Het schrijven had voor mij zijn functie al lang gehad, en ik kreeg af en toe nog reacties, en soms nog...

Het lezen van de blog blijkt dus wel degelijk nog af en toe nuttig, als een herkenbaarheid voor mensen in een gelijkaardige situatie.

Wel, ik kan hen bij deze geruststellen, of toch , wat mijn persoonlijk geval betreft. :)

Het komt volledig goed !

Ik ben, zo kan je wel noemen, de liefde van mijn leven tegen gekomen. En kan daar helemaal en ten volle van genieten.

Het is een geweldg mooie ervaring en een verademing om hierin te mogen en kunnen leven.

Want, ik geef toe, het vorige verhaal had me echt wel geraakt op een teer punt.

Heb me geregeld afgevraagd of ik nog iemand volledig en voor 100% zou kunnen vertrouwen.

of ik niet veel te voorzichtig was geworden, en dat spontane, dat je toch wat nodig hebt om iets op te bouwen, niet zou kwijt zijn.

Maar ik kan het nu met zekerheid zeggen: mijn voorzichtigheid (het moet echt helemaal 100% goed voelen, geen twijfels, ..) was volledig terecht. Er zijn écht wel heel wat momenten van contact met vrouwen geweest, de ene al wat vergaander dan de andere, maar ik ben zielsgelukkig dat ik de tijd heb genomen om te wachten op een liefde waarin ik me helemaal en volledig kan onderdompelen, zonder ook maar enig voorbehoud.  Iemand waarmee je écht alles kan bespreken, in alle openheid, die je in vertrouwen neemt, en je ook volledig kan betrouwen, elkaar doodgraag zien (het mag dus graag duren tot de dood ons scheidt), gewoon natuurlijk zijn in het wat rekening houden met elkaar, elkaars kinderen, samen met vol enthousiasem een toekomst uitbouwen, ....   nee het is geen droom, en geen stationsromannetje, maar het is helemaal écht.

Never give up, never give in. Blijf erin geloven ! Een goed hart, komt steeds op een goed plekje terecht :)

x

L.