Zo heel af en toe zou ik het wel willen: zo'n glazen bol die je kan zeggen wat je allemaal te wachten staat. De grote en kleine gelukjes, de sleur en ook de rottigheid  van het leven.

Maar zou ik dan alles wel geloven? Wie zegt me of die bol de waarheid spreekt? En wil ik het allemaal wel weten? Want, wat ben je ermee? Wat ga je doen? Gillend weglopen of juist een gat in de lucht springen, misschien? Laat het maar gewoon komen, gewoon zijn. Het leven heeft zo zijn verrrassingen, soms goed en soms slecht. En het is maar goed dat we niet alles weten.

Maar zo heel af en toe,  zou ik het toch wel willen. Gewoon om te weten: alles komt goed.