Ik ben Liesbeth, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Beestje.
Ik ben een vrouw en woon in Diksmuide (België) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 28/03/1980 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: triathlon.
Over mijzelf
Ik ben Jan, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Scheetje.
Ik ben een man en woon in Diksmuide (België) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 29/07/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie.
Liesbeth en Jan....Aan de andere kant van de wereld...
29-12-2010
29-12-2010 Cape Farewell
Abel Tasman National Park goed verteerd en onszelf getrakteerd op een dinner in een mooi restaurant (restaurant van de camping die eerder duur uitviel:-? Het restaurant aan het begin van het park is minder duur en veel gezelliger:!:). Kort na onze 4 daagse trektocht, toen we éénmaal terug op de camping te Marahau waren ingechekt begon het te waaien en te regenen. Wat we die namiddag nog niet wisten was dat er een heuse regenstorm:!: op komst was. Gezien het toen al wat aan het miezeren was besloten we in de auto te slapen om onze droge tent niet nodeloos nat te maken een slimme zet leek achteraf..:idea:. (auto = Subaru Lagacy break) Tijdens de avond en nacht regende het pijpestelen zonder stoppen, waaide er een wind zoals we er nog geen gehad hadden in NZ en we waren al wat gewoon geweest in Wellington:shock:. 's Morgens de auto herschikt en klaar om te vertrekken richting Cape Farewell ten Noorden van het park. Contact en .... batterij plat, achteraf gezien hebben we per abuis de standlichten in werking gesteld en was de batterij dood.:-? Gelukkig zijn de Nieuw Zeelanders behulpzaam en konden we kort nadien vertrekken. Op de weg richting Noorden bemerkten we her en der omgewaaide bomen die al verzaagd werden en van de baan gehaald werden. Verderop richting Noorden kwamen we vast te zitten in het verkeer daar de hoofdwegen afgesloten werden door overstromingen.
Dan maar terugkeren en wat gaan shoppen in TAKAKA, Lies was in haar nopjes.Takaka is een kleine lieflijke stad met veel souvenierwinkeltjes met aangeboden kunst van de streekkunstenaars. Na de middag probeerden we nogmaals langs de versperringen te komen maar zaten terug vast in de files, uiteindelijk konden we toch door maar dienden met de wagen door de overstroomde wegen te rijden, wielen volledig in het water en langzaam vooruit. Nu en dan nog een regenvlaag maar de zon kwam er terug door, de wind gaf echter niet af. We checkten in te COLLINGWOOD een kleine gemeente, 5 straten groot aan de delta van de Aorere River.
Water stond er tot aan de rand van de straten en overal aangespoeld hout te zien. Gezien de hevige wind besloten we een cabine te huren op de camping en dus onze tent in de rugzak te laten. Leuke rustige camping met een uitbaatster die Belgie kent van "Manneken Pis en de lekkere chocolade".Tegen de avond viel de wind en werd het een zeer klare sterrenhemel die er helemaal anders uitziet dan bij ons. Het Zuiderkruis is er goed zichtbaar en komt dan ook voor in de vlag van Nieuw Zeeland. 's Morgens, 29 december, werden we wakker onder een stralende zon en staalblauwe hemel, geen wind en dus weer echt zomer. Soms heb je in Nieuw Zeeland de vier seizoenen op één dag, hebben we al vaker meegemaakt.
Tegen 10 uur vertrokken we richting Cape Farewell, eerst bezochten we Wharariki Beach ( lees de WH als een F) echt de moeite om te zien waar de natuur toe in staat is. Rotsblokken bestaande uit keien en gestolde lava uitgehold door de ruwe nooit afgevende golfslag van de zee.
Zonder te weten trapten we bijna op twee luierende zeehonden die voor ons zeker geen plaats gingen maken, ze zijn blijkbaar meer gewoon. We konden hen benaderen tot op ongeveer één meter, dichter durfden we niet gezien ééntje de grootte van zijn hoektanden liet zien en die zijn groter dan die van een Mechelse Herder:shock:.
Onderweg deden we nog Puponga Coal Miners Village aan doch daar was niets anders dan oud ijzer te zien, niet de moeite om langs te gaan.
Vandaar naar Farewell Spit, een zandtong van enkele honderden meters breed en strekt zich enkele kilometers ver de zee in, een prachtig schouwspel van golven en zand. Hopelijk zien we nog meer van dit alles, het is bedwelmend en betoverend waardoor we de tijd al vlug als bijkomstig ervaren. Via Pilar Point Lighthouse krijg je een mooi overzicht van de Spit.
Het lighthouse is in feite een betonnen blok met daarop een licht, meer niet. Die vakantie mag voor altijd blijven duren al moeten we realistisch blijven om dit te bekostigen moet er geld in het laadje komen.
Morgen nog een herbezoekje aan de streek Marlbourough Sound en daarna naar de Mahoerangi Lodge te Havelock om er de eindejaarsfeesten door te brengen. We verblijven er van 31/12 tot O3/O1 en zullen er waarschijnlijk geen internet- telefoonverbinding hebben. We geraken er enkel met een watertaxi dus afgelegen is het wel.
Een gelukkig Nieuwjaar aan iedereen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:-D
Reacties op bericht (2)
31-12-2010
voorspoedig 2011
Blog de moeite waard om door te nemen, reisverslag mooi opgesteld en zeer prachtige foto's (ben reeds benieuwd naar het vervolg van jullie reisverslag). De opstellers ervan zien er trouwens stralend uit en passen volledig in het kader . Eveneens een voorspoedig en gelukkig jaarovergang naar 2011.
31-12-2010 om 11:17
geschreven door Libert
30-12-2010
2011
Ja ja, t'is daar de moeite precies !! Geniet er maar van, voor dat je het weet sta je weer in het blauwe plunje, haha. Verder een goede overgang naar 2011 en nog veel reisplezier daar aan the other side of the world !!! LUCAS en FRANCISCA.
30-12-2010 om 11:56
geschreven door vandekerkchove luc
Plaatselijke tijd:
Hoe ons te bereiken:
http://www.facebook.com Scoobydoobydoe@hotmail.com of druk op "email mij" op de link hieronder
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
. 
