29 maart : Sportraad Provincie 1 - 4 april : weekend Zeeland 6 april : Buitenspeeldag http://www.buitenspeeldag.be/ 9 april : Scheldetocht Groen! Plus en Jong Groen!
Ben nu officieel "PETER" van de "trage wegen" gelijklopend met het looppad langs onze dijken.
Het heeft misschien wat lang geduurd voor ik reageer maar ik heb daarom niet minder genoten van jouw felicitaties voor mijn voorzittersschap.
Voorzitter worden verandert je leven van vandaag op morgen, zeker als dit ook nog eens samen valt met koninklijke uitnodigingen en contacten met wijze mannen als Herman Van Rompuy en Armand De Decker met in hun zog de journalisten die allemaal willen weten wat er gezegd en niet gezegd is.
Maar wees gerust ik zal me niet de hele tijd laten opslorpen door de feiten van de wetstraat. De dorpsstraat, onze leden, onze mandatarissen, onze militanten en sympathisanten zijn me dierbaar. Ik hoop jullie spoedig te ontmoeten zodat we samen aan de weg kunnen timmeren, de groene weg naar een betere toekomst.
Liefs en tot spoedig,
Mieke Vogels
Lier anders bekeken
stad waar ik me thuisvoel???
15-11-2006
Groen! Lier alive and kicking!!!
De verkiezingsnederlaag is min of meer verteerd (door de één al wat beter als de ander). Maar iedereen stelde zich de vraag, wat nu? Om onszelf niet te laten vangen hebben we rustig de tijd genomen om te bezinnen. In de spanningen van de afgang (van 2 naar 0 zetels is een afgang) zouden er dingen gezegd kunnen worden waar men later spijt van zou krijgen. 24 oktober Colibrant (Bib) Lier 20u : De aanwezigheid van een hoop Groen!leden en sympathisanten verheugde ons ten zeerste. Deze partij is helemaal niet dood laat staan begraven. Spijtig genoeg moet ik hierbij opmerken dat er nu meer mensen en meer enthousiasme was dan op sommige vergaderingen voor de verkiezingen. Dit zullen we als positief beschouwen. Vooral de jeugd was sterk vertegenwoordigd. Onze voorzitter somde een aantal zaken op, waaraan het zou te wijten zijn dat we deze verkiezingen verloren hebben. Iedereen kan wel enkele redenen vinden maar misschien is het wel goed als ieder van ons eerst eens in eigen boezem kijkt. We kunnen enkel leren uit de fouten die in het verleden gemaakt zijn. De "ouderen" (onze voorzitter, secretaris, onze gemeenteraadsleden, ikzelf) onder ons zijn bereid een stap opzij te zetten zonder daarom de partij in de steek te laten. De taken van de voorzitter en de secretaris worden openlijk ter beschikking gesteld. Iedereen (met een Groen!kaart natuurlijk) mag zich hiervoor kandidaat stellen. Onze jongeren zijn alvast zeer enthousiast en strijdlustig. En dat beloofd voor de toekomst. Zij zijn tenslotte de pijlers voor het Groen!gedacht I (in hoeverre er nog een Groen!gedacht bestaat, want alle democratische partijen hebben ondertussen grote gedeelten van onze ideeën overgenomen en proberen ze ook waar te maken). Onder "leiding" (misschien niet de juiste woordkeuze) van Katrien zal er voor de eerste maal in Lier een Jong Groen! afdeling gesticht worden. Zij willen zich de eerstvolgende jaren laten zien en horen, kortom zich profileren op een ietsje agressievere leest als vroeger (en dat moet zeker kunnen). Ook onze Groen!dames zijn strijdvaardig. Zij willen zich nog meer en intensiever inzetten voor de aktiviteiten, die ze in het verleden met veel plezier hebben opgestart (werken met allochtone vrouwen, het vrouwencafé enz...). Hierover kwam voorheen weinig of niets in de media, toch wil ik hen persoonlijk bedanken voor de ongelooflijke inzet die zij hiervoor reeds geleverd hebben. De andere partijen zijn hiermee verwittigd, wij zullen hen met argusogen volgen (en vooral die partijen die beweren groener te zijn dan Groen!, waar ik sterk aan twijfel, het geeft ons stilaan meer en meer de indruk dat in Lier de postjes belangrijker zijn dan de inhoud). Ik wens iedereen in de nieuwe gemeenteraad veel succes en we zullen wel zien wie uiteindelijk wie bedriegt en wie niet. We will be watching you !!! Wat mezelf betreft ben ik er nog niet helemaal uit. Het enthousiasme van de jongeren heeft mijn ideeën wel lichtjes bijgestuurd maar er zijn nog wat twijfels. Tot een volgende "ei" en wie weet?
Dit is het minste wat we kunnen besluiten. Dit is geen nederlaag, dit is een complete afgang, het slechtste scenario dat we hadden voorzien. Maar gedane zaken nemen geen keer. Groen! verdwijnt uit het Lierse stadsbeeld, het is de keuze van de kiezer. We kunnen nog uren discussiëren over wat is er fout gegaan? Hadden we moeten samengaan met Lier Leeft? Neen, want dan hadden we ook niets. Te weinig reclame? Teveel dan klagen de mensen, te weinig klagen ze ook. Geen stemmentrekker? Dan hadden we toch een BV moeten inhuren. De lijsttrekker is te weinig bekend? Dat is waarschijnlijk waar en hij heeft ook geen politieke ervaring. Hij is nog te Groen! achter zijn oren. Het is als in een teamsport, je wint als team of je verliest als team. Als lijsttrekker beschouw ik me dan als de coach van dit team en hij is mee verantwoordelijk voor de nederlaag. Ik heb me nog maar zelden in mijn leven zo (ik weet het eigenlijk niet goed uit te drukken) belabberd gevoeld als gisteren. Ik had het vroeger in mijn basketleven al moeilijk met een nederlaag. En ik die dacht dat die winning drang eruit was sinds mijn gezondheidstoestanden maar blijkbaar eens een winner altijd een winner. Maar een echte sportman is slechts groot in zijn nederlaag, maar deze doet wel extra pijn. Een ongelooflijk slechte nachtrust heb ik (mijn vrouwtje trouwens ook) achter de rug. Maar een nieuwe dag brengt nieuwe raad (of zoiets in die aard). Mijn strijd is gestreden, ik heb mijn nek uitgestoken en ben met mijn aangezicht tegen een betonnen, politieke muur gelopen. En ja, dat doet eventjes pijn, maar er zijn nog andere dingen die het leven waard zijn. Persoonlijk ben ik nog altijd van mening dat er verkozenen zijn, die minder voor Lier gedaan hebben dan ikzelf. En dat ze het de volgende 6 jaar maar eens bewijzen, dat zal ik ook doen. Dit is definitief mijn laatste politieke "ei" en sommigen zullen met leedvermaak over ons spreken maar ..., zoals een vriend het mij vertelde binnen enkele jaren zal het niet meer gaan om autovrije of niet autovrije markten, over allochtonen en autochtonen of wat dan ook maar over kunnen zwemmen of niet kunnen zwemmen (zie film van Al Gore). Aan de zwemmers veel succes en aan de anderen begin maar te oefenen.
Het einde van een "zeer korte" politieke carriere, die, daar blijf ik bij, een leerrijke ervaring inhield.
Tot slot : DANK AAN DE 1100 GROEN! KIEZERS EN VOORAL DANK AAN DIE TWEEHONDERD LIERENAARS DIE MIJ PERSOONLIJK HEBBEN GESTEUND.
Voor sommigen lijkt dit wel d-day. Het heeft iets oorlogszuchtig. Maar is het dat uiteindelijk niet, iedereen is wel uitermate vriendelijke tegen iedereen. Soms bedriegt de schijn, eigenlijk hoop ikzelf van niet, ik denk dat ik kan zeggen dat ik nog met iedereen door dezelfde deur naar buiten (of naar binnen) kan gaan. Alhoewel ... . Laat mij toe alle vrienden en kennissen te bedanken die zich ongelooflijk, soms tot in het chaotische, hebben ingezet om onze Groen!e campagne tot een goed einde te brengen. De mensen kunnen van ons niet klagen dat we ze met allerlei slogans, flyers en pamfletten hebben overvallen. En nu maar hopen ... . Voor mezelf, ook al is de uitslag minder goed, is deze campagne een verrijking in mijn 50-jarig (is dat geen antiek) bestaan. Alleen al het sociale aspect, ik heb ongelooflijk veel nieuwe mensen leren kennen, die ik anders nooit zou ontmoet hebben. Mensen spraken mij op straat aan alsof ze me al jaren kenden (mijn vrouw werd er gek van). Meestal was de kritiek positief, maar soms ook het omgekeerde, ik werd soms uitgescholden maar ook succes toegewenst. Ik heb verder leren kijken dan mijn neus lang is. Er zijn ongelooflijk veel problemen in ons stadje waar ik totaal geen weet van had (allochtonen, kansarmen, verenigingen die het moeilijk hebben enz...). Want wij zijn meestal met materiële problemen bezig, maar de menselijke problemen worden dikwijls aan de kant geschoven. Dit maakt mijn ambitie (zeer bescheidden) om er iets positief van te maken (als ik gekozen wordt natuurlijk) nog sterker. Door met allerlei problemen en toestanden geconfronteerd te worden is ook mijn algemene kennis verrijkt. Ik heb mezelf de laatste maanden geweldig geamuseerd (al zien politici alles veel te serieus). Het samenstellen van een lijst, het opmaken van een programma, het uitgenodigd worden voor ..., (al heb ik niet alles aangenomen en was ik soms behoorlijk zenuwachtig), het plakken, de confrontatie met ..., het was een geweldige ervaring. Iedereen wil je leren kennen, mensen, je komt in de kranten, je komt op TV, ineens ben je belangrijk. Ik vind mezelf helemaal niet belangrijk en volgens sommigen zelfs te bescheidden. Mag ik iedereen, van welke strekking dan ook, een ongelooflijke 8ste oktober toewensen. Het weer is al ok. En zoals ze in de theaterwereld zeggen om elkaar geluk toe te wensen, "break a leg". Dit was mijn allerlaatste "ei" voor de verkiezingen. Ik heb gezegd wat er gezegd moest worden (zijn dat geen woorden van de Kreuners???).
Verkiezingsdrukwerk, je wordt er weemoedig, depressief, overbelast en ga zo maar verder, van. Men slaat de slogans om je oren. We kunnen er alleen maar beter van worden. Minder belastingen, geen mens die dat nog pikt. Beloften die 6 jaar geleden gemaakt zijn en nu terug op de agenda verschijnen omdat men ze niet heeft waargemaakt. Maar meestal ontbreekt het aan degelijke, realistische voorstellen. Je ziet door het bos de bomen niet meer. Als men alle beloften op een hoopje gooit, dan gaat het hier goed wonen zijn. Maar duur ... . Het ambtenarencorps moet verdubbeld worden : een klachtenambtenaar, een centrummanager, een patrimoniumbeheerder, een wijktrekker, een taalambtenaar, een fietsambtenaar, een diversiteitsambtenaar en een stadsestheteet. Ik zou zeggen als het kind maar een naam heeft. Dit is nog niet alles, voor alle Lierenaars liggen er nog enkele cheques te wachten : sportcheque, kindercheque, pampercheques en participatiecheque, tel daar nog de wijkbudgetten en de "gratis" bus bij en er staan ons nog aardige dingen te wachten. Toch stel ik vast dat vele beloften, van alle verschillende partijen, Groen! incluis, partij-overschrijdend zijn. Tip : richt bij de komende verkiezingen een eigen partij op en wacht tot iedereen zijn programma's heeft kenbaar gemaakt. Haal daar de gezamenlijke standpunten uit en ga met die beloftes naar de kiezer : succes gegarandeerd. Maar ... waar het mij in dit ei eigenlijk om te doen is. Ik heb mezelf veroorloofd alle verkiezingsdrukwerk partij per partij te schikken en wat is mijn ontluisterende vaststelling : 1105g (1,1kg) folders heb ik tot op heden in de bus gekregen, tussen ons gezegd en gezwegen geeft dat (in de veronderstelling dat er in Lier 16 ooo woonentiteiten bestaan) bijna 18 oookg (18 ton) drukwerk. Gigantisch, om het dan nog niet over het kostenplaatje te hebben. De verdeling (van deze 1105g) is als volgt : VLD : 305g, CD&V/Nva : 220g, Lier Leeft : 160g, Lier en Ko en Lier MM : elk 140g, Vlaams Belang 115g en Groen! : 25g. Laat ons duidelijk zijn wie de meest milieubewuste partij is en ja natuurlijk heeft dit ook met budgetten te maken. Qua aantal folders en flyers : VLD : 18 (waarvan 9 partijgebonden en 9 individuele), Lier Leeft : 14 (6 en 8), Lier MM : 13 (allemaal individuele flyers, geen partijprogramma), CD&V/Nva : 13 (8 en 5), Vlaams Belang : 12 (4 en 8), Lier en Ko : 4 (allemaal partijgebonden) en Groen! : 2 (1 en 1). Dat maakt samen 76 folders (32 partijgebonden en 44 individuele), waarschijnlijk zal dit laatste getal hoger liggen, maar niet iedereen steekt een flyer in de bus bij gelijk wie. En dan willen we het hier nog niet hebben over de affiches en borden langs de wegen. Voor al dat misbruikte papier en voor al het houtwerk waar onze affiches opkleven, heeft men wel wat bomen moet uitdoen. Ik zou zeggen doe zo verder dan kunnen we in de toekomst toch de bomen door het bos zien.
Een verkiezingsdebat een noodzakelijk kwaad, een verplicht nummertje of een mogelijkheid tot verheerlijking van de partij-ideeën. Hoe langsom meer heb ik de indruk dat eigenlijk niemand een hoeragevoel uitstraalt als men aan het zoveelste debat moet deelnemen. Voor een politieke rookie als ik is het geen godsgeschenk, maar zelfs de doorwinterde, professioneel sprekende politici geven me de indruk dat het allemaal een verplicht nummertjes is. Eigenlijk zit niemand er op te wachten en toch gaat iedereen (of bijna iedereen) er naartoe. Die, bijna iedereen, daar bedoel ik mezelf mee. Voor mezelf had ik reeds uitgemaakt dat ik niet aan alle debatten zou deelnemen en andere mensen uit onze partij waren niet echt geneigd om het van me over te nemen (wat ik zo ook niet kwalijk neem). Het sportdebat in de "Vredeberg" ging me nog redelijk af (ondanks alle toestanden), het debat van "Ons Lier" was volgens iedere aanwezige een lauwe bedoening. Misschien geluk voor mij, ik heb mijn ding gedaan en that's it. Dan hadden de "ridders" van de Ronde Tafel mij uitgenodigd, maar tegelijkertijd was het sportraad. Iedereen die me kent weet dat de keuze dan snel gemaakt is, sport is mijn ding. Maar voor de organisatie leek dit nu juist het probleem, een sportraad te verkiezen boven hun debat. Waar haalde ik in godsnaam het lef vandaan? Het is nu niet omdat ik lijsttrekker ben van Groen! Lier (en dit met volle overtuiging en overgave), dat ik voor mezelf niet meer mag uitmaken wat ik doe en niet doe. Als een vreemd iemand voor mij gaat bepalen wat kan en niet kan, dan is het al ver gekomen. Einde discussie voor mij, het is zonder mij ook doorgegaan en hopelijk was het voor de aanwezigen interessant. Unizo en Voka hadden alle lijsttrekkers overstelpt met een boel vragen, waarop wij een antwoord dienden te formuleren. Als simpele werknemer, als niet bedrijfsleider moet ik vaststellen dat de vragenlijst er enkel opgericht was, hoe kunnen wij zoveel mogelijk uit de brand slepen (zoveel mogelijk centen, subsidies enz...), het "Mijn naam is Alexander, alles voor mij en niets voor een ander"-principe. Over belangrijke menselijke aspecten zoals diversiteit op de werkvloer, oplossen van het werkloosheidsprobleem (20% van de Lierenaars heeft inkomen van minder dan 800 euro in de maand, waarvan de helft al opgesoupeerd is aan huur), werd met geen woord gerept. Sommige aanwezigen hadden dan ook nog de perfekte arrogantie om met alles en nog wat te lachen, zelfs iemand waarvan het woord respect in hun slogan staat. Eigenlijk kwam het me allemaal de strot uit. Ik denk dat ze met mij ook gelachen hebben, maar ik heb een lange rug en een olifantenvel. Al deze debatten en discussies hebben mij en ons toch geen stem opgeleverd, alle toeschouwers die hier komen weten al lang op wie ze stemmen. Toch zijn enkele bedrijfsleiders me komen feliciteren met het feit dat we als enige partij iets meer vertelden over duurzaam ondernemen (groene energie : zonnepanelen en windmolens, alternatieve en duurzame materialen enz.). Onze stedelijke trots SK Lierse organiseert zijn eigen verkiezingsdebat. Ik, nee Groen!, zal ook daar schitteren door afwezigheid. Als enige partij waren wij destijds tegen de zovele duizenden euros die de stad veil had voor een voetbalploeg die verondersteld gerund te worden als een bedrijf. Moest ik morgen een bedrijf hebben, met uitstraling uiteraard, zou ik dan ook beroep mogen doen op hulp van onze gemeentevaderen? Wij wensen er verder geen woorden aan vuil te maken, met dit geld hadden andere en belangijkere dingen gedaan kunnen worden.
Het is mogelijk dat, dit ei, dat ik even kwijt wou, mij een paar stemmen gaat kosten. Wie weet? Maar geen nood als we als Groen! geen enkele zetel halen hebben ik en enkele vrienden besloten een nieuwe partij op te richten nl de LAP ( Lierse Anarchistische Partij). In mijn lijf en leden zit nog wel een beetje anarchisme (weggemoffeld van vroeger, veel vroeger). Je weet maar nooit dat dit het eerst artikel van de nieuwe partij is. Ik zou zeggen geeft er een LAP op.
Eindelijk nog eens tijd om mijn hand op de toetsen van mijn PC te leggen. Druk, druk, druk. De sportbeurs is achter de rug, met ongelooflijk veel succes trouwens, op vrijdag 1200 kinderen van alle Lierse scholen en zaterdag ongeveer een 700 a 800 bezoekers. Spijtig genoeg heeft de Lierse pers (op "Ons Lier na) niet veel uiting gegeven aan de waarde en de impact van dit evenement. Maar ja er zijn belangrijker zaken in het leven. Ik hoop, dat jullie lezers, me vergeven dat de volgende weken (zeker tot 8 oktober) zullen toegespitst worden op de verkiezingen, waar ik als lijsttrekker van Groen! Lier, met een realistische ambitie, een vat vol energie (met mijn beperkingen) en het nodige naïeve, idealisme naar toe stap. Ik moet toegeven dat een deel van mijn bestaan een andere wending heeft gekregen en spijtig genoeg is die niet altijd positief. Sommigen bekijken me en praten met me op een totaal andere manier dan ze vroeger deden. Ligt dit aan mij of aan die andere persoon? Aan die andere want ikzelf ben geen moer veranderd. Maar buiten enkele akkefietjes moet ik eerlijk toegeven, het is een leuke uitdaging. Tot op heden, amuseer ik mij geweldig, hopelijk blijft dat ook zo (dat moet ik afwachten). Mensen, die ik van haar nog pluim ken, spreken me spontaan aan. Het samenstellen van ons programma (www.groen-lier.be) was een rijkelijke vernieuwing. Het deelnemen aan verschillende activiteiten, het op straat komen om gezien te worden, het maakt allemaal deel uit van het "spelletje" (sommigen zullen dit niet graag hebben dat ik het een "spelletje" noem). Mijn broer (waarvoor dank) heeft voor mij een persoonlijke verkiezingsfolder ontworpen. Wie had ooit gedacht, dat mijn foto op de tafel van de meeste Lierse huisgezinnen (via de post en eigen insteek) zou terecht komen. Ik hoop dat niemand er een trauma aan overhoudt. Vorige week heb ik deelgenomen aan het officiële Lierse lijsttrekkersdebat. Alweer een nieuwe ervaring rijker. Het was geen alleszeggend debat, maar kan dat in de korte tjdspanne van enkele uren? Elke partij mocht achteraan in De Mol (ons cultureelcentrum) een verkiezingsstandje opzetten, waarvoor dank aan onze secretaris (Guy) en zijn zus (Hilde) die fantastisch werk hebben geleverd. Elke partij moest zorgen voor een leesbare tekst (gebaseerd op de teksten uit de organiserende stadkrant "Ons Lier") om voor te lezen door 12-jarige kinderen. De meeste partijen hebben zelfs letterlijk die teksten overgenomen, met alle gevolgen vandien, moeilijke, onleesbare woorden en voor 12-jarigen onbegrijpelijke zinnen. Onze tekst (zonder stoef zeker veruit de beste) was kinderlijk maar duidelijk (en rijmend). Hiermee win je natuurlijk geen verkiezingen, maar het geeft je wel een goed gevoel. Het eigenlijk debat is vrij rustig verlopen, dit was in mijn voordeel. Ik was behoorlijk zenuwachtig (vraag maar aan mijn vrouwtje), gelukkig ging mijn eerste vraag over sport en was ik al een beetje gerustgesteld. Ik denk dat ik op alle vragen een voor Groen! degelijk antwoord heb gegeven, zonder in politieke statements te vallen (veel woorden, weinig zeggen). Velen (ook van andere partijen) hebben mijn nadien komen feliciteren dat ik het goed gedaan had en sommigen dat ze niet in mijn plaats hadden willen zijn. Eigenlijk ben ik wel een beetje fier dat ik tussen de "crême de la crême" van de Lierse politiek (een parlementslid, de voorzitter van de provincieraad, een staatssecretaris en de voorzitster van het Vlaams parlement) mocht plaatsnemen. Na het debat werd ik nog aangenaam verrast doordat ik een prijs mocht in ontvangst nemen nl. de "Gouden Ugo". Uitgereikt door de stadskrant Ons Lier, enkel tijdens verkiezingsjaren als ik het goed begrepen heb, aan Lierenaars die een beetje in de kijker hebben gelopen. Ik ben uitermate fier op deze bekroning en dank aan de uitreikers. Hierbij ga ik het laten, het zal nu zo lang niet meer duren voor mijn volgende ei is uitgebroed.
De verkiezingswedstrijd is stilaan op volle toeren aan het komen. Het heeft iets intiem, nu ja, echte liefde komt er niet aan te pas, maar je komt iets meer te weten soms krijg je zelfs iets meer te zien. Het intieme gaat over in het sexuele. Sommigen hebben hun partner al gevonden, anderen doen het solo, misschien zijn er zelfs bij die ... . Het voorspel, voor sommige duurt dit iets langer dan voor anderen, is stilaan achter de rug. Alle benodigdheden liggen klaar om gebruikt te worden. Het eigenlijke sexuele ritueel komt traag maar zeker op gang. Het is nog een beetje zoeken naar de manier waarop. Hou ik het simpel, doe ik het iets gedurfder, neem ik mijn tijd of ..., doe ik het in één keer of .... Ervaring speelt uiteraard een grote rol. Als nieuweling is het wat moeilijker om de juiste weg te vinden en niemand zal je helpen. Je bent volledig op jezelf aangewezen, dit in tegenstelling tot andere ervaringen waar je meestal op wat hulp kan rekenen. Nee dit leer je zelf, zelfs tientallen boekjes of internetsides kunnen enkel maar een leidraad zijn tot. Voor sommigen zal het plezierig zijn, voor anderen een must, een verplicht nummertje. Dit alles moet uitmonden in "le moment suprême". 8 Oktober wordt één groot orgasme. Maar ... het resultaat kan wel verschillend zijn. Sommigen blijven verdwaasd en verweesd achter, houden misschien een trauma over. Anderen maken zich geen illusies en vonden het orgasme op zich al fijn en denken bij zichzelf op naar het volgende. Enkelen zullen een blijde geboorte meemaken die ze zes jaar lang kunnen koesteren. En dan begint de echte opvoeding en de resultaten zijn niet voorspelbaar. Niet iedereen heeft alles in de hand.
Voor iedereen waar dan ook een prettig orgasme op 8 oktober. Rony
It's all quiet at the western front zou men kunnen zeggen in onze stad. Maar niets lijkt minder waar, we komen nu zelfs in "Zonnen en garnalen" op VRT. Niemand minder dan onze eigenste Betty brengt Lier eindelijk nog eens positief (!!!) in het nieuws. Na alle marktbeslommeringen, chinese toestanden enz... is dit een herademing (of moet ik voor sommigen zeggen beademing). Lier moet wel degelijk een ongelooflijke aantrekkingskracht hebben op onze BV's. Er komen er meer en meer en mij niet gelaten, uiteindelijk heb ik het hier ook redelijk naar men zin, maar als ze zich met zijn allen ook nog met de lokale politiek gaan bemoeien, laat mij toe hier enkele vragen bij te stellen. Er is zelfs sprake van een nieuw programma op VRT : ""Het leven zoals het is ... de Lierse gemeenteraad". Met in de hoofdrollen : Piet Piraat, Betty, Roland Liboton enz... . Het zou er af en toe wel eens "heet" kunnen aan toe gaan. Lier op zichzelf is al bijna een TV-zender waard. En laat mij toe dat iedereen blij is om er aan mee te werken. Hier een greep uit een avondje Lierse TV : School tv : Chinees voor iedereen (die tegen een bal kan trappen) Kinder tv : Piet Piraat in dromenland (wil hij geen schepen van cultuur worden !!!) Nieuws : over te nemen van VRT (hebben we daar geen hulp achter de hand) Spelletjes en quizen : Wil de "echte "burgemeester" rechtstaan ( er zijn er die willen maar het niet zijn en er zijn er die het zijn en het niet willen) Hoofdprijs : 7 dagen Franse Alpen (waar heb ik dat nog gehoord) Sport : Leer cyclocrossen in 6 jaar (o.l.v. Roland) Muziek : DJ Wout on Tour in Lier (woont DJ Galaxie ook niet in Lier !!!) Serie : Het leven zoals het is ... de Lierse gemeenteraad (zie hierboven) Laatavond tv : Open en bloot (???) Er zijn zenders waar het aanbod minder gevarieerd is. Eigenlijk ben ik hartstikke jaloers want ik wil ook wel meespelen en op TV komen. Misschien kan iemand helpen om een geschikt programma te kiezen. Spijtig genoeg kan ik buiten mijn oprechte dank en het gebruik van mijn lachspieren geen geschenken aanbieden (is het geen sperperiode).
Geen getreur, het komt allemaal wel goed en op zijn pootjes terecht in onze stad. Een stad waar ik mijn leven lang van hou en zal blijven houden, waar momenteel veel te weinig gelachen word en teveel ontevreden mensen rondlopen. Laat ons daar met zijn allen iets aan doen, van welke kleur je ook bent en wie er de komende jaren de lakens (niet om tussen te duiken) zal uitdelen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Reacties verkiezingen :
Veel succes! Goeie brief! Succes Ronny, Zeer duidelijk en ik zal zeker stemmen Er hangen affiches aan onze voorgevel en ik rij met uwe kop rond Amai Rony, je hebt jezelf daar eventjes "mooi" in beeld gebracht! Je hebt een eerlijk en krachtig programma en ik ken je voldoende om te weten dat jij je tanden ergens kan inzetten! Ik hoop dan ook dat je campagne vruchten afwerpt en dat je verkozen wordt! Groetjes en nog veel moed !!!
Ferm gedaan!
Succes he!!!
Ziet er goed je programma,punten waar ik mij ook wel in kan vinden. Ik wil je dan ook heel veel succes wensen op 7 juni!
De verkiezingsnederlaag is min of meer verteerd (door de één al wat beter als de ander). Maar iedereen stelde zich de vraag, wat nu? Om onszelf niet te laten vangen hebben we rustig de tijd genomen om te bezinnen. In de spanningen van de afgang (van 2 naar 0 zetels is een afgang) zouden er dingen gezegd kunnen worden waar men later spijt van zou krijgen.
