Bart Moeyaert in gesprek met Marita Vermeulen

Ik kan heel afstandelijk op boeken reageren: ik heb het gelezen, er kennis van genomen, punt.  Door andere boeken word ik totaal platgeslagen. Dat komt heus niet doordat die schrijver alles zo geweldig heeft verwoord.  Het moment klopt, de dialoog klopt, mijn achtergrond speelt mee.  Alles komt samen. De communicatie is optimaal.

(…)

Ik kan alleen maar herhalen dat een boek mee gevormd wordt door zijn lezer.

21-08-2011, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

A.F.TH van der Heijden

Als in een korte tekst ‘geen woord te veel staat’, zoals de eis luidt, dan zou dus wat niet geschrapt is, moeten uitblinken van noodzaak.  Nu zou het uitgerekend de economocraten dienen op te vallen dat er aan literatuur, hoe zuinig er ook geschreven wordt, niets noodzakelijk is. Literatuur is een bedrijf dat schittert van overbodigheid – maar dan wel graag met de nadruk op dat schitteren.

(…)

Hoe komt het dan dat ook in deze nieuwe, ademloos voortjachtende eeuw zoveel mensen blijven teruggrijpen naar de grote romans van de afgelopen tweehonderd jaar?  De lezer, de echte, heeft een instinct om te verdwalen. Hij wil niet verdwalen in een woestijn of een regenwoud, maar in een nauwkeurig aangelegd labyrint. Hij laat zich erin binnenlokken, raakt vol overgave de weg kwijt, en bestudeert steeds verder verdwalend de ontsnappingsroutes. Hoe uitgestrekter en complexer de doolhof, des te adembenemender de dwaaltocht.

18-08-2011, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

A.S. Byatt in gesprek met Kathy Mathys

Ik vind het gevaarlijk om vrienden en bekenden in een boek gestalte te geven. Zelfs wanneer je hen op een aardige manier weergeeft, beperk je hen, maak je hen minder complex. Je beperkt hun vrijheid en je presenteert ze aan de wereld zoals jij ze ziet. Dat is een machtsspel.

(…)

Het landschap dat ik beschrijf, is hetzelfde als in de boeken die ik als kind las.  Ik was vooral dol op de verhalen van Kipling.

(…)

Ik ben dol op research en wil constant bijleren. Ik krijg vaak kritiek omdat er te veel historische en wetenschappelijke details in mijn boeken zitten.

(…)

Ik vind dat de meeste personages in Engelse romans veel te weinig nadenken. Ze hebben intense emoties en hevige persoonlijke relaties, maar nadenken is er te weinig bij.  Ik ben veel meer geboeid door mensen die de dingen trachten te doorgronden, die op zoek zijn naar hun verantwoordelijkheid, die willen weten hoe alles zich tot elkaar verhoudt.

15-08-2011, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)