Op 24 december vertrokken we vanuit Marahau beach richting Totaranui. We deden die verplaatsing, gepakt en gezakt, met de watertaxi. De boottocht duurde zowat een dik uur dus hadden we alle tijd om wat plaatjes te schieten. Plots zei de schipper ons om de plastieken afdekking rond de boot te sluiten gezien er zware zee op komst was. Raar, had hij dat dan niet voorzien?

De afdekking was nog maar net geplaatst of we wisten niet meer waar we het hadden. De boot kwakte soms enkele meters naar beneden na oever een hoge golf te hebben gevaren, echt geen pretje meer want de smakken kwamen hard aan en  de eens zo vrolijke schipper had plots geen tijd meer voor ons. Alle hens aan dek….

We kwamen aan te Totaranui (geen aanlegsteiger dus met de voetjes in het sop…), het waaide en regende. Geen prettig begin van onze wandeling, temeer ik die eerste dag voorzien had om wat aan het strand te luieren, het is trouwens Kerstmisavond … Gelukkig konden we wat schuilen in het bureel van het Department of Conservation (DOC) en we zaten daar niet alleen  hoor. Kort na de middag trok het weer op, klaarde de hemel helemaal open en verscheen een staalblauwe lucht en stralende zon.  Vlug tentje opslaan en naar het strand. Na wat gestoei was het tijd voor ons avondmaal. Toen pas beseften we hoe hard we onze kids, familie en vrienden misten op deze toch wel gevoelige avond. Veel sfeer was er niet dus kropen we maar vroeg in bed.

Toch aan iedereen een zalig en gelukkig Kerstfeest gewenst!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

“s Anderendaags stonden we op met een stralende zon en liep de weg langs schitterende, onvoorstelbaar nooit eerder geziene mooie stranden. (enkel Kroatie kan daar iets aan tippen) Het ene betoverende strand volgde het andere op. We liepen de track van Totaranui naar Tonga Beach en dienden rekening te houden met de getijden (eb en vloed) om een oversteek te maken  naar Awaroa. We haalden het en hielden onze voeten droog. Aangekomen in Awaroa  konden we onze ogen niet geloven, eerst wandelden we via een landingsstrip en kwamen voorbij een lodge (Awaroa Lodge) een luxeverblijf-restaurant in de bush.  Een laattijdig kerstmaal kon er dus toch nog vanaf.  Met ons buikje vol  op naar Onethahuti alwaar we ook een oversteek dienden te maken  doch die haalden we niet en we zaten er een tijdje vast. Van zodra de mogelijkheid er was waadden we erdoor met de rugzakken op de rug. Lies vond natuurlijk weer een echte vent (van een andere vrouw) om  haar rugzak in veiligheid te brengen. Lies zorgde voor de wandelstokken…We kwamen iets later aan in Tonga Bay.
Na een gezellige avond en een rustige strandwandeling kropen we weer vroeg in bed.

 

 

 



De volgende  morgen konden we uitslapen en dienden te stappen naar Anchorage Beach. In Torrent Beach dienden we wel  opnieuw rekening te houden met de getijden maar er was een vluchtweg bij vloed die we konden gebruiken. Aangekomen op Torrent bay was het strand zodanig mooi dat we besloten  eb af te wachten en ondertussen wat te luieren en te zwemmen in zee, zaaalig!! In de verste verte geen kwal te zien, het is al anders geweest.

  

 

Aangekomen in Anchorage dienden we nog een camping verder om te overnachten naar TE PUKATEA maar gezien we hier drinkwater hadden en de camping zeer proper is ingericht met de broodnodige WC”s bleven we ter plaatse. Later die avond kregen we controle van een opzichter  van DOC doch die maakte er geen spel over en we mochten blijven.

Vandaag de laatste trip van Anchorage terug naar MARAHAU. Zo een dikke vier uren wandelen door de bossen en nu en dan eens een mooi zicht op een baai. Een mens raakt al dat moois ook gewoon hé. Aan de rand van het park is er een leuk restaurant die we onmiddellijk verzochten om een koud glas bier en een lekkere maaltijd voor te schotelen, wat kan dat toch deugd doen hé.

 

De rest van de dag wat luieren en ons opmaken voor een bezoek aan Cape Farewell een 50 k’s verderop naar het Noorden.

To be continued…..    

27-12-2010 om 05:23 geschreven door liesbeth_jan  

Abel Tasman National Park goed verteerd en onszelf getrakteerd op een dinner in een mooi restaurant (restaurant van de camping die eerder duur uitviel Het restaurant aan het begin van het park is minder duur en veel gezelliger ).
Kort na onze 4 daagse trektocht, toen we éénmaal terug op de camping te Marahau waren ingechekt begon het te waaien en te regenen. Wat we die namiddag nog niet wisten was dat er een heuse regenstorm op komst was. Gezien het toen al wat aan het miezeren was besloten we in de auto te slapen om onze droge tent niet nodeloos nat te maken een slimme zet leek achteraf.. . (auto = Subaru Lagacy break)
Tijdens de avond en nacht regende het pijpestelen zonder stoppen, waaide er een wind zoals we er nog geen gehad hadden in NZ en we waren al wat gewoon geweest in Wellington .
's Morgens de auto herschikt en klaar om te vertrekken richting Cape Farewell ten Noorden van het park.
Contact en .... batterij plat, achteraf gezien hebben we per abuis de standlichten in werking gesteld en was de batterij dood. Gelukkig zijn de Nieuw Zeelanders behulpzaam en konden we kort nadien vertrekken.
Op de weg richting Noorden bemerkten we her en der omgewaaide bomen die al verzaagd werden en van de baan gehaald werden. Verderop richting Noorden kwamen we vast te zitten in het verkeer daar de hoofdwegen afgesloten werden door overstromingen.

Zonder te weten trapten we bijna op twee luierende zeehonden die voor ons zeker geen plaats gingen maken, ze zijn blijkbaar meer gewoon. We konden hen benaderen tot op ongeveer één meter, dichter durfden we niet gezien ééntje de grootte van zijn hoektanden liet zien en die zijn groter dan die van een Mechelse Herder .

Het lighthouse is in feite een betonnen blok met daarop een licht, meer niet.
Die vakantie mag voor altijd blijven duren al moeten we realistisch blijven om dit te bekostigen moet er geld in het laadje komen.

Morgen nog een herbezoekje aan de streek Marlbourough Sound en daarna naar de Mahoerangi Lodge te Havelock om er de eindejaarsfeesten door te brengen. We verblijven er van 31/12 tot O3/O1 en zullen er waarschijnlijk geen internet- telefoonverbinding hebben. We geraken er enkel met een watertaxi dus afgelegen is het wel.  

Een gelukkig Nieuwjaar aan iedereen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

29-12-2010 om 10:32 geschreven door liesbeth_jan