Alhoewel, een tuinierster zou ik mezelf nog niet noemen...maar het kriebelt al wel.
Dit jaar geen ver-weg-vakantie maar vakantie in eigen hof en dus gaan we dat terrasje van ons, simpel als het is wat opfleuren iets gezelligs van maken nu het nog niet "af"-gewerkt is, 't is te zeggen, nog niet gemoderniseerd en "clean" of "strak" of hoe noemt men dat dezer dagen...
ooit komt de dag wellicht dat wij ook zullen investeren in wat meer comfort maar die dag is er nog niet en nu zullen we dus nog een paar jaar genieten van ons bescheiden terras maar dan wel mét eigen bloembakcreaties en omringd met heidematten om het knusser te maken
vandaag met buurvrouw K. (experte !) de plantjes gaan kopen binnen 3 weken een dagske ploeteren in den hof/de bloembakken ja, tot dan geduld oefenen en gewoon blokken...examens die mijn wilde plannen nog wat dwarsbomen ach ja, het zal me extra veel voldoening geven zeker!
En onze Milan vindt de "blaasbloemen" de mooiste van heel het gras!
Oef ! een zucht van opluchting na het examen van gisteren...het verliep vlot.
Het motiveert om weer nieuwe energie te zoeken voor de komende 3 vakken die ik binnen 3 weken moet afleggen...3 op één dag, dat belooft voor de dag erna want zoals altijd duikt dan een hevige hoofdpijn op, zo ook vandaag, die ontlading doet dat met mij. 'k zou beter uiterlijk wat nerveuzer rondlopen maar ja, 't is de aard van 't beestje.
goeie planning nodig voor komende 3 weken hopelijk lukt het.
Soms woedt een kleine oorlog in mijn hoofd: is het logisch dat ik de opleiding Gezinswetenschappen volg en omwille van de studies soms zelf mijn tijd moet opeisen tov mijn gezin?
spanning hangt in de lucht examens naderen administratie bouw stapelt zich op andere administratie ook 'k zie overal werkjes maar kan niet nu, moet wachten het kriebelt het wringt geen evenwicht
gelukkig zijn zij er nog, ze bezorgen me de afleiding die ik nodig heb kinderen , ze confronteren je maar bovenal, ze doen je beseffen waarom het wél goed is dat je het allemaal doet!
