Voila, ik heb genoeg op de zetel gehangen - vandaag vond ik dat het tijd werd om eens op sjoek te gaan. Gisteren was ik voor de eerste keer met papa buiten geweest om echte lekkere Belgische frietjes van de frituur te gaan halen en vanmorgen ging ik met mama naar de bieb. Een typisch bieb bezoekje verloopt als volgt: ik wandel naar binnen, mama sjoekt achter mij aan, ik ga naar de kleuterhoek en pak de 2 voorste boeken. Voor dat mama het goed en wel beseft staan we terug onder aan de balie en 2' later staan we terug buiten met 2 boeken en een DVD.
's Namiddags kregen mama en papa een huis allergie: het was zo mooi weer, het binnen zitten beviel hun niet en ik was terug op de been dus dan maar effe naar Genk. De buggy ging toch mee dan kon ik daar in rusten als ik te moe was. Mama zat op de grond met Haike op haar schoot om Haike haar jas aan te doen. Opeens stond Haike helemaal uit haar eigen recht maar ik was zo bezorgd om zus dat ik haar meteen vastnam ... mama en papa zullen nooit weten of hier een eerste poging tot alleen stappen inzat ;-)
Genk was met momenten leuk - lekker op het gemak kuieren, met momenten heel leuk - toen we kleren kochten en met momenten heel vermoeiend - toen ik in de buggy zat en Haike niet op de arm wou maar persé wou stappen van de Molenstraat tot aan het Stadsplein. Het volgende doktersbezoek wegens rugklachten wordt van Haike haar kindergeld afgehouden.
De bloeduitslagen gisteren bevestigden het : ik heb effectief klierkoorts. Toen papa gisteren in de Ballon mijn afwezigheidsbriefje ging brengen, zei de juf dat er al verschillende kinderen met klierkoorts waren dus nu weten we ook waar ik het hoogstwaarschijnlijk heb opgeraapt. Intussen gaat het al wat beter met mij: ik ben nog heel moe en ik lig nog veel op de zetel maar ik rust nu vooral. Ik ben dan wel wakker en kijk TV en vandaag heeft mama mij zelfs kunnen overtuigen van wat te puzzelen. Kwestie dat ik geen Mega Mindy of Samson verslaafde word!
Haike wandelt lustig rond met haar loopkarreke. Als ze ergens tegen aan botst, roept ze hard 'E, e, e' en ze steekt 1 hand uit. Mama of papa vliegen dan op om haar weer op weg te helpen tot de volgende 'E, e, e'. Aan 1 handje stappen lukt ook heel goed maar ... alleen stappen zit er nog niet in. We kijken er naar uit maar gezien ze zoveel methodes heeft om zich snel te verplaatsen, heeft ze er niet direct nood aan van alleen te kunnen stappen.
Oh ja, het eerste teken dat ik stillekesaan terug begon te genezen was een heel simpel gebaar. Haike stond langs mij aan de zetel en ze gaf mij haar tut en een zakdoek. Ik toverde een lieve glimlach op mijn gezicht als dank en toen wist mama: hier wordt een oorlog met de bacteriën overwonnen.
Haike was terug tiptop dus zij kon vandaag naar de crèche. Mama en papa moeten werken dus werd opa ingeschakeld. Papa had opa al verwittigd dat hij genoeg 'tijdverdrijf materiaal' moest meebrengen want spelen interesseert me niet: ik lig in mijn bed of hang op de zetel. 's Middags belde papa met mama dat opa zei dat ik de hele voormiddag geslapen heb: ik slaap al ongeveer 20u aan een stuk. Toen sloeg de paniek bij mama om het hart. Dit kon toch geen ooronsteking zijn!!! Onze goede vriend Van de Casseye had gelukkig vrij spreekuur dus mama in allereil naar huis om mij te komen oppikken en samen naar het ziekenhuis te rijden. Ik kon geen meter stappen van vermoeidheid dus nam mama de buggy mee en ben ik door mama netjes rondgereden. Wie mama kent, weet dat ze helemaal niet van liften houdt maar nood breekt wet en dus nam mama in het ziekenhuis braafjes de lift - ze is nog geen Tarzan zodat ze de buggy met mij erin alleen zou kunnen hanteren op de trap.
We moesten best lang wachten maar ik heb fijn geslapen in de buggy. Mama begreep niet hoe ik dat kon met al dat lawaai - Jezus sommige kinderen zijn echt wel luidruchtig en sommige ouders zijn wel heel tolerant. Echt een kiekenkot was het in de wachtzaal. Enfin toen we binnengingen zei de dokter - bijna voor mama haar uitleg kon doen - dat het leek of ik klierkoorts had. Wat een opluchting voor mama : nu begreep ze waarom ik zoveel sliep en oef oef content dat het niet iets ergers is want mama was zich toch wel beginnen opjagen. Ik moest even tranen laten bij het bloed prikken maar voor de rest was ik heel flink. Thuis ben ik weer als een blok in slaap gevallen.
Ik ben nog steeds niet in mijn doen en Haike had vanochtend koorts (38,5): dat betekent alle 2 thuis blijven en geen Ballon of crèche. 's Namiddags kwam de dokter en die sprak van een keel- en oorontsteking. Dat vond mama maar een rare conclusie want ik klaag niet van pijn, ik ben alleen maar moe, moe en nog eens moe. Om 16u ben ik als een blok in slaap gevallen en niet meer wakker geworden.
Nog rusten - nog slapen - ik geraak niet over mijn moeheid heen maar volgens mama is slapen de beste remedie! Haike daarentegen voelt zich een vis in het water. 's Namiddags had mama al goed met haar gespeeld maar toen was mama het binnenzitten meer dan beu. Zo van het hele weekend nergens komen, dat is niks voor mama. Het was intussen droog weer dus pakte mama zich bijeen en zette Haike in de buggy om naar de carnavalstoet te gaan terwijl ik nog sliep. Eerst was Haike heel rustig maar toen ze door kreeg dat ze vanalles te zien ging krijgen, wou ze meteen uit de buggy en rondstappen.
Carnaval in Opglabbeek city stelt eigenlijk niet veel voor maar Haike vond het wel leuk en ze heeft lekkere snoepjes voor mij geraapt. Daar was ik dan weer net niet ziek genoeg voor om er meteen al 1 te proeven!
Ik was nog niet op mijn effe dus veel slapen: op de zetel en in mijn bed. Mama besloot Haike dan maar mee naar bomma te nemen en naar de winkel. Haike wou maar niet stilzitten bij bomma dus moest mama de hele tijd met Haike rondwandelen en intussen luisteren naar wat bomma te vertellen had. En toen opeens: mama zat een seconde - Haike liet zich los, zette een stapje en viel pardoes op haar poep. Gelukkig vallen kleine meisjes niet hoog en breken pampers de val. Haar eerste stapje is een feit maar omdat ze eigenlijk meteen viel noemen we het een half stapje.
Mama en ik waren solidair vandaag: we hadden allebei een baaldag. Mama is vanmorgen tegengehouden door de vrienden in het blauw wegens bellen achter het stuur en geen pinker te gebruiken. 150 knotsen mag ze binnenkort neertellen en dus was mama haar dag al meteen foutu. Gelukkig maakte het namiddagje verlof een deel goed. 's Middags is mama Haike gaan halen in de crèche maar Haike was zo moe dat mama ze thuis in bed heeft moeten leggen. Mama heeft dan van de gelegenheid gebruik gemaakt om de bureau eens goed op te ruimen: 't is nog niet tiptop maar het verschil is toch al opmerkelijk.
Haike bleef maar ronken maar om 15u moest ze toch wakker gemaakt worden - ah ja want ze moesten mij komen halen! Maar oh ye, normaal loop ik altijd heel blijgezind de school uit maar nu weende ik traantjes en liep ik meteen op mama af. Ik zei dat ik heel moe was. Mama begreep er niks van: normaal ga ik zo graag naar school en nu ben ik al de hele week wat zeurderig. Mama reed met mij naar de kapper en ook daar de hele tijd tranen met tuiten. De kappersbeurt van Haike is er bijgevolg ingeschoten. Thuis ben ik op de zetel in slaap gevallen en toen begreep mama dat de griep er eindelijk misschien wel eens tegoei doorkwam. Ik ben nog maar heel even wakker geweest en voor de rest heb ik geslapen, geslapen en nog eens geslapen.
Yè right, carnaval op school maar ik wou vanmorgen niet verkleed vertrekken. Mama en papa hebben alle trukken van de foor uitgehaald maar neen, ik hield vol, ik ging niet in mijn princessenkleed naar school. Papa heeft het 'gewaad' dan maar in een grote zak gestoken en mij zo meegegeven en zowaar toen papa mij 's middags kwam halen had ik het aan. Op een of andere manier ben ik wel gefascineerd door carnaval maar blijkbaar wil ik me toch niet helemaal onderdompelen in die gekke toestanden.
's Namiddags heeft opa mij ge-entertained. Blijkbaar vond opa dat het tijd was voor wat beweging dus ben ik met opa helemaal te voet naar het Dorpsplein gewandeld en heb ik opa mijn school en de Ballon getoond. We hebben ook gerust op een bankje en daarna weer helemaal terug naar thuis gewandeld. Ik was best wel moe, nogal een chance dat mama 's avonds frietjes bij had om terug op krachten te komen. Al ben ik niet van de eet voor de moment. Mama en papa vermoeden dat er iets op mij hangt maar dat het niet wil doorkomen dus eet ik minder en ben ik hangerig maar niet hangerig genoeg om in bed te liggen.
Haike is dan weer in topvorm: ze staat continu recht maar alleen staan of alleen stappen zit er toch nog niet in al had papa de deadline op 23 januari gezet. Papa zal zijn deadline moeten verschuiven en wat meer geduld moeten hebben vrees ik.
Riet had ons uitgenodigd voor het 'Fundament carnavalconcert'. Ik was best wel ongeduldig ook al omdat Irini mee mocht. We waren beiden verkleed als prinses en Haike mocht de honeurs waarnemen als klein varkentje met een echte varkenskrul op haar poep. Ik vond de muziek keileuk maar ze was dan ook aangepast aan kleuteroren: Bob de Bouwer, Plop en nog meer van dat. 't Was echt een interactief concert zodat we niet al te veel op onze stoel hebben moeten zitten maar des te moeilijker was het voor de muzikanten. Bovendien was er ook een gekke clown maar dat was niet echt mijn ding.
's Namiddags is Irini dan blijven spelen - we hebben ons keigoed geamuseerd. Eerst hebben we braaf winkelke en schoolke gespeeld maar toen we opeens naar boven naar mijn kamer verdwenen, heeft papa wel wat moeten ingrijpen. Even dachten Irini en ik dat we in het programma 'sloop je huis' verzameld waren maar mama en papa vinden dat de deuren en radiatoren nog lang niet toe zijn aan vervanging. Mama was intussen wafels aan het bakken en niets heerlijker dan warme wafels. We werden aan mijn blauw tafelke gezet met Fristi en een voorraad wafels. Toen we genoeg hadden, werd Haike wakker en voor mama het door had, stond Haike aan tafel de rest van de wafels op haar gemak naar binnen te smikkelen. Haike lijkt wel een echt wafeldief. Gisteren bij opa zat ze ook al stiekem mijn wafel op te eten toen ik druk met opa aan het babbelen was.
't Was vandaag weer een spannende dag. Papa moest al heel vroeg naar Brussel vertrekken en slim als ik ben, riep ik mama om halfzes uit haar bed met de mededeling dat ik heel flink was, want ik was al wakker voor de wekker ! Aangezien papa toch al op sjoek was, mocht ik op zijn plaats in bed gaan liggen, maar om kwart voor zes hield mama het toch voor bekeken en zijn we maar opgestaan.
's Avonds mochten mama en papa naar juffrouw Greet voor de ouderavond. Ze waren wat benieuwd wat de juf over mij te zeggen had, want zelf ben ik meestal nogal karig met informatie over mijn dagdagelijkse beslommeringen op school. Gelukkig hebben papa en mama niets dan goeds te horen gekregen, hoewel, blijkbaar heeft juf Greet toch ook al door dat ik soms de neiging heb om de zaken naar mijn hand te zetten : Als ik met Jules (de klaspop) wil spelen, zal ik dat niet aan de juffrouw vragen, maar zal 'k het eerder aanbrengen onder de vorm van "Jules heeft Lien nodig". Nu ja, alle middelen zijn goed om mijn doel te bereiken. De Juf wist ook te zeggen dat ik veel met Irini optrok, en dat we goeie maatjes zijn. Irini komt dan ook binnenkort eens bij mij thuis spelen. Daarnaast vertelde juf Greet nog dat ik het goed maakte met knippen, plakken en kleuren, hoewel, als er iets interessanters in de klas gebeurde wilde het al wel eens lukken dat ik er mij snel vanaf probeerde te maken ... och ja, zolang we in de kleurschool zitten moet dat kunnen hé !
