Volgens mij is de mens niet voorbestemd om op aarde te leven, ik denk dat onze aanwezigheid hier een vergissing is. Een gelukkige vergissing, dat wel. Ik word nog altijd overweldigd door de lucht. (…)

De kunstenaar kan volgens mij geen goede vriend zijn, geen toegewijde familieman of –vrouw.  Hij is een kannibaal en gebruikt alles wat hij in handen krijgt.  Daarom lijden de naasten van de kunstenaar, ze zien hoe hun pijn wordt gebruikt. (…)

Alle kunst die we maken, de grandioze kathedralen die we bouwen,: we doen het enkel vanuit die seksuele drijfveer. De romantiek heeft de mens er zelf bij gefantaseerd.

(John Banville in gesprek met Kathy Mathys)

12-03-2011, 09:22 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Waarom je Ethan Frome van Edith Wharton moet (her)lezen:

1)    Een verhaal over een oerklassiek thema, namelijk de onmogelijke liefde tussen een man, getrouwd met een zurig zieke vrouw, en een fris, aantrekkelijk en, allez vooruit, zoetig meisje.   Verrassend toch, hoe een dergelijk thema dat al eindeloos is  bespeeld in ontelbare boeken, de hedendaagse lezer nog aanspreekt. 

2)    Dat heeft wellicht te maken met de uitgekiende spanningsopbouw.   Net zoals de echte diepe verliefdheid, met dat kat-en-muisspel tussen zekerheid en onzekerheid, verlangen en hoop, juiste of foute interpretaties van houdingen, blikken bij de ander, vertoeft de lezer ook in dezelfde sfeer.  Hoe dat verhaal afloopt, wil je zeker weten.

3)    Edith Wharton gebruikt een trucje: met haar scherp oog voor detail laat ze twee keer iets totaal verschillend gebeuren in exact dezelfde setting.

Bv. het ogenblik dat de mannelijke hoofdfiguur thuiskomt en zijn zieke, weinig aantrekkelijke vrouw, de deur voor hem opent.   Een paar dagen later komt hij ook thuis, maar dan opent zijn jonge vriendin diezelfde deur. Wat een contrast.  Personages denken terug, voelen, worstelen met de uiting van die gevoelens.  Wharton schrijft beeldend, soms wat langere zinnen en verlevendigt haar verhaal met dialogen.

07-03-2011, 15:57 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Ik ben gek op verhalen. Ze stileren de werkelijkheid, ze maken het leven spannender. (…)

Verhalen hebben me altijd geholpen om na te denken over mezelf. (…)

Ik kon me helemaal in de taal werpen, waardoor ik sneller een stijl had. Want ik heb tijd nodig gehad om een stem te vinden. Ik moest veel oefenen.

(Gustaaf Peek in gesprek met Isa van Dorsselaer)

07-03-2011, 15:55 Geschreven door Yves  
Reageren (0)