Publieke verschijning van de Moeder Gods als ‘Maagd van de Verzoening’

op 5 maart 2015 in Brindisi, Contrada Santa Teresa

Mario: De Maagd Maria verscheen helemaal in het wit gekleed en zei:

"Geliefde kinderen, Mijn kleine geurige bloesems van liefde voor God: vertrouw op de grote barmhartigheid en de grote hoop op hemelse genaden, om jullie te redden en jullie te verheugen in de Heilige Geest.

Ontvang kracht op jullie weg naar het kruis; deze goddelijke kracht bekomen jullie door voortdurend gebed.

Lieve kinderen, bereid jullie altijd voor in de strijd tegen de duizenden demonen die op de wereld rondzwerven, omdat ze zich geen adempauze gunnen om jullie te verwarren en jullie in ontzetting en wanhoop te storten.

Geen kwaad zal in staat zijn jullie te schaden als jullie verenigd blijven in Mij en Jezus de Verlosser: Wij zullen een krachtige barrière van engelen om jullie heen vormen, zodat de snode plannen van de draak kunnen geneutraliseerd worden en opdat dit kan leiden tot de volledige overwinning in Naam van de Allerhoogste.

Lieve kinderen, God de Vader geeft jullie een geweldig geschenk, Hij geeft jullie de heiligmakende genade, maar het geschenk van de geestelijke gave kan niet snel stromen in jullie zielen, indien jullie de vereniging niet zoeken met de Auteur van het Leven.

De hoogmoedige zal de genade verliezen en in wanhoop vallen, de nederige zal echter de genade bekomen om in de stilte van een vreugdevol leven, gewijd aan de liefde, te  beminnen ...

Wees dankbaar voor elke kleinigheid die jullie ontvangen, probeer altijd het werk van de Heer te volbrengen in de eenvoud van het leven om jullie naar de hemel te brengen, jullie echte thuis.

Wees volhardend en volg Mijn oproep opdat jullie niet ten onder gaan zoals vele andere zielen die in hun onbezonnen trots niet in staat zijn om de noodzaak van Mijn voorspraak als Universele Moeder, Koningin van Hemel en aarde te erkennen.’

(Tot slot nodigt de Heilige Maagd ons uit kaarsen mee te brengen naar de volgende gebedswake, omdat Zij deze wil zegenen. In het licht van deze kaarsen zullen wij de door de Moeder Gods zo beminde rozenkrans in de maand mei bidden.)

van : brindisi-mariaverschijningen.jimdo.com/actuele-boodschap/

Bedankt Brigitte

21-03-2015, 22:21 Geschreven door Claudia  

Als de website van de gratis groene scapulieren niet werkt kun je het best dit formulier invullen en erbij vermelden: "first time order". Let wel: voldoende frankeren want de organisatie is in de VS.

21-03-2015, 18:31 Geschreven door Claudia  

Eerste dag: Samen met Maria en Jozef aanbidden we de Babyvoetjes van Jezus

Lucas 2: 8-19: Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: vandaag is in de stad van David voor jullie een redder geboren. Hij is de messias, de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.’ En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden:

‘Eer aan God in de hoogste hemel
en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.’

Toen de engelen waren teruggegaan naar de hemel, zeiden de herders tegen elkaar: ‘Laten we naar Betlehem gaan om met eigen ogen te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons bekend heeft gemaakt.’ Ze gingen meteen op weg, en troffen Maria aan en Jozef en het kind dat in de voederbak lag. Toen ze het kind zagen, vertelden ze wat hun over dat kind was gezegd. Allen die het hoorden stonden verbaasd over wat de herders tegen hen zeiden, maar Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en bleef erover nadenken.

Lieve Jezus, Uw babyvoetjes, waar Maria en Jozef voor gezorgde hebben, waren een zichtbaar teken van Uw onschuld en zuiverheid. Mogen we er altijd naar streven om Uw onschuld en zuiverheid na te volgen. Mogen de verdiensten die U voor ons verworven heeft het verzoek inwilligen als we Uw Heilige Voeten aanbidden. (Vermeld het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

Tweede dag: De Heilige Voeten van Jezus overbruggen de Hemel en de Aarde

Johannes 1: 14: Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader.

Lieve Jezus, Uw Heilige Voeten waren de levende brug tussen Hemel en Aarde. Elke stap U nam heiligde en reinigde de wereld, die U kwam redden. Mogen we gevuld worden met oneindige dankbaarheid voor deze wonderbaarlijke genade. We aanbidden Uw Heilige Voeten als we ons verzoek doen met vertrouwen in Uw reddende liefde. (Vermeld het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

Derde dag: De Heilige Voeten van Jezus brengen het Goede Nieuws aan de armen

Matteϋs 11: 4-5: Jezus antwoordde: ‘Zeg tegen Johannes wat jullie horen en zien: blinden kunnen weer zien en verlamden weer lopen, mensen met huidvraat worden gereinigd en doven kunnen weer horen, doden worden opgewekt en aan armen wordt het goede nieuws bekendgemaakt.

Lieve Jezus, wat hebben Uw Heilige Voeten geleden als ze de hete en stoffige wegen van het Heilig Land hebben bewandeld om het Goede Nieuws aan de armen te brengen. Mogen we Uw onvermoeibare toewijding in het verspreiden van de Goede Boodschap navolgen. Als we Uw Heilige Voeten aanbidden die zo afgemat werden voor ons belang, vragen we U gunstig te reageren op ons verzoek. (Vermeld het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

Vierde dag: Jaïrus valt neer de Heilige Voeten van Jezus om zijn verzoek te doen

Marcus 5: 22-43: Een van de leiders van de synagoge, die Jaïrus heette, kwam naar hem toe, en toen hij Jezus zag viel hij aan zijn voeten neer. Hij smeekte hem dringend: ‘Mijn dochter ligt op sterven; kom haar de handen opleggen om haar te redden en te zorgen dat ze in leven blijft.’ Hij ging met hem mee. Een grote menigte volgde hem en verdrong zich om hem heen. Onder hen was ook een vrouw die al twaalf jaar aan bloedverlies leed. Ze had veel ellende doorgemaakt door de behandeling van allerlei artsen, aan wie ze haar hele vermogen had uitgegeven zonder dat ze ergens baat bij had gehad; integendeel, ze was alleen maar achteruitgegaan. Ze had gehoord over Jezus, en ze begaf zich tussen de menigte en raakte zijn bovenkleed van achteren aan, want ze dacht: Als ik alleen zijn kleren maar kan aanraken, zal ik al gered worden. En meteen hield het bloed op te vloeien en merkte ze aan haar lichaam dat ze voorgoed van de kwaal genezen was. Op hetzelfde ogenblik werd Jezus zich ervan bewust dat er kracht uit hem was weggestroomd. Midden in de menigte draaide hij zich om en vroeg: ‘Wie heeft mijn kleren aangeraakt?’ Zijn leerlingen zeiden tegen hem: ‘U ziet dat de menigte zich om u verdringt en dan vraagt u: “Wie heeft mij aangeraakt?”’ Maar hij keek om zich heen om te zien wie het gedaan had. De vrouw, die bang was geworden en stond te trillen omdat ze wist wat er met haar was gebeurd, kwam naar hem toe en viel voor hem neer en vertelde hem de hele waarheid. Toen zei hij tegen haar: ‘Uw geloof heeft u gered; ga in vrede en wees genezen van uw kwaal.’
Nog voor hij uitgesproken was, kwamen enkele mensen tegen de leider van de synagoge zeggen: ‘Uw dochter is gestorven, waarom valt u de meester nog lastig?’ Maar Jezus hoorde dat en zei tegen de leider van de synagoge: ‘Wees niet bang, maar blijf geloven.’ Hij stond niemand toe om met hem mee te gaan, behalve Petrus, Jakobus en Johannes, de broer van Jakobus. Ze kwamen bij het huis van de leider van de synagoge en zagen daar een groep mensen die luid stonden te huilen en te weeklagen. Hij ging naar binnen en zei tegen hen: ‘Waarom maken jullie zo’n misbaar en huilen jullie? Het kind is niet gestorven, het slaapt.’ Ze lachten hem uit. Maar hij stuurde hen allemaal naar buiten en ging met de vader en moeder van het kind en de leerlingen die bij hem waren de kamer van het kind binnen. Hij pakte de hand van het kind vast en zei tegen haar: ‘Talita koem!’ In onze taal betekent dat: ‘Meisje, ik zeg je, sta op!’ Meteen stond het meisje op en begon heen en weer te lopen. Ze was twaalf jaar. Iedereen was met stomheid geslagen. Hij drukte hun op het hart dat niemand dit te weten mocht komen, en zei dat ze haar te eten moesten geven.

Lieve Jezus, U had medelijden met Jaïrus, die neerviel aan Uw Voeten en U smeekte voor het leven en de gezondheid van zijn dochter. In Uw barmhartigheid beloonde U zijn geloof en beantwoordde zijn smeekbede. Moge U met genade naar ons kijken die ook neervallen aan Uw Heilige Voeten om ons verzoek te doen in geloof en vertrouwen. (Vermeld het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

Vijfde dag: Maria zit aan de Heilige Voeten van Jezus en luistert naar Hem

Lucas 10: 38-42: Toen ze verder trokken ging hij een dorp in, waar hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die Marta heette. Haar zuster, Maria, ging aan de voeten van de Heer zitten en luisterde naar zijn woorden. Maar Marta werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar gasten. Ze ging naar Jezus toe en zei: ‘Heer, kan het u niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.’ De Heer zei tegen haar: ‘Marta, Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk. Er is maar één ding noodzakelijk. Maria heeft het beste deel gekozen, en dat zal haar niet worden ontnomen.’

Lieve Jezus, U zei tot Martha dat haar zus Maria het beste deel had gekozen door aan Uw Voeten te zitten en naar U te luisteren. Mogen we zoals Maria altijd het beste deel kiezen. Als we aan Uw Voeten zitten en U aanbidden, kijk dan naar ons verzoek met liefde en medelijden. (Vermeld hier het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

Vierde dag: Jaïrus valt neer de Heilige Voeten van Jezus om zijn verzoek te doen

Marcus 5: 22-43: Een van de leiders van de synagoge, die Jaïrus heette, kwam naar hem toe, en toen hij Jezus zag viel hij aan zijn voeten neer. Hij smeekte hem dringend: ‘Mijn dochter ligt op sterven; kom haar de handen opleggen om haar te redden en te zorgen dat ze in leven blijft.’ Hij ging met hem mee. Een grote menigte volgde hem en verdrong zich om hem heen. Onder hen was ook een vrouw die al twaalf jaar aan bloedverlies leed. Ze had veel ellende doorgemaakt door de behandeling van allerlei artsen, aan wie ze haar hele vermogen had uitgegeven zonder dat ze ergens baat bij had gehad; integendeel, ze was alleen maar achteruitgegaan. Ze had gehoord over Jezus, en ze begaf zich tussen de menigte en raakte zijn bovenkleed van achteren aan, want ze dacht: Als ik alleen zijn kleren maar kan aanraken, zal ik al gered worden. En meteen hield het bloed op te vloeien en merkte ze aan haar lichaam dat ze voorgoed van de kwaal genezen was. Op hetzelfde ogenblik werd Jezus zich ervan bewust dat er kracht uit hem was weggestroomd. Midden in de menigte draaide hij zich om en vroeg: ‘Wie heeft mijn kleren aangeraakt?’ Zijn leerlingen zeiden tegen hem: ‘U ziet dat de menigte zich om u verdringt en dan vraagt u: “Wie heeft mij aangeraakt?”’ Maar hij keek om zich heen om te zien wie het gedaan had. De vrouw, die bang was geworden en stond te trillen omdat ze wist wat er met haar was gebeurd, kwam naar hem toe en viel voor hem neer en vertelde hem de hele waarheid. Toen zei hij tegen haar: ‘Uw geloof heeft u gered; ga in vrede en wees genezen van uw kwaal.’
Nog voor hij uitgesproken was, kwamen enkele mensen tegen de leider van de synagoge zeggen: ‘Uw dochter is gestorven, waarom valt u de meester nog lastig?’ Maar Jezus hoorde dat en zei tegen de leider van de synagoge: ‘Wees niet bang, maar blijf geloven.’ Hij stond niemand toe om met hem mee te gaan, behalve Petrus, Jakobus en Johannes, de broer van Jakobus. Ze kwamen bij het huis van de leider van de synagoge en zagen daar een groep mensen die luid stonden te huilen en te weeklagen. Hij ging naar binnen en zei tegen hen: ‘Waarom maken jullie zo’n misbaar en huilen jullie? Het kind is niet gestorven, het slaapt.’ Ze lachten hem uit. Maar hij stuurde hen allemaal naar buiten en ging met de vader en moeder van het kind en de leerlingen die bij hem waren de kamer van het kind binnen. Hij pakte de hand van het kind vast en zei tegen haar: ‘Talita koem!’ In onze taal betekent dat: ‘Meisje, ik zeg je, sta op!’ Meteen stond het meisje op en begon heen en weer te lopen. Ze was twaalf jaar. Iedereen was met stomheid geslagen. Hij drukte hun op het hart dat niemand dit te weten mocht komen, en zei dat ze haar te eten moesten geven.

Lieve Jezus, U had medelijden met Jaïrus, die neerviel aan Uw Voeten en U smeekte voor het leven en de gezondheid van zijn dochter. In Uw barmhartigheid beloonde U zijn geloof en beantwoordde zijn smeekbede. Moge U met genade naar ons kijken die ook neervallen aan Uw Heilige Voeten om ons verzoek te doen in geloof en vertrouwen. (Vermeld het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

Vijfde dag: Maria zit aan de Heilige Voeten van Jezus en luistert naar Hem

Lucas 10: 38-42: Toen ze verder trokken ging hij een dorp in, waar hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die Marta heette. Haar zuster, Maria, ging aan de voeten van de Heer zitten en luisterde naar zijn woorden. Maar Marta werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar gasten. Ze ging naar Jezus toe en zei: ‘Heer, kan het u niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.’ De Heer zei tegen haar: ‘Marta, Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk. Er is maar één ding noodzakelijk. Maria heeft het beste deel gekozen, en dat zal haar niet worden ontnomen.’

Lieve Jezus, U zei tot Martha dat haar zus Maria het beste deel had gekozen door aan Uw Voeten te zitten en naar U te luisteren. Mogen we zoals Maria altijd het beste deel kiezen. Als we aan Uw Voeten zitten en U aanbidden, kijk dan naar ons verzoek met liefde en medelijden. (Vermeld hier het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

Zesde dag: Een vrouw kuste de Heilige Voeten van Jezus

Lucas 7: 36-50: Een van de Farizeeën nodigde hem uit voor de maaltijd, en toen hij het huis van de Farizeeër was binnengegaan, ging hij aan tafel aanliggen. Een vrouw die in de stad bekendstond als zondares had gehoord dat hij bij de Farizeeër thuis zou eten, en ze ging naar het huis met een albasten flesje met geurige olie. Ze ging achter Jezus staan, aan het voeteneinde van het aanligbed; ze huilde en zijn voeten werden nat door haar tranen. Ze droogde ze met haar haar, kuste ze en wreef ze in met de olie. Toen de Farizeeër die hem had uitgenodigd dit zag, zei hij bij zichzelf: Als hij een profeet was, zou hij weten wie de vrouw is die hem aanraakt, dat ze een zondares is. Maar Jezus zei tegen hem: ‘Simon, ik heb je iets te zeggen.’ ‘Meester, spreek!’ zei hij. ‘Er was eens een geldschieter die twee schuldenaars had: de een was hem vijfhonderd denarie schuldig, de ander vijftig. Omdat ze het geld niet konden terugbetalen, schold hij beiden hun schuld kwijt. Wie van de twee zal hem de meeste liefde betonen?’ Simon antwoordde: ‘Ik veronderstel degene aan wie hij het grootste bedrag heeft kwijtgescholden.’ Hij zei tegen hem: ‘Dat is juist geoordeeld.’ Toen draaide hij zich om naar de vrouw en vroeg aan Simon: ‘Zie je deze vrouw? Ik ben in jouw huis te gast, en je hebt me geen water voor mijn voeten gegeven; maar zij heeft met haar tranen mijn voeten natgemaakt en ze met haar haar afgedroogd. Je hebt me niet begroet met een kus; maar zij heeft, sinds ik hier binnenkwam, onophoudelijk mijn voeten gekust. Je hebt mijn hoofd niet met olie ingewreven; maar zij heeft met geurige olie mijn voeten ingewreven. Daarom zeg ik je: haar zonden zijn haar vergeven, al waren het er vele, want ze heeft veel liefde betoond; maar wie weinig wordt vergeven, betoont ook weinig liefde.’ Toen zei hij tegen haar: ‘Uw zonden zijn u vergeven.’ Zijn tafelgenoten dachten bij zichzelf: Wie is hij, dat hij zelfs zonden vergeeft? Hij zei tegen de vrouw: ‘Uw geloof heeft u gered; ga in vrede.’

Lieve Jezus, deze vrouw maakte Uw Heilige Voeten nat met tranen en droogde ze af met haar haar. Ze bedekte ze met kussen en zalfde ze met kostbare olie. Mogen we U ook grote liefde tonen in dankbaarheid voor alles dat we hebben ontvangen en vergeven werd. Met vertrouwen in Uw grote liefde voor ons, vragen we nederig om ons verzoek vandaag te verhoren. (Vermeld het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

Zevende dag: De Heilige Voeten van Jezus werden aan het kruis genageld

Marcus 15: 25: Het was in het derde uur na zonsopgang toen ze hem kruisigden.

Heilige Jezus, U liet toe dat Uw Heilige Voeten aan het kruis werden genageld uit liefde voor ons. U liet toe dat Uw kostbaar bloed werd vergoten op de grond uit de wonden die door de nagels werden gemaakt. Geef ons de nodige moed om aan de voet van het kruis te staan –met Uw Heilige Moeder en de Heilige Johannes– en Uw Heilige Voeten te kussen. Moge het kostbaar bloed dat werd vergoten uit Uw Heilige Voeten ervoor zorgen dat het verzoek dat we vandaag in alle nederigheid doen wordt verhoord. (Vermeld het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

Achtste dag: De leerlingen omarmen de Heilige Voeten van de verrezen Heer

Matteϋs 28: 1-10: Na de sabbat, toen de ochtend van de eerste dag van de week gloorde, kwam Maria uit Magdala met de andere Maria naar het graf kijken. Plotseling begon de aarde hevig te beven, want een engel van de Heer daalde af uit de hemel, liep naar het graf, rolde de steen weg en ging erop zitten. Hij lichtte als een bliksem en zijn kleding was wit als sneeuw. De bewakers beefden van angst en vielen als dood neer. De engel richtte zich tot de vrouwen en zei: ‘Wees niet bang, ik weet dat jullie Jezus, de gekruisigde, zoeken. Hij is niet hier, hij is immers opgestaan, zoals hij gezegd heeft. Kijk maar, dat is de plaats waar hij gelegen heeft. En ga nu snel naar zijn leerlingen en zeg hun: “Hij is opgestaan uit de dood, en dit moeten jullie weten: hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zul je hem zien.” Dat is wat ik jullie te zeggen had.’
Ontzet en opgetogen verlieten ze haastig het graf om het aan zijn leerlingen te gaan vertellen. Op dat moment kwam Jezus hun tegemoet en groette hen. Ze liepen op hem toe, grepen zijn voeten vast en bewezen hem eer. Daarop zei Jezus: ‘Wees niet bang. Ga mijn broeders vertellen dat ze naar Galilea moeten gaan, daar zullen ze mij zien.’

Lieve Jezus, U onmoette de leerlingen op weg, nadat U was verrezen uit de doden. In liefde en vreugde omarmden ze Uw Heilige Voeten en vereerden U. Mogen we U ook vereren als Heer en Redder, en Uw Heilige Voeten omarmen. Neem alstublieft in Uw oneindige barmhartigheid ons verzoek mee naar de Vader wiens glorie U deelt in Uw oneindige barmhartigheid. (Vermeld het verzoek)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 keer het Onze Vader.

Negende dag: God stelt alle dingen onder de Heilige Voeten van Jezus

1 Korintiërs 15: 25: Want hij moet koning zijn totdat ‘God alle vijanden aan zijn voeten heeft gelegd’.

Lieve Jezus, Uw rijk zal blijven totdat U al Uw vijanden onder Uw Heilige Voeten hebt geplaatst. Moge onze gebeden en offers de dag van Uw Glorierijke komst verhaasten. Verrezen Heer, barmhartige Koning, aanvaard ons verzoek en verhoor het verzoek volgens Uw Heilige Wil. (Vermeld het verzoek.)

Heilige Voeten van Jezus, we kussen U en aanbidden U.

Bid 10 maal het Onze Vader.

21-03-2015, 01:48 Geschreven door Claudia  

Spirituele adoptie

Alstublieft, adopteer SPIRITUEEL een ongeboren baby!

Jaarlijks worden wereldwijd 44 miljoen baby's gedood door abortus, dagelijks zijn dit 120000 baby's! Deze baby's hebben zo weinig bescherming dat alleen de hand van God deze slachting kan beëindigen.

Ons gebed is het beste wapen om hen te helpen - het meest effectief.

Bid dit gebed elke dag en gedurende negen maanden om het leven van een baby te redden!

Jezus, Maria en Jozef, ik houd heel veel van U. Ik smeek U om het leven van het ongeboren kindje dat ik spiritueel heb geadopteerd, te beschermen en te sparen in de moederschoot, omdat dit nieuwe leven het gevaar loopt om te worden afgewezen en afgebroken (geaborteerd). Amen.

Gebed van Aartsbisschop Fulton J. Sheen

"Voordat Ik je in de moederschoot vormde, koos Ik je uit" (Jeremia 1:5)

Spirituele adoptienaam baby : ____________________________

Datum spirituele adoptie : ___________________

Bid alsjeblieft! De baby rekent op je! Bid ook voor de ouders, ook zij hebben je gebed nodig.

Gebed tot Maria, moeder van alle kinderen

O, Maria mijn Moeder, allerheiligste Maagd, gekozen door God de Vader, ik kom in Uw handen leggen, alle kinderen die geboren gaan worden en al de vandaag geboren kinderen, opdat ze in Uw moederschoot beschermd worden voor alle aanvallen van Satan.

Maria ik vertrouw U alle kinderen van de aarde toe, opdat door de Heilige Genade van God het Kostbaar Bloed van Jezus hen moge beschermen, vandaag, morgen en voor altijd.

Gij zijt onze Moeder en ik heb vertrouwen in Uw liefde. Moge deze kinderen altijd aanwezig zijn in U, door Uw goddelijke bescherming ontvangen. En moge ze wonen in Uw Onbevlekte Hart en in het Heilige Hart van Jezus. Amen.

Dank U Maria voor dit mooie gebed

STOP SATAN!

Het onschuldige bloed van geaborteerde baby's is een bloedoffer aan Satan die hiermee macht verkrijgt.

van : www.spiritualadoption.org

21-03-2015, 00:00 Geschreven door Claudia  

Gebed voor de zielen van het Vagevuur:

God de Vader, Gij Die de Almachtige Grootheid bezit, wij smeken U, redt de meest verlaten zielen, die nog zover van U verwijderd zijn. Help hen door onze gebeden om hen dichter te brengen naar het geluk, dat Eeuwige Glorie heet. In al hun verplichtingen, waarin zij op aarde zijn tekort geschoten, willen wij door onze gebeden en offers hen helpen een plaats te bekomen in Uw Koninkrijk.

Hiermede vragen wij U, Schepper en Koning van het heelal, om de gunst te verkrijgen, dat Gij ons Uw Lieve Moeder als Medeverlosseres wilt laten optreden.
Zij is de Smekende Almacht en de Koningin van de Vrede. Maria, Lieve Moeder, mogen wij in alle nederigheid U als Tussenpersoon, als Hulp der Christenen blijven aanroepen. Geef Lieve Moeder door onze gebeden een reikende Hand aan de meest verlatenen. Wij zullen U hier op aarde blijven loven en danken en het uitdragen aan alle mensen, tot wij bij U mogen zijn in de Hemel.
Heilige Moeder, Deur des Hemels, bid voor ons.

20-03-2015, 23:49 Geschreven door Claudia  

Noveen tot de H. Theresa van het Kind Jezus

Kruisteken

24 keer : Glorie zij de Vader en de Zoon en de H. Geest, gelijk het was in het begin, nu en altijd en in alle eeuwen der eeuwen. Heilige Theresa van het Kind Jezus, bid voor ons.

Heilige Drie-eenheid, God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest, ik dank U voor al de zegeningen en gunsten die U hebt gestrooid op de ziel van Uw dienares Theresa van het Kind Jezus, gedurende de 24 jaar dat ze hier op aarde was, en rekening houdend met de verdiensten van Uw geliefde Heilige smeek ik U om mij deze gunst te verlenen als het volgens Uw allerheiligste Wil is en geen hindernis is voor mijn redding.

Noem je verzoek.

Kruisteken

20-03-2015, 23:05 Geschreven door Claudia  

De Goddelijke Barmhartigheids visionaire de H. Faustina onthult: Ik zag mijn Beschermengel. Hij vertelde mij hem te volgen. Ogenblikkelijk bevond ik mij in een mistige plaats...vol vuur en van lijdende zielen. Ze waren vurig aan het bidden maar zonder effect voor henzelf. De vlammen die hen verbrandden raakten mij niet. Mijn beschermengel liet me geen moment alleen. Ik vroeg aan deze zielen: "Wat is jullie grootste kwelling?" Ze antwoordden unaniem: "We verlangen naar God!" Ik zag de Moeder van God die deze zielen bezocht. Ze noemen haar Sterre der Zee. Zij brengt hen verlichting. Ik wilde meer met hen spreken maar mijn Beschermengel deed teken om deze gevangenis van lijding te verlaten.

"Mijn barmhartigheid wil dit niet maar mijn rechtvaardigheid vereist het."  

20-03-2015, 21:42 Geschreven door Claudia  

Niveaus van het Vagevuur (van een ziel uit 1873 die in het vagevuur heeft verbleven)

Ik kan jullie vertellen over de verschillende niveaus van het Vagevuur omdat ik ze ervaren heb. In het grote Vagevuur zijn er verschillende niveaus. In de laagste en meest pijnlijke, zoals een tijdelijke hel, zijn er de zondaars die verschrikkelijke misdaden gepleegd hebben gedurende hun leven en wiens dood hen verraste in die staat. Het was bijna een mirakel dat ze werden gered, en dikwijls door de gebeden van vrome ouders of andere vrome mensen.

Soms hadden ze niet eens de tijd om hun zonden te belijden en de wereld dacht dat ze verloren waren maar God, wiens barmhartigheid oneindig is, gaf hem op het moment van hun dood het nodige berouw voor hun verlossing op basis van een of meer goede daden die ze gedaan hadden tijdens hun leven. Voor dergelijke zielen is het Vagevuur verschrikkelijk. Het is zoals een echte hel met het verschil dat in de hel ze God vervloeken, en in het Vagevuur ze God zegenen en danken voor de redding.

Daarnaast heb je de zielen die geen zo'n grote misdaden begaan hebben zoals die anderen, maar die onverschillig waren voor God. Ze vervulden hun Paasplichten niet en werden ook bekeerd op het moment van hun sterven. Misschien waren ze niet in staat om de Heilige Communie te ontvangen. Ze zijn in het Vagevuur voor de lange jaren van onverschilligheid. Ze lijden ongehoorde pijnen en ze worden aan hun lot overgelaten ofwel zonder gebeden of als ze voor hen gebeden worden, worden ze niet toegelaten ervan te genieten.

Er zijn in dit niveau van het Vagevuur geestelijken van beide seksen die lauw waren, nalatig in hun plichten en onverschillig naar Jezus toe. Ook priesters die hun heilige bediening niet uitoefenden met de eerbied naar de Soevereine Majesteit toe en die de liefde van God niet genoeg inprentten in de zielen die aan hen werden toevertrouwd. Ik was in dit niveau van het Vagevuur.

In het tweede Vagevuur zijn de zielen van degenen die stierven met dagelijkse zonden die niet volledig uitgeboet waren voor de dood of met doodzonden die vergeven werden maar waar ze niet de volledige genoegdoening hadden gedaan voor de Goddelijke Gerechtigheid. In dit deel van het Vagevuur zijn er ook verschillende graden volgens de verdiensten van elke ziel.

Het Vagevuur is voor de gewijde zielen of van degenen die overvloediger genaden hebben ontvangen, langer en pijnlijker dan dat van de gewone mensen van de wereld. In het tweede Vagevuur dat nog altijd het Vagevuur is, is het verschillend van het eerste, men lijdt er veel, maar minder dan in de grote plaats van uitboeting.

Dan is er het derde niveau, waar het Vagevuur van begeerte is. Daar is geen vuur. De zielen die de Hemel niet vurig genoeg verlangden, die God niet genoeg liefhadden zitten daar.

Als laatste is er het Vagevuur van begeerte die "de drempel" wordt genoemd. Weinigen ontsnappen eraan! Om het te vermijden moet iemand vurig de Hemel verlangen en het zien van God. Dat is zeldzaam, zeldzamer dan mensen denken, omdat zelfs vrome mensen God vrezen en daarom geen voldoende sterk verlangen hebben om naar de Hemel te gaan. Dit Vagevuur heeft ook zijn zeer pijnlijk martelaarschap, net als de andere niveaus. De beroving van het zicht op onze liefhebbende Jezus zorgt mede voor het intense lijden.

Waar is het Vagevuur gelegen?

Het ligt in het centrum van de aarde, dicht bij de Hel. Het enorme aantal zielen is op een beperkte plaats ondergebracht. Er zijn daar duizenden en duizenden zielen. Maar hoeveel ruimte heeft een ziel nodig? Elke dag komen duizenden zielen in het Vagevuur en de meesten onder hen blijven er dertig tot veertig jaar, sommigen voor langere perioden, andere voor kortere perioden. Ik vertel je dat in aardse berekeningen omdat het hier verschillend is.

Oh, als de mensen maar wisten en begrepen wat het Vagevuur is en wat het betekent te weten dat we hier zitten door onze eigen schuld. Ik ben hier acht jaar en het lijkt tien duizend jaar.

Oh, mijn God! Zeg dit aan de vader zodat hij van mij kan vernemen wat deze plaats van lijden is en dat hij het beter kenbaar maakt in de toekomst. Hij zal zelf kunnen uitmaken hoe gunstig het is een grote devotie te hebben voor de heilige zielen in het Vagevuur.

God staat dikwijls meer genaden toe door de bemiddeling van deze lijdende zielen dan door de gebeden van de heiligen. De gerechtigheid van God houdt ons in het Vagevuur, en we verdienen het, maar Zijn barmhartigheid en Zijn Vaderlijk Hart laten ons hier niet achter beroofd van troost. We verlangen vurig naar volledige vereniging met Jezus, maar Hij verlangt het bijna evenveel als wij! Hij spreekt op aarde soms met bepaalde zielen op een intieme manier (tot weinigen, omdat zo weinigen willen luisteren naar Hem) en Hij schept er behagen in Zijn geheimen aan hen te onthullen. De zielen die deze gunsten ontvangen zijn degenen die zoeken om Hem te behagen in hun gedrag en die enkel leven en ademen voor Jezus en proberen Hem te behagen.

Het oordeel van God is heel verschillend dan dat van de wereld. Hij houdt rekening met het temperament en karakter van elk en wat door zorgeloosheid is gedaan en wat uit pure kwaadaardigheid. Aan Hem die de diepten van het hart kan peilen, is het niet moeilijk om te zien wat daar omgaat. Jezus is heel goed maar ook heel rechtvaardig. God staat nooit toe dat een ziel die toegewijd is aan Hem gedurende zijn leven verloren gaat op het laatste moment.

De zielen die de Heilige Maagd hebben liefgehad en haar hebben aanroepen gedurende hun leven zullen van haar vele genaden krijgen in hun laatste strijd. Zeer weinig zielen krijgen enige gebeden, de meerderheid wordt aan hun lot overgelaten en geen gedachten of gebeden worden hen gegeven vanop aarde.

Ik heb je verteld dat er sommige zielen zijn die hun Vagevuur aan de voet van het altaar doen. Ze zijn hier niet voor fouten die ze in de kerk hebben gepleegd, omdat de fouten die Jezus direct aanvallen, als Jezus aanwezig is in het Tabernakel, streng worden gestraft in het Vagevuur. De zielen die daar in aanbidding zijn, zitten als beloning daar omwille van hun eerbiedig gedrag in de Heilige Aanwezigheid. Ze lijden minder dan als ze in het Vagevuur waren en Jezus, die ze overwegen met de ogen van hun ziel of geloof, verzacht hun lijden door Zijn onzichtbare Aanwezigheid.

Bid alsjeblieft voor alle zielen in het Vagevuur, vooral voor degenen die in de steek gelaten worden!

Moge God je zegenen en belonen!

20-03-2015, 18:48 Geschreven door Claudia  

Vele mensen zijn zich niet bewust dat de heilige zielen in het Vagevuur verschrikkelijk lijden -- veel meer dan iemand op aarde, zou kunnen inbeelden. De H. Maagd Maria zei aan de zieners in Medjugorje: "De heilige zielen in het vagevuur lijden dezelfde kwellingen als de zielen die vervloekt zijn in de Hel." En omdat ze nu in het hiernamaals zijn bezitten ze niet langer dezelfde gave van vrije wil waar wij met gezegend zijn. Daarom hangen ze helemaal af van onze hulp. En hoewel ze zo'n zielepijn doorstaan doen ze dit met een gewillig hart omdat ze weten dat ze mettertijd zullen bevrijd worden en naar de Hemel mogen. In tegenstelling met de verloren zielen die eeuwig vervloekt zijn in de Hel. De duurtijd varieert van persoon tot persoon, voor sommigen is het kort; voor anderen kan het eeuwen duren. We kunnen echter bidden door te bidden voor hun bevrijding!

Jezus Christus beloofde aan de H. Gertrude dat Hij 1000 zielen uit het vagevuur zou bevrijden elke keer het volgende gebed wordt gebeden met liefde en toewijding. Alsjeblieft zeg dit gebed dagelijks.

Eeuwige Vader, ik offer U het Allerkostbaarste Bloed van Uw Goddelijke Zoon, Jezus, in vereniging met de Missen vandaag opgedragen in de wereld, voor alle Heilige Zielen in het Vagevuur, voor zondaars overal, voor de zondaars in de Universele Kerk, degenen in mijn familie en in mijn gezin. Amen.

Als je dit tien keer bidt dan laat je 10.000 zielen toe de Hemel in te gaan.

20-03-2015, 03:42 Geschreven door Claudia  

De pastoor zette het in de krant, maar de redactie ontving het een uur te laat. Zo stond het in de krant een dag na mijn voordracht.

Kunnen familieleden die voor ons sterven ons ontvangen wanneer we sterven?

Ja. Ze ontvangen ons wanneer we in het uur van onze dood zijn en ook dat is een grote genade van God.

Hebben dromen over overledenen een betekenis?

Dat kan zijn, maar interpreteer niet elke droom. Dikwijls zijn dromen als schaduwen, maar niet altijd. [...] Soms kan een droom richtinggevend zijn.

En de rozenkrans bidden wordt tegenwoordig zo weinig gebeden. En vooral de rozenkrans is ons grootste wapen. Het gebed van de rozenkrans is zo noodzakelijk. In het jaar 1968 van 14 tot 15 september vertelde mij een ziel dat Oostenrijk in groter gevaar was dan Tsjechoslowakije. Maar als de helft van de Katholieken in Oostenrijk alle dagen een rozenkrans zouden bidden zou alles tegengehouden worden. Ik probeerde dit zo goed ik kon te verspreiden. Sommigen geloofden het en anderen niet. Ik kende mensen in een rolstoel die elke dag 40 rozenkransen baden voor de anderen die niet baden. En de arme zielen zeiden mij dat vele dingen afgewend zijn door het bidden van meer rozenkransen. Zo zien we altijd : gebed en offers. Dan kunnen we alles redden.

Er was een man die ik goed gekend heb en hij stierf. En op een dag was hij vooraan in de kerk en hij nam wat wijwater. Dan keek ik naar hem en zei: "Je bent reeds dood, wat doe je hier?" "Ik kan de kerk niet binnen omdat ik gedurende mijn leven altijd buiten bleef, ik ging niet binnen. Nu moet ik wachten". En nu moet ik een ander verhaal vertellen. Op een zondagmorgen kwam een persoon naar mij en vroeg mij of hij mij kon spreken. "Natuurlijk!" "Maar lach me alsjeblieft niet uit." Dan zei ik: "Vraag maar." Dan zei hij dat hij nooit in God had geloofd. Zijn ouders waren ook niet gelovig.

En toen de pastoor kwam voor godsdienstlessen ging ik weg omdat het niet verplicht was ze bij te wonen. "Wat ik van godsdienst wist kwam van mijn vrienden in het cafe." Natuurlijk was zijn kennis van godsdienst niet zoals het moest zijn. Hij had het idee opgevat dat alles eindigde wanneer hij dood was. Hij werd ziek. Meningitis! De dokter vroeg hem zijn laatste wilsbeschikkingen op te maken. Hij moest zich voorbereiden op zijn dood. Hij antwoordde: "Ik maak geen testament want wanneer het voorbij is, is het voorbij." Hij dacht dat hij dood was, maar hij was in doodsstrijd wanneer plotseling een man voor hem stond en hem een kruisteken maakte. Hij dacht is dit nu Jezus waarover mijn vrienden praatten. Dan zal ik het niet goed hebben, ik heb nooit in Hem geloofd. Zo zei hij tot deze man: "Als je Jezus bent, moet je weten dat het niet mijn fout was dat ik nooit in jou geloofde, omdat mijn ouders ook nooit in Jou geloofden. Ik hoop dat je mij niet gewoonweg veroordeeld."

Daarna verdween de man. Dan kwam er een mooie vrouw die medelijdend naar hem keek. Hij dacht "Is dit Maria? Daar hebben de mensen bedevaarten voor gedaan en ik heb ze uitgelachen? Wel dan zal ze mij ook niet helpen." Maar ze bleef wachten. Hij vatte moed en zei: "Wil je me toch helpen? Ik zou niet naar de hel willen gaan, als er een is." Dan verdween de vrouw. Dan was er iets zo mooi dat er niets als dat in de hele wereld bestaat. En zo blij zijnde dat ik gered was, werd ik wakker in mijn doodsstrijd. En ik zag dat ik weer op deze armzalige plaats was.

Zou het niet beter geweest zijn als ik dood was geweest. "Mijn beste", zei ik, "dit mooie zien we voor we dood gaan. Na de dood is er een oordeel en dit zou er niet goed uit gezien hebben voor jou." Hij zei: "Het kan me niet schelen. Ik heb zo'n heimwee naar die schoonheid. Ik zou zelfmoord plegen als het was toegestaan." Ik zei: "Nee, je mag dit niet doen! Leef nu enkel een goed leven." Hij zei mij: "Ik weet het, je moet het mij niet zeggen. Het mirakel was toen ik wakker werd uit mijn doodsstrijd wist ik onmiddellijk wat ik mag doen en wat niet. Ik ben een arbeider en ik moet 2 uur vroeger opstaan om de mis te kunnen bijwonen. Ik ga dit doen omdat ik weet welke waarde een H. Mis heeft."

Ik zei hem: "Mijn beste, je hebt een grote genade gekregen." Dit is zo waar, we kennen de waarde niet van een H. Mis, we nemen het zo lichtzinnig op en we zeggen: "Oh het is niet zo belangrijk als ik ga of niet." Maar als we de waarde ervan kenden, zelfs op werkdagen zou de kerk vol zitten.

20-03-2015, 01:18 Geschreven door Claudia  

Ken je een beetje over de hedendaagse modernisatie in de Kerk?

Ja, hier zeggen de arme zielen wat goed is en wat verkeerd. De Paus wilde met het Concilie een innerlijke hernieuwing en niet aan de buitenkant. Aan de buitenkant enkel als ze tot innerlijke hernieuwing leidt. Maar de communie ontvangen in de hand en al rechtstaand heeft nooit tot innerlijke hernieuwing geleid. Maar veel tot oneerbiedigheid tegenover het H. Sacrament. Het leidt tot twist in jullie gezinnen en als je de vreze voor de H. Eucharistie wegneemt dan lijd je hele geloof en niet alleen door dit dwaze ontvangen van de communie in de hand al rechtstaand. Maar het zal spoedig gedaan zijn. Het zal zo niet blijven. Een als we het nu reeds goed doen zal het beter zijn dan als de Heer moet tussenkomen.

We moeten ook bidden voor onze bisschoppen en priesters, zodat ze terug de juiste weg volgen. Dat is de enige manier voor de kerk om terug tot geloof te komen en vreze te hebben voor het allerheiligste Sacrament. We moeten offers brengen en bidden.  

De arme zielen vertelden mij ook dat Rusland Duitsland al lang had binnengevallen als er niet zoveel plaatsen voor gebed en berouw hadden geweest. Dit houdt dit weg, gebed en offers. Dit zal de kerk redden.

Ze zeggen dat ik tegen moderne kerken ben, maar ik ben niet tegen moderne kerken, als ze het goed voorhebben, maar als het is zoals een kerk die ik in Wenen heb gezien in de Hetzendorferstrasse is het een belachelijk maken van een katholieke kerk. Ik vroeg wie die kerk had gebouwd. "De Vrijmetselaars". "Ja, zo ziet het er inderdaad uit".

In Oost-Tirol zag ik een moderne kerk. Ik was gelukkig om te zien dat het allerheiligste Sacrament in het midden was geplaatst en aan beide zijden was er een communiebank, het midden werd vrij gehouden zodat degenen die wensten te knielen konden knielen en degenen die wilden rechtstaan konden rechtstaan. Er was een mooi beeld van de Heilige Maria, die ontbreekt in deze nieuwe kerken van tegenwoordig. Ik zag deze Kerk graag.

Kunnen de arme zielen ons helpen?

Ja, ze kunnen ons onvoorstelbaar helpen. Als we hen met vertrouwen aanroepen en hen hulp beloven, als bijvoorbeeld iemand diep slaapt zodat ze de alarmklok niet horen. Bid voor je slaapt een Onzevader voor de arme zielen. Zeg hen de exacte tijd dat ze jullie moeten wekken. En je zult ontwaken op die tijd. Ik heb geen alarmklok nodig.

In Bludenz ken ik een leraar die op pensioen is. Ik heb een sleutel van haar flat om te gebruiken als ik zeer vroeg in de ochtend moet opstaan. Zo slaap ik daar van 's avonds al. Ik zei de arme zielen dat ze me om 2 uur moesten wekken zodat ik mij niet moest haasten want het duurt 20 minuten om naar het station te gaan. Ik werd om 3 uur wakker. Wat was er gebeurd? De arme zielen wekken mij altijd op tijd. Ik keek buiten. Het was 3 uur. Nu begrijp ik er niets van. Wat moet ik doen? Vlug naar de trein gaan, misschien is er een andere trein en ben ik op tijd. Dan zei de treinconducteur mij: "Rustig, de tijd is een uur te laat."De arme zielen lieten mij een uur langer slapen.

Dan heb je al deze slechte magazines. We zouden de helft minder jeugd criminaliteit hebben als ze er niet meer zouden zijn. We moeten er iets aan doen. Handtekeningen verzamelen dat we deze boel niet moeten hebben en ook niet op tv. Dan zal het verdwijnen. Eens vroeg ik een journalist waarom breng je altijd rommel voor een goed tv-programma. Ja, we doen wat mensen graag hebben. Wel, mensen zouden moeten zeggen wat ze graag hebben, maar als niemand iets zegt doen we wat we willen. Goede mensen zeggen te weinig. En mensen zijn te laf om actie te ondernemen.

In Kufstein was er iemand dat ervoor zorgde dat er geen voorlichtingsonderwijs gegeven werd op school. Ze zamelde handtekeningen in dat ze dit niet wilden op school. (geen voorlichtingsonderwijs in de lagere school) Ze ging naar de schoolinspecteur en hij zei : Als de mensen het niet willen dan doen we dit niet. Zelfs de leraars dankten haar ervoor om deze lessen niet te houden. Je moet iets doen. De goede mensen doen te weinig.

Herkennen we alle mensen in de hemel die we hier op aarde kenden?

Ja, we zullen allen samenkomen en elkaar met grote vreugde herkennen, dat staat vast.

Moeten we bidden voor de overleden familieleden zelfs al zijn ze reeds verlost?

Ja, omdat ze het kunnen delen en we helpen hen goed als we dit doen.

Hebben de mensen in de hemel elk dezelfde gelukzaligheid?

Nee, het is allemaal verschillend. Het is zoveel als je verdient. Iemand zei eens dat het niet juist was van onze Heer. Waarom? Er is het vagevuur en daar maken we eerherstel voor alles. Ja, je zegt het goed, het vagevuur is er voor eerherstel maar je kunt geen eerherstel maken voor verloren zaken. Zolang we leven kunnen we veel verkrijgen. Beter vroeger dan later. Maar niet meer wanneer we dood zijn. Dan is het gedaan. En omdat ik dit eens zei was er terstond iemand die zich bekeerde. Dat was een eigenaar van een bedrijf en wanneer hij het blaadje zag dacht hij: "Wat een nonsens, dit is nooit waar. Maar ik heb vandaag tijd ik kan eens naar die nonsens gaan kijken."

Hij zat op de laatste rij en plotseling raakte hij in gesprek. En ik zei dat als je leeft nog alles kon rechtzetten zei hij: "Nu ga ik veranderen." Hij ging naar huis en vertelde zijn zoon: "Neem het bedrijf over. Ik wil niet meer betrokken zijn in al deze wereldse dingen." De zoon wilde dit reeds voor een lange tijd maar de vader zei altijd: "Nee zolang ik leef is het buiten de kwestie, nadien kun je alles hebben." En nu vroeg de vader om het bedrijf over te nemen. "Wat is er gebeurd, vader?" "Ik zeg het je morgen." De vader sliep er nog eens over. In de morgen zei de zoon: "Nu vader?" Ja en hij zei het hem.

Daarna wilde hij dat ik bij hem kwam spreken. Hij vroeg aan de burgemeester om de stadshal te hebben die 1000 plaatsen had en luidsprekers. Ja, je kunt het boeken maar het kost 300 Mark. Het geeft niet. We zetten het in het nieuwsblad en we zullen genoeg mensen hebben om de kosten te dekken. De pastoor las ook het nieuwsblad en zei: "Wat doe je nu, en zonder mijn toestemming!" Dan zei hij: "Je moet je niet opwinden pastoor, ik ga mijn ziel niet verloren laten gaan voor jou." De pastoor antwoordde: "Ik zet onmiddellijk een artikel in de krant dat niemand mag gaan". Maar hij zei: "Ja pastoor, je kunt dat doen maar ik zal al de beschermengelen oproepen van de hele parochie dat de mensen toch komen. We zullen eens zien wie de winnaar is."

20-03-2015, 00:17 Geschreven door Claudia  

Moeder Maria weet waar het offer van het lijden het meest nodig is. Als we zien in de Hemel hoevele zielen we hebben gered daardoor. Omdat bij lijden veel meer zielen gered worden dan met de beste preken. We zouden dit aan de zieken moeten zeggen zodat ze niet geloven dat ze nutteloos zijn. Ze zijn onze grootste zielen die lijden opofferen als eerherstel.

Wanneer er de lawineramp was in 1954 was er een vrouw van Fontanelle. Ze was reeds 30 jaar ziek in bed en werd maar weinig naar gekeken. De mensen waren bang dat de lawine over het bos ging komen recht op de vallei van Fontanelle. Het bos werd neergemaaid en slechts drie of vier bomen stopten deze enorme lawine. De mensen waren verbaasd, hoe was het mogelijk dat deze enkele bomen deze extreme kracht konden tegenhouden. Dan wist ik van de arme zielen dat het niet de bomen waren die de lawine hadden gestopt maar deze vrouw die ziek te bed lag en die al haar lijden had opgeofferd voor het welzijn van de parochie. Zo zien we wat geduldig lijden kan bereiken.

Zijn er mensen van andere geloofsovertuigingen in het vagevuur?

Ja, zelfs degenen die niet in het vagevuur geloofden. Als een persoon van een ander geloof gelooft dat hij het juiste geloof heeft en hij leeft verantwoordelijkheidsgezind dan heeft hij ons geloof. Hij deed het juiste en hij zal naar de hemel gaan. Vele keren zeggen de mensen mij dat ze dat verkeerd onderwezen hebben. Ze zeiden dat enkel de katholieke kerk ons tot de hemel kon leiden en dat het nu niet zo is.

Dan zeg ik, ja ze hebben mij hetzelfde onderwezen, maar niet uitgelegd. Als een persoon van een ander geloof denkt dat hij het juiste geloof heeft en verantwoordelijkheidsgezind leeft dan heeft hij praktisch ons geloof. Hij wilde het juiste doen en zal naar de hemel gaan. Een persoon van een ander geloof kan soms een grotere gelukzaligheid in de hemel bekomen dan een katholiek. Het hangt ervan af hoe hij leefde.

Toen er een lawineramp was, was er een jongen van 21 jaar, een deugniet, maar hij was behulpzaam. Wanneer hij het geschreeuw om hulp hoorde riep hij zijn moeder en zei zij dat het niet altijd hij moest zijn die ging helpen. Dat ook de anderen eens mochten helpen. Maar hij luisterde niet naar zijn moeder en ging direct helpen. Van zodra hij uit huis was trof de lawine hem en de jongen was dood. De andere jongens zeiden mij dat ze niet wilden sterven zoals die jongen. "Waarom niet?" vroeg ik. "Je weet niet wat hij de hele tijd aan het doen was."

Ik zei: "Hij deed wat hij deed, maar deze jongen is niet verloren. Hij wilde anderen helpen en stierf zo en dat is altijd een gelukzalige dood." Drie nachten later kwam hij reeds naar mij en ik vroeg : "Othmar, wat heb je nodig?" "Marie zie toe dat ze drie missen voor mij doen en ik zal verlost zijn. Ja, Marie, ik stierf in dienst van liefdadigheid, de liefde van God bedekte alles." Ik begreep het wel, op het einde had hij zijn leven gegeven voor zijn naaste. En liefde wordt te weinig geapprecieerd, de kleinste daad van liefde wordt zeer beloond.

Een ziel heeft me gevraagd: "Ken je mij?" En ik zei: "Nee, ik ken je niet." "Het kan zijn."In de dertiger jaren wilde je naar het klooster gaan en ik was een voorbijganger". Wanneer hij dit zei begreep ik onmiddellijk wat er gaande was. Ik was maar 17 jaar en dan waren er nog geen arme zielen die mij opzochten. Maar ik tolereerde het nooit als iemand zich laatdunkend over kerkelijke zaken uitliet. En die man had het over de priesters en de kerk. Ik ging er erg tegenin.

Dan zei hij dat ik te jong was om zo tegen hem te spreken. Hij zei dat ik nog niets had gezien. Maar ik zei dat ik nog altijd slimmer was dan hij. Dan keek hij naar beneden en zei geen woord meer. Wanneer hij wegging bad ik, lieve God laat hem niet verloren gaan. Hij zei dat dit gebed hem had gered anders was hij verloren gegaan. Het gebed om bekering wordt gewoonlijk gehoord wanneer een persoon niet voortdurend en koppig tegenwerkt.

De 10 geboden van God moeten opnieuw geleerd worden in de godsdienstlessen. Ik ken jonge mensen die 20 of 30 jaar zijn en die nooit gehoord hebben van de 10 geboden. Ze hebben het niet geleerd op school. Hier in Vorarlberg was er een godsdienstleraar die de 10 geboden van God leerde en daarom ontslagen werd. Dit is hoe het er nu aan toe gaat.

Maar het zal niet voor lang meer zijn. Dan zal het veranderen, het zal beter zijn, net zoals het vroeger was. En de tijd zal spoedig komen. Laten we meer geduld en moed hebben en standvastig zijn in de waarheid.

Krijgen ouders te lijden omdat ze hun kinderen niet goed opgevoed hebben?

Ja, en veel. Ik weet ook van de arme zielen hoe de opvoeding van kinderen zou moeten zijn. Het basisprincipe om kinderen op te voeden is strikt te zijn wanneer ze jong zijn en goed wanneer het adolescenten zijn. En als we strikt zijn met jonge kinderen hebben we minder werk met tieners. Want jonge kinderen een educatie geven is veel gemakkelijker dan voor volwassenen. Ik heb 30 jaar de kinderen voorbereid op het ontvangen van de Eerste Communie. En ik vroeg elk kind een klein offer te brengen tussen de ene les en de andere. Er was nooit geen probleem daarmee. De kinderen maakten graag offers. Natuurlijk moest je hen eerst uitleggen wat de waarde ervan was. We moeten de kinderen meer leren hoe zichzelf te verloochenen. Zo zullen ze dit ook doen als ze volwassen zijn.

Heeft gebed altijd waarde als iemand verstrooid is?

Stop niet met bidden wanneer je aan het denken bent, "Ah, vandaag ben ik zo verward, het is beter dat ik niet bid, het zou anders toch geen goed gebed zijn". Nee, het is juist dan dat we moeten bidden. Het is de duivel die aan het werk is. Hij wil dat we stoppen met bidden. Als we ons voorhouden te bidden en zeggen: nu ga ik proberen het gebed goed te zeggen zijn we de volgende minuut verstrooid. Blijf voortbidden.

Het kan zijn dat we de volgende minuut weer verstrooid zijn. Blijf dan nog voortbidden. En start niet altijd van het begin, anders heb je nooit gedaan. Vertrouw gewoonweg en blijf bidden en dan is het gebed goed. Als we volledig opgaan in gebed kost het ons altijd een kleine moeite om terug te bidden. En gebed met offers is altijd het meest effectief.

19-03-2015, 23:05 Geschreven door Claudia  

Een vrouw, die nog leefde, kwam naar mij en vertelde mij over haar overleden echtgenoot. Ze zei ook dat haar zoon fel aan haar echtgenoot was, maar dat hij nu verloren liep. Ze vroeg aan haar zoon te vertellen dat ik een bezoek had gekregen van zijn vaders ziel en dat hij veel leed omwille van hem. De jongen wilde zich niet bekeren, maar hij kon ook niet hebben dat zijn vader zou lijden door hem. Dan zei ik haar te bidden tot onze geliefde God dat de vader kon komen en tot haar zoon spreken. "Ja maar als de vader niet komt zou je het toch kunnen zeggen" zei de vrouw. "Onmogelijk, dit zou een leugen zijn"

In zulke zaken moet je strikt in de waarheid blijven. De vader kon niet komen en ik kon het de jongen niet zeggen. Misschien zou hij zich toch niet bekeerd hebben. Dikwijls kan een gave van genade vals zijn als je je niet aan de waarheid houdt. Bijvoorbeeld als je meer toevoegt dan de boodschap was. Dan zal de genade van God wegvallen. In zulke zaken moet je je strikt aan de waarheid houden. Want een leugen zal altijd uitkomen.

Oordeelt God dikwijls heel anders dan de mensen?

Ja, en dit is goed, anders zouden we het dikwijls verkeerd hebben. Eens vroeg een man naar twee overleden mensen en hij zei : Ik ben nieuwsgierig naar het antwoord. "Waarom?" vroeg ik. "Ik zeg niet waarom, ik wil enkel het antwoord". Na een maand kwam hij terug en vroeg of ik het antwoord had. "Ja, ik heb het antwoord." "En wat is het antwoord?" "Deze vrouw is verlost en deze man is nog altijd in het vagevuur". "Wat"! zei hij, dat kan niet waar zijn volgens ons geloof. "Waarom?" "Deze vrouw stierf van een abortus in het ziekenhuis, hoe kan ze verlost zijn? En deze man was de eerste in de mis en in de kerk en hij zou nog altijd in het vagevuur zitten? Dit kan gewoonweg niet volgens ons geloof".

Dan zei ik "Het is het Mariale jaar en sinds ik zovele antwoorden krijg zou het kunnen dat ik ze gemixt heb." Ik vroeg het opnieuw en de arme ziel zei dat ik het goed had opgeschreven. Ik kon de man geen ander antwoord geven. De zielen waren van hetzelfde dorp. Dan kwam een vrouw naar me van dit dorp en ze zei: "Er is zoveel commotie om het antwoord van deze twee mensen." Ik kon geen ander antwoord geven. God oordeelt anders. Dan zei ze: "Dat heeft juist mijn geloof versterkt. Het feit dat deze mensen dat oordeel gekregen hadden." Toen vroeg ik : "Waarom?" "Dat is waarom ik ben gekomen, ik kende deze vrouw goed. Het is waar ze was moreel niet goed.

Maar ze had een grote erfenis te dragen. Ze leed veel daardoor. Ze kwam dikwijls naar mij en zei dat anderen zo goed konden leven en dat zij telkens opnieuw in de miserie verviel. Het is zinloos dat ik naar de biecht ga, ik zal nooit beter worden. Maar ik overtuigde haar opnieuw en opnieuw naar de biecht te gaan. Weet je wel hoeveel genade je krijgt enkel in de biecht? En dan ging ze opnieuw naar de biecht. En op haar sterfbed zei de priester dat hij meer zo'n mensen wilde zien die zo'n berouw toonden zoals haar. Hij had veel mensen zien sterven maar geen die zoveel berouw toonde als zij."

En de man was inderdaad de eerste en de laatste in de kerk, maar hij had over iedereen kritiek. En wat mij het meest schokte was dat hij deze vrouw kende en hoe ze leefde. Ze stierf voor hem en werd begraven in de kerk. Maar niemand was er zo tegen als die man. "Wat moet deze vrouw in de kerk begraven worden? Ze moet niet begraven worden op het kerkhof" zei hij.

Dan zei ik dat ik niet verbaasd was dat hij in het vagevuur zit omdat we niet het recht hebben te oordelen over een ander persoon. We weten niet waarom deze persoon zo is. Van de buitenkant kunnen mensen exact hetzelfde doen maar de schuld kan voor elk anders zijn. Daarom mogen we nooit oordelen over iemand.

Een ziel kwam naar mij en zei "ik had het ergste vagevuur omdat ik in vijandschap leefde met een andere vrouw en zij was de schuldige dat deze vijandigheid was opgekomen. De andere vrouw wilde dikwijls vrede stichten maar ik verwierp haar telkens." Ze zei dat ze niets wilde te maken hebben met die andere vrouw. Dat zei ze zelfs tijdens haar laatste ziekte. Ze had een stenen hart. Ook omdat niemand iets van haar had gekregen. Ook niet wanneer ze geld verzamelden voor parochiale noden. Een persoon met een stenen hart kan lang wachten in het vagevuur tot ze hulp krijgt. Het gezegde "Gezegend zijn de barmhartigen want zij zullen barmhartigheid ondervinden" is waar. Je ziet hier in dit geval hoe vijandigheid bestraft wordt.

Men zegt dikwijls : "Ik wil vrede stichten, maar de anderen aanvaarden dit niet. Wel we hebben de hand van verzoening aangeboden en de anderen willen het niet bijleggen, dan hebben we onze plicht gedaan. De andere personen zijn verantwoordelijk voor hun handelingen. En helaas is het een gebrek aan liefde. Zelfs in onze gezinnen wanneer je iemand ruw behandeld in plaats van het op een liefdevolle manier te zeggen. Men zou veel meer bereiken als we het op een liefdevolle manier zouden kunnen zeggen. En dat is belangrijk, iedere dag. Liefde bedekt vele zonden.

Wat met zelfmoorden?

Velen hebben gevraagd om vele zelfmoorden. Tot nu is er geen enkel verloren van degenen die ze gevraagd hebben. Ik kan niet zeggen of er geen enkele verloren ziel is bij zelfmoord, maar voor degenen die werden gevraagd was er geen enkele verloren. Dikwijls heb ik het antwoord gekregen : Degenen die verantwoordelijk zijn voor de zelfmoord hebben meer verantwoordelijkheid te dragen. Als het de fout is van een andere persoon kan het beslissend zijn, wanneer ze hem gelasterd hebben, hem niet geholpen hebben en hij daardoor een zelfmoord doet hebben de anderen meer verantwoordelijkheid. Of als een persoon een ziekte heeft. Een gezond iemand of een persoon die goed behandeld is pleegt normaal geen zelfmoord.

Wat met de kinderen die niet gedoopt werden?

Ook zij zijn gelukzalig. Gelukzaligheid is op zichzelf perfect, ze hebben niet de visie van God als die anderen. Maar ze weten het niet. Ze geloven dat ze het mooiste ding hebben dat er is.

Maar als een moeder bang is dat haar kind niet levend geboren zal worden zodat het kan gedoopt worden en het sterft. Als dat kind nog niet geboren is, is dat kind gedoopt. Het verlangen naar het doopsel van de moeder wordt in consideratie genomen. En dit kind zal de visie van God hebben.

Heeft lijden echt zoveel waarde?

Lijden heeft de grootste waarde. Als we geduldig lijden en als we het goed offeren. En de beste manier is het offeren van het lijden in de handen van de Moeder van God te plaatsen zodat ze het de bestemming kan geven die ze wil.

19-03-2015, 21:59 Geschreven door Claudia  

Een ziel kwam naar mij en zei 30 jaar in het vagevuur te moeten blijven omdat ze haar dochter niet het klooster liet ingaan. Zo groot is de verantwoordelijkheid als we een kind niet naar God laten gaan als hij ze oproept.

Verschillende keren kwam een priesterziel naar mij en klaagde dat hij erg moest lijden omdat hij de communiebanken in de kerk had weggedaan. Zo moesten de mensen van dan af de Heilige Communie rechtstaand ontvangen. We kunnen zien dat hier is verkeerd is. De Paus heeft toegestaan dat de Heilige Communie staand mag ontvangen worden voor degenen die niet goed kunnen knielen. Waar we niet goed kunnen knielen mogen we het ook rechtstaand ontvangen. Maar wie de Heilige Communie al knielend wil ontvangen moet de mogelijkheid krijgen om de Heilige Communie knielend te ontvangen. Dit wenst de Paus.

Wat de Communie in de handen betreft: "Handen af!!!" Dikwijls wordt gezegd waarom het Concilie het heeft geintroduceerd. - Geen concilie en geen paus hebben de communie in de handen en rechtstaand geintroduceerd, het waren de maconnieke kardinalen die het geintroduceerd hebben. Reeds in 1912 hebben de Vrijmetselaars gezegd : "we moeten de heilige communie in de hand introduceren op een slimme manier. Dan hebben we spoedig de kerk verpletterd."

Ze konden het een lange tijd niet introduceren, maar uiteindelijk is het hen toch gelukt. Maar ze zullen de Kerk niet kunnen uitroeien. De Verlosser zei aan Petrus, Jij bent Petrus en op jou zal Ik mijn kerk bouwen. En de poorten van de hel zullen de Kerk niet overweldigen.

Komen ook kinderen in het vagevuur?

Ja, van zodra een kind weet wat slecht is en het toch doet. Dan is het kind schuldig. Maar de kinderen hebben geen zwaar vagevuur omdat ze niet het volle begrip hebben.

Om welke reden geef je deze voordrachten?

Eerst en vooral om het geloof van de mensen te versterken, vooral dan het geloof in het vagevuur. En zo krijgen de arme zielen meer hulp. En ook om de mensen de kans te geven vragen te stellen op religieus vlak. Dit is belangrijk tegenwoordig. De arme zielen zeggen dat ik overal moet gaan waar nodig is, dat is mijn apostolaat.

Word je ervoor betaald?

Nee, het is een principe voor mij dat ik niet voor deze voordrachten betaald word. Omdat wanneer er geld mee gemoeid is de duivelse tegenstander aan het werk is. En dan zou je niet dat effect hebben. Als iemand wil dat ik een voordracht geef moet hij enkel de reiskosten en maaltijden betalen. Wat ik meer ontvang is voor de arme zielen. Vele arme zielen komen en vragen me zoveel missen te laten doen of vragen het geloof te verspreiden of andere goede werken te doen voor hen. Deze uitgaven worden betaald met deze fondsen. Daarom ben ik zeer dankbaar als jullie donaties verzamelen voor de arme zielen.

Wat doe je in het leven?

Ik had een kleine tuin, maar ik kan het niet meer doen. Ik heb sociale bijstand. En arm leven was ik al gewoon thuis. Als je zuinig bent heb je niet veel nodig. Zo kun je rond komen.

Welke scholen heb je bezocht?

Enkel de basisschool. (6-12 jaar)

Waarom heb je geen stiel geleerd?

Eerst en vooral leer je veel van de arme zielen. Dan heb ik een groot vertrouwen in de H. Geest. En de H. Geest wordt te weinig aanbeden. Als de jonge priesters tegenwoordig meer tot de H. Geest zouden bidden zouden ze geen zo'n verwrongen meningen hebben die ze helaas te dikwijls hebben.

Moeten we iedereen vergeven?

Ja, vooral onze overledenen. Ze laten ons niet in vrede tot we hen vergeven hebben. En we moeten vergeven om onze eigen ziel. Eens heeft een man gezegd: "Waarom zou ik die persoon vergeven? Hij heeft me zoveel schade berokkent!" Dan zei ik hem te vergeven voor zijn eigen ziel. Maar hij wou niet luisteren. Toen vroeg ik of hij het Onzevader bad? Hij zei iedere dag. "Wel in dat gebed bid je vergeef ons onze schulden gelijk wij vergeven aan onze schuldenaren. Je zegt eigenlijk aan onze geliefde God dat Hij je niet moet vergeven omdat je je naaste niet vergeeft." En hij zei dat hij het zo nog niet had bekeken.

Ja, dat gebeurt als we te weinig eerbied tonen in het gebed en we niet volgens het gebed leven. Op het einde verkreeg ik dat hij zei : "In Gods Naam, ik zal hem vergeven zodat de goede Heer me ook vergeeft." Een andere man die niet vergaf moest een huis bouwen. En telkens de muur af was aan de ene kant stortte de muur aan de andere kant in. Hij wist niet wat er gebeurde. Dan zei ik hem dat hij iedereen moest vergeven. Dat deed hij en hij kon voort bouwen.

Hoe kan je vragen over de overledenen?

Op een zaterdag of op een Moeder van God-dag kan ik vragen. Wanneer een arme ziel komt moet ik vragen: "Wat heb je nodig of wat kan ik voor je doen?" Anders kan de ziel niets zeggen. Dan kan de ziel zeggen hoe ze verlost kan worden en als ze blijft kan ik vragen stellen die jullie mij geven. Dan zal ik het antwoord krijgen maar niet van dezelfde ziel omdat na ik gedaan heb wat de ziel mij vroeg en gebeden heb is de ziel verlost. Het antwoord brengt een andere ziel. [...]

Hoe komt het dat er twee of drie keer een antwoord komt van dezelfde ziel?

Ik wist het ook niet in het begin, maar een ziel heeft het uitgelegd. De ziel is reeds verlost de eerste keer. Maar verloste zielen mogen om missen vragen door andere arme zielen, voor een vriend die ze willen verlossen. En de ziel heeft enkel deze missen nodig. Dan is het niet voor deze ziel maar voor een ziel die ze willen verlossen. (overtallige missen dienen dus voor andere arme zielen)

Er was eens een ziel die kwam en die zei "ik stierf in het jaar 500". Ik vroeg "wat heb je gedaan omdat je zolang in het vagevuur zit. En hij zei het mij. Ik was een revolutionair. Ik hielp als de H. Ursula gemarteld werd. Een als een kleine jongen niet veel voor mij had gebeden zou ik verloren geweest zijn. We zien dat het gebed om bekering bijna altijd beantwoord wordt. Als die persoon niet koppig het tegenwerkt.

19-03-2015, 20:36 Geschreven door Claudia  

Maria Simma (1915-2004)

Het fenomeen van de arme zielen is er niet om de nieuwsgierigheid te bevredigen. Als God dergelijke dingen toelaat ligt het in het plan van de goddelijke orde van verlossing en moeten ze als zodanig aanzien worden. Het zou een geestelijk voordeel voor de levenden moeten zijn en een troost voor de arme zielen door meer bijstand. Het moedigt de levenden aan meer te bidden en offers te doen voor de arme zielen. Meer te denken over het stervensuur en eeuwig leven en je leven ernaar te richten. De private openbaringen zouden dit tot doel moeten hebben. Enkel voor dit doel laat God deze dingen toe.

Moge de goede en barmhartige God zijn genade en zegening ervoor geven. De ziel aan wie Gods goedheid een bijzondere genade geeft, voelt dit reeds wanneer hij kind is, en vele keren in latere jaren, en Hij geeft het zelfs aan een persoon die het eigenlijk niet waard is. Gods wegen zijn wonderbaarlijk en ondoorgrondelijk. Tegenwoordig hebben velen vooroordelen waar ze zeggen dat ze enkel geloof moeten hechten aan de leer van de katholieke kerk.

Maar geloven ze ook niet in het buitengewone of in de fenomenen van de moeder van God, dan hebben ze geen mirakels nodig. We moeten alles geloven wat de katholieke kerk ons leert en hoe het met zekerheid onderwijst, dan zouden we geen mirakels nodig hebben. Maar hier wringt het schoentje. Kunnen we God bevelen wat hij mag en niet mag doen? God weet in Zijn goedheid en barmhartigheid veel meer dan een professor of een theoloog.

Hij weet wat tegenwoordig nodig is en wat niet. Een grote zondaar zou een grote heilige kunnen worden als hij Gods genade volgt. De Kerk is in zulke zaken heel voorzichtig en behoedzaam omdat onder het mom van goed de boze tegenstander zijn zaken kan doen. Daarom heeft de Kerk het recht en de plicht om zulke dingen in beraad te houden of ze echt zijn of niet omdat de Kerk de bewaker is van de waarheid.

Maar ze zouden niet mogen afgewezen worden als dergelijke zaken in perfecte vereniging zijn met de leer van Christus en de mensen erdoor gesticht worden. Hoewel het een openbaring zou kunnen zijn die theologisch nog niet uitgelegd kan worden.

Waarom bezoeken de arme zielen enkel jou?

Waarom ze naar mij komen weet ik nauwelijks. Bovenal mag niemand denken dat ze niet zo vroom zijn als mij, anders zou ik ook bezoek krijgen van de arme zielen. Nee, dergelijke dingen zijn geen indicator van heiligheid. De graad van heiligheid is en blijft de liefde die we hebben voor God en uit die liefde de liefde voor de naaste. Dat is de essentie.

Wanneer was het bezoek van de eerste ziel?

1940

Ken je de arme zielen die je bezoeken?

Degene die ik heb gekend, ja

Heb je enkel bezoeken van Duitssprekende mensen?

Nee, ik kan het zien aan de kleur van hun gezicht dat het een Japanner, een Indiaan is. Maar allen spreken Duits wat ze normaal nooit zouden kunnen. Maar in de eeuwigheid is er een heel andere kennis dan we denken.

Weten de arme zielen iets van onze dagelijkse zaken?

Meer dan we denken. Ze weten exact wie naar hun begrafenis komt, wie voor hen bidt of wie enkel de begrafenis bijwoont. Ze weten wat je over hen zegt, of wat je voor hen doet, veel beter dan als ze nog leefden.

Kun je de arme zielen oproepen?

Nee, dat kan ik niet. Ze komen vanzelf. Hen oproepen is spiritisme wat niet toegelaten is.

Kun je de arme zielen naar iemand anders sturen?

Nee, dat kan ik niet. Ik zou dit dikwijls willen doen. Vooral naar degenen die zeggen: "Oh dit is nonsens, ik zou dat zelf willen ervaren anders geloof ik het niet." Ik heb dikwijls gewenst om hen een ziel te zenden, zodat ze het konden zien. Maar ik kan het niet.

Helpt het de arme zielen om olie en kaarsen voor hen te branden?

Ja, vooral als het gewijd is. En hier heb ik een verhaal bij te vertellen. Een vrouw heeft beloofd elke dag een lichtje te branden voor de arme zielen elke zaterdag. Eerst zei haar man niets. Dan zei hij "Stop met dit te doen, het is zinloos". "Maar ik heb het beloofd, dacht ze, wat moet ik doen. Ik zet het lichtje in de oven en open de oven een beetje zodat het niet uitgaat. In de oven gaat hij nooit kijken." Nu wilde de man iets in de oven steken en hij zag de kaars branden en errond zag hij gevouwen handen. Hij was bang en hij zei tot zijn vrouw: "Je hebt de kaars in de oven gezet, wat doet het daar? Zet de kaars ergens zichtbaar en zolang je maar wilt. Ik zeg er niets meer over."

Help wijwater de arme zielen veel?

Veel meer dan we denken. Zoveel we het gebruiken met geloof en vertrouwen, of je nu een handvol water of een druppel gebruikt. Maar neem verschillende keren een druppel water voor de arme zielen, dat helpt hen veel. Helaas zijn er nu vele Katholieke gezinnen waar je geen wijwater vindt. Daarom heeft de duivelse tegenstander zo'n grote macht omdat de mens geen remedie heeft voor deze tegenstander.

Waar help je de arme zielen het best mee?

Het Offer van de Mis, als ze gedurende hun leven gewaardeerd hebben. Is dit niet het geval zal het een lange tijd zijn dat ze het niet krijgen. Later wel, maar voor een lange tijd niet, omdat ze het niet gewaardeerd hebben. Als we de waarde van een Mis zouden kennen zouden de kerken vol zitten, zelfs op werkdagen. Maar helaas is er zo weinig uitgelegd over het offer van de Mis. In scholen en in de preek, men is bang om te zeggen wat de waarde van de Mis.

Wat is het lijden van de arme zielen in het vagevuur?

Dit is heel verschillend. Het verlangen naar God heeft elke ziel. Daarbovenop moeten ze lijden waar ze gezondigd in hebben. De zonden tegen liefde zijn het zwaarst gestraft. Vijandigheid, stenen harten, laster, arrogantie. Een nederige persoon, zelfs al is hij een grote zondaar zal niet verloren gaan omdat hij erkent dat hij een zondaar is. Maar een arrogante persoon is in gevaar om verloren te gaan.

Met betrekking tot liefdadigheid is er veel bekritiseerd over liefdadigheidsinstellingen. "Oh het zijn niet de arme mensen die het geld krijgen, daarom geef ik niets". Dat is een verkeerde opvatting. Je geeft de donatie met de intentie een goede daad te stellen en dan heb je een goede daad gesteld. Als het niet goed verdeeld wordt ben je er niet verantwoordelijk voor.

19-03-2015, 19:28 Geschreven door Claudia  

18-03-2015, 19:41 Geschreven door Claudia  

Ook bekend als: Margareta van Città-di-Castello of Margareta van Metola.

Margaretha wordt geboren in 1287 te Metola in het bisdom Vado, Italië.
Haar ouders zijn welgesteld. Haar vader is soldaat in een hoge militaire rang en rentmeester van een groot kasteel.

Als de ouders bemerken dat Margaretha niet alleen blind is, maar ook misvormd (gebocheld) en kreupel omdat haar beentjes niet even lang zijn, willen haar ouders eigenijk niets meer met haar te maken hebben.

De eerst jaren van haar leven doen ze alsof ze niet bestaat. Ze laten haar haar eigen gang gaan in de tuin van het kasteel. Daar maakt het intelligent meisje zoveel mogelijk gebruik van. Als ze zes jaar oud is sluiten haar ouders Magaretha op in een kluis die tegen de kerk aan is gebouwd. Ze kan er niet uit, maar door een luikje krijgt ze te eten en kan ze de Heilige Mis volgen en de communie ontvangen. Nu is zij aangewezen op de liefdadigheidsinstellingen van haar woonplaats. Het zijn enige rijke families die de zorg voor haar op zich nemen.

Na 14 jaar ingesloten te zijn nemen haar ouders het misvormde meisje mee naar een reliekschrijn in een naburig stadje om er te bidden voor haar genezing. Als dat geen resultaat heeft verstoten ze haar.

Uit medelijden met het mismaakte en blinde meisje mag ze in 1300 intreden bij de derde orde van de Dominicanessen en brengt haar tijd door met gebed en liefdadigheid.

Zij heeft een grote devotie voor de heilige familie, Jezus, Maria en Jozef. Mensen die haar hebben gekend, noemen haar de onschuld zelve.

Als ze, in grote armoede, op 33-jarige leeftijd komt te sterven (13 april 1320) dringen de stedelingen erop aan dat zij een graf krijgt in de plaatselijke dominicanenkerk. De priester weigert aanvankelijk maar als een kreupel meisje tijdens de begrafenis plechtigheid genezen wordt stemt hij toe.

Volgens een legende vindt men, na haar dood, in haar hart drie parels met daarop de afbeeldingen van Maria, Jozef en het Kind Jezus.

In 1588 wordt zij tot de eer der altaren verheven. Haar plaatselijke verering wordt op 19 oktober 1609 door paus Paulus V voor de gehele kerk bekrachtigd.
Haar stoffelijke resten, die op natuurlijke wijze gemummificeerd zijn, worden nog altijd vereerd in een glazen sarcofaag.

18-03-2015, 18:54 Geschreven door Claudia  

Paus Franciscus bidt om snelle pijnloze dood als ISIS hem vermoordt

Geschiedenis zal zich herhalen: moslims zullen opnieuw Europa aanvallen en proberen Rome te veroveren

Vader Jose Maria ‘Pepe’ di Paola van het Argentijnse nieuwsblad La Carcova vroeg onlangs aan paus Franciscus wat hij vond van de ‘fanatiekelingen die u willen vermoorden’. Daarmee verwees hij naar de doodsbedreigingen die de islamitische terreurgroep ISIS aan het adres van de leider van de Vaticaan hebben geuit. Franciscus’ antwoord: ‘Ik heb tegen de Heer gezegd: zorg voor me. Maar als het Uw wil is dat ik sterf of dat ze mij iets aandoen, dan vraag ik U om één gunst: dat ze me geen pijn doen... Wat fysieke pijn betreft ben ik namelijk echt een bangerik.’

Onderdeel van de beroemde ‘profetie van Fatima’ is de moord op een toekomstige paus in de laatste fase van de eindtijd. Volgens het visioen zal dit gebeuren zodra Rome in puin ligt, hetzij door een oorlog, hetzij door massale plunderingen. De paus zal biddend langs de lijken van andere geestelijken uit het Vaticaan worden weggevoerd naar de top van een berg, daar bij een kruis neerknielen, en vervolgens worden doodgeschoten. Na de moord op deze paus zal er een enorme vervolging van christenen losbarsten.

‘Zelfs het Vaticaan zal moslim worden’

Net als andere islamitische groepen noemt ISIS de paus de ‘verspreider van valse waarheid’. Italiaanse autoriteiten nemen de doodsbedreigingen dermate serieus, dat onlangs de bewaking bij het Vaticaan werd opgevoerd en het vliegverkeer boven het stadsdeel werd beperkt.

Minstens 50 mensen uit Italië vechten in Syrië en Irak aan de kant van ISIS. 80% van hen zijn autochtone Italianen die zich tot de islam hebben bekeerd. Een Italiaanse krant berichtte dat één van de redenen van hun bekering hun ‘wantrouwen in de Katholieke Kerk’ was.

De Bosnische moslim Ismar Mesinovic, die in Italië moslims rekruteert voor ISIS, verklaarde in de zomer van vorig jaar dat ‘wij moslims geloven dat op een dag de hele wereld een Islamitische Staat zal zijn. Ons doel is ervoor te zorgen dat zelfs het Vaticaan moslim zal zijn. Misschien zal ik dat niet meer meemaken, maar die tijd zal komen.’

‘Het Kruis zal worden gebroken en het zwijn vermoord’

In één van de propagandavideo’s verklaarde ISIS dat ‘de Islamitische Staat door de genade van Allah dagelijks groter wordt... Het is vanaf de oprichting door de wil van Allah nooit gestopt. Haar bombardementen zullen nooit stoppen, totdat het Kruis (het christendom) is gebroken, het zwijn (de Joden) is vermoord en de jizya (onderdanigheidsbelasting voor alle overgebleven niet-moslims) is ingevoerd.’

‘Dan zal er geen onrust meer zijn op aarde, en hebben wij het (de islam) door dwang teruggebracht, door jullie neus erin te persen, en in de nekken van mensen te hakken. Het werd gevestigd door bommen en explosies, door soldaten die wat moeilijk is niet als moeilijk beschouwen. Het zijn leeuwen in de strijd wier drank het bloed van de ongelovigen is.’

‘Het Kalifaat is duidelijk teruggekeerd, en onze staat is duidelijk onwrikbaar. De harten van de gelovigen werden genezen, de harten van de ongelovigen vervuld met angst. Wij zullen niet vergeten trouw te blijven aan de (Islamitische) Staat. Wij zullen pas van het leven genieten als alle moslimgevangenen overal zijn vrijgelaten, en als wij Jeruzalem terug hebben en Andalusië (Spanje) en Rome door Allahs wil hebben bezet.’

‘Dat doen wij door actie, niet enkel met woorden. Het is de belofte van de waarheid zegger (Mohammed), vrede zij met hem... Mohammed zei: ‘Mij zijn vijf dingen gegeven die nog nooit aan een ander zijn gegeven. Dat is dat ik in één maand de overwinning behaalde door terreur.’

Moslims probeerden al vaker Rome te veroveren

Als ISIS inderdaad Rome bereikt –hetzij op eigen kracht, hetzij door het mobiliseren van grote aantallen in Europa wonende moslims, zoals het heeft aangekondigd- dan zal het niet voor het eerst zijn dat de stad door de islam zal worden belegerd. In het jaar 849 werd de St. Pieterbasiliek al eens geplunderd door moslims en werden vele christenen vermoord, totdat de islamitische invasiemacht door Paus Leo IV werd verdreven.

In de 16^e eeuw probeerden de Ottomaanse Turken onder leiding van sultan Mehmet II opnieuw het Vaticaan te veroveren. Het moslimleger landde op de Italiaanse kust , bestormde de stad Otranto en slachtte 12.000 mensen af, velen omdat ze weigerden zich te bekeren tot de islam. Alle christelijke geestelijken werden vermoord.

De overwegende protestantse landen in Europa (Engeland, Frankrijk, Duitsland) en ook Maarten Luther vonden het wel best dat het katholieke Italië door de islam zou worden veroverd, en gingen niet in op hulpvragen van de toenmalige paus Sixtus IV. Sterker nog, ze moedigden de moslims juist aan, en de Engelsen hielpen zelfs door militair materieel te sturen. De katholieke Spaanse koningin Isabel stuurde echter een grote vloot om de Turken te verslaan.

Pas toen de Turken ook zijn thuisland Duitsland bedreigden, veranderde Luther van mening en schreef hij dat het ‘was toegestaan tegen de Turken te vechten’, zo lang de paus maar niet werd geholpen.

Geschiedenis zal zich herhalen

In onze moderne tijd zien we een herhaling van zetten: veel protestanten zijn gaan geloven dat de God van de Bijbel en Allah van de Koran eigenlijk één en dezelfde zijn, en voelen meer verwantschap met moslims dan met katholieken. Tegelijkertijd geloven ze nog steeds dat de paus een antichrist of zelfs de antichrist is, of tenminste zijn helper, de 'valse profeet'.

Mogelijk gaan hun ogen pas open voor de échte ‘antichrist' zodra het in de nabije toekomst herstelde Turks-Ottomaanse Rijk in naam van het beest (Allah / de islam) en de échte valse profeet (Mohammed) opnieuw Europa aanvalt.

Door : Xander

18-03-2015, 00:28 Geschreven door Claudia  

Juist voor zijn executie vroeg de dokter om toch tenminste neer te knielen en het Onzevader te zeggen voor de sherif hem kwam halen.

De gevangene spuwde in het gezicht van de dokter.

Wanneer de riemen werden dichtgegespt op de elektrische stoel zei de sherif tot hem, "Als je iets te zeggen hebt, zeg het dan nu."

De veroordeelde begon te vloeken.

Plotseling stopte de veroordeelde en zijn ogen werden gefixeerd op de hoek van de kamer en zijn gezicht had een blik van absolute horror.

Hij schreeuwde het uit.

Zich tot de sherif wendend zei hij, "Sherif, zorg voor een priester!"

Nu was Fr O'Leary daar aanwezig omdat de wet een geestelijke vereiste om aanwezig te zijn bij executies. De priester echter had zich achter de journalisten verborgen omdat de veroordeelde had gedreigd God te vervloeken als hij een geestelijke zag.

Fr O'Leary ging onmiddellijk naar de veroordeelde man. De kamer werd ontruimd en de priester hoorde zijn biecht. De man zei dat hij Katholiek was geweest maar er zich op zijn 18de had van verwijderd wegens zijn immoreel leven.   

Toen iedereen terugkeerde in de kamer vroeg de sherif aan de priester, "Wat deed hem van gedachte veranderen?"

"Ik weet het niet" zei Fr O'Leary, "Ik heb het hem niet gevraagd."

"Wel, dan vraag ik het anders slaap ik niet."

De sherif wendde zich tot de veroordeelde en vroeg het hem.

De gevangene antwoordde, "Herinner je die zwarte man, Claude - die ik zo haatte? Wel hij staat daar in die hoek. En achter hem met een hand op zijn schouder staat de Heilige Moeder. En Claude zei tot mij, 'Ik offerde mijn dood op in vereniging met Christus op het Kruis voor jouw redding. Ze heeft deze gave voor jou verkregen om je plaats te zien in de hel, als je je niet bekeert.' Ik werd mijn plaats in de hel getoond en daarom schreeuwde ik."

18-03-2015, 00:02 Geschreven door Claudia  

Het volgende ware verhaal van Claude Newman greep plaats in Mississippi in 1944. Het verhaal werd verteld door Fr. O'Leary, een priester uit Mississippi, die de gebeurtenissen van nabij gevolgd heeft. Hij heeft een audio opname nagelaten voor het nageslacht. Dit is zijn verhaal.

Claude Newman was een zwarte die in de velden werkte voor een landeigenaar. Hij was getrouwd als hij 17 jaar was met een vrouw van dezelfde leeftijd. Op een dag, twee jaar later, was hij gaan ploegen op het veld. Een andere werkman liep naar Claude en zei hem dat zijn vrouw schreeuwde uit het huis. Onmiddellijk liep Claude naar huis en vond er een man die zijn vrouw aanviel. Claude was woedend, greep een bijl en kliefde de schedel van de man. Wanneer ze de man op zijn rug rolden zagen ze dat het de favoriete bediende was van de landeigenaar waarvoor Claude werkte. Claude werd gearresteerd. Hij werd later veroordeeld voor moord en kreeg de dood op de elektrische stoel.

Terwijl hij in de cel zat wachtend op de executie deelde hij een celblok met vier andere gevangenen. Op een nacht zaten de vijf man samen te babbelen en toen viel er een stilte. Claude bemerkte een medaille aan een koordje rond de nek van een van de gevangenen. Hij vroeg hem wat het was en de Katholieke jongen vertelde hem dat het een medaille was. Claude vroeg : "Wat is een medaille?" Maar de Katholieke jongen kon niet uitleggen wat een medaille was of wat zijn doel was. Op dat moment rukte de Katholieke jongen de medaille van zijn nek en gooide het op de vloer voor Claude's voeten met een vloek, en zei hem de medaille te nemen.

Claude nam de medaille en deed het rond zijn eigen nek. Het was voor hem eenvoudigweg een hebbedingetje, maar hij wilde het dragen.

Gedurende de nacht werd hij gewekt met een aanraking op zijn pols. En daar stond zoals Claude het later aan de priester vertelde, de mooiste vrouw dat God ooit heeft geschapen. Eerst was hij zeer bang. De Vrouwe kalmeerde Claude en zei dan tot hem, "Als je wilt dat Ik je Moeder ben, en jij wilt Mijn kind zijn, laat dan een priester van de Katholieke Kerk komen." Toen vertrok ze.

Claude was onmiddellijk doodsbang en begon te schreeuwen, "een geest, een geest", en hij vluchtte naar de cel van een van de andere gevangenen. Dan schreeuwde hij dat hij een Katholieke priester wilde zien.

Fr O'Leary, de priester die het verhaal vertelt, werd de volgende morgen geroepen. Hij ging naar Claude die hem vertelde wat er die nacht gebeurd was. Dan vroeg Claude samen met de andere vier mannen in zijn celblok voor godsdienstlessen, voor catechese.

In het begin had Fr O'Leary het moeilijk met het verhaal. De andere gevangenen vertelden de priester dat het verhaal waar was, maar ze hadden de verschijning van de Vrouwe niet gehoord of gezien.

Fr O'Leary beloofde hen catechese te geven, zoals ze hadden gevraagd. Hij ging terug naar zijn parochie, vertelde de rector wat er was gebeurd en keerde de volgende dag terug naar de gevangenis om hen te onderwijzen.

De priester zag dat Claude niet kon lezen of schrijven. Hij kon enkel naar de afbeeldingen zien in een boek. Claude was nooit naar school geweest. En hij was onwetend wat godsdienst betrof. Hij wist niet wie Jezus was. Hij wist enkel dat er een God bestond.

Claude begon onderwijs te krijgen en de andere gevangenen hielpen hem met zijn studies. Na enkele dagen kregen twee religieuze Zusters van Fr O'Leary parochieschool de toelating van de gevangenisdirecteur om naar de gevangenis te komen. Ze wilden Claude ontmoeten en ze wilden ook de vrouwen in de gevangenis ontmoeten. Op een andere verdieping van de gevangenis begonnen de Zusters sommige van de vrouwelijke gevangenen catechese te geven.

Verschillende weken gingen voorbij en het was tijd dat Fr O'Leary onderwijs ging geven over het Sacrament van de Biecht. De Zusters waren bij gelegenheid erbij gaan zitten. De priester zei tot de gevangenen, "Okee, jongens, vandaag ga ik jullie les geven over het Sacrament van de Biecht."

Claude zei, "Oh, ik weet het al!"

"De Vrouwe vertelde het mij," zei Claude, "dat wanneer we naar de biecht gaan we niet knielen voor een priester, maar we knielen voor het Kruis van Haar Zoon. En als we werkelijk berouw hebben voor onze zonden en onze zonden belijden, het Bloed dat vergoten is over ons komt en ons reinigt van alle zonden."

Fr O'Leary en de Zusters waren verbaasd. Claude dacht dat ze boos waren en zei, "Oh wees niet kwaad, ik wilde het er niet uitflappen."

De priester zei, "We zijn niet kwaad, alleen verbaasd. Heb je Haar weer gezien?"

Claude zei, "Laten we dat onder vier ogen bespreken."

Wanneer ze alleen waren, zei Claude tot de priester, "Ze vertelde mij dat als je twijfelde aan mij, ik je moest herinneren aan de keer dat je in een dijk lag in Holland, in 1940, je een belofte heb gedaan aan Haar en Ze wacht nog altijd dat je die houdt." En Fr O'Leary herinnert zich dat Claude exact kon zeggen wat de belofte was. Dit overtuigde Fr O'Leary dat Claude de waarheid sprak over zijn verschijningen van de OLVrouw.

Ze keerden dan terug naar de catechese. En Claude bleef de andere gevangenen zeggen dat ze niet bang moesten zijn om hun zonden te belijden omdat ze de zonden rechtstreeks tegen God zeiden in plaats van tegen een priester. Toen zei Claude, "Weet je, de Vrouwe zei dat de Biecht iets is als een telefoon. We praten door de priester tot God en God praat tot ons terug door de priester."

Een week later was Fr O'Leary zich aan het voorbereiden om de klas over het Heilig Sacrament te onderwijzen. De Zusters waren ook nu aanwezig. Claude zei dat de Vrouwe hem ook had verteld over de Heilige Communie. Claude zei, "De Vrouwe vertelde mij dat in de Communie ik enkel het stuk brood zal zien. Maar Ze vertelde me dat DAT waarlijk Haar Zoon is. En dat Hij met mij zal zijn voor enkele ogenblikken net zoals Hij met Haar was vooraleer Hij werd geboren in Bethlehem. En dat ik mijn tijd moest doorbrengen zoals Zij deed. Zij bracht al Haar tijd door met Hem te zijn, door Hem lief te hebben, Hem te prijzen, Hem te danken en Hem te vragen voor zegeningen. Ik zou niet mogen gestoord worden door iemand anders. Maar ik zou deze paar minuten moeten doorbrengen met Hem."

De lessen kwamen tot een eind en Claude werd ontvangen in de Katholieke Kerk, en de tijd kwam dat Claude zou geexecuteerd worden. Hij moest geexecuteerd worden vijf minuten na middernacht.

De sherif vroeg hem, "Claude, je hebt het privilege van een laatste verzoek. Wat zou je willen?"  "Wel," zei Claude, "jullie zijn zo nerveus. Maar jullie begrijpen het niet, ik ga niet dood. Enkel dit lichaam.  Ik ga bij Haar zijn. Kan ik een feestje hebben?"

"Wat bedoel je?", vroeg de sherif.

"Een feestje!" zei Claude. "Wil je de Fr toelating geven om wat cake en roomijs te brengen en de gevangenen op de tweede verdieping loslaten in de hoofdzaal zodat we allen samen zijn en een feestje hebben?"

"Iemand zou de Fr kunnen aanvallen," waarschuwde de gevangenisdirecteur.

Claude keerde zich naar de mannen die erbij stonden en zei, "Oh nee, dat zullen ze niet doen. He, makkers?"

De priester bezocht een rijke patrones van de parochie en zij zorgde voor roomijs en cake. En ze hadden hun feestje.

Nadien hielden ze een Heilig Uur, op vraag van Claude. De priester had gebedsboeken van de Kerk mee en ze baden met zijn allen de Staties van het Kruis, en hadden een Heilig Uur zonder het Gezegende Sacrament.

Nadien werden de mannen terug in hun cel gestopt. De priester ging naar de kapel om het Heilig Sacrament te halen zodat hij Claude de Heilige Communie kon geven.

Fr O'Leary keerde naar Claude's cel terug. Claude knielde neer en kreeg de H. Eucharistie. Daarna baden ze tesamen terwijl de klok verder tikte naar Claude's executie toe.

Vijftien minuten voor de executie kwam de sherif de trappen op gelopen roepend "Uitstel, uitstel, de Gouverneur heeft twee weken uitstel!" Claude was zich niet bewust dat de sherif en de advocaat hadden geprobeerd gratie te verkrijgen voor Claude. Claude begon te huilen.

De priester en de sherif dachten dat het een reactie was van vreugde. Maar Claude zei, "Oh jullie mannen weten niet wat ik bedoel. Als je ooit naar Haar gezicht gekeken hebt en gekeken hebt in Haar ogen, dan zou je geen dag meer willen leven."

Claude zei toen, "Wat heb ik verkeerd gedaan deze voorbije weken dat God me mijn thuiskomst zou weigeren?" En de priester zei dat hij snikte als iemand die liefdesverdriet had.

De sherif verliet de cel. De priester bleef bij Claude. Tenslotte werd Claude terug kalm. Hij zei, "Waarom? Waarom moet ik hier nog twee weken blijven?"

De priester had een idee.

Hij herinnerde Claude aan een gevangene die Claude intens haatte. Deze gevangene had een verschrikkelijk immoreel leven geleid en hij was ook veroordeeld om geexecuteerd te worden.

De priester zei, "Misschien wil OLVrouw dat je dat uitstel gebruikt om te ijveren voor zijn bekering. Waarom offer je God niet elk moment op dat je van Haar verwijderd bent voor deze gevangene zodat hij niet verwijderd is van God voor de eeuwigheid."  

Claude stemde in en vroeg de priester om hem de woorden te leren om een offer te doen. Op dat moment wisten enkel Claude en Fr O'Leary over het offer.

De volgende dag zei Claude tot de priester, "Die gevangene haatte mij ervoor, maar Oh! Fr, wat haat hij me nu!" De priester zei, "Wel, dat is een goed teken."

Twee weken later, werd Claude geexecuteerd.

Fr O'Leary bemerkte dat hij nooit iemand zo vredig en gelukkig had gezien. Zelfs de officiele getuigen en de journalisten waren verstomd. Ze zeiden dat ze niet konden verstaan hoe iemand in de elektrische stoel kon zitten en geluk uitstralen."

Zijn laatste woorden aan Fr O'Leary waren, "Fr, ik zal u herinneren. En wanneer je een verzoek hebt, vraag het mij en ik zal het Haar vragen."

Twee maand later moest de blanke man die Claude haatte geexecuteerd worden. Fr O'Leary zei, "Deze man was de meest immorele persoon dat je kon denken." Zijn haat voor God en voor alles spiritueel was buitensporig."

17-03-2015, 23:41 Geschreven door Claudia