De bomen worden langzaam kaal, pompoenen zijn plots heel populair, het winteruur gaat in, dikke jassen worden weer boven gehaald. Jawel, de herfst is begonnen.

Ik voel het helaas ook aan mijn spieren en gewrichten, maar daarover wil ik nu niet gaan klagen.

Het is tot nu toe nog vrij rustig op het werk, maar druk daarbuiten. Concerten met het koor, activiteiten met de vereniging, afspreken met vrienden... ik weet wat gedaan.

Volgend weekend gaan we ook een weekendje weg met de familie, dat is al een jaarlijkse traditie geworden. Wandelen, gezellig samenzijn, het wordt leuk.

Maar heel veel spectaculairs valt er dus niet te melden, deze keer.

Ik zal me nog is bezig houden met een gedichtje of zo ;-)

Tot later!!!