je verliefd word met een vingerknip en dat je daar niets aan kan doen. Je kan ook verliefd worden door veel aandacht te krijgen van die persoon, maar wil je zo verliefd worden? Ook mogelijk is dat je pas na een lange tijd door hebt dat je iets voelt voor die persoon.
Ik vraag me dan echt af, waarom kan ik altijd met een vingerknip verliefd worden en die andere persoon nooit? Hoe komt het dat het mij altijd overkomt, maar nooit aan de andere?
Ik weet het echt niet meer, ik dacht misschien een band op te bouwen zodat niet altijd ik moet beginnen, maar dat lijkt niet te werken. Wat ik ook doe, wat ik ook probeer, het lukt niet!!
Zal ik hem dan ooit voor me winnen?? Ik ben nu al 2 maanden achter hem aan het lopen, niet letterlijk, en hoe ver ben ik geraakt? Ja, hij antwoord rapper en vaker op een sms, maar neemt hij ooit initatief? NEE!!! Ja, ons gesprek op msn duurt langer en valt minder rap stil, maar neemt hij ooit initatief? NEE!!!
Ik weet, ik weet, niet via msn en sms babbelen, maar in het echt, maar ik zie hem nooit en met hem afspreken dan zou hij het door hebben. Hij zei tegen een vriendin van me dat een meisje met hem wou afspreken, dat was na een paar dagen dat hij haar kende, en hij wist dat ze hem zag zitten.
Dus dacht ik iets van 'hey, misschien moet ik meer met hem babbelen over van alles en dan begint hij ooit wel zelf eens en misschien, heel misschien wilt hij wel afspreken.' Hoe dom kon ik zijn!!!! Hij begint nog steeds niet zelf en hij wil zeker niet met me afspreken!
Ik vraag me echt af wie ik voor de gek hou!!
Tot ik dacht!!!!! Misschien moet ik heb opgeven!! Maar blijkt dat ik dat nog niet eens een dag uithou!!! Dus zit er nu alleen op (kwam net in mijn gedachte) hem te negere, niet te beginne, geen sms sturen, enzovoort Misschien, HEEL HEEL HEEL HEEEEL misschien zal hij beginnen!
En dat via msn zal een makkie zijn, we vertrekken morgen naar zee en je weet nooit . . . daar is geen internet, dus geen msn!!
Klink ik wanhopig??
Laat het me weten of ik wanhopig klink in een reactie!!
Ga ik ooit stoppen van je te houden? Ga ik ooit vaarwel kunne zeggen tegen jou? Ik geloof van niet! Altijd als ik met je sms dan ben ik in de wolken, altijd als ik ook maar aan je denk ben ik al in de wolken. Over het laatst waren we bezig over dat jongens als ze uitgaan gewoon een jeans dragen met een T-shirt en ze lijken sexy en wij meisje moeten er alles aan doen om op te vallen! Maar toen ik dat aan het zeggen was dacht ik aan jou, aan hoe jij gekleed was, gewoon een jeans een T-shirt en je bent al op op te eten, om op te kwijlen!! Ik weet het echtniet meer! Ik weet het niet meer! Hoe kan ik ooit stoppen met telkens verliefd op je te worden, hoe kan ik stoppen steeds voor je te vallen als een muis die kaas uit een muizenval wil halen en telkens opnieuw sterft (sterven = voor je vallen).
De overbuurjongen en ik zeggen op school altijd hallo tegen elkaar, soms praten we eventjes, soms duwt hij mijn boekentas naar beneden (dit is wel minder leuk), hij port mij soms.Maar toch elke keer als hij dit doet laat hij me lachen. Ik moet lachen als hij naar me lacht, hij is een jaar jonger en misschien niet echt de knapste, maar hij laat me lachen en dat is wat telt.
Vandaag passeerden we elkaar toen ik de trap op ging en hij die juist af wou gaan (het was een trap naar de zijkant van een gebouw, er stond dus een deur en er kon altijd maar 1 persoon door) hij liet me door, hij zei hallo en knipoogde, dit deed hij wel op hetzelfde moment.
Ik moest lachen en voelde me beter toen hij dit gedaan had, een vriend van me dacht dat ik hem aan het uitlachen was en hij en mijn klasgenoot konden niet volgen, maar ik was aan het lachen.
Een lach op mijn gezicht, bijna elke dag opnieuw, door mijn overbuurjongen. Een lach die me deugt deed, een lach die gemeend was, een lach die me deed denken aan mogelijkheden.
Ik dacht even aan de mogelijkheden met mijn overbuurjongen, maar ik kwam zeer rap tot de conclusie dat ik hem niet ken en hij mij niet. We verschillen teveel, we kennen elkaar niet en misschien zouden we beter gewoon vrienden blijven voor ons eigen goed.
Liefste B, oh mijn liefste, wat heb je met me gedaan? Je bent net als een toverspreuk die maar niet uitwerkt. Mijn hart slaagt op hol als je iets tegen me zegt, als jij, mijn liefste, met me danst, met me mee lacht. Mijn liefste als ik nu eens wist hoe ik je aandacht kreeg, als ik nu eens wist hoe ik je uit mijn hoofd kon zetten.
Oh mijn liefste, ik mis je, ik mis je lach, je handen, je geur, ik mis je om me aan het lachen te maken. Liefste B, ik kan de pijn niet aan, ik kan de onzekerheid niet aan. Laat het stoppen, laat me van je houden, als ik nu eens wist wat je dacht. Zo als het gedicht wil ik jou zeggen: "Liefje, mijn liefje, wat ben je lief, lieverd. Liever dan zo lief is niemand lief. Ik heb je lief, mijn allerliefste, mijn liefste, liefste , lieve lieverdje." Kon ik jou dit maar zeggen, kon ik jou, mijn liefste, nu maar zeggen dat ik je dolgraag heb.
Als me met een geweer dood schieten je tot inkeer zou brengen, zou ik er geen seconde aan twijfelen om het te doen! Liefste B, mijn liefste, als je pas tot inkeer zou brengen als mijn bloed zou vloeien, dan zou ik mijn mes uit de schuif halen!
Maar liefste, liefste B ik vrees dat dat je niet zou overtuigen. Ik vrees dat mijn liefde nooit beantwoord zal worden. Liefste, liefste B zelfs mijn dood zou je niet raken en met dit laatste gezegd hoop ik dat jij, lieve lieverd van me, ooit zult zien wat je voor me betekende. Maar ik vrees dat je dat zelf nooit zou geloven.
Laat de knal maar komen, laat het bloed maar vloeien, ik ben er klaar voor.
Deze tekst is dus niet helemaal wat ik denk he, ik ga geen zelfmoord plegen hoor.
Als ik eindelijk verstand begin te krijgen en de gast begin te vergeten moet je niet te dicht in mijn buurt komen. Ik begin me te hechten aan de eerst volgende gast, maar dat gaat rap over. Eén probleem, ja ik begin hem te vergeten, maar als hij smst of via msn iets zegt is het weer terug.
Ik kan er niets aan doen, maar toch blijft hij in mijn hoofd spoken en ja ik hoop nog altijd op een mirakel.
We moesten voor Nederlands een taak maken, deze was als volgt we moeten een brief schrijven aan een persoon, de brief moest een liefdesbrief zijn, een brief waarin je verklaart dat je zelfmoord gaat plegen, we mochten ook een brief schrijven naar Werther om hem te overhalen geen zelfmoord te plegen.
Als je mij kent zou je denken dat ik de laatste zou nemen, maar iedereen onderschat dat. Iemand proberen te overhalen geen zelfmoord te plegen is uiterst moeilijk en ik weet het omdat ik het zelf ik geprobeerd. Men mag je alles zegge wat ze willen maar je hoort het gewoon niet, een brief helpt dus ook niet.
Ik heb dus gekozen voor de liefdesbrief, maar ook met een verklaring van zelfmoord. Ik zal wanneer ik tijd hebben de brief erop zetten, ik vind de brief geslaagd!
Ik kan die jongen nog steeds niet vergeten, het is alsof hij me betoverd heeft en dat de toversperuk niet wil uitwerken.
Ik kan er niets aan doen maar ik blijf hopen, verklaar me gek maar toch doe ik het!
Ik denk dat ik echt hopeloos verliefd ben! Ik ben kwaad op hem, maar eigenlijk ben ik al lang niet kwaad meer, maar meer koppig, meer van niet te veel laten merken dat je om hem geeft
Hard-to-get spele is klote wanneer je om iemand geeft, maar als dat de enigste manier is om zijn aandacht te trekken dan is dat de enigste manier he.
Nee, ik wil niet zeggen dat ik van hem hou, want dat is niet zo. Ik kan gewoon alleen ma aan hem denken, alsof de rest inneens niet belangrijk meer is. Als ik met hem praat op msn (wat niet vaak voorkomt hoor) dan ben ik zenuwachtig, dan is mijn dorst niet belangrijkmeer, mijn honger kan wachten, ik wil hem gewoon door de computer trekken hem vast houden en misschien zelfs kussen. Vooral zijn geur terug in mijn geheugen opnemen.
Ik lijk net een freak, maar ik kan er niets aan doen!
gedichtje is zoek, waar ben je gebleven kom terug in mijn hoofd
Ik ken niet al mijn gedichten vanbuiten, maar net de gene die ik nodig heb het minst!
Ik weet waarover het gaat, maar een gedicht op basis van dat opnieuw schrijven is niet goed, het kan zelf een gedicht doen mislukken. Ik weet echt niet wat doen!
De gast zit nog steeds in mijn hoofd en wil niet weg, 'ga toch weg stommerik!!'
Niets helpt!
Ik denk dat ik gedoemd ben om op de verkeerde te vallen, om de vekeerde aan te trekken, om gewoon eenzaam te blijven. Met vrienden wel, maar wel helemaal alleen zonder enige man, ik denk dat dat mijn lot is.
Wel we zullen zien binnen 5jaar of het nog zo is, maar momenteel is het zo.
ooit zullen de bloemen terug bloeien en ooit zullen de bomen weer in bloei staan, maar mijn hart heel je nooit meer
Waarom val ik altijd op mensen die me niet willen? Waarom val ik ook altijd voor de jongens die me alleen zien staan voor één avond? Waarom zien ze mij nooit als ik hun zie? Waarom maken ze me gek maar dan ook echt GEK!!
Ben ik niet goed genoeg? Ben ik niet wat ze zoeken? Waarom versieren ze me dan? Waarom ook ik altijd?
Mijn hart ligt open, mijn hart word gewoon verscheurd!! Ik weet niet wat doen!
Euforisme is voor kort en dat heb ik vandaag voor even gemerkt, ik voel me goed om iets wat tot nietgoedheid leid. Ik voel me gewoon dom, dit is niet de eerste jongen die me zo kwetst, dit is niet de eerste jongen die me zo misbruikt, niet de eerste die mijn hart breekt en zeker niet de eerste die me tot oude slechte gewoontes brengt!
Rijd me omver met een wagen, schiet me overhoop met een geweer, snij mijn keel over, want zelf durf ik het niet.
Zelfmoord is ... De gedachte aan dood zijn is mooi, de gedachte van ik heb geen problemen meet, de gedachte van niets meer mee te maken en te slapen lijkt mooi. Maar de gedachte van de mensen vanwie je houd achterlaten, de gadachte aan hun pijn, hun verdriet lijkt niet mooi.
Zelfmoord op het moment zelf lijkt mooi, maar wat erna? Wat als het moment er is? Dan begin ik te wenen en kan ik het niet!
Ik wil gewoon weg van alle problemen, ik wil gewoon gelukkig zijn! Maar wat is dat dan? Wat is gelukkig zijn? Wat is de sluitel tot geluk?
Ik voel me een beetje blij, terwijl ik niet denk dat ik een reden heb. Hij had wel deze keer rapper geantwoord, niet op mijn andwoord, maar op een nieuwe sms. Ik had gestuurd "wrm versieren jongens meiskes altijd? wrm versierd ge altijd meiskes?" hij "das een goeie vraag, kzal is probere n goe antwoord verzinne mr nu ni kben leeg."
Ik weet, ik weet, rare sms, maar dit keer kreeg ik het antwoord dezelfde avond nog, wel een paar uur later. Ik hoor niet blij te zijn om dit, dat weet ik maar al te goed, maar iets in mij heeft een euforisch gevoel veroorzaakt.
Ik heb direct een antwoord kunne verzinnen op die sms, maar aangezien hij nooit direct antwoord doe ik dat ook niet. "ge moet da ni verzinne he ge moet gwn antwoorde. leeg zijt ge nooit, das gwn da ge over iets denkt ma ge weet eerst ni aan wa ge denkt. Miss wilt ge gwn ni wete aan wa ge denkt dus denkt ge da ge leeg zijt. Snappie?"
Het lijkt raar en het klinkt niet normaal, maar dat is het volgens mij. Ik dacht soms dat ik leeg was, maar eigenlijk was ik wel aan iets aan het denken, ik wou gewoon niet weten wat het was omdat ik de waarheid niet onder ogen wou zien. Het klinkt inderdaad heel dramatisch, maar laten we het zo stellen, je denkt wel aan iets, je weet eerst niet wat, maar als je goed nadenkt weet je het wel. Je wilt het gewoon niet altijd weten.
Je laate een week niets van je weten, als ik je sms antwoord je niet. En om 2u 33 op een fuif, waarschijnlijk in een zeer dronke bui anwtoord je!
Je anwtoord gedeeltelijk raar, gedeeltelijk onschuldig. Doe je dit met opzet?? Net wanneer ik geen bericht verwacht krijg ik ereen, net wanneer het begon te lukken, net wanner ik dacht het op te geven, jou op te geven. Speel je 'hard to get' met me? Je speelt met me, maar je maakt me gek! Je laat me eerst een week en een half hopen op antwoord en daarna antwoord je pas nadat je een 2e sms kreeg. Je moet ergens wel weten dat ik je wil, want ik blijf antwoorden en jij niet.
Welk spelletje je ook speelt, het is nier goed voor me, het maakt me kapot, het word nog men dood! Je laat me eerst wachten, me iets voor je laten voelen. Dan stop je met te antwoorden, je laat me hopeloos wachten om te zien of ik een 2e sms ga sturen. En als laatste antwoord je waarschijnlijk in een dronke bui en je weet het waarschijnlijk niet eens dat je me iets gestuurd hebt.
Dat je niet wil antwoorden op iemands sms oke, maar als een sms kan bepalen wat de situatie is tussen 2personen dan is dat wel belangrijk!
Ik kan niets anders dan aan hem te denken! Net als hij bijna uit mijn hoofd is dan is hij er weer, net zoals gisteren. Ik was bijna van hem verlost en iemand vroeg hoe het met me ging en ik was wel verplicht over hem te praten want dat was een deel van het antwoord. Die persoon vertelde me dat ik kon gestuurd hebben "Het is niet omdat ik je uitscheld, dat je niet moet antwoorden he" of "Je bent wel makkelijk te verleiden he" dan zou hij voor aap gestaan hebben.
Hij heeft iets op me na gelaten, een indruk, een geur, een ... man wat ben ik dom geweest!
Ik voel me zo dom dat ik me heb laten doen, ik voel me zo gekwetst en veranden .
De jongen die me versierd had, had al 2meisjes voor me versierd, dit kan ik niet echt beschouwen als een compliment. Dit vind ik een grote beleding, ben ik zo rap te versieren en terug te winnen? ik ben er 2x in getrapt, ik ben 2x in de val gelopen!!
Ik voel me vuil, bedrogen en alleen!! Ik weet niet wat doen!! Oude gewoontes komen terug en ik verzeker je die waren niet goed!!!
Ik kende hem dus helemaal niet goed, tot te zeggen niet. Maar hij had iets op me na gelaten, zijn geur, klikt creapy maar toch. Zijn geur, zijn lach, zijn gezichte, zijn woorden, zijn handen, zijn lichaam, ... Waarom heb ik dit altijd voor?? misschien ben ik niet gemaakt om de liefde te vinden, misschien ben ik niet gemaakt om geliefd te worden. Misschien moet ik gewoon aan een vroege dood sterven, misschien ben ik niet gemaakt om te leven? Wie zegt het? Jij zal het me niet zeggen en ik? Ik weet het niet!
Ik ben radeloos, ik hoop dat hij me smst, terwijl de laatste sms een week geleden was of meer, ik hoop dat hij me maild, op msn komt, naar school komt. Niets gebeurt er!! Misschien varwachte ik teveel?? Misschien moet ik me niet zo rap aan iemand hechten?
Hoe dan ook, mijn hart is er uitgerukt, op grond gesmeten en hij is er op gespringen!! En mijn broer? Die stak er eerst via mijn rug een mes door!!
lichaamswarmte aanvoelen tegen de jouwe voelt fantastisch aan, alsof je echt gewild bent
de jongen van de fuif had tegen mijn broer gezegt dat hij me wou testen om te zien hoe snel ik verleidbaar ben ik was kwaad, maar volgens die jongen was dat om mijn broer te plagen
waarheid of niet, de echte waarheid is dat hij geslaagd is en dat kwetst een beetje, kan iemand zo rap mijn hart op hol doen slaan? kan iemand zo rap mijn vertrouwen winnen?
hij doet me lachen om zijn onozeligheden, hij doet me lachen om zijn verhalen ik ken hem niet zo goed, maar hij laat me stralen, hij laat me lachen maar hoe kan je zien of hij wel meer wil? hoe kan je zien dat je hem niet lastig valt met te smse? hoe kan ik zien dat ik meer ben dan een meisje van een fuif dat ik meer ben dan de zus van?
hoe zie je aan iemand dat je meer bent dan gewoon iemand? Buiten lichaamstaal?? lichaamstaal zegt soms niets, sommigen zijn vanzelf zeer losjes of juist zeer kil en je kan het manipuleren
wat doe je als je iemand niet echt kent, maar een vriend is van je broer of zus? niets toch? wat is er daar nu speciaal aan?? maar wat als je stiekem die persoon aanbid? als je nu naar dezelfde fuif gaat?? je doet zoals je anders op een fuif doet, dansen, je laat je gaan ... je zorgt ervoor dat hij/zij je ziet staan
wel dat is net wat ik gedaan heb, alleen is de verkeerde persoon met me komen babbelen, hij is ook tof een vriendelijke jongen, maar hij vroeg me om met hem te danse! echt fout!!
verliefdheid is eig een reactie in de hersene
ik danste dus met hem, mijn broer wou dat dus niet en trok hem weg, maar wat later kwam hij terug ik stond met mijn rug tegen zijn buik, hij had mijn handen vast en zo danste we dus eigenlijk lijkt onmogelijk als ik het schrijf, maar zo was het eigenlijk
nu kan ik hem gewoon niet uit mijn hoofd krijgen, ik ken hem niet eens zo goed ik heb gwn zo'n raar gevoel gisteren avond, op de fuif, voelde het goed aan, maar dat is gewoon omdat ik me gewild voelde denk ik
het gevoel van ja, ik ben blijkbaar toch niet afschuwelijk
kan je leven zonder vrienden? ik zou op het eerste zicht zeggen van wel, als je nooit echt vrienden hebt gehad kan je ze ook niet missen toch? Ik mis mijn beste vriendinnen, ik kan tegen niemand zeggen hoe ik me voel, ik kan tegen niemand zeggen wat ik echt denk. Ik heb wel mijn familie, maar aan je familie zeg je toch niet alles? Nee, ik mis mijn beste vriendinnen omdat ze al bijna twee manden niets van zichzelf hebben laten weten, als ze dan iets gezegt hadden was het omdat ik iets zei. Kan het hun dan niets schelen? Dat weten alleen zij! Ik spreek soms wel af met andere vriendinne, maar om de een of andere reden kan ik tegen hun niet alles zeggen en kunnen zij mijn beste vriendinnen niet zijn. De reden dat ze mijn beste vriendinnen niet kunnen zijn is omdat ze dat al van een ander zijn, kan dom klinken, maar het lijkt alsof je iemand beste vriendin zou stelen. Elke keer ik nu tegen een vreemde praat via de computer heb ik zin om alles wat ik de afgelopen maanden denk te zeggen, maar dat is niet mogelijk. Ik mag niet vergeten dat die mensen dat later ooit kunnen gebruiken, ookal ken je ze niet. Hoe dan ook, ik herzie mijn mening.
Je kan niet leven zonder vrienden, je hebt altijd iemand nodig om iets tegen te zeggen. Je hebt altijd iemand nodig die je steunt, die je zegt dat alles in orde komt gewoon om je goed te doen voelen, iemand die van je houd om wie je bent.
hoe toon ik hoe zeer ik je mis? hoe toon ik mijn emotie die erop wijst dat ik je mis, zonder misvattingen? hoe toon ik hoe dierbaar je voor me bent? hoe? tranen tonen niet hoe zeer ik je mis tranen tonen alleen verdriet tranen kan je ook laten voor een teddybeer of een papier heel de week treuren toont niet hoe zeer ik je mis je kan treuren om en vulpen of je nietjesmachine mezelf pijn doen toont niet hoe zeer ik je mis je kan dat doen omdat je je zin niet krijgt of omdat je jezelf misschien haat me gelukkig voel voor jou toont niet hoe zeer ik je mis mensen zouden denken dat ik jiet om je geef hoe toon ik wat je voor me betekende zonder dat ze misbegrepen worden? hoe toon ik nu mijn gevoelens?
ik schrijf voor jou dit tekstje, hoewel je het niet kan lezen, niet kan zien of horen toch betekend het iets voor mij, omdat ik je mis, om je geef
Ruth, ik mis je, ik kende je niet goed, maar je bent en blijft mijn (stief)nicht
