Sorry voor de mensen die het druk hebben en snel even komen kijken op mijn weblog, maar deze week heb ik verschillende zalige dingen gedaan waarover ik (eigenlijk ook gewoon voor mijzelf later) een uitgebreid verslag wil schrijven.

Maandag hebben Hulda, Hanna Jóna en ik samen chemie geleerd bij Hulda thuis. Mijn rug deed veel pijn van tijdens het weekend zoveel in de auto te zitten, en dus besloot ik om nog eens bij de dokter te gaan. Aangezien ze mij op de ‘spoed’ vorige keer afgewimpeld hebben met pijnstillers, wou ik deze keer bij een gewone huisdokter gaan. Soffía heeft geprobeerd om een afspraak vast te leggen maar dat is de komende 2 weken niet meer mogelijk. Voor de week nadien, zijn de dokters nog niet beginnen plannen... Hopelijk kan ik binnen 3 weken dus gaan.

Dinsdag ben ik met Hulda bij Hanna Jóna thuis geweest om balkleren te passen. Ik heb uiteindelijk 2 heel mooie kleedjes gevonden. Ik ben er echt zeer blij mee!  ‘s Avonds ben ik met Hulda nog gaan zwemmen.

Woensdag was er een klerenverkoop bij ons thuis (zoals een tupperware party). We hadden het niet verwacht maar uiteindelijk is er nog vrij veel volk gekomen. ‘s Avonds was er normaal gezien nog een valentijnsfuif maar daar ben ik jammer genoeg niet meer geraakt.

Donderdag ben ik gaan werken omdat iemand vroeg om te wisselen. Dat kwam voor mij natuurlijk heel goed uit, want zo kan ik naar het schoolbal gaan volgende week.

Vrijdag ben ik op AFSweekend vertrokken naar Akureyri met alle AFSers die in het noorden van Ijsland verblijven, 9 in totaal en 3 vrijwilligers. Toen we aankwamen, zijn we direct naar een klein zwembad gegaan een eindje buiten de stad. We hebben de hele tijd een soort rugby gespeeld. Met 11 meisjes en 1 jongen, was dat heel grappig. Na het zwemmen, zijn we gaan eten, en daarna naar de cinema. ‘Hannibal rising’ was nu niet bepaald de film die ik (na 6 maanden zonder cinema) wou zien. Na de film hebben we eventjes de rúnta-cirkel van Akureyri gevolgd. Daar staan ze dus letterlijk in de file voor hun plezier! In Húsavík rijden ze tenminste nog. Samen met Chaiane (een meisje van Brazilië die op alle gebieden heel erg op Anne-Laure lijkt, wat voor heel rare herinneringen zorgde) ben ik bij Jara (een AFSvrijwilliger) blijven slapen. We hebben nog tot 3 uur liggen praten voor we in slaap vielen.

Zaterdag zijn we toch op tijd uit ons bed gekomen (tot grote ergernis van Jara denk ik), en zijn dan naar het centrum van Akureyri gereden. Ze heeft ons een paar zeer fijne winkeltjes laten zien. Het was fijn om de stad eens op een andere manier te leren kennen. Om 13 uur hadden we afgesproken met alle AFSers. Dan zijn we naar het Nonnihuis en Minjamuseum geweest. Niet bepaald spectaculair. Daarna gingen we schaatsen. Tijdens alle activiteiten hadden we veel tijd om met de andere AFSers te praten en ervaringen uit te wisselen. Ik was er echt van geschrokken dat bijna iedereen daar dacht aan opgeven. De ijslandse vrijwilligers gaven een beetje twijfelend toe dat er iets mis is met de sociale vaardigheden van de Ijslanders... Zo rond een uur of 19 namen we al onze spullen bij elkaar, en reden naar een zomerhuis dat helemaal afgelegen lag aan de andere kant van de zee. Je had er een mooi zicht over Akureyri. Pizza’s werden besteld en we zaten de hele avond gezellig bij elkaar. Na het eten, zijn we allemaal samen de hotpot ingedoken. Omdat we buiten de stad zaten, waren er zeer veel sterren te zien. Heerlijk! Ik dacht dat dit het hoogtepunt van de avond was, maar neen hoor... Toen we een paar uurtjes later gezellig zaten te kaarten en iemand dromerig door het raam keek, liep die plotseling naar buiten en begon te schreeuwen dat iedereen moest komen. Benieuwd wat we daar zagen? Het prachtigste noorderlicht ooit! Witte, gele, groene, roze en paarse kleuren over de hele hemel, bewegende slingers en grote vlekken die van kleur veranderen. Complete extase! Iedereen stond daar te springen en te gillen, gewoon omdat we al dat moois niet konden vatten. Het was echt een onbeschrijfelijk gevoel! Toen we om 3 uur besloten dat het tijd was om te gaan slapen, ontdekten we dat er maar 8 bedden waren voor 11 mensen.

Zondag hebben we enkel nog opgekuist en rond de middag zijn we terug naar Húsavík gereden. Nadien zijn we nog bollur gaan eten bij de familie. Maar daar vertel ik volgende week meer over.

Jullie hebben mij deze week weer erg verwend! Ik heb maar liefst 2 kaartjes, 3 brieven en 1 pakje gekegen. Heel erg bedankt allemaal. Ik doe mijn best om alles zo snel mogelijk te beantwoorden maar zoals jullie zien, heb ik het nogal druk gehad deze week, en volgende week zal het niet anders zijn.

18-02-2007 om 00:00 geschreven door Liselotte  

Woensdag tijdens Duits vroeg mijn leerkracht om in het Duits te vertellen wat rope skipping is. Aangezien ik dat natuurlijk totaal niet kon, zei iemand: "jij hebt daar toch een filmpje van?". Zonder dat ik iets kon zeggen, sloten ze de computer aan op een groot scherm en keken er allemaal naar. Ze waren onder de indruk blijkbaar want nu willen ze het zelfs op het schoolbal laten zien.  Dat bal is 23 februari. Ik dacht eerst dat ik niet zou gaan omdat ik geen kleren heb (en als ik er koop, kost dat dubbel zoveel als in België). Maar Hulda belde ineens donderdag. Ze zei dat ze mij nog geen verjaardagscadeautje gekocht had en dat ze mij een kleed wou kopen.  Dat wou ik natuurlijk niet. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb nog geen kleed maar zal wel iets vinden.

Vrijdagmiddag heb ik weer een prachtig stukje ijslandse natuur kunnen bewonderen. Ik ben met Jói, Soffía en Sverrir naar Myvatnssveit gereden. De pure blauwe hemel, de zon die glinsterde in de sneeuw, de bevroren watervallen en riviertjes, de pruttelende warmwaterbronnen,... Ik vind geen woorden meer om het te beschrijven. We hebben op het meer Myvatn gereden met de auto. Het vriest er al weken tot -15° dus dat was geen probleem. Zelfs de zee in Húsavík is bevroren! Het is nog steeds heel koud, maar de zon laat zich toch al wat meer zien. Elke dag komt ze laag op van achter de bergen. Dat zorgt voor heel erg mooie zonsop- en ondergangen. Kijk naar mijn foto's. Dat zegt veel meer.

Zaterdag ben ik met Hulda, Anna Jóna en Unnur naar Akureyri geweest. We zijn gewoon naar wat winkels gereden en op het einde gaan eten. Wist je dat ijslanders zelfs voor frieten hun aardappelen niet schillen? En wist je dat er Stella op de kaart stond voor 8 euro? Je had hun gezicht moeten zien toen ik zei dat je daar bij ons 5 pintjes voor krijgt.

Véro: Bedankt voor de correctie. Ik vind het heel frustrerend dat mijn Nederlands zo achteruit gaat. Jouw kaartje is zeker aangekomen. Sorry dat ik het vergeten zeggen was.
Lieven: Het heeft gesneeuwd in België! Het was hier zelfs in het nieuws! Vooral toen er gezegd werd dat de scholen in Engeland gesloten waren voor 10 cm sneeuw, lag iedereen hier plat van het lachen.
Mama: Dat was een heel lief tekstje!
Dorien: Ok volgende keer zal ik terugbijten.
Els: Merci voor de blogvulling.
Annelien: Goed en vooral grappig Ijslands!

11-02-2007 om 16:22 geschreven door Liselotte  

Dinsdag was het kwartfinale van het WK handbal tegen Denemarken. De Denen wonnen met een goal in de laatste seconde van de verlengingen, heel irritant. Dat vond blijkbaar ook mijn baas in het zwembad. We hadden samen naar de wedstrijd gekeken en hij besloot zijn frustratie op mij uit te werken door te zeggen dat alles wat ik deed niet goed genoeg was. Het werk zelf is heel fijn, de collega’s iets minder, maar ja... vrijdag begon ik alweer vol goede moed. Toen was het geen handbal en ik werkte samen met iemand anders die mij alles rustig uitlegde. Dus nu zie ik het weer helemaal zitten. Ik heb deze week mijn loon gekregen van vorige maand. Het verdient hier dubbel zoveel als een vakantiejob in België.

Moest het iemand interesseren: Ijsland is uiteindelijk 8ste geworden in het WK handbal, wat uiteraard ongelofelijk goed is voor een land met 300.000 inwoners.

Vrijdag na de middag ben ik met Jói en Soffía naar Sandur gereden. We hebben ongeveer een uur in de auto gezeten en zijn geen levende ziel tegengekomen, alleen maar overweldigende natuur.

Zaterdag was er een sneeuwsledewedstrijd. Je kan het best vergelijken met motorcross. Spectaculair om te zien. ‘s Avonds ben ik naar het verjaardagsfeestje van Anna Jóna en Arna geweest. We hebben samen gegeten en gedanst. Het was zeer plezant, maar toen ze zich naar het café begaven, ben ik toch naar huis gegaan.

04-02-2007 om 00:00 geschreven door Liselotte