Cupramontana, 13 april 2008,

Onze Interrailreis lijkt alweer maanden geleden. Wie de blog heeft gelezen (er staan nu ook foto's op www.bloggen.be/interrailnostalgie ) , weet dat we een fantastische reis meemaakten met ongelooflijk mooi weer.

Ondertussen genoten Eriks ouders hier op de Girandola ook van de zon, maar maakten op 1 maart een enorm zwaar orkaan mee. Dit precies 7 jaar na onze spannende belevenissen met ontplofte autoruiten en een deel weggevlogen dak . Deze keer mochten andere dorpsbewoners hun dakpannen overal gaan oprapen, terwijl bij ons de mooie boom aan onze ingang in tweeen brak. Eén deel viel net niet op Eriks vader en op de parking stonden toevallig geen auto's. Wel 2 olijfbomen, die een serieuze wond opliepen. De omgevallen boom was zò breed dat hij de hele doorgang versperde. Zo hadden we direct na terugkomst van onze reis wat te doen. Eerst zoveel mogelijk zijtakken wegzagen, geen pretje , want het ging om een Gleditsia of Valse Christusdoorn met soms 10cm lange doorns, stevige handschoenenvereist dus.

Zorgwekkender was echter het tweede gedeelte van de boom dat was blijven staan.De volgende storm zou het vast en zeker omverblazen op de bijgebouwen.Nu merkten we tevens op dat de boom van binnen aan het rotten was, geen wonder dat de orkaan hem de genadeklag had gegeven.

Daar het een prachtig en zeldzaam exemplaar betrof , de Gleditsia mèt doorns wordt normaal niet gekweekt, kwam het hele dorp afscheid nemen van onze boom.

De meteo voorspelde meer stormen op komst, dus schakelden we meteen 2 professionele boomzagers in , die het tweede deel kwamen weghalen. Met een kraan, meerdere kettingzagen en wat touw klaarden ze de klus in amper 2 uurtjes op. Een Gleditsia zaait zich gelukkig snel uit en de opvolger pronkt al 2 meters hoog in de lucht, dus we zouden niet te lang op een kale plek moeten toekijken. De rest van de stam en de boom zou Erik langzamerhand in stukken zagen, voldoende stookhout voor volgend jaar.

De ijsheiligen vliegen hier rond 15 maart de deur uit, dus konden al de planten weer uit hun winterberging. Wel zorgde paaszondag nog voor een witneroffensief, waarbij de sneeuw zo naar beneden dwarrelde......we wensten elkaar dan ook buon natale toe , eerder dan buona Pasqua.

Met de Paasvakantie arriveerden ook alle vakantie huizenbezitters. Ook bij hen zorgde de orkaan voor onaangename verrassingen; lekkende daken, satellietschotels weg, schoorstenen op de grond....Anderen hadden zelfs geen stroom meer , de stroommeter was gewoon wegehaald. Maar niet door de orkaan. Of ik niet even naar Enel kon bellen, de Italiaanse stroomleverancier ?

Natuurlijk belandde ik bij een callcenter, de eerste persoon die ik aan de lijn kreeg vroeg de gegevens van onze Duitse vriend , verbond me vervolgens door, ( op die doorverbinding wacht ik nog steeds) , dus na enkele minuten geduld belde ik opnieuw. De tweede persoon deed precies hetzelfde en verbond me opnieuw door, weer niemand aan de lijn...dan belde ik de schadelijn op, die persoon kon precies aflezen op zijn scherm dat de stroom was afgesloten, daar het nog om bouwstroom ging en dat men een nieuwe stroomaansluting meost aanvragen. Hoe ging dat ? Op die vraag kreeg ik geen antwoord want de lijn werd opeens verbroken. Terugbellen dan maar. Nu antwoordde een onvriendelijke persoon die mijn gegevens vroeg. Ik zei haar dat ik al stroom had , maar dat ik voor een vriend belde. Dan moest die man zelf maar bellen, ja maar hij kon geen Italiaans, ja dan moest ze mijn gegevens hebben.....ze begon te brullen, nu dan kan ik ook hard schreeuwen, utieindelijk verbrak ik de verbinding zelf en belde opnieuw. De Duitsers verwonderden zich hierover, was het dan zò moeilijk om een nieuwe aansluiting te vragen ? ... Nu kwam ik bij een andere persoon terecht die de gegevens van de Duitsers vroeg , me opnieuw wilde doorverbinden, halt zei ik, ik was immers al ettelijke keren doorverbonden zonder antwoord...tja dan moest er volgens haar een fax gestuurd worden, maar hoe wist men dan wanneer de s troom zou aangesloten worden ?, ze verbond me dan toch maar weer door........ We lieten de telefoonlijn open en probeerden het via internet .

Dat was mogelijk ! Doch eerst moest men zich registreren er werden nog net niet je lievelingskleuren gevraagd. Maar miracolo, er meldde zich iemand aan de telefoon, eindelijk dè gemotiveerde medewerker. Hij vroeg eerst mijn gegevens want dat moest als men in naam van iemand anders belde. Hij zag op zijn scherm dat de bouwstroom inderdaad was weggehaald doch een totaal nieuwe stroomaanvraag zou veel geld en tijd kosten. Hij zou iemand sturen die ter plekke zou kunnen vaststellen dat er al stroomdraden liepen, en dan zou het goedkoper zijn. Maar gezien de paasfeesten voor de deur stonden zou dat enkele dagen kunnen duren...

We waren anderhalf uur later !!!

Tot volgende keer

Tanti cari saluti

Isabelle ed Erik

PS:

• We krijgen eind maart een aanvraag van Italianen voor een gastenkamer voor enkele nachten.

Hun eerste vraag of ons zwembad al open was ????? We wisten niet dat er ook een Italiaanse Ijsbeerclub bestond.... de meeste Italiaanse gasten bij ons zwemmen uitsluitend in augustus in het zwembad.