Cupramontana,
11 februari 2008,
Ciao
amici,
Anno
2008 verraste ons vanaf het begin: we kregen eindelijk na bijna één
jaar geleverde strijd onze ADSl internet verbinding terug. Weliswaar
was de snelheid nog niet optimaal ( steeds meer buren hadden
ondertussen ook ADSL gekregen zonder aangepaste lijnen) maar we waren
tenminste back in Cyberspace. Erik plaatste meteen een fotogalerij op
onze website .
De
echte winter hield zich verstopt, zodat we naar hartelust konden
snoeien , fruitbomen planten, o.a. abrikozen en perziken en begin
februari onze eerste bloeiende narcissen konden bewonderen.
De
buurgemeente Moie wijdde hun gloednieuwe bibliotheek in, tot onze
grote verbazing een supermoderne met internetmogelijkheden e.d . Deze
ondergebracht in een gerestaureerde steenfabriek.
Onze
Nieuwzeelandse collega zorgde voor een andere verrassing. Hij was bij
de Automobiel Club Italia een kopie gaan halen van de geschiedenis
van ons Fiatje 500. Bij de aankoop van ons huis, nu alweer 8 jaar
geleden, kregen we er zomaar een oud Fiatje bij. Het autootje, een
stationwagen model met open dak, reed weliswaar niet meer, maar de
carrosserie mocht er nog zijn. Een vriend en onze collega wilden het
voertuig opknappen. Via het chassisnummer en de nummerplaat hadden ze
het afschrift kunnen krijgen. De eerste eigenaar was een persoon uit
Castelfidardo, bij Ancona in de buurt, die de Fiat in 1963 kocht. 3
jaar later ging het over naar een koper uit Ancona om dan weer 3 jaar
later in Cupramontana te belanden, bij de ex-eigenaar van ons huis.
In 1987 mocht het dan op pensioen in één van de ruimtes
van onze boerderijs, waar we het dan ook vonden.
Verschillende
uitnodigingen voor etentjes ontbraken er ook niet, steeds weer leuke
gelegenheden om nieuwe mensen te leren kennen. Op één
van die cena's ontvingen we zelfs een boek over de strijd op het
platteland die hier ontstak na de tweede wereldoorlog. Het grootste
deel van de bevolking uit de Marche werkte immers in het mezzadrile
systeem, een pachtsysteem waarbij de pachtboer de helft van de oogst
aan de hereboer moest afgeven. Dit was slechts één van
zijn plichten. Na de oorlog weigerden steeds meer boeren hun slechte
leefomstandigheden te aanvaarden en zo onstond er een fel protest
dat begin jaren 60 het mezzadrile systeem wettelijk onmogelijk
maakte.
Met
mooi weer maakten we natuurlijk weer mooie uitstappen, deze keer
kozen we de top van de Monte San Vicino uit. Dat is de berg waarop
wij uitkijken, bijna 1500m. hoog en slechts ca. een kwartier van bij
ons vandaan. Tot een zekere punt kun je er geraken met de auto en dan
is het nog een 45m. flinke wandeling. Maar je inspanningen worden
beloond met prachtige panorama's ,op heldere dagen dan. Zo keken we
uit op de Toscaanse bergen, de Umbrische Montesubasio en de Gran
Sasso uit de Abruzzo. !!
Een
andere trip voerde ons buiten de Marche meer bepaald naar de regio
Molise: dit is een kleine regio tussen de Puglia en de Abruzzo, ten
zuiden van ons dus.
Ex-
Belgische gasten van ons waren daar sinds vorig jaar een klein
hotel-restaurant begonnen. 2 jaar geleden kregen we nog de
verbouwingen te zien, maar nu waren we toch benieuwd naar het
eindresultaat. We werden absoluut niet teleurgesteld ! het was echt
een prachtige lokatie geworden, een aanrader !!!! Bovendien is de
Molise nog minder toeristisch dan de Marche, dus als men echt
authenticiteit zocht ! Ook lag het net zoals wij dicht bij de zee en
dicht bij de bergen.
www.albergo-lacasamolisana.com
is hun website.
Die
uitstappen maakten onze reisbehoefte duidelijk weer wakker. Na het
overwegen van verschuillende scneario's kozen we dan voor een
nostalgia trip met de Interrailkaart 26+. Tijdens onze studententijd
genoten we van die Europese trektochten per spoor door Europa, nu
bleek er ook een versie voor niet-studenten te bestaan. Binnen
enkele dagen vertrekken we dan met rugzak maar zonder tent voor een
3-tal weken door Europa, waarschijnlijk richting Oost-Europa, daar 23
jaar geleden (= de laatste keer dat wij per Interrail reisden) dit
nog niet mogelijk was.
Onze
reisbelevenissen kunnen jullie dan volgen via
http://interrailnostalgie.web-log.nl
De
ouders van Erik komen dan op onze beestenbende passen.
Tot
volgende keer.
Tanti
cari saluti
Isabelle
ed Erik
PS:
Wie lid wordt van de bibliotheek
ontvangt een magneetkaart, dat jaarlijks opgeladen moet worden.
Tijdens de eerste openingsdagen kon dit alleen via een bankkart, dat
we natuurlijk niet bij hadden. de tweede keer kon dat met cash geld,
dat in een apparaat gestoken moest worden met de kaart. Het
gloednieuwe apparaat hing aan de ingang volbeplakt met zelfklevende
gele post-it-kaartjes vol instructies. De machine bezat talrijke
gleuven en openingen, alleen waren ze in de fabriek vergeten om
uitleg erbij te zetten welke opening waarvoor diende.
We krijgen op een morgen een
telefoontje van de Tribunale van Ancona ( het Gerechtshof) ......Wat
hadden we nu uitespookt ?? gelukkig niets, maar ze hadden wel een
Nederlandstalige arrestant die voor de rechter moest verschijnen en
ze zochten er een Nederlandstalige tolk voor.
laatst werd ik aangehouden met de
auto door de Guardia della Finanza of de belastinginspectie, die
hier politie rechten hebben. Ze mogen dus pv's uitschrijven en
personen arresteren. Ik moest mijn rijbewijs tonen en de
autopapieren. Mijn rijbewijs (nog een oud Belgische) werd van alle
kanten gekeurd ....Belgisch ?? Blijkbaar voor altijd geldig ??? Ja
in Belgie het oude wel....(In italia is het rijbewijs al heel lang
slechts 5 jaar geldig) ok buona giornata dan.
15-02-2008 om 00:00
geschreven door babelle 
|