Jan Siebelink in gesprek met Maria Vlaar
Schrijven is niet helemaal mensenwerk, er zit innerlijke harmonie in. Er is je diepe ik waarmee je je roman schrijft. Als er straatrumoer is moet je het venster sluiten, zei Marcel Proust, want daar valt geen roman mee te maken. Uit regionen binnen in mij, waar ik geen vat op heb, moet iets naar boven komen. Een beeld, een scène. Ik wacht daar op. De ene zin roept de andere op, net zoals de voetballer wacht op de goal door ernaar toe te werken. Ik weet vaag en precies tegelijk waar ik heen moet. Er is een weg, maar hoe die loopt?
30-04-2012, 00:00
Geschreven door Yves 
Reageren (0)
|