15-07-2014 om 22:14 geschreven door babelle  

15-07-2014 om 22:10 geschreven door babelle  

15-07-2014 om 22:06 geschreven door babelle  

24-03-2014 om 15:46 geschreven door babelle  

Cupramontana 4 maart 2014,

Cari amici,

Dit jaar geen hoge sneeuwmuren of liters neerslag in februari, maar voornamelijk prachtige lentedagen waarbij de thermometer al af en toe 20 graden en meer aanwees. Dan haalden we natuurlijk een klein tafeltje tevoorschijn en 2 stoelen om heerlijk buiten te eten !

Het snoeien en andere tuinklusjes waren dan ook geen bestraffingen !

De zaterdagwandelingen boden nu groene panorama's door de ontwakende natuur; helleborussen, primula's, saffraankrokussen en zelfs de narcissen in de tuin trokken hun geel kleedje al aan.

We bezochten Recanati, de geboorteplaats van dichter Leopardi, die men het best met Vondel kan vergelijken. De stad was na ons laatste bezoek (toch al weer 10 jaar geleden) beduidend opgeknapt, met een waar museumwijkje ! Alleen jammer dat ze de ingangskaartjes in een lelijk kaal lokaal verkochten. O.l.v. een gids bezochten we een deel van het geboortehuis van deze dichter. De rest van de villa werd nog altijd bewoond door de adellijke familie Leopardi. In de historische bibliotheek, de vroegere vertrekken en keuken van de dienstbodes kon men wel een kijkje nemen. De rondleiding startte spannend, het brandalarm ging af, men rook brandlucht. Het bleek een kapotte gloeilamp te zijn. Gelukkig konden we daarna toch de bibliotheek binnentreden, waar men gauw bemerkte dat Leopardi een hoogbegaafd iemand was geweest, op 12 jarige leeftijd las hij verschillende encyclopedieën in het Hebreeuws, Grieks en Latijn.

Interessant om te bezoeken dus, alsook de rest van de stad. Want hier werd ook Beniamino Gigli geboren, de tenor di Caruso opvolgde Pavarotti voor ging. Maar zijn museum gehuisvest in het historisch theater lieten we voor een andere keer alsook het splinternieuwe emigratiemuseum.

In juni zou Erik een groepje Amerikanen rondtouren in het noorden van de Marche. Om die rit voor te bereiden reden we dus naar Rimini en startten de American Tour. Van San Leo , het mini San Marino naar de reële onafhankelijke stadstaat. Vandaar naar Gradara, dat bekend werd door een Romeo/Julia achtig verhaal, dat zelfs Dante aanhaalde. Het was toevallig 14 februari en ter ere van dit liefdesverhaal en Sint Valentijn was heel dat dorp ,dat eerder als kasteeldorp kan genoemd worden, veranderd in een Valentijn vesting. Mooi gedaan, maar we waren te vroeg , want overal stonden de grote kaarsen en fakkels klaar om 's avonds feestvolle verlichting aan te bieden.

We eindigden uiteindelijk in Pesaro aan de kust. Vooral het bolvormig kunstwerk van Pomodoro valt hierop. Maar ook hier weer een geboorteplek van een beroemde Marchigiaan: de componist Rossini o.a. bekend om zijn Barbier van Sevilla . Het was dan ook overal Rossini wat hier de klok sleog, maar toch nog leuke steegjes en een goed bewaard joodse wijk waar we helaas een dag te laat waren om de synagoge te bezoeken. Ook het stadsmuseum zorgde voor een mooie buiten attractie, net alsof een hele buitenmuur met boeken was voorzien, goed nagemaakt van isomo. Wie nog wat muziek wil meepikken die gaat gewoon in het binnehofje van het conservatorium staan waar men dan de studenten kan horen. Soms blijkt er een mooi natuurtalent tussen te zitten en dan is het genieten !!!In de zomer organiseert men er ook het Rossini festival. Al bij al een zeer leuke uitstap dag.

Een aantal vrouwen in het buurdorpje Castelbellino stichtten een VZW waar ze elke woensdag samenkomen om samen te knutselen, potten te bakken e.d. Bovendien organiseren ze ook regelmatig cursussen, waarbij ik die van manden vlechten bezocht. Ik ben dol op alle soorten manden mocht ik die voortaan zelf kunnen maken... Onze leraar bleek Livio te zijn, een oudere man die zoals de meeste oudere boeren hier , nog de kunst van het manden vlechten beheerste. Vroeger kochten ze nooit manden, nee dat was mooi werk voor de winter.

Hij had ook een hele voorraad wilgentakken mee gebracht. Het vlechten zelf bleek heel wat moeilijker dan gedacht, vooral de basis vereiste nogal vingerkracht....als ik Livio's handen vergeleek met die van mij, dan begreep ik de uitdrukking van handen als kolenschoppen maar al te goed . Doch na een aantal uren , hadden we toch allemaal een mandje klaargemaakt.!!!

Eind februari brachten we door in België, we kwamen overgevlogen voor een lang weekend want eindelijk was het ons gelukt om een verrassingsweekend voor de ouders van Erik te organiseren. Niet gemakkelijk als de familieleden in Nederland, België, Duitsland en Italië wonen. Uiteindelijk moesten een aantal wegens ziekte op de laatste minuut toch forfait geven, maar de pret was er daarom niet minder om. |

Eenmaal terug maken we langzaam onze Girandola weer klaar want de eerste gasten kondigen zich in maart alweer aan.

Tot de volgende keer.

PS:

– Eriks tv optreden bleef niet zonder gevolgen. We kregen een telefoon van de universiteit van de 3de leeftijd van Tolentino (meer in het zuiden van de Marche) Ze hadden Erik op de televisie gezien en Erik was toch Nederlander ? Dat beaamde ik. Dat kwam goed uit want zij bereidden nl. een cyclus over buitenlands eten en 1van de avonden zou over de Nederlandse keuken gaan. Of Erik niet even een uurtje hierover kon komen praten en meteen een gerecht klaarmaken om die samen op te eten ????

– Tijdens het bezoek aan het museum van Leopardi was ons uitdrukkelijk gezegd dat fotograferen verboden was. Ik liep van achter waar een oudere man mij zijn GSM toonde. Ja eigenlijk zou ik hiermee kunnen fotograferen, zei hij. Hij wist dat ik niet Italiaans was. Maar ja eigenlijk mag het niet maar wij Italianen doen wel vaker wat verboden is... Je zag hem ernstig twijfelen....zou hij aan de buitenlandse tonen dat Italianen ook aan regels kunnen gehoorzamen of zou hij zijn Italiaanse aard laten zien ??? Uiteindelijk besloot hij dan toch om het goede voorbeeld te tonen en borg zijn telefonino weliswaar hevig zuchtend, in zijn jaszak weer op.

– We namen de trein in het stationnetje Castelplanio. De treinkaartjes hadden we al, maar we moesten die wel van te voren in het station afstempelen. Er stond warempel een nieuw modern apparaat. Links insteken stond erop en dan afstempelen, zelfs in het Engels. Wat goed. Doch het ging niet.. wat Erik ook probeerde....dan opeens , ja , gelukt. De volgende passagiers worstelden allemaal met de machine ...we zeiden hen geduld te hebben en herhaaldelijk te proberen. Maar toen kwam er iemand aan die het kaartje instak en waarbij het apparaat meteen reageerde. Men moest dus het kaartje rechts insteken en dan naar links schuiven en dan magia, functioneerde het .

05-03-2014 om 21:47 geschreven door babelle  

11-02-2014 om 17:36 geschreven door babelle  

Cupramontana, 1 februari 2014.

Cari amici,

Een geur van brandend hout domineerde deze maand de buitenlucht, de goedkoopste brandstof van dit jaargetijde voor vele Marchigianen. Ook bij ons functioneert de centrale verwarming op stookhout, onze radiatoren zijn nl. verbonden met een houtkachel ingewerkt in de vroegere open haard. Zo slaan we 2 vliegen in één klap, de gezellige sfeer van een open haard èn tegelijkertijd ons hele huis aangenaam warm.

Toch draaide de cv dit jaar gelukkig niet op volle toeren, koning Winter was eens heel galant en liet prinses Primavera ridderlijk voorsteken. Zelf dook hij af en toe eventjes op het toneel om dan weer geruisloos achter de wolken te verdwijnen. Op oudejaarsavond genoten we dan ook van een heldere hemel, kleurrijk verlicht door het vuurwerk dat overal afgestoken werd op de heuveldorpen in de omgeving. De volgende dag schoven we aan in Precicchie, een middeleeuws dorp dat jaarlijks in ene klein Bethlehem verandert, alle dorpelingen verkleed als figuranten van de kerststal. De laatste jaren keuze genoeg om dergelijke levende presepie of kerstkribbes te bezoeken.

In bepaalde dorpen, zoals Castiglioni, verrichtten de bewoners ware knutsel kunstwerkjes van de traditionele voorstelling van een kerstkribbe. Elke nis of steegje verborg een mooie verrassing.

De befana of goede heks bracht op 6 januari volgens de traditie de brave kinderen snoep en geschenken. Wij bezochten haar in Urbania, haar woonplaats met haar huisje waar ze ijverig de jaarlijkse kinderbrieven beantwoordt. Een hele resem hulpheksen dansten rond in het stadje dat mooi versierd was met geschenksokken en bezemstelen. Als apotheose natuurlijk de befana zelf die op haar bezemsteel vanaf de klokkentoren naar beneden afdaalde.

Epifania, le feste le porta via , Driekoningen sluit alle feesten af, zo ook wij onze Girandola. Onze jaarlijkse winterstop zonder een echte winterslaap. De zachte temperaturen gaven Erik de gelegenheid om onze fienile of hooischuur te bezetten. De mooie zaterdagwandelingen gingen gewoon door met een speciaal bezoek aan een boerderij gespecialiseerd in varkensveeswaren. Onze groep zorgde voor een ware invasie in het winkeltje , de salami was net niet uitverkocht na ons bezoek. We kregen ook de kans om met de podisti eens af te dalen in de berg waar ons drinkwater vandaag komt. Tot de 70'er jaren kampte heel de omgeving 's zomers met een serieus watertekort. De oplossing vonden ze in de bergwand van de Monte Gorgovivo. Hier bood een ingenieus systeem van tunnels, putten en pompen voortaan een mooi antwoord aan het waterprobleem. Tegenwoordig worden 35 gemeentes bevoorraad en tocca ferro (hier geen hout maar ijzer vasthouden) tot nu toe zaten we 's zomers nooit zonder water.

2014 startte met een onverwachtse pr campagne, een heel artikel in het Belang van Limburg, een waterval aan reacties, bezoekers op de website en reserveringen ! Bovendien verscheen eindelijk een goede Nederlandstalige gids over de Marche, uitvoerig en gedetailleerd met 4blz. over Cupramontana: Le Marche Ongekend mooi van Evert de Rooij, een aanrader !

Tanti cari saluti van Isabelle en Erik

PS:

– eigenaars van een vakantiehuis vonden in hun brievenbus een speciale brief van hun gasleverancier. Wie wat afgelegen woont verwarmt meestal zijn huis met LPG uit een tank begraven onder de grond. Men is ook verplicht om dan 2 blusapparaten in huis te hebben, die jaarlijks gecontroleerd worden door de gasleverancier.

In de brief stond het volgende. Wegens besparingen betreuren we ten zeerste dat we de jaarlijkse controle van de brandblusapparaten niet meer kunnen uitvoeren. Waren de blusapparaten tot nu toe onze eigendom, met blijdschap kunnen we u nu meedelen dat die voortaan uw bezit worden tegen het symbolisch bedrag van 0,50 euro. Dit bedrag zullen we innen bij de volgende gaslevering.

– Een avond in een pizzeria samen met de leden van de fotoclub zorgde raar maar waar niet voor gesprekken over fotografie. Al gauw wisselde men zoals gewoonlijk hier, recepten en lekkere adressen uit. Tot onze grote verbazing werd een bepaald kippengerecht uit de Mac Donalds de hemel ingeprezen , waarna diezelfde spreker opeens zweerde bij de spaghetti carbonara van zijn oma...alleen dìe was de naam waardig om carbonara te dragen...het geheim was natuurlijk een segreto, doch piano piano werden toch enkele belangrijke ingrediënten verklapt: geen room, wel eieren en waarvan minstens 1 kalkoenei. Geen gewone spek maar wangspek en dan de pasta filato di bronzo oftewel gegoten in bronzen vormen !

01-02-2014 om 17:55 geschreven door babelle  

Het historisch theater van Macerata, 1 van de honderden in de Marche.

April:
Mooie zonsopgang aan onze kust.

Mei:
De palio in Jesi

Juni:
De infiorata in Cupramontana.

Juli:
Pizza avond op de Girandola

Augustus:
Pasta workshop met de Tiny Chef.

September:
Het middeleeuwse diner in Poggio Cupro

Oktober:
Het wijnfeest in Cupramontana

November:
Mooi uitzicht vanuit de olijfboom tijdens de pluk.

December:
Castiglioni, het kerststallendorp

03-01-2014 om 10:30 geschreven door babelle