%%%FOTO1%%%

Cupramontana, 5 november 2010,

cari amici,

Muenchen viert in oktober haar wereldberoemde Oktoberfest, wij in Cupramontana kennen daarentegen la Festa dell'Uva of het wijnfeest. Als hoofdstad van de witte Verdicchiowijn moet ze haar eer hoog houden, het is dan ook het belangrijkste druivenfeest van heel de Marche en zelfs het op één na oudste van Italië !

Zoals elk jaar bouwden de plaatselijke verenigingen en enkele wijnproducenten een grote stand, waar de bezoekers uiteraard wijn kunnen drinken maar ook iets lekkers eten. Elke vrijwilliger is welkom, zo ook wij bij de familie Cherubini. De helpers werden er ook niet jong op, dus haakten dit jaar verschillende mensen af. Gelukkig kent deze familie veel mensen en kwam er versterking opdagen enkele kinderen en jeugdigen, die het klappen van de zweep heel snel onder de knie kregen. Maar ook de 80-jarige oma Anita werd weer opgetrommeld, onverstoorbaar hielp ze waar nodig. Dit jaar had het feestcomité zelfs de Italiaanse rockzangeres Irene Grandi uitgenodigd....een toevloed aan bezoekers , zoveel dat wij voor het eerst pas tegen 4 uur 'nachts onze bedden indoken...terwijl onze gasten uitzonderlijk vroeg hun ontbijt wensten....

De weergoden waren gelukkig het feest goed gezind, geen geruzie of gerommel maar louter zonnige en droge dagen. Na het feest ontstond er om één of andere reden gekrakeel hierboven en maakten we , uiterst zelden voor oktober , talrijke regendagen mee. Het zwembad dan maar gesloten, en onze gasten goede moed toegesproken. Ma en pa kwamen ook af om, ondanks het slechte weer, toch wat klussen op te knappen; de cabanna of het bijhuisje kreeg een betonvloer, om de tuinmeubels beter op te bergen, de hooischuur kende een ruime opruimactie....Vele oude landbouw werktuigen kwamen zo tevoorschijn en de oude druivenkisten sierden nu mijn tuinwerkhoek .

Doch in Italië werkt men niet alleen, goed eten hoort er ook bij. Zoals heerlijk aperitieven met lekkere hapjes bij la Dolce Vita en opnieuw eens aanschuiven bij de selfservice visrestaurant in Fano aan de kust. Hier stichtten de plaatselijke vissers een coöperatief restaurant waar ze de dagverse vis op eenvoudige wijze bereidden en serveerden !

Een uitnodiging voor een curryavond georganiseerd door een Engelse vriend sloegen we uiteraard niet af. Curryavond in Italië ?, tja een welkome afwisseling voor ons buitenlanders hier.... ondanks de overheerlijke Marchigiaanse keuken misten we af en toe de internationale keuken. De Chinese restaurants hier serveren ook pizza's.

Nog meer afwisseling op ons menu , kregen we door het bezoek van een goede vriendin van mij Ann met haar vriend Dirk. Al enkele jaren hadden we elkaar niet meer gezien, gelukkig bracht hun mobilhome hen op hun Italië reis eens naar ons toe. Zij bezaten al een tijdje een biodynamische groentenbedrijf in de buurt van Gent (www.bieselenberg.be) en wilden eventuele collega's hier ontmoeten. Zo reden we dan op 1 dag rond naar de chaotische boerderij van il Bianconiglio in Cupra, hier oogstten we dan onze groenten naar keuze voor een vegetarische maaltijd . Vervolgens bezochten we een oliemolen die jammer genoeg nog niet draaide. Door het slechte weer was heel de wijnoogst al vertraagd, laat staan de olijven.

Honing bij de plaatselijke imker werd geproefd en ingeslagen om de dag te eindigen bij de biologische kaasboerin Chessa, ook nogal rommelig en chaotisch bedrijf, maar de kazen die ze er maakten: nog meer dan buonissimo !

Ann en Dirk vertrokken dan verder op Italiareis en ik kon de wandelingen met de groep podisti terug opstarten, het weer viel telkens mee en de herfstkleuren in de natuur deden ons echt genieten.

De wandelingen zullen toch weer worden opgeschort daar de olijvenoogst eindelijk kan beginnen, maar dat is voor het volgende verhaal

tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• de eerste dag van het wijnfeest was dé dag voor de plaatselijke inwoners. 2 oude vrouwtjes kwamen aan onze stand staan, hevig roddelend over iedereen die ze zagen. Maar Erik konden ze nergens plaatsen: “ van wie zou hij de zoon zijn ?” Dan maar de stoute schoenen aangetrokken en het direct aan Erik zelf gevraagd: “ van wie in Cupra ben jij eigenlijk de zoon ?” Voordat Erik erop kon antwoorden, kwam er een derde vrouw bijstaan die Erik wel kende...de 2 overvielen haar meteen : “ wie is hij?” Gelsomina kon hen dan alles haarfijn uitleggen.

• “ Nonna Anita, ben je nog niet moe ?”, vroeg ik haar op het wijnfeest. Het was al middernacht en onvermoeibaar stond ze daar vlees te bakken. Eén van haar wenkbrauwen ging omhoog : “ No, dit is niet hard werken. Vroeger toen we op het land moesten helpen, dat was pas zwoegen”

• Ik ging naar de tandarts van de ziekenkas, want één van mijn voortanden dreigde elk moment uit te vallen. Doch de tandartsen van de ziekenkas doen dit niet, ja eventueel de tand trekken, maar voor een nieuwe tand moest ik privé gaan. Op fluistertoon werd ik echter ik werd apart genomen en ik kreeg te horen dat één van de collega's van de ziekenkas tevens een privépraktijk bezat. De tandartsassistente zou dit wel even regelen. En ja de volgende dag mocht ik toch even plaatsnemen bij de tandarts van de ziekenkas , fotootje werd gemaakt en dan samen met hem naar zijn privépraktijk wat verderop , voor een afdruk.....